အဖြူရောင် ပန်းခင်းကြီးရဲ့ အလယ် လှပတဲ့ ရောင်စုံ လိပ်ပြာလေးတွေ တစ်ဖြူးဖြူးတိုက်နေတဲ့ လေပြည် ဒါဟာဘယ်လို နေရာမျိုးလဲ သက်တံ့မသိ သူဦးတည်ရာသာ လျှောက်နေမိသည်။
တစ်နေရာအရောက် ဂါဝန်အဖြူကို လေထဲဝဲခါ ဆံသားကို စည်းပြီး ကျော်ပေးရပ်ထားတဲ့သူမ။
"ဒီမှာ !"
သက်တံ့ထိုအမျိုးသမီးကို သုံးပေအကွာလောက်ကနေ လှမ်းခေါ်လိုက်တော့ လှည့်ကြည့်လာတဲ့ အမျိုးသမီး ။
လှပပြီး ကျက်သရေ ရှိတဲ့ အမျိုးသမီး လိုပြောရမည်။ ပြုံးရောင်သန်စွာ လှည့်ကြည့်လာတဲ့ နှုတ်ခမ်းကနေ
"မင်း ပြန်ဖို့ အချိန်ကျပြီး"
" ကျတော်ပြန်ချင်ပြီး အိမ်ပြန်လမ်းရှာတာလည်း မတွေ့ဘူး ကျေးဇူးပြုပြီး အိမ်ပြန်လမ်းပြောပြပေးပါ"
"မင်း ပြန်တဲ့ အချိန်ကြရင် မင်းပြန်ရောက်သွားမှာပါ လမ်းရှာစရာမလိုပါဘူး "
အမျိုးသမီးစကားကြောင့် သက်တံ့ အတော်ပျော်သွားသည်။
"ကျေးဇူးပါ"
"မင်းကို တစ်ခုပြောစရာရှိတယ် မင်းကလေးအကြောင်း"
"ကျတော် ကလေးဘာဖြစ်လို့လဲ"
"အရမ်းမစိုးရိမ်ပါနဲ့ မင်းကလေးက မင်းနဲ့ အရမ်းတူမှာလို့ ငါက ပြောမို့ပါ တချို့အကျင့်တွေကပေါ့ မင်းသေချာ ထိန်းသိမ်စောင့်ရှောက်ပါ မင်းကလေးက မင်းအတိုင်းလာမှာ "
ဒီအမျိုးသမီးစကားကို သူရယ်ချင်မိသွားသည်။ ဘာတဲ့ ' ကလေးက မင်းနဲ့ တူမှာတဲ့' အဟက် ကိုယ်နဲ့မတူလို့ ဘယ်သူနဲ့ တူရမှာလဲ ။
"မင်းလှောင်ရယ်မနေနဲ့ ငါ့ကို "
ငါပြောတာကို သိသွားတာလား
"မင်းစိတ်ထဲက စကားတွေကို ငါကြားရတယ်"
"အွန်း မင်းက အတော်မိုက်သာဘဲ"
သက်တံ့ ရှက်ပြေပြေသာပြောလိုက်သည်။
"မင်းအချိန်ရောက်တော့မယ် နှုတ်ဆက်ပါတယ် သက်တံ့ရောင်ခြည်"
သူ့နာမည်ကိုပါ သိနေသည်မို့ သက်တံ့ ခဏတာ မင်သက်သွားမိသည်။
YOU ARE READING
သက်တံ့🌈
Action၍ficတွင် 🔞🔞များနှင့် ရိုင်းစိုင်းတဲ့စကားလုံးများပါပါသည်။ မကြိုက်နှစ်သက်ပါက မဖတ်ပါနဲ့။ ပြီးမှ လာ မwarပါနဲ့ ၍ficတြင္ 🔞🔞မ်ားႏွင့္ ရိုင္းစိုင္းတဲ့စကားလံုးမ်ားပါပါသည္။ မႀကိဳက္ႏွစ္သက္ပါက မဖတ္ပါနဲ႔။ ၿပီးမွ လာ မwarပါနဲ႔
