Part 31.

19K 407 4
                                    


I’ve taking break for too long  so I’m updating again. Maraming maraming salamat sa mga messages niyo na laging nag papa inspired sakin <3 enjoy reading god bless!



       
Nung una ko siyang makita hindi ko alam na siya si Patricia. Hindi rin naman ako nahirapang hanapin siya.. I have a photo of her... But she change.. Alot. The spark in her eyes that’s smilling in the picture I’m holding that day isn’t no longer visible. Then I saw her child.. His eyes, he got ours.. She was too defensive of him that she hides him behind her tiny back. Pinag masdan ko siya at para sakin, walang ni katiting na interest akong mararamdaman sa isang simpleng babaeng tulad niya. Hindi ko sinasabing pangit siya.. She was just too plain for my taste. We enter her small house, Nag pakilala akong pulis at agad ko siyang dineretcha dahil iyon naman talaga ang plano ko. The wedding is getting closer so I don’t have much time to date someone and drag them to that damn day. Hindi siya makapaniwala. I took time to watch how she react. She’s too nice for a person she didn’t even knew from the start, she let a stranger enter inside her house who could’ve easily take advantage of her and...

I was cut off of my thoughts about her when I heard her loud voice saying she don’t steal anything from anyone.

Msyado niya atang minaliit ang babaeng nasa kanyang harapan, sa itchura nito ngayon parang hindi ito mag dadalawang isip na lumaban in case na mag tanggka siyang gumawa ng masama.

I made her agree to come with me. But instead of going to the police station I am assigned with, I go straight to my house so we can talk about the wedding. She was mad about it. But I stay calm just watching her and our son.. It’s so odd and weird. Watching my child eat in my house. . I bought for my ex girlfriend. At the age of twenty nine I didn’t see this coming to me. Sobrang laki na ng anak niya at wala itong ni isang ideya na ako ang tatay niya, na dumadaloy ngayon ang dugo ko sa dugo niya.

Katuwaan lang ang pag donate naming mag ka-kaibigan sa clinic na iyon. We all have our reasons at alam kong pumirma ako sa kasulatang kusang loob kong ginawa at wala akong pag sisihan bandang huli. I didn’t knew something like that would be successful. That this day will come and I’m actually starring at my own flesh. It felt something deep inside me that I can’t even explain

She looked like I cut her oxygen from her lungs after telling her that her son is mine. Hindi nito malaman ang gagawin at parang gusto na nitong umalis ora mismo sa kanyang bahay. I watch her go crazy thinking, plotting of things she’ll do to escape from me. Pumayag siyang mag usap kami at pinauna ko siya sandali sa king study room. I enter inside after ten minutes of work call. And I saw her there standing, shaking. Hindi ako nag dalawang isip na lapitan siya at hawakan dahil anytime para siyang babagsak sa kanyang kinatatayuan. Something about the bomb I drop earlier made her chill in fear. After I promise over and over that I am not going to take her child, I was stoped for the mean time just admirring how beautiful she naturaly looked when her hair is down. Wala sa sarili kong hinawakan ang maliit na parte ng kanyang buhok at hindi nag dalawang isip na amoyin ang bango niyon.

Nag katinginan ang aming mga mata ng mga oras na iyon. Saglit lang pero hindi na iyon muli pang natanggal saking isipan. Madali niyang itinali ang buhok sa dati nitong itchura.

It was just a mean time but I felt how strong she built her barrier around her. I can see it everytime I look into his eyes.

Kaya hindi ko nalang siya muling pinansin ako na ang unang nag salita dahil mukhang hindi pa niya napoprocess ang mga nangyayare. I told her that she needs to come with me to my ex wedding. So lame.

I can feel her. I really don’t want to go but. . I’m done of running.

I hated how I’m dominating her right now. She looked so scared of me. Iniwan ko muna silang dalawa para makapag isip isip rin siya at nag bakasakali rin akong mag bago ang desisyon niya.

After an hour I came back to the spare room I lent for them. Naabutan ko siyang nakasandal sa pintuan so I called for her.

Hindi niya ata ako napansin kaya’t bahagya siyang nagulat at tumama ang bewang niya sa kanto ng lamesa. Ofcourse me being a gentleman helped her to stand up. Inupo ko siya sa silyang di kalayuan.

Pagka upong, pag kaupo niya ay agad siyang nag salita at sinabing pumapayag na siya ngunit hindi kasama ang anak niya. I hide my dissappointment when she told me that then I realise that’s much better than not going at the wedding at all so I said okay.

Tinignan ko siya sa mata at sinabing mag palipas na siya ng gabi samin dahil kahit sandli gusto ko rin naman silang makilala.

But then before she can even responed there was a loud noice that suddenly interrupt us and before I can even react I was drag outside my house.
...

“Bakit dimo sinabing mag kaibigan kayo? Nakasimangot kong sabi rito.

“Ano bang ginagawa mo sa opisina ko ng ganto kaaga? Aga-aga binubwisit mo araw ko eh.”

“Ako pa bwisit ngayon? Ikaw nga tong nag sinungaling sakin!”

“Officer Kim maging masaya ka nalang dahil napapayag mo siyang sumama sayo.”

Kung alam mo lang kung anong ginawa ko para mapa payag yang kaibigan mo.

“Sana nung una palang sinabi mona hindi yung parang tanga ko nung nakita kita.”

“Then act like dumb. Hindi moko kilala at hindi rin kita kilala. But once I found out that you do something to my friend...”

Bago pa man matapos ang banta niya sakin ay inunahan kona siya. “Wag kang mag alala wala naman sa plano ko na guluhin sila. After the wedding hindi niyo na ulit ako makikita.”

Mukhang kailangan ko atang kainin ang mga sinabi ko. Because when I woke up the next day with a jerk dreaming of her... I knew I have to have her, in my bed, for my self forever.

Escaping the DonorWhere stories live. Discover now