Hey?! You! ILY LII

8 0 0
                                    

Chapter 52
Conversation


Mabilis lang ako sa cubicle. Hindi ako pwedeng magtagal dahil baka kung ano na ang isipin ni Gab.


Paglabas ko nadatnan ko sa harapan ng salamin si Gab. Napansin nya agad ang itsura ko kaya mabilis nya akong dinaluhan. Gusto kong maiyak ulit pero hindi pwede lalo na sa harapan nya.



Kita ko sa mukha nya ang pag-aalala. Nagtanong sya ng ilang tanong tungkol sa mata ko. Imbes na sagutin ang katananungan nya e tinatawanan ko lang sya at ang reaksyon nya. Para siyang nanay kung mag-aalala sa'kin.



Napayuko ako. Nakokonsensya ako dahil hindi ko masabi-sabi sa kanya itong nasa dibdib ko.


Pilit nya pa rin akong tinatanong at para syang bata sa sobrang kulit. Kinukulit nya ako ng kinukulit habang nasa harapan kami ng salamin.



I heaved a sighed. Hindi titigil itong si Gab kung wala siyang makukuhang sagot sa'kin. I don't have any choice. I need to lie and make an alibi.



Tumitig ako sa refleksyon ko Hindi ko kayang sabihin sa kanya itong nararamdaman ko. Hindi ko rin kayang ipaliwanag sa sarili ko itong nararamdaman ko kaya naman maging sa iba'y nahihirapan din ako kung papaano ko sasabihin sa kanila.



I smiled at her but Gab looked so irritated. Maybe I hit her temper. Huminga ako ng malalim at tsaka nagsalita.


Niyakap ko si Gab at napaluha ako. Mabilis ko itong pinunasan.


Ayokong gamitin si Sam pero wala akong mahanap na excuses para lang makawala sa pangungulit mo Gab.


Kumalas ako sa pagkakayakap at nagdesisyon na kaming lumabas.


Sya lang ang naiisip kong reason para matahimik si Gab at matigil ang pag-aalala nya sa'kin. And I'm sorry for not being honest.


Medyo mugto parin ang mata ko ng lumabas kami sa restroom. Nagtanong agad si Errolle pero gaya ng sagot ko kay Gab ang sagot ko kay Errolle.

"Ayos lang ako. Namiss ko lang si Sam. At bigla lang akong nag-alala sa kanya." Pakatlong sagot ko nang si Rid naman ang nagtanong pagkarating namin sa kanya.



Nagkibit balikat lang sya at hindi na ako muling hinarap.



Hindi ako nagsasalita habang kukumain ulit kami. Pinalitan ng manager ng bago ang pagkain namin. Walang bayad iyon pero dahil mataas ang ego nina Errolle they don't allowed the manager. They pay our foods in double amount. Pero nagbigay ng discount ang manager dahil pananagutan parin daw nila ang nangyari.


Hindi ako nagsasalita. Tulala lang ako sa pagkain ko hanggang sa matapos kami at hanggang pag-uwi.

Hey! You?! I LOVE YouWhere stories live. Discover now