Sufferings of his Wife

Chapter 9:Part 2

Cassandra's POV :

"You know what, Cassandra? You're too naive." Panimula ni Kevin. Hawak niya pa din ako ng mahigpit. Hindi naman ako makasagot kasi ang kaliwang kamay niya ay nasa bibig ko para hindi ako makasigaw. Hindi pa din natatapos ang mga pinaggagagawa ng mga kaibigan ni Kevin sa mga kaibigan ko. 

Masakit. Sobrang sakit sakin dahil wala akong magawa para sa mga kaibigan ko. Tanging magagawa ko lang ay ang marinig ang mga pagmamakaawa nila.

"Iniwanan na nga kita and still andito ka at kasama pa mga kaibigan mo.Tsk! "Hindi makapaniwalang pahayag niya at bahagyang umiling."Look what happened to your so called friends now? Hmm.."

Lalo naman akong nasaktan sa sinabi niya para sa mga kaibigan ko."Look! what you have done," Hinawakan niya ako sa buhok at pilit na pinapatingin sa akin ang nangyayari sa loob ng cubicles.

Nagpupumiglas ako at todo iling na ang nagawa ko para lang maintindihan niya na ayoko ng ginagawa niya.Naintindihan naman niya iyon pero mas gusto niya pa ngang masaktan ako kaya pinagpatuloy niya lang.

"Ayaw mo bang makita sila?" May panunuyang tanong niya sakin.Umiling lang ako ng umiling bilang sagot sa kanya.

"Fuck Aaron,Are you not done yet? I'm getting bored," Biglang tanong ni Kevin kay Aaron.Mukhang bored na bored na nga siya at nawalan na siya ng interes sa bagay na 'to.

"Buti naman!" Sigaw ng utak ko.

Napasinghap ako ng ipatong ni Kevin ang ulo niya sa kanang balikat ko. Awtomatikong napalingon ako sa kanya at napakunot-noo sa ginawa niya.

"I'm getting bored now, Cass.What do you think so? " Parang bata niyang sabi sakin ng nakatingin habang nakanguso.Hinihingi niya ang opinion ko.

Saka ko lang na-realize na nakainom pala dahil sa lapit niya naamoy ko ang alak sa bibig niya pero mabango pa din ang hininga niya. Para ngang nakakabaliw at nakakalasing pa siya kung kakausapin siya.

"Were not done yet,Kevin as you can see.Bakit ka ba bored na bored?Why don't you play with your wife first?"
Aaron suggested.

Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya dahil binigyan niya ng idea si Kevin kung ano ang gagawin niya sakin.

Napatingin ako sa kanya at nakangisi siyang nakatitig sakin,"Did you hear that,Cass?Aaron suggested that we should play first.Ano ba ang pwede nating gawin? hmm?"

Shit! Nag-iisip na siya ng pwede niyang gawin sakin.

Tinanggal niya ang pagkakahawak sakin kaya dali-dali akong tumayo palayo sa kanya.

"Oh bakit ka naman lumalayo sakin? Mahal mo ako diba why are you running away from me? Ayaw mo na  ba sakin."Hindi ko napansin na nasa likod ko na pala siya. Pilit ko pa rin kasing binubuksan ang pintuan.

Humarap ako sa kanya, "No,it's not like that,Kevin.Please help my friends." Hindi na ako nakatiis at hinawakan siya sa braso ulit. Nagsusumamo na tulungan ang mga kaibigan ko.

"I won't help you."Pinal na sagot niya.

"What's the use of helping them?Lagi naman nilang nararanasan yan just like you.Let's go home," hinawakan niya ako sa kamay at akmang bubuksan ang pinto ng cr pero nagpumiglas.

"I can't leave them behind," matapang kong sagot sa kanya.Tila nagulat naman siya sa inakto ko at nainis na ng husto sakin.

"Ano ba? Alin ba sa mga sinabi ko ang hindi mo maintindihan? Napakatigas ng ulo mo!"

"Fine! Kung gusto mong tulungan sila then tulungan mo ko and I won't help you," hindi na niya tinuloy buksan ang pinto.

Lumapit ako sa salamin at tiningnan ang sarili ko. Nanlulumo kong hinawakan ang mukha ko. May sugat ako sa ulo, sabog ang buhok ko at ang gulo, maga na ang mga mata ko buhat ng kakaiyak at sobrang pula na ng mukha ko.