WHEN MISS NATASHA MEET THE GANGSTER (COMPLETED)

CHAPTER 35: Samebreak (Last part): Home

–Natasha–

     Sa bawat dampi ng kanyang labi sa aking labi, nag iiba ang aking pakiramdan. Mahigpit akong kumapit sa laylayan ng kanyang V-neck na t-shirt at sinabayan siya sa paghalik.

"O. M. G!! live porn!" agad akong nataranta nang marinig ko ang boses ni Luna. Tumingin ako sa gawi niya nang mahimasmasan. Pero hindi lang pala siya ang na andon kundi ang buong mga Mukong 'Argh! WTF!' naka ngiti sila sa amin si Brax naman naka pout lang pero alam ko naman na masaya rin siya para sa akin at para na rin sa kaibigan niya.

"End game na ba 'yan?" naka ngising tanong ni Pros, umerap naman ako at tuluyan nang umakyat, narinig ko pa ang mga tawanan at tuksuhan nila bago ko isara ang pinto ng kwarto na tinutulongan ko. At kinulit pa ako ni Luna bago kami matulog. But before i sleep, nag isip muna ako tama ba itong ginagawa ko? Kasalanan ito. Batas ito ng pamilya ko. Pero... Sa tagal ng panahon, ngayon ko na lang ulit nakita at naramdaman  ang sayang hinahanap ko. Ang alam kung kulang sa akin.

Unregistered Number:

You made a big mistake. Ready for your punishment.

–Three weeks later–

   Ngayon ang byahe namin pabalik sa Manila. At sa tatlong linggo na yun, iniisip ko kung sino ang nag text sa akin ng ganon. Sana hindi ikaw ito Oniisan. Dahil kung ikaw ang traydor sa pamilyang Ichika, Kahit isa kapa sa may mga Rango hindi ako mag dadalawang isip na paslangin ka.

"Babe" tawag ni Brayden pero 'di ko siya kinibo. He is the best of the best in the Gangster Organization pero kung makaasta ngayon kala mo isip bata. Kinalabit niya na ako this time pero isang masamang tingin ang binigay ko sa kanya.

"Shut up Brayden. I'm not in the mood" inis na sabi ko, narinig ko naman ang pag tsk niya.

'You made a big mistake. Ready for your punishment.'

    Sino kaya ang hampas lupang nag text sa 'kin nun? Big mistake? Hindi ko maintindihan. F*ck! Malaman ko lang talaga kung sino yun, I'm going to kill her or him! Mali siya ng binangga.

  GABI na nang makarating kami dito sa Manila. Nauna akong umuwi kesa sa kanila. Pero hindi talaga ako umuwi. Pumunta ako kina ZK at saktong pag punta ko don nag re-ready na pala siya ng Armas. Balak naming bumalik sa mansion ng mga Wijffels. Hindi para makipag bakbakan, kundi para humingi ng tulong sa kanila.

"Sa tingin mo. Sino itong hampas lupang ito?" tanong ni ZK gamit ang aming sariling wika (Japaness language)

"Hindi ko din alam. Wala akong idea kung sino ito. Pero sana, Hindi ito si Apollo" sagot ko sa kanya. Bukod kay Daddy, siya lang ang magaling mag english kaya siya agad ang aking napaghinalaan.

"So. You broke your family rules. You smile because of that Man. You change because of that Man. And you fall inlove. You are now inlove because of that Man. Wow! Isang lalaki lang pala ang mag papabago sa 'yo" at ngumiti siya sa 'kin nang nakakaluko

"I.. I don't know. But he is the only one who give me a butterfly in my stomach. The different feeling" Seryosong sagot ko at tumawa naman siya ng malakas

"Inlove kana nga! Ganyan din ako kay Elthon!" at muli na naman syang tumawa, emerap naman ako sa kanya bago tumawa ng bahagya.

    HANGGANG ngayon, hindi pa rin sa 'kin malinaw ang lahat. The past is killing me. Kung paano namatay si Mommy sa harap ko. Kung paano nag simula ang gulo. Ang Wijffels naman, ayaw nang makisali sa gulo. Kung tutuusin lang. They are my Mission. Sila ang dapat kung patayin. Pero alam kung may mali. May mali sa lahat ng ginagawa ko. Ang dami kung katanungan na kailangan ng kasagutan. Hindi ko talaga alam kung sino ang paniniwalaan ko. Kung ang sarili ko bang pamilya o ang mga taong dapat kung kalaban.

"Mukhang malalim ang iniisip mo Natasha" bumuntong hininga ako at tumingin Kay Tito Neo

"Ano ba talaga ang totoo? Yung sulat ni Mommy, yun ba talaga ang tunay na rason? Naguguluhan na ako. Hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko. Hindi ko na alam kung sino ang tunay na kalaban ko" Tanong ko sa kanya gamit ang sariling lengguahe. Bumuntong hininga naman siya at tumingin ng diretsyo sa mata ko.

"Sa totoo lang. Wala rin kaming gaanong alam tungkol sa bagay na 'yan. Dahil huli na nang nalaman namin na isa pa lang makapang harihan ang mga Ichika. Oo malaki ang Mansion at mga ari-arian ng mga Ichika sa bansang ito, kilala rin sila ng mga tao dahil isa ang mga Ichika sa nag patayo ng Ospital, paaralan at tumulong sa mga tao hindi lang sa lugar na ito, Kundi sa ibang lugar din. Huli na nang malaman namin, na nasa panganib ang Mommy mo at ikaw. Huli na ang lahat at tanging ikaw na lang ang pag-asa namin para makuha ang tamang hustisya na  para kay Ate. 'Yang mga katanungan mo, Hindi kami ang makakasagot nyan, kundi ang Ichika Clan lamang.  Basta tandaan mo. Na andito lang kami para sa 'yo" sabi niya gamit din ang aming lengguahe.

  

    Sana nasa tamang landas ako. Sana gabayan ako ni Mommy kapag dumating ang araw ng digmaan.

  Sa kalagayan ko ngayon, kailangan kung mamili. Parusa ba o katahimikan. Kamatayan ba o kaligayahan. Empyerno ba o langit. Pamilya ba o pag-ibig.

   Naguguluhan ako. Para akong masisiraan ng ulo. May batas akong sinusunod pero nabuwag ko ito. May naka Plano sa utak ko, pero hindi ko alam kung masusunod ko ba ang plano na binuo ko. Sabi ko sa aking sarili n'ong araw ng libing ni Mommy 'Hahanapan kita ng hustisya' pero napapatanong din ako. Kaya ko bang patayin ang sarili kung Ama? Ang sarili kung Lolo? Ang sarili kung pamilya? Malaking laban ang kakaharapin ko. Pero alam ko na sa mga labang ito. Sa bagong laban na ito. May mga tao nang nag hihintay sa akin. May mga tao nang magiging sabik na makita ako at alam kung isa na d'on si Brayden.
  

[Babe, I'm home. Anyway. I know you're not ok, I'm here lang Babe. Pwede mo akong kwentuhan. Hindi mo lang ako Boyfriend. Kaibigan mo din ako. Good Night, I love You ♥😘] Ewan pero bigla akong natawa ng mabasa ko yan.

[Good night. See you on Monday] reply ko dito at pag katapos inayos ko na ang sarili ko at nag pahinga.

©A_Bitch_Lady

A/N: Expect the Wrong grammar thank you♥