格格不入(GeGeBuRu)
စာရေးသူ : ၀ူးကျယ်
ဘာသာပြန်သူ : ယင်း
အပိုင်း ၂၂
ချိန်ပေါ်ယန်မှာ ရှန့်ရှီးကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး ၊ ဘာမှပြန်မပြောပဲ ၊ မီးဖိုခန်းဘက် လှည့်ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။
ရှန့်ရှီးက တစ်ခါတစ်လေဆို အရမ်းထူးခြားသည့် လက္ခဏာမျိုး ရှိသည်ပင်။သူက ဘယ်လိုလူမျိုးလဲဆိုတာ အရမ်းကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း သိနေတာတောင်မှ ၊ သူက ရှုပ်ထွေးနေသည့် အခြေအနေမျိုးတွင် လုပ်ခဲ့သော မကောင်းသည့် ကိစ္စများကို သေသေချာချာ သိနေတာတောင်မှ ၊ သူ မထင်ရင်မထင်သလ်ို ဒေါသထွက်ခဲ့သည်များကို မှတ်မ်ိနေတာတောင်မှ........ဒီလို မျက်နှာအမူအရာ နှင့် လေသံကို ပြောင်း၍ စကားပြောလာသည့် အချိန်တွင် ၊ လူက်ို စိတ်ပျော့သွားစေသည်ပင်။
ဤသည်မှာ ရှန့်ရှီး၏ အားသာချက်လား ၊ ဒါမှမဟုတ် သူ၏ အားနည်းချက်လား ဆိုသည်က်ို မသိတော့ပေ။အနှစ်ချုပ်လိုက်ရပါလျှင် ခုနက ရှန့်ရှီး၏ စကားကြောင့် ၊ သူ အခု အစားအသောက် အစာပလာ တစ်ပုံကြီးကို မျက်နှာမူ၍ ၊ ဟင်းချက်စွမ်းရည် အကုန်လုံးကို ထုတ်သုံးလိုက်သည်။
သူ၏ ဟင်းချက်စွမ်းရည် အကုန်လုံးဆိုသည်မှာလည်း ၊ သေချာဆေးကြော ၊ သေချာ လှီးဖြတ် ၊ ပြီးလျှင် အိုးထဲသို့ အတူတူ ရောထည့်ပင်။
၀က်သားစွပ်ပြုတ်က လုပ်ရအကောင်းဆုံးပင်။ရေခဲသေတ္တာထဲတွင် အသင့်စား နုပ်နုပ်စင်းထားသည့် အသားများ ရှိသည်။ဆန်ကိုဆေး၍ အိုးထဲထည့်ကာ ၊ ရေထည့်လိုက်သည်။ဆန်ပြုတ်သည့် ခလုတ်ကို တစ်ချက် ထပ်နှိပ်လိုက်လျှင် ၊ ပြီးဆုံးသွားပြီပင်။
သူ ဖျားသည့်အချိန်ဆိုလျှင် ဘာမှ စားမ၀င်ပေ။ဆန်ပြုတ်ဆိုလျှင်တော့ တစ်ပန်းကန်လောက်သာ သောက်နိုင်သည်။သို့သော်လည်း ရှန့်ရှီးအတွက်တော့ ဖျားခြင်းက အစာအိမ်၏စွမ်းရည်အပေါ် သက်ရောက်မှု မရှိသည့်ပုံပင်။သို့ဖြစ်၍ ချိန်ပေါ်ယန်မှာ ကြက်ဥစွပ်ပြုတ်ပါ ထပ်လုပ်လိုက်သည်။နောက်ဆုံးမှာတော့ ၀က်သားနှင့်တရုတ်ဂေါ်ဖီ တစ်ပွဲ ထပ်ကြော်လိုက်သည်။
