ကမ္ဘာအဆုံးထိ မင်းရဲ့နယ်ရုပ်လေး [Chronicles of the Reincarnated Monarch ]

Chapter 5/Z: Don Dar Di Du Bu Bu

အခန္း (၅)
ဒုံဒါဒီဒူဘူဘူ

ညတုန္းက သမင္ပ်ိဳမယ္ေလးကို က်ားစားခံထားရသျဖင့္ မိန္ဓိရာဇ္မွာ ေန႔ခင္းအထိ မထႏိုင္ရွာေပ။ စာအုပ္ႀကီးကလည္း မိန္ဓိရာဇ္ကို မႏိုးရက္သျဖင့္ အနားတြင္ ေစာင့္ဆိုင္းေန၏။ အေစခံ ဗဘုံေလးကမူ မိန္ဓိရာဇ္ ထပ္မံၿပီး ေနမေကာင္းျဖစ္ေနသည္အထင္ႏွင့္ နန္းတြင္းသမားေတာ္တစ္ေယာက္အား အေဆာင္ေတာ္တြင္းသို႔ ေခၚခ်လာ၏။

"သခင္ မိန္ဓိရာဇ္...သခင္ မိန္ဓိရာဇ္...ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳး ဗဘုံမွ သခင့္အတြက္ သမားေတာ္အား ပင့္ေဆာင္လာပါၿပီ။ "

"အို...အသင္ဗဘုံ...ကြၽန္ုပ္မယ္ အိပ္ေရးမဝ၍သာ ကိုယ္ခံအားနည္းေနျခင္း ျဖစ္ေပသည္။ ေရာဂါေထြေထြထူးထူး မရွိသည္မို႔ သမားေတာ္ဆရာအတြက္ တကူးတက လာရသည္မွာ အလြန္အားနာစရာ ေကာင္းပါဘိ။ သို႔ေပမဲ့ ရွိေစေတာ့...ရွိေစေတာ့။"

အႏွီ နန္းတြင္းသမားေတာ္မွာ ခါးအနည္းငယ္ ကုန္းေနကာ မ်က္ႏွာအေရျပားသည္လည္း ပါးေရတြန႔္ေနၿပီျဖစ္သည္။ အသက္အားျဖင့္ ၆၀ ေက်ာ္ပတ္ဝန္းက်င္ေလာက္ ရွိေပမည္။ ထိုသမားေတာ္ အဘိုးအို​၏ေမးေစ့ထက္မွ လက္တစ္ဝါးေလာက္ ရွည္လ်ားေသာ မုတ္ဆိတ္ေမႊးျဖဴျဖဴတို႔သည္ ေရဆစ္သဖြယ္ က်ဆင္းေနသေယာင္။ ထို႔အတူ ဆံပင္ႏွင့္ မ်က္ခုံးေမႊးႏွစ္ဖက္စလုံးကလည္း ​ျဖဴေဖြးေနေပသည္။ ဗဘုံေလးဘက္က တ႐ိုတေသႏွင့္ မိန္ဓိရာဇ္​၏ကုတင္ေရွ႕တြင္ ခုံေနရာခ်ေပးသည့္အခါ အႏွီသမားေတာ္အဘိုးအိုလည္း တည္ၿငိမ္စြာ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ အသက္အ႐ြယ္ႀကီးရင့္ေနၿပီျဖစ္သျဖင့္ သူ​၏လႈပ္ရွားမႈမ်ားမွာ ေႏွးတုံ႔ေႏွးတုံ႔ႏွင့္။

မိန္ဓိရာဇ္ခမ်ာ ကုတင္ေပၚမွာပဲ ပက္လက္ကေလးလဲေလ်ာင္းရင္း ေမွာ္သမားေတာ္အဘိုးအိုထံမွ လက္ကေနတစ္ဆင့္ ေသြးခုန္ႏႈန္းစမ္းသပ္မႈကို မိနစ္အနည္းမွ် ခံယူခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ေမွာ္သမားေတာ္အဘိုးအိုက ေခ်ာင္းဟန႔္ခဲ့သည္။

"ညတိုင္း အိပ္ေရးဝဝ အိပ္ႏိုင္ေစရန္ႏွင့္ အားအင္ျပည့္ၿဖိဳးေစရန္အလို႔ငွာ သခင္မိန္ဓိရာဇ္အတြက္ ေဆးတစ္မ်ိဳးကို သီတင္းတစ္ပတ္စာ ေပးခဲ့ပါမည္။ ေန႔ခင္းတစ္ႀကိမ္၊ ညခင္းတစ္ခ်ိန္ ေဆးတစ္ဖုံ သို႔တည္းမဟုတ္ ႏွစ္ဖုံအထိ ေသာက္သုံးႏိုင္ေပသည္။"