MANHID

MANHID:CHAPTER 19

MANHID: CHAPTER 19

Hindi nga ako nagkamali. Nandun nga sina Kathrine at Efren sa pond. Nakaupo sila sa damuhan malapit sa tubig.

Yun yung pinakapaborito naming lugar dito sa park simula pa nung bata pa kami. Minsan nga muntik na akong maligo sa pond dahil itinulak ako ni Kathrine. Hahahha.

Pero iba na ngayon. Hindi na ulit mangyayari ang alaalang yun dahil iba na ang lahat.

Teka  Insan, sigurado ka bang pupuntahan natin sila? Baka ma –o.p. lang tayo dun. O baka naman ay masaktan ka.

Mukha nga atang Malabo nang mapansin ako ni Kathrine. Ibang-iba na ang lahat. Hindi na kami yung mga batang nagtutudyuhan dati. Ngayon, hindi lang kami mga batang puro saya na lang ang nararamdaman kundi pumasok na kami sa tunay na mundo.

Teka Insan, ano kaya kung bumalik na tayo. Baka mamaya niyan mahulog na ang puso mo. Hahhha

Tara na nga! Hayaan na lang natin silang dalawa. Hayyy.. mukhang ako naman ang mababadtrip. Tsk.

Maya-maya lang ay dumating na si Martina dala-dala ang fishball ata na ipinabili nina Efren. At halos mahulog ang panga ko sa itsura niya.

Bwahahhahha.. Ano’ng nangyari sa’yo Martina?! Bakit pati ata uniform mo isinawsaw mo sa sauce! Hhahhah

Hahha. Nagtaka ka pa Insan. Eh akala kasi niya makakapagtransform siya as Petrang Kabayo. Hahha. Nataktakan ata nang habulin nila tayo kanina. Hahahha.

Mga hinayupak talaga kayo fafa Enzo at Fafa Ian! Huhuhuh. Ganito na nga ang sitwasyon ko tapos pagtatawanan nyo pa ako. Wala na kayong awa sa akin. Huhuhhuhu.

Nang dahil sa kaingayan ng kabayong nasa harap ko, napansin kami nina Efren at  agad na tumayo para puntahan kami.

Oh ano ang nangyari sa’yo Martina? Asan na yung pinabibili ko sa’yo?

Ito na po Boss! Huhuhu.. bakit ba ang malas-malas ko ngayong araw na ito?! First day of school, first love, first heartbreak! Huhhuhu..

Hahhaha. Eh bakit ba kasi ipinagpipilitan mo ang sarili mo Kay Ian? Hahha – Kathrine

Hayyy. Bahala na nga kayo. Uuwi na lang ako. Hindi naman ako mahal ng mahal ko! Huhuhuh.

Mabuti pa nga at umuwi ka na. hahhah. Buti nga sa’yo.

Matapos nun ay inirapan niya si Insan Ian at tuluyang umalis. Pero hindi pa siya nakakalayo ay tumingin ulit sa kinatatayuan naming at hinubad ang kanyang polo. Napipilitan man, wala na siyang nagawa dahil mas kahiya-hiya kung makikita siya nga mga tao na madumi ang uniform.

Oh Bespren Enzo, nandito pala kayo.

Oo eh, sinusundan kasi namin ni Insan Ian yung ibong may tali kanina. Palusot ko.

Ahhh. Hahha para talaga kayong bata. Hui tandaan nyo, 4th year na tayo.

Eh wala kaming magawa eh. Hahha. – Ian

Ah ganun ba? Gusto nyo ba sumama sa amin? Marami kaming biniling fishball. Mabuti nga at nautusan namin Martina. Hahhah.

Alila nyo na  pala ang kabayong yun. Hahhah – Ian

Hindi naman. Napagkaisahan lang namin. – Kathrine

Ah.. hindi na siguro kami makakasama sa inyo Efren, maaga kasi kaming pinauuwi ni Mama.  Sakai tong si Insan Ian eh may bibilhin pa sa palengke kaya mauuna na kami sa inyo.

Sige! Ingat kayo! - Efren

Ingat kayo Bespren Enzo – Kathrine

Paulit-ulit na nagpiplay sa utak ko yung sinabi ni Kathrine. “Ingat kayo Bespren Enzo”

Talaga bang hanggang bestfriend na lang tayo Kathrine?