(gamit nila dito ay Japanese language)
—Natasha
Hiyawan ng mga tao, hiyawan na tila sila ay nag sisisi na ako ay isang Pinakamataas na Rango. May mga ilan din na naaawa sa kalagayan ko nang makita nila ako kanina. Puro tadtad ng latigo, puro dugo ang katawan, puro pasa. Tumingin ako sa katabi ko na hindi ko masabi kung ito ba ay nag aagaw buhay. 'Isa kang tanga Tito Agustin'
"Bakit kapa sumunod sa 'kin? Alam mo naman na hindi kana p'wedeng bumalik sa lugar na ito" inis na sabi ko
"Kailangan kitang iligtas Pinakamataas na rango" sagot nito na siyang nag paerap sa akin
"Ako ang Pinakamataas na Rango at isa ka sa nakakaalam na kaya ko ang aking sarili. Sa ginawa mo hindi lang sarili mo ang ipinahamak mo kundi na rin ako" sagot ko naman dito at yumuko lang naman naman siya na siyang dahilan nang muli kung pag erap
"Oh mah sister" muli akong napaerap at napamura gamit ang pilipinong wika ng marinig ko ang tinig na 'yun D*mn I felt betrayed!!
"As far as I know isa ka lang pag kakamali Ariel Jay Maigue Ichika. Kaya wag na wag mo akong matawag na Sister dahil hindi kita kapatid" tinawanan naman niya ako
"But i am Ichika" pag mamalaking sagot niya
"Kahit sino ka pa hindi ka mahalaga sa akin. At wala ring pakialam ang buong mundo kung sino ka" sabi ko dito
"H'wag kang mag mayabang dahil malapit kanang mamatay at maalis sa p'westo mo" sabi nito na nakangisi 'akala mo naman ganon kadaling maalis sa pwesto what a stupid creature. '
"Dahil ano? Ikaw ang papalit sa akin? Tandaanan mo wala pang hampas lupa na nakatatalo sa akin" ngising sabi ko
"At tandaan mo din hindi pa buhay ang papatay sa akin" mayabang na sabi nito at nang maalis na ang tali sa kamay ko ngumisi ako
"Matagal nang buhay ang taong 'yun" agad akong tumayo at nilapitan ko siya sabay suntok na siyang dahilan kung bakit siya naka higa sa gilid nitong kulungan na aking naging tahanan sa halos dalawang linggo.
"Padating na ang Bagyo Natasha mag hintay ka at pangakong sasamahan kita sa laban mo"
"Salamat ZK tatandaan ko 'yan" ngiting sabi ko dito
"Sa oras na dumating ang araw ng parusa na iyong makukuha panigurado na sa araw at oras na 'yun mag kakagulo. Maliban nalang kung nabago ang propisiya" sabi niya habang sa buwan nakatingin
"Naguguluhan pa rin ako sa sinabi ni Mommy doon sa sulat" sabi ko dito at tumingin din sa kalangitan
"Hindi tayo sigurado sa mga mangyayari pero tandaan mo na naandito lang ako at buong puso kang tutulungan Ash, at mas lalo mong tandaan na ikaw ang batas na ikaw ang Pinakamataas na Rango"
"Tama. Ako ang tunay na batas" tumimgin ako kay Tito Agustin
"May mga tagahatol na parating!! Natasha bumalik ka sa pag kakatali mo!! " nag aalalangang sabi niya sa akin at kasabay din noon ang pag dating ng Limang Tagahatol
"Kumusta mga kaibigan? Muli niyo na naman ba akong pahihirapan?" walang emosyon na tanong ko sa kanila
"Ash!!" saway ni Tito Agustin
"Mukhang nakakalimotan niyo na ako ang Pinakamataas na Rango? Kailangan ko ba na mag paki-" naputol ang sasabihin ko ng tumabi sa ika-tatlong Tagahatol ang kataas-taasang Ichika ng Pamilya
"Pipiliin mo na tumakas kesa pag bayaran ang mga kasalanan mo?!" galit na sigaw nito
"Bago ko pagbayaran ang mga kasalanan ko pag babayarin ko muna kayo. Tandaan niyo hindi latigo, bugbog, sipa't pagpapakahirap ang papatay sa akin kaya mag hintay kayo lalo kana Ojiichan dahil ikaw ang naging rason kung bakit ako naiiba sa mga tao dito at bakit namatay ang Mommy ko. At kayo Limang Tagahatol alam ko na isa sa inyo ay traydor kaya pare-pareho tayong mag kita sa impyerno. Malapit na ang bagyo kaya humanda kayo" nakangising sabi ko sa mga ito
"Anong ibig mong sabihin?" tanong ng ika-lawang Tagahatol
"Imposibleng hindi niyo alam kung ano ang nakasulat sa Propisiya, alam kung isa rin 'yun sa dahilan kung bakit gusto niyo akong pahirapan at patayin. Kaya sinasabi ko sa inyo habang may oras pa patayin niyo na ako" humakbang ako palapit sa kanila at doon naman nila inihanda ang kanilang mga armas na siyang nag pahalakhak sa akin
"Mga mahihina!!" sigaw ko at tinalikuran sila at pumasok sa kulungan na mag isa Hindi ako yung taong tatakbo basta-basta. Lalaban ako mga hibang!!
"Natasha. Anong ibig mong sabihin?" tanong ni Tito Agustin sa akin
"Ready na kami ni Zk lahat napag handaan na namin. At nakumbinsi na rin ni Zk ang mga Wijffels clan na sumanid sa amin sa darating na bagyo ng buong imperyo" walang emosyon na sagot ko sa kanya at ipinikit ang mata 'Brayden... Sana okay kalang, sana hintayin mo ang aking pagbabalik.'
{Flashback}
Naka ngiti akong nag paalam sa kanila. Now I know everything. Hindi masamang tao ang mga Hunt pero bakit 'yun ang sabi nina Dada? Alam ko na rin kung saan sila makikita at ngayon din ako pupunta sa lugar na yun.
5 Minutes Later nakarating na din ako sa destination na paroroonan ko. It's dark house but I love it.
"What can we do for you Ms?" tanong ng isang guard
"I want to Talk Ms. Rachelle Hunt" maaturidad na sabi ko
"Alam ba niya na darating ka?" tanong naman ng isa pang guard
"No. It's a surprise" sagot ko
"Tell her I am Ms. Ichika the Eye of the Demon" dugtong ko pa na syang sinunod naman ng isa. Ilang minuto din ang naka lipas naka pasok na rin ako sa Mansion ng mga Hunt. It's huge! Tiningnan ko ang nga frame at panigurado ito ang mga unang Hunt.
Nang may makita akong babae yumuko ako sa kanya at ngumiti.
"Ichika. Natasha Yui Cabrera Ichika" bakit feeling ko naiiyak siya?
"Matagal kitang hinintay Ash." Sabi niya gamit ang aming lenggawahe (Japaness Language), Kunot noo naman akong tumingin sa kanya
"Matagal ko din kayong hinanap. Sabi sa akin ni Dada pamilya niyo ang nakaka alam kung sino ang pumatay sa Mommy ko" sabi ko gamit ang aming lenggawahe sinabi nila na kayo ang pumatay kay Mommy
"Your Dada? He said that to you?" Tanong niya habang kunot ang noo tumango naman ako sa kanya
"Everything is a Lie. They are lying to you. Your Dada is Lying to you Ash" sabi niya sabay tulo ng luha niya
"I don't understand.." kinakabahan na sabi ko
"Anong plinaplano nila? Bakit ka nila pinapunta sa lugar na ito? Ash your Clan have a plan to destroy the Demon and that Demon is you. Parating na ang bagyo mag handa ka" sabi niya na mas lalong nagpa kunot ng noo ko
"Who killed my mother?" Mahinahon na tanong ko at doon naman tumulo ang luha niya.
"Hindi mo alam kung ano ang totoong nangyari?" tanong niya
"Hindi. Basta bago mamatay si Mommy may mga sumugod sa Palasyo at ako ang pakay nila, nagkataon lang na niligtas ako ni Mommy" sagot ko sa kanya
"Naalala mo ba n'ong ika'y limang taong gulang?" tanong niya sa akin at tumango naman ako
"Yun ang araw na nagkagulo sa buong Emperyo" sagot ko
"Tama ka, ngunit wala kaming intensyong masama. Ang kailangan lang namin ay iligtas kayong dalawa at ilayo sa lugar na iyon" kwento niya
"B-bakit?" tanong ko
"Hindi mo talaga alam?" balik na tanong nito kaya tumango ako tumayo naman siya kaya tumayo rin ako
"Sino ang pumatay kay Mommy?" tanong ko
"Ang kataas-taasang pamilya niyo. Siya ang nag utos na patayin si Niashalia ngunit ang nag tapos sa buhay niya ay ang iyong Ama"
To be continued....
©A_Bitch_Lady
YOU ARE READING
WHEN MISS NATASHA MEET THE GANGSTER (COMPLETED)
ActionBakit nag mamahal ang mga tao? Bakit dahil sa pag mamahal nila nasasaktan sila? Bakit nagagalit ang mga tao sa mga taong sinaktan sila? Ang weird lang eh, nag mahal sila tapos nasaktan then in the end magagalit sila dahil sinaktan sila. Ganon ba tal...
