Photograph [De la Frontera Series #1]

7: don't mess with Sun

Cielo's POV:

Time passed quickly. And I didn't even notice it but I was with Sun every passing day of my life. Bago ko mamalayan ay napalapit na ako sa kan'ya. Nasanay na ako sa presensya n'ya at tila balewala na sa akin ang kakulitan at ingat n'ya.

But there's something I was afraid. We're being so close at natatakot akong baka hindi ko na mapigilan ang sarili ko't mahulog na ako ng tuluyan sa kan'ya. I'm not afraid to fall in love and be hurt, I was afraid because I feel like she was too good for me and I don't deserve someone like her... even if it's just friend.

But she's too hard to resist. She's cute, smart, innocent, naive and dumb. Sasabihin at gagawin n'ya ang lahat ng gustuhin n'ya at mahihiya sa magiging resulta. I love it when she blush, when she smiles and when she laughs. She's like an open book... napakadaling basahin at intindihin.

...

Nakapasak ang earphones sa magkabilang tenga ko habang naglalakad sa hallway papuntang room ngunit natigilan ako ng makita ko si Sun na naka tunghay sa pinto ng classroom ko na tila ba may hinihintay.

Seriously, what's with this girl? She looks like a lost duckling naka nakatunghay sa pintuan ng room at wala s'yang pakialam kahit pinag titinginan sya ng mga tao. Is she really dumb? O talagang wala lang s'yang pake?

Napa ilinh nalang ako at saka nag lakad palapit sa kanya at kahit naka tayo na ako sa likod nya ay hindi nya parin ako napapansin.

'Is she waiting for me?'

"What are you doing, Sun?" Untag ko sa kanya at tila gulay na bigla syang napa lingon sa akin.

"C-cielo. I... I was w-wating for you." Sa pag tatagpo ng mga mata namin ay namula ang pisngi nya ay nag iwas sya ng tingin.

'What the hell? Why is she flustered?'

"Is there something you need?" Walang emosyon kong tanong at dahil doon ay napansin kong mas lalo pa s'yang namula.

"I-i was wondering... I-if maybe y-you could join me for---"

Hindi nya pa natatapos ang sasabihin nya ay napansin ko ang grupo ng mga estudyanteng nag tatakbuhan na pasalubong sa amin. Malamang na hindi iyon napansin ni Sun dahil naka talikod sya at sa mabilis na pag takbo ng mga estudyanteng iyon ay alam kong mababangga sya.

"I was wondering if you could join me for lunch." Hindi ko na napagtuunan ng pansin ang sinabi nya.

Upang hindi sta mabangga ng nga tumatakbo ay agad kong hinagip ang bewang nya upang hilahin sya palapit sa sakin at isinandal sya pader.

"Hey!! Watch it!" Sigaw ko sa mga estudyanteng nag tatakbuhan at tanging 'sorry po' lang ang isinagot nila.

Kunot noong ibinaling ko ang tingin ko kay Sun ngunit natigilan ako ng makita kong kasing pula na ng hinog na kamatis ang muka nya at doon ko lang napansin kung gaano kalapit ang katawan namin sa isa't isa.

Ang braso ko'y naka hawak sa bewang nya at ang isa kong kamay ay nakakuyom na naka pwesto sa itaas ng ulo nya. Ang kamay nya ay mahigpit na naka kapit sa balikat ko at ang mainit nyang hininga ay dumadampi sa muka ko.

'Crap!'

Tila napasong bigla akong napabitaw at lumayo sa kanya. Ngayon, ako naman ang namumula. Nag ririgudon ang puso ko at upang hindi nya iyon mapansin ay agad akong tumalikod.

"I-i'm sorry. What are you saying again?" Nauutal kong tanong dahil hindi ko napagtuunan ng pansin ang mga sinasabi nya kanina.

Muli ko syang nilingon habang nag hihintay ng sagot ngunit nanlaki ang mga mata ko ng makitang wala na sya sa pader na kinasasandalan nya kanina. Nilingon ko ang kanang pasilyo at nakita ko syang kumakaripas ng takbo.