格格不入(GeGeBuRu)
စာရေးသူ : ဝူးကျယ်
ဘာသာပြန်သူ : ယင်း
အပိုင်း ၂၇
ချိန်ပေါ်ယန်မှာ စားပွဲရှေ့တွင် ထိုင်လိုက်သည်။စားပွဲပေါ်တွင် ထမင်းဘူးနှင့် တရုတ်ဂေါ်ဖီထုပ်၀က်သားနုပ်နုပ်စင်းကြော် တင်ထားသည်။
ရှားကောထမင်းက အရမ်းမွှေးလှသည်။သူဌေးက အတတ်နိုင်ဆုံး ဆီလျှော့ထည့်ပေးထားသည် ဆိုသော်လည်း ၊ ချိန်ပေါ်ယန်အတွက်ကတော့ ဒီဟင်းမှာ ဆီအရမ်းများနေသေးသည်ပင်။သူ ဟင်းတွေကို ဖယ်ထုတ်လိုက်ပြီး ၊ ကိုယ့်ဘာသာ ကြော်ထားသည့် တရုတ်ဂေါ်ဖီထုပ်ဖြင့် ထမင်းကို ကုန်အောင် စားလိုက်သည်။
ချိန်ပေါ်ယန်က အိမ်ပြန်ရောက်လျှင် တီဗွီကြည့်လေ့ မရှိပေ။ရှန့်ရှီး မရှိတော့တာကြောင့် ဧည့်ခန်းထဲရှိ တီဗွီမှာ ဖွင့်မထားပေ။တီဗွီအသံ မရှိသလို ၊ ရှန့်ရှီး စကားပြောနေသည့် အသံလည်း မရှိတော့ရာ ၊ အခန်းထဲတွင် အရမ်းကို တိတ်ဆိတ်နေသည်။ဟိုဘက်က ဖောဖောတို့၏ အော်ဟစ်သံများကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ကြားနေရသည်။
အခု ရာသီဥတုက နွေးထွေးလာပြီ ဖြစ်ရာ ၊ ငှက်များက လေသာဆောင်တွင် နေသည့် အချိန်က ကြာလာသည်။အော်ဟစ်နေကြသည်မှာလည်း ပိုပိုပြီး မြူးတူးနေကြတာကြောင့် ၊ အခန်းထဲတွင် အေးစက်တိတ်ဆိတ်နေသည်ကို နောက်ခံအသံ လုပ်ပေးနေသည်။
ချိန်ပေါ်ယန် ပန်းကန်ဆေးနေသည့် အချိန်၌ ၊ ဖုန်းက ဧည့်ခန်းထဲတွင် အသံမြည်လာရာ ၊ ဖုန်းမြည်သံကြောင့် သူ အလန့်တကြား ဖြစ်သွားမိသည်။
အရင်က ဖုန်းမြည်သံမှာ ဒီလောက် မကျယ်ပေ။ရှန့်ရှီးက နားလေးနေသလိုမျိုး တစ်ချိန်လုံး တီဗွီသံကို အရမ်းအကျယ်ကြီး ဖွင့်ထားတတ်တာကြောင့် ၊ သူ ဖုန်းမြည်သံကို မဖြစ်မနေ အမြင့်ဆုံး ထားထားလိုက်ရသည်။နှလုံးကွဲထက်မတတ် ဆူညံသော ဒရမ်တီးသည့် သီချင်းပင် ပြောင်းထားလိုက်သည်။
ချိန်ပေါ်ယန်မှာ လက်သုတ်၍ ဖုန်းကိုယူကာ တစ်ချက်ကြည့်လိုက်မိသည်။လင်ဟယ့်ပင်။သူ ဖုန်းပြန်ဖြေလိုက်သည်။ :
