Klasik bir karışmış bebek hikayesi... Ben; Açelya Veda Kurtar, 17 yıl sonra hayatı müthişmiş gibi daha da batırılan bahtsız kız. Henüz küçücük bir çocukken ailesinin gerçek ailesi olmadığını içten içe bilen Açelya... Kadir Kurtar yani şimdiye kadar babam sandığım adamın bir gün ansızın annemin aşığıyla yakalaması sonucu hayatı mahvolan, bir çiçeğin ismini taşıyan bahtsız Açelya. Suna Kurtar yani annem olmayan ama benim öyle sandığım annemin o gün bundan suçladığı fakat olanlar hakkında en ufak bir fikri olmayan Açelya. ''Ben gerçek ailemle yaşamak istiyorum.'' kız sessizliği bozup bunu deyince burnumdan soludum. ''Ama ben sana dalarım!'' dedim öfkeyle. Bu kız benim sabrımı sınıyordu. Gel beni döv diye adeta yalvarıyordu. "Manyak mısın be!" kız çığlık atarak geriye doğru kaçtı. ''Sakin ol Açelya!'' dedi, Suna Kurtar Hanım. Bende diyorum bu kız nereden tanıdık geliyor. Meğer anneciğine benziyormuş. ''Bizde Sıla'yı istiyoruz, değil mi Kadir!'' diyen kadın adeta gözleriyle kocasını tehdit ediyordu. ''Açelya, sen Çiçek Hanım ve Sarp beyle kalmak ister misin?'' dedi doktor. Başımı biyolojik aileme çevirdim. Suna Kurtar beni açık bir dille istemediğini söylemişti. Çiçek Hanım ise kendilerini seçmemi istemişti. En son babama baktım. Tercihi bana bıraktığını söylemişti. Yani onun da beni istediğini sanmıyorum. ''Kalabilirsin.'' Dedi, Kadir Kurtar bir kez daha açık uçlu bir cümle kurarak. Beni isteyip istemediğinden emin değilim. ''Gitmesini istiyorum.'' Suna sivri diliyle adeta beni bir yılan edasıyla ısırmaya fırsat kollarmış gibi bakıyordu. Eh, zaten ben de onu istediğimi sanmıyorum. ''Her iki aileyle de kalmayı reddediyorum.'' Dedim hafif bir sinirle. ''Fakat henüz reşit olmadığın için ailenle yaşamak zorundasın.'' Kadir beyefendi avukat olduğunu belirtirken gözlerimi meydan okurcasına gözlerine sabitledim
28 parts