TEACH ME TO LOVE (Sullivan Boiz Series#3)

#20

***

Sabi ko, tatanggi ako. But look at me right now, sitting in his car habang nakasandal ang ulo.

"Dapat ay si Viel ang hinatid mo hindi ako. I can handle myself, Leo."

Tahimik lang siya habang nagmamaneho. My head is spinning. Sobrang sakit ng ulo ko, ganoon nalang ba talaga kadami ang nainom ko.

Good thing linggo bukas.

I looked at him but he didn't make any effort to glance back at me. I'm in the urge of crying pero sa tuwing maaalala kong dapat lang na maging matapang ako ay umuurong ang luha ko.

"You know, I accepted the invitation so I could talk to you," I whispered.

Ang tingin ko ay nakatutok sa kalsada. Alam ko pa ba kung anong sinasabi ko?

"Pero bakit ko gagawin iyon?! Bakit ako pa ang magrereach out sa'yo e wala naman akong kasalanan sa'yo?"

Nakanguso na ako.

"I thought you're being hunted by what you did but you seem unbothered. Tanga ko lang na nagexpect akong naging totoo ang feelings mo saakin. Muntik kong nakalimutan na nagenjoy ka lang sa laro mo," sambit ko.

Alam ko naman na pagsisisihan ko bukas ang mga sinabi ko pero dahil lango ako sa alak ay Wala ng preno ang bibig ko.

"You're okay now. Imposible namang hindi ka magiging okay after 18 years! Ako lang yata ang hindi maka-get over," asik ko.

"But, I wanted to talk to you to finally set my self free," I uttured.

"I wanted to live peacefully at magagawa ko lang iyon kapag pinalaya ko ang sarili ko mula sayo." I can't recognize my own voice already.

"Pinapatawad na kita, Leo. At handa na akong magmahal ulit. Tonight, I gathered all the remaining strength I have to finally set you free even you're no longer mine. You're free, and it's time to let myself live without your memories."

***

Bumaling ako pakanan. Sumasakit pa rin ang ulo ko at tamad na tamad magmulat ng mata.

Napabalikwas ako ng bangon noong maalala ko kung anong ginawa ko kagabi.

To my horror, I'm no longer wearing my dress! Suot ko ang isang blue t-shirt na nagmukhang oversized dahil sa balingkinitan kong katawan.

Sinilip ko ang loob, suot ko pa rin ang mga undergarments ko. I sighed heavily hindi pa rin ako napapanatag with the thoughts of Leo.

Playboy iyon! Baka sinamantala niya ang kalasingan ko. Maging ang heels ko ay hindi ko mahanap kaya nakapaa akong lumabas ng kwarto.

I search every part of this house to find him on his kitchen.

He is topless. Nakatalikod siya sa akin suot ang apron. Natuod ako sa aking kinatatayuan at hinayaan ko ang aking matang mabusog sa tanawin niya.

"Coffee?"

Napatalon ako sa gulat noong magsalita siya. Mas lalo akong natigilan noong humarap siya sa akin. Pinasadahan niya ang kabuoan ko.

He bit his lower lip. I saw how he smirked na siyang dahilan kung bakit uminit ang ulo ko.

"You, asshole! Anong ginawa mo saakin?" asik ko.

He stares at me innocently. "Wala akong ginawa sa'yo," aniya.

"Where I am and where's my things? I wanted to go home," diretsong saad ko.

"Why don't you sit and let's talk about what you did to me last night?"