RITS; Chapter Twenty-one
"I'm near,"
Nakarating na 'ko sa airport— I started my first day off work today. Sinundo ako ni Leorthon at pagkatapos ay hinatid ako sa hotel na bi-nook ko. I wasn't really familiar with Quezon kaya humingi ako ng recommendations sa kaniya. I was planning on spending a few days relaxing dahil ito naman talaga ang rason kung bakit ako nag-leave besides attending on Duen's graduation.
I wanted to see him now... But I don't want to spoil my surprise.
"Call me when you need anything," Leorthon quickly headed back to his car while answering a call. Hindi na raw siya magtatagal dahil lumabas lang siya sandali mula sa duty niya para sunduin at ihatid ako. He did a small wave over the semi-opened window.
Kaagad naman na akong pumasok sa loob ng hotel. Nasa mataas na floor ang room ko kaya kitang-kita ko lahat ng nasa sa ibaba. The view was relaxing. Inayos ko ang mga gamit ko at nang mag-hapon ay nagtimpla ako ng kape at umupo sa paanan ng kama habang nakatitig sa papalubog na araw.
I ate out that night. Nagbrowse lang ako ng top-reviewed restaurant na malapit sa'kin instead of having it delivered. Malapit lang talaga siya sa hotel ko kaya naglakad nalang ako pag-uwi at kaagad na nakatulog dahil sa pagod.
The next morning, I felt unusually comfortable. Bumangon ako't nag-inat at nang makita ang oras mula sa cellphone ko'y doon ko napagtanto kung bakit. It was already late to start a morning. But it was great... Dahil sobrang tagal na rin nung huli akong nagkaroon ng maayos na pahinga.
Inayos ko ang higaan ko't nagpadeliver nalang ng pagkain. I didn't know what to do kaya bumaba nalang ako para mag-gym— kahit hindi naman talaga ako nag-g-gym, which wasn't entirely a good decision dahil walang ibang pumapasok sa kokote ko kun'di yung mga nangyari sa'kin sa Bacolod.
Ibinaba ko ang dumbell bago umupo sa mat.
I let out a breath and thought. Kaya nga 'ko nagpakalayo-layo para hindi ko na maisip yung mga nangyari, yet I'm here being bugged by it. I wanted a break. A real break... Dahil kahit saan akong social media ko pumunta, my case would be on news articles somewhere on my feed, as if everybody hasn't moved on from it. I deactivated all of my social media accounts—
Naligo nalang ako't bumalik sa room ko. I went on checking emails for work, pero wala namang ibinigay sa'king trabahon. From families, wala. Others, wala. I continued scrolling on, pero wala akong mahanap na pwedeng trabahuin at gawin and I wasn't used to not doing anything for fuck's sake.
But that was entirely the point of being here; to do nothing.
I decided to watch a movie at nang maghapon ay namasyal ako. I went to Quezon Memorial Circle. I remembered Duen talking about his first time strolling there. Ang dami niyang kuwento! I smiled while taking pictures around.
Maraming mga tao... And I remembered, it's Sunday.
Ang dami kong nakuhang mga litrato. People are everywhere... And mostly, by pair.
Bigla ko siyang naalala.
YOU ARE READING
Remains in the Sand | Los Quiros Series Book #01
RomanceLOS QUIROS BOOK #01 Battling with storms that rattled her life from being at the top to becoming remains of the sand, Laztienjarel Kayleigh Los Quiros once again chains the sequence of her life in pieces through real love.