When Gangsters Meet the Sadist SEASON 2

chapter 21

"Alam ba ng mom mo 'yang sinasabi mo." seryosong tanong sakin ni Dad, lalo akong kinabahan sa boses niya at nung banggitin niya si Mommy.

"Hindi po." tugon ko at napayuko ng unti. Alam kong di ako papayagan ni Mom basta basta kaya permiso muna ni Dad ang hinihingi ko. Pero mukhang nakadepende ang desisyon niya kay Mom. Alam niyang di ako papayagan.

Napainom siya ulit ng kape at binalik ang tingin sa ginagawa.

"Dad, gusto ko pong matutunan na protektahan ang sarili ko...hindi po siguro sa lahat ng oras ay meron magbabantay sakin...gusto ko po makatulong, ayoko nung laging ako nalang ang poprotektahan...at pabigat..." lakas loob kong sabi at halos manginig na ang boses ko sa kaba dahil natatakot ako sa mga isasagot niya, natatakot din ako na baka bigla na naman niyang kainisan sila Uriah dahil alam niyang malaking parte ang mga nangyayari sa kanila ngayon sa desisyon kong 'to.

"Naiintindihan ko kung bakit mo naisip ang bagay na 'yan." sagot niya at nanatiling nakatingin sa kanyang mga papel na hawak. Ramdam ko ang pagbabago ng kanyang mood, mabigat at puno ng pag-aalala. "Pero hindi ka handa."

Napalunok ako at hindi agad nakasagot.

Binitawan niya ang mga papel na hawak at tinignan ako, ngayon ko lang nakita ang ganitong tingin. Seryoso at malalim na para bang hindi ko kayang makipagsabayan ng titigan.

"Nagpapadalos dalos ka sa desisyon mo.Hindi pwedeng ganyan." banaad padin sa boses ni Dad ang pagseseryoso at pagkadismaya maging sa kanyang mukha.

Hindi naman tumataas ang kanyang boses pero ang mood niya ngayon ay nagbibigay sakin ng di maipaliwanag na kaba.

"Pero dad willing po akong..."

"Pumunta ka ba sa doctor mo for consultation? Katibayan na kakayanin mo ang pagod at sakit sa katawan?"

Para akong naumpog sa parteng 'yon. "W-Wala po."

"Kapag mag dedesisyon ka, make sure na prepared ka. Prepared to support your decision and prepared to face the consequences." aniya at titig na titig sakin. Halos manliit ako nung sabihin ni Dad 'yon. Tsaka ko lang naisip na parang sobrang hina ng utak ko at di ko naisip ang mga bagay na 'yon.

"Anak..." malumanay na tawag sakin ni Dad dahilan para mapatingin ako sa kanya. Hindi ko maitago saking mukha ang dissapointment at pagkahiya. "I know how much you care about your friends and family. Pero dapat hindi ka dapat nagdedesisyon bigla dahil alam nating nadadala at napepressure ka lang ng mga nangyayari. I bet na hindi din 'to alam nila Uriah."

Agad na nagtubig ang mga mata ko, tumango tango lang ako bilang tugon. Hindi na ko sumagot pa at nanatiling nakayuko para itago ang mukha ko at mata kong naluluha.

"But the most thing you need to consider, handa ka na bang pumatay?"

Agad na tumindig ang balahibo ko at nawala na sa isip ko ang pagpipigil ng maluha. Gulat akong napatingin kay Dad habang ang istura at dating niya ay ganun padin.

Umawang ang bibig ko at gusto kong sumagot pero walang lumalabas na boses sakin. Iniisip ko palang ang bagay na 'yon ay nawawala na ako sa sarili.

" Gaya nila Chin at Demi, handa ka nadin ba makapatay maprotektahan lang ang mga importante sa buhay mo?" Tumigil siya at uminom panandalian pagkatapos ay tumingin ulit sa akin. "If you want to protect someone you are going to hurt other people, you might kill them or ... you'll get killed."

THIRD PERSON'S P.O.V.

'5:50 pm na pala.' aniya sa isip nung makita ang oras sa kanyang relo. Pumasok siya sa opisina at agad na sinabi ang pakay. "Andito na po sila, sabi ko po lalabas na kayo after 10 minutes. "