格格不入(GeGeBuRu)
စာရေးသူ : ဝူးကျယ်
ဘာသာပြန်သူ : ယင်း
အပိုင်း ၂၅
ချိန်ပေါ်ယန်မှာ ဧည့်ခန်းထဲတွင် ထိုင်နေသည်။ရှန့်ရှီး မီးဖိုခန်းထဲတွင် အလုပ်များနေသည့် အချိန်တွင် ချိန်ပေါ်ယန်မှာ တစ်လျှောက်လုံး ၀င်မကြည့်မိပေ။
လက်ဆေးတာက လွဲပြီး ကျန်တာတွေက အသန့်ကြိုက်တာလို့ ယူဆ၍ မရကြောင်း ၊ ချိန်ပေါ်ယန်က သူ့အား တစ်လျှောက်လုံး ပြောခဲ့သော်လည်း ၊ တစ်ကိုယ်ရေ သန့်ရေးမှုဟုတော့ ယူဆ၍ ရသည်ပင်။ချ်ိန်ပေါ်ယန်မှာ အဆုံးစွန်ဆုံး အဆင့်ဆီ ရောက်နေပြီဟု ရှန့်ရှီးတွေးလိုက်မိသည်။
အခုအချိန်၌ တစ်ကိုယ်ရေ သန့်ရှင်းမှု အဆုံးစွန်ထိ ရောက်နေသည့် ဆရာကြီးချိန်ပေါ်ယန်က ၊ သူ့မျက်စိထဲတွင် သတိမဲ့တတ်သည့် ဘုရင် ရှန့်ရှီးအား တစ်လျှောက်လုံး ကြီးကြပ်ခြင်း မရှိပဲ တစ်ယောက်တည်း မီးဖိုခန်းထဲတွင် ထမင်းချက်ဖို့ တာ၀န်ပေးထားသည်။သူ တကယ်ကြီး ပင်ပန်းနေတာ ဖြစ်လောက်သည်ဟု ရှန့်ရှီး တွေးလိုက်မိသည်။
နံရိုးအား စူပါမားကတ်ထဲမှ လူ ခုတ်ပေးထားသည်မှာ အရမ်းကြီးလွန်းနေသည်။ရှန့်ရှီးမှာ ပြန်ခုတ်ရန် တွေးလိုက်မိသည်။ဓားတင်သည့် စင်ပေါ်တွင် အတော်ကြာအောင် ရှာလိုက်ရပြီး ၊ ပုံမှန်အချိန်တွင် သိပ်မသုံးတတ်သည့် ဓားတစ်လက်က်ို တွေ့လိုက်ရသည်။အရိုးခုတ်သည့် ဓား ဖြစ်နိုင်သည်ပင်။သို့ဖြစ်ရာ သူ လှမ်းယူလိုက်ပြီး ၊ စင်းတီတုံးပေါ်ရှိ နံရိုးပေါ် ချိန်၍ ခွမ်းခနဲမြည်အောင် တစ်ချက် ခုတ်ချလိုက်သည်။
"အိုင်း ! ဘုရား ! "
နောက်ဆုံးတော့ ချိန်ပေါ်ယန်မှာ ဧည့်ခန်းထဲကနေ အသံထွက်လာခဲ့သည်။
"မင်း ဘာလုပ်နေတာလဲ?နံရ်ိုးက ခုတ်ထားပြီးသား မဟုတ်ဘူးလား?"
"အရမ်းကြီးနေတယ် ၊ ပြုတ်လို့ မကောင်းဘူး"
ရှန့်ရှီးက မီးဖိုခန်းထဲကနေ ခွမ်းခနဲ တစ်ချက် ခုတ်လိုက်ပြီး
"ကျွန်တော် ပြင်ခုတ်ပေးမယ်"
"......သြော်"
ချိန်ပေါ်ယန်က အပြင်ဘက်ကနေ အသံတစ်ချက် ပေးလိုက်ပြီး ၊ ခဏလောက် တိတ်ဆိတ်နေပြီး နောက်မှာတော့ ရုတ်တရက် ထခုန်၍ မီးဖိုခန်းထဲ ပြေး၀င်သွားလိုက်ကာ
