My Lesbian Boss ML#1 Series #watty2016

Chapter Thirty- Two

Violet

After naming magdinner eh naglakad lakad muna kami malapit sa bahay niya.

"Ang ganda mg buwan 'no?" Sabi niya.

"Oo sobra." Sabi ko habang naka-titig sa kanya, bigla itong napa-tingin saakin.

"Eh baby naman!"

"What? Wala akong ginagawa." Pagmamangmangan ko pero sa huli napa-tawa rin ako.

"Sana ganito na lang tayo lagi 'no?"

"Sisiguraduhin kong lagi tayong ganito." I held her hand and directly look in to her eyes.

"I'll never ever leave you and i will always love you till the end."

I gave her a smack. Napa-ngiti naman ito.

*kring!

Kinuha nito ang cellphone sa bag at sinagot ang tawag.

"Ma! Opo.. ano? Sige sige bukas pupunta na din po ako diyan. Opo sige bye!"

Binaba na nito yung tawag.

"Sino yun?

"Si mama."

"Bakit daw?"

"Baby pwede bang magleave muna ako for one week? Kailangan ko kasing pumunta dun gawa ni papa."

"Sige ayos lang naman."

"Thank you baby!"

"But!

Kasama ako!"

---

Bea

Nasa bus na kami ngayon ni Violet, wala akong nagawa nung sumama na siya. Blinock mail ako eh, hindi niya daw ako papa-alisin kapag hindi siya kasama.

Sinandal ko ang ulo ko sa balikat niya. Naramdaman ko naman ang pag-akbay niya saakin. Dahil sa yakap niya nakatulog ako...

--

Hapon na ng magising ako.

"Nandito na pala tayo." Sabi ko at kinuha na yung bags namin.

"So, saan tayo?" Tanong nito.

"Sasakay na lang tayo ng trycle para maka-punta sa baryo namin."

Pumara kami ng trycle at nagpahatid sa bahay namin.

Pagkababa namin nakita ko agad si mama.

"Ma!" Siaaw ko at niyakap ito. Na-miss ko talaga silang lahat

"Kamusta ka na anak? Pasensya na at napa-uwi kita. Iyang papa mo kasi ilang araw ng hindi nagpapa-tulog at gusto ka raw makita!"

Tumingin ako kay papa na sa wheel chair ito. Lumuhod ako sa harapan noio at hinawakan ang kamay.

"Pa.. nandito na ako." Sabi ko at napa-iyak na.

Hindi ko kayang makita si papa na nahihirapan.

Ngumiti lang ito saakin. May cancer si papa at nasa stage 4 na ito.

"Tahan na anak..." nanghihinang sabi nito na nagpa-iyak pa saakin lalo.

Tumayo ako at niyakap ito patalikod.

"Pa!" Pag-iyak ko..

--

"Hija pasensya na at magsasama pa kayo ni Bea sa iisang kwarto." Sabi ni mama kay Violet.

"Ayos lang po yun. Mas gusto ko pa nga yun eh."

Inapakan ko ang paa nito. Anu ano kasi ang pinagsasabi eh. Sinamaan ako nito ng tingin, pero inirapan ko lang siya.

Magsasama kami sakwarto dahil tatatlo lang naman ang kwarto sa bahay namin.

"Sige anak iwan ko na kayo." Tumango lang ako at ni-lock na yung pinto ng kwarto ko.

"Bat mo sinabi yun?!"

"Why? Eh mas gusto nga kitang kasama sa iisang kwarto eh."

"Ts kahit na! Baka makahalata sila mama!"

"Bakit wala ka bang balak na ipaalam ang relasyon natin?"

Napa-tahimik ako. Kahit kailan pala hindi ko yun naisip.

"Mero naman.. kaso hindi pa ngayon."

Tahimik lang 'to at nakatitig sa mga mata ko. Wala iyun ka-emosyon emosyon.

"Actually wala pa sa isip ko yan. Natatakot kasi ako na hindi nila tayo tanggapin." Napa-yuko ako. Baka kasi magalit siya saakin eh.

Peri inangat nito ang tingin ko. Gamit ang kamay niya.

"Naiintindihan ko." Sabi nito,at nginitian ako.

Niyapos ko siya bigla. Mahal na mahal ko talaga siya...

---

Abangan ang new story ko after nito :)

MAGCOMMENT KAYOOOOOOO!