35

13 0 0
                                    

RITS; Chapter Thirty-five


"How did your filming went?"


Pasalampak na naupo ang anak ko sa isang sa mga desk sa room ko. Mahinang natawa ako sa reaksyon niya habang inaayos ang mga gamit ko. It's almost winter season kaya kumakaunti nalang din ang mga pasok. Holiday seasons are also approaching.


"It was horrible! They made me the male lead in a romance genre!" He keeps on rolling his eyes as he ranted.


"Wow! Romance genre," a smile appeared on my lips. "Will definitely ask a copy from your classmates! You never even let me watch a few clips!"


"Because it's cringe!" He pouted. "It will be played at graduation kapag manalo 'yon sa overall contest. I just hope it doesn't."


Tinawanan ko naman siya. Ang batang 'to talaga! It had been weeks of their filming, tapos hihilingin lang niyang hindi manalo? I heard the judging system's 25/75. 25% coming from the judges, and 75% coming from the number of likes ng trailer nila na ipo-post ng University nila, and I am really getting all pumped up to tell everyone at my workplace to like their film's trailer para manalo sila! I really want to watch his acting skills!


"Stay here, okay? Don't wander around at baka mawala ka na naman,"


He just nodded with all of my warnings like a little obedient kid at nag-iPad lang.


I still had to stop by at the lab for work dahil may autopsies na naka-assign sa'kin at hindi naman pwedeng doon siya sa bahay dahil wala siyang kasama du'n, dahil wala ang kambal. Not that he didn't want to be alone at home, pero ayaw ko lang na mag-isa siya du'n. May kalayuan pa naman kasi sa lab at saka baka gabihin ako ng uwi. Even the twins won't probably be back by the night.


"Have the toxicology check on this," I handed Twain, one of few under my team na agad namang lumabas. "Vlais, make sure you check everything. Comb everything from the start if necessary. Don't just jump from the top going to the bottom."


Tinanguhan naman niya 'ko saka nagpatuloy na sa pag-observe ng aking ginagawa sa bangkay. After we're done with one more autopsy, kinuha ko yung mga ni-record nila at bumalik na sa opisina ko para gumawa ng autopsy report kung saan wala na doon si Kleiean. I sighed at inilapag muna ang clipboard sa mesa ko bago siya hinanap sa labas.


Baka kasi nangangausap na naman siya ng mga Doktor na may trabaho. Kapag kasi aatakihin siya ng kyuryosidad niya, magtatanong at magtatanong siya kahit may trabaho pa yung tinatanong niya. Talagang dadaldalan ka niya hanggang sa mabigay mo yung sagot na hinihingi niya. Doon lang lumalabas yung kagustuhan niyang kumausap ng mga tao. Kapag wala, wala rin. Madalas mo siyang makikitang bad mood na parang inano siya ng mundo kahit wala namang ginagawa sa kaniya.


At nadatnan ko nga siyang nasa opisina ni Dr. Meier.


I sighed saka kumatok. It was a good thing glass walls ang mga opisina dito sa lab. May mga binds lang kung gusto mo ng privacy. "Kleiean, you're bothering Dr. Meier here."


Kaagad naman akong nginitian ni Dr. Meier. "Oh, it's nothing, Jaren. Actually, he wanted to learn about luminol and the luminol testing process itself. He said he's learning the components for their upcoming Chemistry fair."

Remains in the Sand | Los Quiros Series Book #01Where stories live. Discover now