CHAPTER 43 - WHAT IS HE FIGHTING FOR?

125 6 0
                                    

Reminder:
This chapter contains vulgar or inappropriate words.

I hope you'll like this another Chapter! Kung ayaw niyo itong story at kung para sainyo pangit. Then, you all free to leave and stop reading this story.

__________

"Oo... ayos lang ako, wag kayong mag-alala". Saad ko kahit masakit ang braso dahil sa paggulong

Nakatingin kasi saakin ang lahat dahil sa paggulong ko. I signaled that I was fine as everyone seemed to want to help me up. Hindi pa naman ako mahina para humingi ng tulong. Maybe, they're all worried at baka napano na ako tulad noong tinulak ako ni Ziah.

Inayos ko ang telang nakapulupot sa braso ko at umupo. I was about to stand up when suddenly someone shouted and I looked above the stage, my eyes widened when suddenly the hand of the man fixing the lights slipped and he suddenly lost his balance while still clinging to the ladder he used.

Sa sobrang taranta at takot naman ata ng lalaking nakakapit naman sa hagdan para sumuporta dito ay umalis ito kaya biglang natumba ang hagdanan na inaapakan ng lalaki. Gumulong din ang lalaki sa hagdan ng stage at nagalaw ng hagdan na natumba ang bakal na linagyan din ng ilaw na nasa unahan.

I worriedly looked at the man who was already lying on the floor. Kita ko ang dugo sa ulo nito, pero mabuti at nagagalaw parin nito ang katawan.

Nakikita ko ang nangyari saakin noon sa nangyayari ngayon sa lalaking ito.

Nabalik ako sa wisyo at nagulat ako. My two eyes widened and I couldn't move when I suddenly saw that the steel was going to fall on me. Malapit kasi ang kinaroroonan ko sa bakal na matutumba.

Kung minam4aas ka nga naman... Oo.
Ang sakit pa naman ng braso ko. Kainis!

"Althea umalis kana dyan!". Sigaw ni Eunice kaya pinilit kong tumayo

Ayaw ko ng ma-hospital kaya iligtas niyo naman po ako. Ayaw ko pa pong mamatay.

Nang nakatayo na ako ay hahakbang na sana ako para tumakbo na ngunit triniple ako ng malas at nakapulupot din pala kanina pa ang tela sa sapatos ko!

Napadapa ako sa sahig at tila mas sumakit pa ang braso ko sa pagkadapa ko. Pinikit ko nalang ang mga mata ko at hinintay na mahulugan ako ng bakal.

Lord ikaw na po ang bahala saakin.

I heard the sound of human shoes as if it was running. Hindi ko nalang iyon pinansin at hinawakan ang ulo para hindi matamaan ng bakal.

Biglang tumigil ang tunog ng sapatos at nakarinig ako ng pagsinghap ng lahat? I'm still waiting for the steel to fall but why is it so slow? Shouldn't it have fallen on me a while ago?

"Damn". Daing ng kung sino

Naimulat ko ang aking mga mata nang biglang marinig ko ang mvra ng taong napadiin sa likod ko. Kita ko ding lumalabas na ang ugat sa braso o kamay ng lalaki na nakalagay sa gilid ko.

Linigtas niya ako? Pero teka?bakit parang pamilyar ang boses nito?

Sino ito?

"Bilisan niyo! Tulungan niyo sila!". sigaw ng kung sino

"Shit... a-are you o-okay w-wife?". Nahihirapang tanong saakin ng taong nasa likuran ko

Ang boses niya...

Wife??


Masakit ang braso ko ngunit pinilit kong tingnan ang mukha niya at tama nga ang hula ko kung sino ang taong nasa likuran ko.

My Possessive Boyfriend Pretend As My Gay Friend Where stories live. Discover now