"ကျုပ် ရေချိုးလိုက်ဦးမယ် "
သက်တံ့အပြောကို ကုတင်ပေါ်က ဘုန်းတစ်ချက်သာကြည့်ရင် ဖုန်းကိုသာ ပြန်ကြည့်နေလိုက်သည်။
"ဒုန်း!"
တံခါးကို အားနဲ့ ဆောင့်ပိတ်သွားတဲ့ သက်တံ့။
"လန့်တာ သေမလို့ ဆောင့်ပိတ်သွားတာလားဘဲ "
တစ်ဖက်က ရေချိုးခန်းထဲတွင်လည်း
"တော်တော် ဒေါသ ထွက်ဖို့ကောင်းတဲ့လူကွာ စိတ်ရှိတိုင်သာ ကိုင်ဆောင့်လိုက်ရင်တော့ ရစရာမရှိဘဲနေတော့မယ်"
"ကျစ်!"
ကျစ်တစ်ချက်သက်ရင် ရေသာဆက်ချိုးလိုက်သည်။
~~~~
"မအိပ်သေးဘူးလား ဖုန်းကြည့်တာလျော့ကြည့် တောကြာနေအိပ်တော့ 9နာရီထိုးတော့မယ် "
သက်တံ့ အလုပ်လုပ်နေရင် ကုတင်ပေါ်က ဘုန်းကို ပြောလိုက်သည်။
"အိပ်သေးဘူး ငါဒီည ဒီကားအပြီးကြည့်မှာ "
"ခင်ဗျားကို လူလိုပြောနေတာ နားမလည်ဘူးလား အိပ်တော့နော် ဘုန်းခရား "
"မအိပ်ဘူးလို့ပြောပြီးပြီ အစောကြီးရှိသေးတယ် မရစ်နဲ့ကွာ"
"ရစ်နေတာက ခင်ဗျား အိပ်တော့ဆိုအိပ် ခင်ဗျားအားနည်ရင် အထဲက ကလေးလေးပါထိမှာ "
သက်တံ့ပြောလိုက်တော့ ဘုန်းမျက်နှာလေ ငယ်သွားသည်ကို သက်တံ့တွေ့လိုက်သည်။
(ဒီလူဘာဖြစ်ပြန်တာတုန်း)
" အေပါ မင်းကလေးကို အရမ်းစိတ်ပူနေတာမို့လား စိတ်ကျပါ ငါကောင်းကောင်းပြုစုမှာပါ ခုအိပ်တော့မှာ "
မျက်ရည်တွေ ဝဲပြီး ပြောဆိုကာ သက်တံ့ကို ကျောခိုင်းပြီး အိပ်နေသည်။ သက်တံ့လည်း MacBookကို ချပြီး အိပ်ယာပေါ်တက်လာလိုက်သည်။
ပြီးနောက် အနောက်ကနေ သိမ်ဖတ်လိုက်တော့ ရင်ခွင်ထဲကလူက ရုန်းနေသည်။
"ငြိမ်ငြိမ်နေ! "
ထိုအခါကြမှ ငြိမ်သွားသည်။
"သွား! လာမဖက်နဲ့ ငါ့ဘာသာအိပ်မို့ "
"မဟုတ်ပါဘူး ကျုပ်ပြောချင်တာက ခင်ဗျားရော ကလေးကိုရော စိတ်ပူတာပါ "
YOU ARE READING
သက်တံ့🌈
Action၍ficတွင် 🔞🔞များနှင့် ရိုင်းစိုင်းတဲ့စကားလုံးများပါပါသည်။ မကြိုက်နှစ်သက်ပါက မဖတ်ပါနဲ့။ ပြီးမှ လာ မwarပါနဲ့ ၍ficတြင္ 🔞🔞မ်ားႏွင့္ ရိုင္းစိုင္းတဲ့စကားလံုးမ်ားပါပါသည္။ မႀကိဳက္ႏွစ္သက္ပါက မဖတ္ပါနဲ႔။ ၿပီးမွ လာ မwarပါနဲ႔
