12

17 0 0
                                    

RITS: Chapter Twelve


"Have you even rested?"


Hindi ko maitago ang pag-aala kay Islear na bakas ang pagod sa kaniyang mga mata, thought deep in my heart I knew how happy I was to see him this fast again.


Seriously, time moved really slow habang wala siya sa tabi ko. It feels like eternity waiting for Friday but surprisingly, Thursday palang ay bumisita siya sa opisina ko! It was already 2 AM at nagbabalak na sana akong umuwi nang akma naman siyang papasok sa loob.


He pulled me at kaagad na ikinulong ako sa kaniyang mga bisig. "I missed you."


God, this man! If he really did, he would really see me huh.


I smiled on his hold and embranced him back. We stayed like that for a few minutes bago ko naramdaman ang kaniyang pagsinghot sa aking leeg kaya naging conscious ako bigla dahil ilang oras akong nasa autopsy, baka mabaho na. I pushed him away lightly before asking kung gusto niyang kumain, but seeing him na halatang inaantok na'y dumiretso nalang kami sa bahay para magpahinga.


"Love, matagal kapa ba?"


I chuckled while hearing his pleas outside the shower.


Hindi kasi ako sanay matulog na hindi nagh-half bath. I finished later than the usual after almost scrubbing my skin off that felt softer than ever and I found him sitting at the edge of the bed at pikit-pikit na ang mga mata. Hinintay niya talaga ako huh.


"Love, alas tres na," I let him know after putting on clothes. "Maaga kapang babiyahe bukas sa trabaho. Male-late ka talaga."


"Are you done?" He softly asked. "Let's sleep na love. Sabay tayo."


Once I've jumped into bed, his arms quickly became snakes around my body. I smiled and caressed his rough chin na nagpapiksi sa kaniya ng bahagya at niyakap ako ng mas mahipit. Ang gwapo talaga! Even when he's sleeping, he still looked so hot! So unfair! I wonder how many girls on his work have been wanting to be with him.


But sorry ladies, akin na siya.


The next day, I made sure na mas maaga akong bumangon keysa sa kaniya kahit inaantok pa 'ko para sana ipaghanda siya ng pagkain, but eventually, matapos niyang maramdamang wala na ako sa kama'y kaagad siyang nagising and I had to convince him to go back to sleep, but instead, he pulled me to be in bed with him and after a short while of cuddling ay sabay kaming tumayo at naghanda na sa trabaho.


"You're even making time huh, Islear," Dr. Ybanez greeted the both of us nang maaga akong nakarating sa lab. He was talking a stroll at sakto namang lumabas kami ni Islear ng kotse. "No wonder Kayleigh's all motivated to work."


I sneered at him. "I am always motivated."


"Iba ngayon," he grinned.


Hindi ko nalang siya pinansin at ibinaling ang paningin kay Islear na nakangiti na habang tinatanaw ako. His phone suddenly rang and after seeing that it was from work ay malungkot at nagmamadali niya akong hinalikan bago sinabing dadalaw ulit siya mamaya, even though we talked about it this morning and I was strongly against it dahil ang hassle pa sa kaniya kahit pwede niya na 'yong ipahinga.

Remains in the Sand | Los Quiros Series Book #01Where stories live. Discover now