Ulit
Hindi kaagad ako nakaimik. Hindi pa magawang ma-process ng utak ko ang sinabi ni Eroz. I'm shock, I thought ikakasal ako ng hindi man lang naranasang maligawan. I already accept that, eventhough sabi ni Yaya Esme, the courting phase is one of the most exciting part.
"You are my first manliligaw" medyo nahihiyang pagamin ko.
Nanatili ang tingin ko sa aking mga kamay na nakapatong sa aking mga binti. I want to be transparent sa kanya. Mahirap mangapa sa isang relationship kung may hindi kami sinasabi sa isa't isa.
Naramdaman ko ang mas lalong paghigpit ng yakap niya sa aking bewang. Kaunti na lang ay parang mapipipi na ako. Ang laki ng braso niya and it was so firm. Kahit hindi na siya mag gym ay batak na batak naman ang body niya sa pagbubuhat ng sako.
"And first kiss..." nakangising paguulit niya na para bang nakakakilig para sa kanya iyon.
Tipid akong tumango. He is my first, in everything. My first crush and also my first heartbreak. Masyado pa akong bata nuon para sabihing heartbreak na iyon pero sumakit ang puso ko that time. Crush lang naman ay pinagdamot pa niya. But I understand naman. We cannot force everyone to like us back. It's part of life, and that is ok.
"So, what should I do? It's my first time na maligawan, may gagawin ba ako?" tanong ko pa din sa kanya.
Mahina siyang ngumisi kaya naman wala na akong choice kundi ang lingonin siya. Nagtaas siya ng kilay sa akin, kita ko pa din ang paglalaro ng ngiti sa kanyang mga labi. Dati ay hirap akong makita ang smile ni Eroz, pero ngayon ay nagagawa na niya. Masaya ako sa part na iyon, pero minsan naiilang ako. Baka kasi ang meaning ng ngiti niya ay isa nanamang kahihiyan ko.
"Ang kailangan mo lang gawin ay sagutin ako" seryosong sagot niya sa akin.
Sandali kong pinagaralan ang ekspresyon ng kanyang mukha. He's serious, ok I get it na. "Uhm. Pwede na now?" tanong ko na ikinatawa niya.
"Manliligaw pa ako, Gertrude" natatawang sabi niya sa akin. Napaawang ang labi ko ng mapagmasdan kong mabuti si Eroz.
When he smile, pati yung eyes niya ngumingiti din. Malalaman mo kasing genuine ang smile ng isang tao sa mga mata niya. Sometimes, it sparkles. And iyon ang nakikita ko ngayon kay Eroz. And it is more than enough for me. I always want him to be happy.
"I remember, sabi ni Yaya Esme pahirapan daw ang mga manliligaw. So, ok lang sayong mahirapan?" tanong ko sa kanya. Aba, baka awayin niya ako if ever.
Bahagya siyang napanguso. "Kailan ba ako hindi nahirapan sayo?" nakangising tanong niya sa akin. I know it was supposed to be a pangaasar pero I take it seriously.
"Nahihirapan ka na sa akin? Because, I'm still maarte for you?" seryosong tanong ko kahit ramdam sa boses ko ang tampo.
Nakita ko kung paano nagtaas baba ang kanyang adams apple. "I don't mind Gertrude. If it is for you, I don't mind" paninigurado niya sa akin.
Napabuntong hininga ako. Dahil nanaman sa sinabi ni Alice, I take everything seriously na. Na maging ang dapat sanang pangaasar ni Eroz sa akin ay pinagdudahan ko pa.
"Nahihirapan ka din naman sa akin. Mas nahihirapan ka sa akin..." seryosong sabi niya sa akin.
Nilabanan ko ang titig ni Eroz sa akin. Marami akong nakitang emosyon sa kanyang nga mata. But mas nangibabaw ang pakiramdam na para bang nagsosorry siya sa akin. That he knows na he cause me alot of pain and he is sorry for that.
Napanguso din tuloy ako. "It's ok. Sanay naman na ako sa pagiging masungit mo and always na pagirap" pagamin ko.
Mula sa pagiging seryoso ay mariin siyang napapikit, umigting pa ang kanyang panga habang lapat na lapat ang kanyang mga labi. Sa huli ay napabuntong hininga siya.
