Az önce aldığı telefon sonrası çığlık çığlığa yerleri yumrukluyordu Defne.Saçlarını yoluyor avazı çıktığı kadar bağırıyordu.Öylesine isyan ediyordu ki;herşey onun için sanki bitivermişti o anda.Yaşama sevinci,mutluluk,umut..herşey.. "Neden " diye haykırırken daha fazla dayanamamış ve yığılmıştı olduğu yere.Gözleri yavaş yavaş kapanmıştı.Havadaki eli boş çuval gibi bir anda yere düşerken yüzündeki acının tarifi yoktu .Gözünde ki gözyaşının son damlası burnunun üzerinden akıp halıya damlarken ölüm korkusuyla bezenmiş olan vücudu hareketsiz hale gelmişti.Peki neydi onu bu hale getiren. Bu güzellik abidesinin gözyaşlarının sebebi neydi ?? Evet. .Aşk tesadüfleri severdi belki ama. . Bir tesadüfle başlayan bir aşktan ne beklenebilirdi ki . Mutlulukta bir yere kadardı lakin bu kadarını onlar bile beklemiyorlardı canları daha ne kadar yanabilirdi. Aşkın acıyla harmanlandığı bir hikaye...