Lise Belası 2

22.Bölüm "Eğlenelim o zaman"

Yaprak'ın Ağzından ;

"Demek kaçırıldın ha?"

"Evet Meriç dayı daha kaç kez sorucaksın?"

"Sus kız dayıya cevap verilmez ama o adamların ebesini sikmezsem , sen kim benim yiğenimi kaçırıyon lan ?!?"

"Tamam dayı sakin ol"

Diyerek göz devirdim. Yemek sofrasındaydık. Dayım olanları ögrendiğinden beri ikidebir böyle tepki veriyordu. Ama sıkılmıştım. Bu konudan bahsetmek istemiyordum. Yemeğimi bitirdiğim için babama dönerek sordum.

"Tuna ile biraz hava almaya çıkabilirmiyiz?"

"Saat gece 10.00 Yaprak"

"Bugün çok bunaldı bence çıkabilir zaten yanında Tuna var"

Diyen Anneme minnettarlıkla gülümsedim. Babam tek kaşını kaldırarak anneme baktı

"Sende iyice güvendin şuna ha"

"Birşey olmaz Demir. Zaten olursa ilk ben hallederim. Hadi gidin Yaprak"

Annemim dediği söze şaşkınlıkla baktım. Sanırım anne farkı buydu. Kadın çat diye sözünü geçirttirmişti valla.

Tuna'yla beraber masadan kalkarak evimizin yakınındaki sahile gittik. Akşam saatlerinde tüm yıldızlar gökteydi. Denizde önümüzde olunca harika bir manzara oluşuyordu.

"Çok güzeller değil mi?"

Tuna'nın sesini duyduğumda ona baktım. Oda aynı benim gibi yıldızlara bakıyordu.

"Evet. Çok mu seviyorsun yıldızları?"

"Fazlasıyla."

"Neden?"

"Çünkü ne kadar çelimsiz ve küçük görünselerde saçtıkları ışık onları her zaman güçlü , dayanıklı yapıyor. Bu yüzden yıldızları kendime benzetiyorum"

Kurduğu cümleyi anlamaya çalıştım. Bir nevi kendisini güçsüzmü görüyordu. Aslında öyle değildi.

"Sen güçsüz değilsin Tuna."

Sadece sırıtmakla yetindi.

"Ciddiyim. Başına o kadar şey gelmişken ister fiziksel ister ruhsal hep güçlü kaldın"

"İçimi bilmiyorsun Yaprak o yüzden pek konuşmak istemiyorum bu konuyu"

Derince iç çektim.

"Aç o zaman içini Tuna. Dök. Neden kapalı kutusun ? Neden böylesin? "

"Yaprak bu konuyu kapat dedim"

Somurtarak kollarımı önümde bağladım. Hiç bir şey konuşulmuyordu bununlada. Çok değişken tavırları vardı. Farklıydı. Ama davranışları beni kendisine çekiyordu.

Ofladım. Sıkılmıştım ya !

"Ne oldu ufaklık küstünmü?"

Diyerek bana sırıttı. Somurtan yüz ifademle bakmaya devam ederek cevap verdim.

"Hayır çok sıkıldım."

"Eylenelim o zaman "

Diyerek etrafına bakındı.

"Allah aşkına şu sahilin ortasında ne gibi bir eylence yaratabilirsin?"

"Koşmaya ne dersin?"

"Koşmak ne alaka?"

"Içindeki enerjiyi atarsın işte hem ben koşmayı severim hadi ayrıca kazanana ödül var"

Dediğinde gülümsedim.