Zijn bezit

Roken

"Lopen of met de auto?" vraag ik. Ik kijk om me heen en zie dat Zayden al bij de auto staat. "Auto dus" grinnikt Ella.  

"Ik ga nooit meer met jou mee" zeg ik tegen Zayden wanneer we uit de auto stappen. "Waarom niet?" Hij kijkt verbaasd. "Omdat je als een bezetene rijd" roep ik. Ella begint te lachen. "Dan rijd jij de terugweg" zegt Zayden. "Oke" grinnik ik. Ik kijk om me heen en zie zoveel winkels. Ik zou niet weten waar we moeten beginnen.

"Lopen jullie maar voorop, ik volg" zegt Zayden. "Ik denk niet dat ik je dat ooit eerder heb horen zeggen" zeg ik lachend. "Dat ga je ook niet vaker horen" snauwt hij. Wow, stemmingswisselingen. "Wacht even" zegt Zayden wanneer we beginnen te lopen. "Hier" zegt hij terwijl hij me een bankpasje aangeeft. "Zayden, ik hoef jou pasje niet" antwoord ik. "Het is ook niet mijn pasje." Ik kijk naar het pasje en zie tot mijn verbazing mijn naam staan. A. Johnson. "Zayden, dit had je niet hoeven doen!" Ik gaap hem aan. "Weet ik, maar dat wilde ik doen." Hij lacht. Ik zou uren naar zijn lach kunnen kijken. 

Ik loop naar hem toe en geef hem een kus. Ella staart ons een beetje ongemakkelijk aan. "Oke, lets go" zeg ik. "Zullen we even naar de h&m gaan?" Ik kijk Ella vragend aan. "Wauw, je hebt hier Gucci, Chanel, Zara en jij wil naar de h&m" zegt Zayden alsof hij denkt dat ik een grapje maak. "Ik hoef al dat dure spul niet" antwoord ik terwijl ik Ella meetrek naar de h&m. "Ik wacht hier buiten" zegt Zayden terwijl hij een sigaret opsteekt. "Wow, rook jij?" Ik kijk hem ongeloofwaardig aan. "Jup" zegt hij. Ik schud mijn hoofd en loop naar binnen.

Als we weer met een volle tas naar buiten komen zie ik dat Zayden nog steeds aan het roken is. Hij kijkt op en kijkt naar de tas die ik vast houd. "Waar willen jullie nu heen?" Ik kijk Ella aan. "Ik wil wel even naar de boekhandel" zegt ze zacht. "Top" antwoord ik. 

"Ik wacht wel weer buiten" zegt Zayden. Hij stopt zijn hand in zijn jas. Heel even denk ik dat hij weer een sigaret pakt, maar hij pakt zijn telefoon. Ella en ik hebben allebei een paar boeken gekocht. "Oke, zijn we klaar?" Zayden staat er ongeduldig bij. "Bijna" zeg ik terwijl ik begin te lopen. Ik loop de hunkemöller in en verwacht dat Zayden wel buiten blijft staan. Ik kijk hem verbaasd aan wanneer hij mee naar binnen loopt. "Hier blijf ik echt niet buiten staan" lacht hij. "Sukkel" grap ik. Met een volle tas lopen we weer naar buiten. "Zijn we nu klaar?" Zayden kijkt ons hoopvol aan. "Jaja" zucht ik. Ik had nog wel even door kunnen gaan. 

Onderweg naar de auto horen we ineens een hard geschreeuw uit een steegje komen. "Jullie blijven hier, ik ga even kijken" zegt Zayden bazig. Wanneer hij weg loopt, komt er opeens een groepje jongens naar ons toe lopen. Ze hebben allemaal hun capuchon op dus ik kan niet zien wie het zijn. "Hallo Allison" zegt één van de jongens. Die stem. Die stem herken ik uit duizenden. Hij zet zijn capuchon af. "Keegan" zeg ik angstig.