မနက်ရှစ်နာရီတီးပြီးနေပေမယ့်
အလုပ်လည်းသွားစရာမလို ကိုယ်လက်တွေလည်းနာကျင်လှတာမို့ရှောင်းကျန့်ခေါင်းအုံးကိုမျက်နှာနှစ်ကာ အိပ်ယာအား နှစ်ရှည်လများကွဲကွာနေခဲ့ရသောချစ်သူရည်းစားပမာမခွဲနိုင်မခွာရက်ဖြစ်နေတယ်။ရိပေါ် သူမနက်စာပြင်ပြီးလို့ကျောင်းသွားဖို့ပြင်ဆင်ပြီးသည့်တိုင် အိပ်ယာပေါ်မှချစ်ဇနီးကမထသေးတော့နှိုးရန်ပြင်ရတော့တယ်။
"ထတော့လေ ခင်ဗျားဒီနေ့အလုပ်မသွားတော့ဘူးလားး"
"အမ်း... အင်း..."
စောင်ကိုပါခေါင်းမြီးခြုံလိုက်ကာ ပုစွန်တုပ်လေးလိုကွေးနေပြန်တာမို့ ရိပေါ်အသဲတယားယားရှိလာတယ်။
"ဟိုနေ့ကလို countdownခေါ်ရမှာလား"
ထိုသို့ပြောတောင်ရှောင်းကျန့်ကလုံးဝမတုန်လှုပ်ပေ
သူကအိပ်ချင်မူးတူးလေသံနဲ့တောင်ပြန်ပြောလိုက်သေးသည်။"ခေါ်ချင်တာခေါ် ဒီနေ့ ဒီဆရာအိပ်ယာပေါ်ကလုံးဝမထဘူး"
"အိုး! တကယ်ကြီးလား"
"....." ငါဘာ့လို့မကောင်းတဲ့အငွေ့အသက်တွေခံစားမိလိုက်ပါလိမ့်
ရိပေါ်ကချက်ချင်းပဲခုတင်ပေါ်တက်ကာ ရှောင်းကျန့်ကိုယ်လေးကိုစောင်နဲ့သိမ်းထုပ်ဖက်ပစ်လိုက်ပြီး စောင်ထဲမှထိုးထွက်နေတဲ့ခေါင်းလေးကိုတဖွဖွနမ်းတယ်။ အင့်အင့်အဲအဲနဲ့ကုတင်ပေါ်မှာမိနစ်အနည်းငယ်လောက်လုံးထွေးပြီးသည့်နောက် ရှောင်းကျန့်တစ်ယောက်မြေခွေးကြီးလက်ထဲမှလွတ်မြောက်သွားတော့တယ်။
သူခုတင်အောက်ရောက်သွားပြီဆိုရင်ပဲ
"ဟမ့် မင်းလောက်ကတော့ သ နား တယ်.."
ရှောင်းကျန့်နှာခေါင်းကိုလက်မလေးနဲ့ ဘရုစလီစတိုင်ပွတ်ဆွဲလိုက်ပြီး မျက်ဖြူလှန်ပြလျှာထုတ်ပြကာရေချိုးခန်းထဲတန်းနေအောင် ပြေးဝင်သွားတော့သည်။
တမင်လွှတ်ပေးလိုက်တာကို သူ့ကိုယ်သူလွတ်အောင်ရုန်းနိုင်တယ်ဆိုပြီးအထင်ကြီးသွားတဲ့ယုန်စုတ်လေးကြောင့် ရိပေါ်တခိခိနဲ့ရယ်ကျန်ခဲ့တယ်။
YOU ARE READING
𝙼𝚢 𝙱𝚁𝙸𝙳𝙴 𝚒𝚜 𝚗𝚘𝚝 𝙶𝙸𝚁𝙻! [𝖢𝗈𝗆𝗉𝗅𝖾𝗍𝖾𝖽]
Fanfiction«𝐘𝐢𝐳𝐡𝐚𝐧 𝐌𝐲𝐚𝐧𝐦𝐚𝐫 𝐅𝐚𝐧𝐟𝐢𝐜𝐭𝐢𝐨𝐧»✓ 𝙵**𝚔 𝚖𝚢 𝚕𝚞𝚌𝚔! 𝒔𝒕𝒂𝒓𝒕- 𝑭𝒆𝒃𝒓𝒖𝒂𝒓𝒚 3 , 2022 𝒆𝒏𝒅- 𝑶𝒄𝒕𝒐𝒃𝒆𝒓 18 , 2022