Married Life

11

Third Person's POV

"Ouch!" Kathryn was so close to crying but she didn't stop from breast feeding. She even swayed and hummed for the baby to fall asleep.

It was 8 months ago when she gave birth to their second born, Skylar Thea. Everyone was so happy, but in line with this is a wider responsibility, and sacrifice.

Mula sa salas ng kanilang bahay ay pumunta si Kathryn sa kusina upang kumuha ng gatas na ipapainom sa anak. "Wait baby, eto na yung milk mo.." She said as if the baby can understand her.

"Bakit ba iyak nang iyak ang baby? Siguro your rashes hurt no.." Kumuha siya ng pamaypay at mahinang pinaypayan ang anak lalo na sa mga maliliit na binti nito na mayroong iilang mapupulang rashes. "Para hindi mahapdi, right baby?" She sweet talks. "Drink your milk na." Dagdag pa niya.

"Morning." Bati ni Daniel na kabababa lang mula sa kanilang kwarto. Bagong gising pa lamang ito dahil sa kanyang gulong buhok, puting tshirt at itim na boxer shorts. Nagpupunas lamang ito ng kanyang mukha at labi na basa dahil sa kanyang paghihilamos at pagsisipilyo.

Kathryn smiled a little and said, "Morning din." They had a little misunderstanding last night that's why they were so plain. Tungkol ito sa kanilang mga negosyo na itinatayo. Dala na rin ng pagod, ay nagkasigawan pa silang dalawa.

"Kanina pa ata umiiyak baby ko ah." Daniel said after drinking a glass of water. Naglakad siya papunta sa kanilang cabinet para kunin ang kanyang salamin bago lapitan ang kanyang mag ina.

"Yeah, paki punasan na nga 'yang sweat niya." Sagot ni Kathryn.

"Bakit pinadede mo kasi, mahal?" Saad ni Daniel habang pinupunasan niya ang pawis ng anak.

"Umiiyak kasi siya tuwing gutom siya. Tsaka para matulog na din siya ulit." Kathryn answered. That has been her observation since then, kaya patuloy niya itong ginagawa. Wala rin namang nangyayaring masama kay Sky.

"Paano makakainom nang maayos kung umiiyak diba?" Nag iiba na ang tono ng pagsasalita ni Daniel. "Baka hindi lang siya makahinga ng maayos dahil diyan." Tinanggal niya ang bote mula sa bibig ng kanilang anak.

"Hindi 'yan, Kanina nga super lakas ng kayak niya pero ngayon malapit naman na siyang tumahan." Pati si Kathryn ay naiinis na rin.

"Pahidan mo na kaya ng ointment yung rashes niya para hindi na humapdi? Kaya 'yan umiiyak kasi nasasaktan." Naglakad muli si Daniel patungo sa tapat ng kanilang cabinet para kunin ang ointment na ibinigay sa kanila ng dermatologist ng kanilang mga anak. "Mamaya tignan mo iiyak nanaman 'yan." Binuksan niya ito pero biglang nag salita si Kathryn.

"Wag muna, that hurts tuwing nilalagay, baka umiyak nanaman." Kathryn said. "Pinapaypayan ko naman para hindi mahapdi for her." She added. That's what she sees, and she believes in. Isang ina si Kathryn, kaya mayroon siyang natural na kakayanan na kilatisin at alamin ang bawat kahinaan at kalakasan ng kanilang mga anak.

"Eto sabi ni doc, diba? Para gumaling na agad, Kathryn." Daniel explained. Pinipigilan niyang tumaas ang kanyang boses. He was just so concern sa kanilang anak, at wala naman siyang ibang gusto kundi maginhawaan ang kanilang anak. Ganoon din si Kathryn.

Pero mukhang hindi sila nagkakasundo.

"Huwag na nga muna kasi, diba? Baka kasi masaktan sa hapdi niyan. What's wrong with you ba?" Kathryn raised. Hindi niya na napigil ang bibig dahil sa inis sa asawa.

Mabigat na inilapag ni Daniel ang hawak hawak na gamot at dahan-dahang minasahe ang kanyang nag-iinit na sentido.

"Ano bang mahirap intindihin doon? Ha?" He asked her. "Sayang naman 'tong gamot na 'to kung ididisplay lang dito!" Sigaw ni Daniel. Nagulat naman si Kathryn dahil sa naging pananalita niya. Hindi niya alam ang kanyang mararamdaman, kung natatakot ba siya o nagagalit din nang dahil sa kanya.

"Wala akong sinabing hindi natin 'yan, gagamitin. Ang sabi ko lang mamaya na." Kathryn walked out from the kitchen and went to their living room. She fixed Sky's crib before putting her down. The baby wasn't asleep but she'd finally calmed down. Buti na lang at hindi na muling umiyak pa.

"Sige. Bahala ka. Akyat lang ulit ako." Daniel looked so mad as he took his steps. Kathryn didn't do anything but to sit down on the couch.

Tinakpan niya ang kanyang mukha ng unan at pinigilang pumatak ang kanyang mga luha. She's so weak with this. She may be a strong woman but she's so fragile when it comes to her husband. But she understands him, and she understands the situation. They both want the best for their child, but with different ways. Hindi rin maiiwasan na mapupuno't mapupuno silang dalawa.

"Tay, you okay?" Naglalakad pabalik ng kwarto si Daniel nang makasalubong niya ang panganay na anak na kakagising lang rin. Bitbit bitbit niya pa ang kanyang bote na wala nang laman na gatas, at ang kanyang maliliit na laruan.

"Baba na. Nandoon na si mama." Daniel plainly replied before entering their room. And little Sam wasn't expecting what he just heard from his father. He used to carry him every morning and play with him before eating breakfast. The kid just went down by himself clueless of what was happening.

short chap.