Chapter Ten

6.6K 121 6
                                    

Chapter Ten

Realized


"Okay, that's all for now. Class dismissed!" Agad kong niligpit ang gamit ko at lumabas ng room kaagad, I checked my phone to see if Callix have texted me pero wala. Napasimangot ako nang wala akong makitang kahit isang text sa kanya. I went to the bathroom first and do my things. Pagkalabas ko ay nakita iyong stupid girl, Oh look, what we have here....


She was shocked to see me and I wanted to say to her, So am I!


Yumuko siya at lalagpasan na sana ako but I held her arm, Ramdam ko ang pagatras at pagtense ng braso niya. I held it tighter at nang umangat ang tingin niya sa akin ay ngumiti ako sa kanya, The sweetest smile I could ever give to her.


"Hello, dear." I said as I smiled sweetly but she just answered me with a distorted face. Muhka siyang takot na takot sa akin, I wanted to smirk on that thought. Mabuti alam niya kung saan siya lulugar!


Yuyuko pa sana siya kaya nagsalita ako,


"Ano nga palang pangalan mo?" Tanong ko sa kanya at kinagat niya ang kanyang pangibabang labi. It's so evident on her face na nagdadalawang isip siya na sabihin sa akin, Hindi naman ako nangangain ng tao, Duh! I just want to play with her because he looked so vulnerable pero ang lakas ng loob niyang kausapin si Callix noon.


"J-Jaymie po," Nanginginig niyang sabi kaya lalong lumapad ang ngiti ko.


"Aren't you going to tell me your surname?" Mariin kong sabi at diniinan ko pa ang pagkakahawak sa kanyang braso. Mahigpit lang iyon, hindi nakakasakit but her face screams that she's in so much pain.! Gusto ko siyang irapan dahil napakaarte niya!


"A-Ah ano po, Gomez." I licked my lips and showed her a playful smirk.


"Jaymie Gomez, Wow—" I was cutted off when a girl intrude my game.


"Anong ginagawa mo sa kanya!?" Malakas ang pagkakasabi niya kaya bumaling ako sa kanya. I looked at her from head to toe at napangiwi ako, Typical and ordinary college student, Walang kaspice spice ang taste sa buhay!


Binitawan ko ang braso ni Jaymie at itinaas ang aking dalawang kamay.


"Oops, Am I busted?" I said and laugh a little. Naglakad na ako at tinapatan siya,


"Watch out, Little hero," I said devishly and walked away from the stinky losers of this University.


Inayos ko ang aking buhok bago lumabas. The precious image of that stupid Jaymie Gomez with her feared face replays on my head. Ang sarap ulit-ulitin alalahanin iyong muhka niya! Muhka siyang takot na takot sa akin, Napangisi ako nang maisip ko iyon, They should be! I am not Ofiana Margo Fabia if they were not scared just the thought of my name!


Nawala ang ngisi ko nang makita ko si Callix na nakasandal sa kanyang white fortuner. Napalitan ito ng malawak na ngiti. When he head up his gaze at nagkasalubong ang mata namin ay ngumiti siya, I think my eyes twinkled the moment our eyes met, He smiled at me. Agad akong lumapit sa kanyang kinaroroonan.

When I Stop ChasingWhere stories live. Discover now