I always feel like I'm floating through life. There was nothing to hold me in one place, there's nothing that has enough weight for me to stay.
Still... I wanted to believe that there's something special out there waiting for me.
Pero hindi pala g...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
#BHOCAMP #BlaRis #BHOCAMP10TWC
CHAPTER 30: TWICE
ERIS' POV
Mula pagkagising ko talaga kaninang umaga ay mainit ang ulo ko. Pakiramdam ko wala akong tama na nakikita kahit wala namang ginagawa sa aking masama ang mundo. Kung panahon lang ng tagtuyot, dilig lang ang sagot. Eh paano kung tagtoyo?
Pwedeng dilig din. Iyong masayang klase ng dilig.
Love, lustful conscience ft bad conscience.
Alam ko naman kung bakit mainit ang ulo ko. Bukod sa hindi ako nakakalabas ng bahay ay parang naging permanente na ang gutom ko.
Napapabuntong-hininga na kumutsara ako ng ice cream at isinubo ko iyon. Iyong ibang tao siguro lalo na ang mga bata matutuwa kung laging nakakakain ng ice cream, pero ako hindi. Ito na kasi lagi ang snack ko kapag nagugutom ako.
Bukod sa ice cream at yogurt, ang tanging nagbibigay ng nutrisyon sa akin ay ang iba't ibang klase ng malamig na protein shake na ipinaiinom sa akin ni Blaze. Kung anong kinawalang talent niya sa pagluluto ay iyon naman ang ginaling niya sa pag-imbento ng shake para hindi ako magsawa kaagad. Dahil nawawalan na ako ng will to live kada makakakita ako ng avocado. Iyon kasi ang madalas niyang ihalo sa shake ko noong first two days.
"Chocolate Banana Peanut Butter Protein shake for Eris and Blaze."
I rolled my eyes at Blaze that is holding a tray with two tall glass of smoothie on them. Ibinaba niya iyon sa coffee table na nasa harapan ko at pagkatapos ay sumalampak siya ng tabi sa akin sa sahig. Inilagay niya sa tapat ko ang isang baso bago niya inabot ang isa pa.
"Pwede ka namang kumain ng normal na pagkain," sabi ko sa kaniya.
Sa loob kasi ng isang linggo ay lahat ng kainin ko ay iyon lang din ang kinakain niya. Minsan pinagdududahan ko siya kapag lumalabas siya para bumili ng sopas pero kapag tinatanong ko naman ay sinasabi niya sa aking wala siyang balak kumain sa labas dahil gusto niya sabay kami. And Blaze doesn't like lying to me.
"Ayoko nga. Mainggit ka pa."
Pinaningkitan ko siya ng mga mata. "Eh di huwag kang kumain sa harapan ko."
"I told you before remember? I want you to have your every meal with me."
Inangat ko ang inumin at tinikman ko iyon. Infernes naman kay Blaze masarap naman ang mga ginagawa niyang smoothie. Dahil sa malamig iyon ay nakakatulong iyon para mamanhid kahit paano ang sugat ko. Hindi naman kasi ako pwedeng dumepende sa pain reliever lagi kahit gustuhin ko man.
"Sus. Ang sabihin mo clingy ka lang."
May kapilyuhan sa mga mata na marahan niyang pinunasan ang gilid ng mga labi ko. "I wasn't planning on denying it, Fairy. Hindi pa ba proof na hindi na ako humiwalay sa'yo mula ng matanggal ni Hero ang wisdom teeth mo?"
