The Lost Billionaire (MBBC#9)

10.

Reeve's POV

"That's bullseyes, man! Yo, where did you learn to shoot?"

Napatingin ako kay Manong Paeng at sumenyas ang kilay niya sa akin. Umigting ang panga ko at binalik ko ang titig kay Emmanuel. Anak siya ni Vice Mayor, at sa kanya binibenta ni Melissa ang baril.

"Sa shooting range, Sir," pagpapakumbaba ko. Napag-usapan na namin ni Manong Paeng ito.

I have no recollection of everything, and to make a story, we have to tell a lie.

For instance, I was working in one of the shooting range further down the Visayas, and that's how I became an expert. Not bad.

"Kaya pala." Iling niya at mariin na hinaplos ang baril.

"Laro tayo minsan, pre. Gustong-gusto ko ang estillo mo. Ibang-iba. Parang iyong mga assassin style na napapanood ko."

"Fan rin po ba kayo ng mga gyera, Sir?" tanong ni Manong Paeng sa kanya.

"Oo, Manong. Papa is a big fan of Rambo. Kaya nga ang daming koleksyon ng baril niya at nahiligan ko na ito." Pilyong sagot ni Emmanuel.

"Rinig ko, Sir, tatakbo ka sa susunod na election bilang konsehal ng lungsod?" si Manong Paeng ulit sa kanya.

"Yes, Manong. I will. Papa will aim to run as Mayor next year, and we are preparing for this. Mahirap na. Maraming kalaban, Manong. Dapat marami tayong mata."

Pumwesto siya at saka itinutok ang baril sa pinakadulong target niya. Nasa likod ako, at kitang-kita ko ang konting pagkakamali niya. Hindi niya matatamaan ang target niya sa ganitong estillo.

"Ibaba niyo ng konti, Sir. Tapos e-angle n'yo ng mala forty-five degrees sa bandang kanan, Sir. Konting galaw lang, Sir. Mahangin kasi." Mahina ang pagkakasabi ko at rinig niya ito.

He followed what I said, and as soon as he pulled the trigger, he hit his target.

"Woah! Ang galing! Swak, pre!"

He looked at me and gave me a high-five.

"I like this, man." He pointed his fingers towards me, and he looked at his bodyguards.

"Do you have any bodyguard experience?" he asked.

"H-Hindi ko po alam, Sir," tiim-bagang ko.

Manong Paeng's facial expression changed as I looked at him.

"Si Reeve, Sir? Ay m-medyo lang, Sir. Hindi po experto iyan sa ibang bagay. S-Sa baril lang siya magaling, Sir." Utal na sagot ni Manong. Siya na ang sumagot sa tanong ni Emmanuel.

"Really?"

"Gusto mo ba maging bodyguard ko? Malapit na ang eleksyon at naghahanap ako ng taong magaling sa larangan na ito. Baka gusto mo maging personal assassin bodyguard ko. Pasado ka sa akin. Ano?" astig na titig niya.

I don't know if I should accept his offer because my main priority is Melissa. I can't decide for myself.

"Naku, Sir, ang ganda naman po ng offer n'yo. P-Pero kasi. . ." si Manong Paeng kay Emmanuel.

"I'll think about it, Sir. As of the moment my main priority is Melissa. I need to ask her approval first." Agad na sagot ko. Pinutol ko ang sasabihin sana ni Manong sa kanya, dahil wala akong plano na maging bodyguard niya. Hindi ko ito prioridad sa ngayon.

Bahagya ang pagtawa na ginawa niya at mula ulo hanggang paa ang pag-titig na ginawa niya pabalik sa akin.

My jaw tightened. I am nothing compared to him and even to his bodyguards around. They are all in full combat suits with their snappy stand. While me? I'm wearing yellow striped shorts and a faded pink t-shirt.