Trying to Escape From My Ex ( ES#2)

CHAPTER 1

Holy Medusa Pov

Halos mabingi ako dahil sa tunog ng alarm clock na nasa tabi ko agad ko itong kinapa tsaka nilaglag sa lamesa, Hindi kona inaksaya imulat ang mata ko dahil sa sobrang antok na antok pa ako, dahil sa ginawa ko kagabi.

Pero muli na naman akong naingayan dahil sumunod na nag ring ang phone kinapa ko sa ibabaw ng lamesa kahit ayaw kong imulat ang mata ko ay ginawa ko parin.

Ala-sais pa lang ng umaga sino ang tatawag ng ganitong oras, kainis pasado ala-una na ako ng umaga nakatulog dahil sa pisteng  drawing na yan.

Dahan dahan ko minulat ang mata ko at bumungad sakin ang pangalan ng sekretarya ko nag dadalawang isip ako kung sasagutin ko ba dahil sa mata Kong unting unting pumipikit muli.

Maya maya pa ay namatay ang tawag pero agad nanaman tumunog ang phone ko sa sobrang irita ay sinagot ko na lamang.

" Goodmorning miss banal pasensya na po ku--" agad kong pinutol ang sasabihin nya bwisit naman Ang aga aga hinihila ako ng ka badtripan.

" Spill it jona.." mahinahon kong saad habang nakapikit hindi ko kaya imulat ang mga mata kong hinihila ng antok.

" Tumawag po kasi sakin ang daddy n'yo pinapasabi kung nakaalis na daw ba kayo ng bansa!." Agad akong napamulat at napaupo dahil sa gulat.

Sinabi pa lang nya ang katagang tumawag si daddy ay bigla akong na di mapakali.

" Ha? Anong sinabi mo sinabi mo ba na hindi pa ako makakaalis?.." nag mamadali kong saad

Sigurado pag nalaman ni daddy na hindi pa ako makakaalis ay ipapasundo pa ako nun, shit! ayoko pa naman maulit ang nakakainis na nangyari ng ipasundo nya ako dati.

" Huminahon kayo miss banal sinabi ko pong kagabi pa kayo nakaalis Hindi ko rin po kasi alam kung ano sasabihin ko kaya ayun na lang ang dinahilan ko.." nakahinga ako ng maluwag dahil sa pinaliwanag nito.

" I'll take care of explaining to my dad I call you later okey.." saad ko

" Ngayon ako aalis paki ayos ng mga papers ko and yung mga design ngayon kana umalis ng bansa susunod na lang ako ASAP!."

Nang makasagot ito ay agad kong binaba ang tawag. Agad kong inopen ang message ni daddy napahiga na lamang ako at pinag isipan kung ano mangyayari sakin pag umalis ako na ako ng Paris.

Matapos ang graduation ay napag pasyahan ko agad umalis ng bansa pinag tuonan ko ng pansin ang business na iniwan sakin ni mommy sinabay ko din dun Ang pagiging fashion designer ko.

Lahat ng nakamit ko ngayon ay dahil sa pag hihirap ko kahit gusto akong tulungan ni daddy ay hindi ko parin yun tinanggap dahil gusto ko maging Isang sikat na fashion designer.

Mula ng umalis ako ng bansa ay hindi kona siya nakakausap akala ko pag umalis ako ng bansa kasabay din nun ang pag kalimot ko sa kanya pero hindi, kahit anong pilit kong limot sa lalaking ilang beses kong binigyan ng chance at ilang beses akong binigo at sinaktan ay hindi ko parin magawang kalimutan.

Isa na rin dun ang dahilan na kada mag uusap kami nila pheobe ay palagi nila sinisingit si peyton pero dahil sa sobrang sakit ng nararamdaman ko ay agad kong iniiwasan na pag usapan yun.

Isa rin sa dahilan kaya ayoko umuwi ng bansa ay para iwasan na makita at mag tagpo ang aming landas, umalis ako ng pilipinas na may hinanakit ng loob sa kanya.

Napahinga na lamang ako ng malalim at pinilit na wag isipin muli siya.

Agad akong tumayo sa kama ko at nag simulang mag ayos, Hindi ko kailangan mag dala ng napakadaming gamit dahil siguradong Isang buwan lang Ang itatagal ko sa pinas Wala akong balak mag tagal dun.