Zawgyi
Love is..❤Part 20
"ငါ စံုစမ္းခိုင္းတာေတြ ရၿပီလား"
" ဟုတ္ ရပါၿပီ သူေ႒း ဒီမွာပါ"
ဦးမိုးေသာက္ စပ္နဲ႔ႏိူွင္း ကမ္းေျခမွာတူတူ႐ုိက္ထားတဲ့ ပံုကို ၾကည့္ၿပီး ေအာင္ႏိုင္သူ အျပံဳးျဖင့္
"အဟက္ မင္းရဲ႕ အားနည္းခ်က္ ကို ေတြ့ျပီ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ မင္းကို ျဖိဳလွဲနိုင္ျပီေပါ့ စပ္ထြဋ္ ေခါင္ပိုင္"
စပ္ရဲ႕အားနည္းခ်က္ဟာ တၿပိဳင္နက္ထဲ အားသာခ်က္ျဖစ္သည္ ကို ဦးမိုးေသာက္ မသိခဲ့ျခင္းက သူ႔ေသတြင္းသူ တူးေနမွန္း မသိခဲ့ေပ။
"ငါ တစ္ေနရာကို သြားဖို႔႐ွိတယ္ အဆင္သင့္ျပင္ထားေပး"
"ဟုတ္ကဲ့ သူေ႒း"
________________________________________________
စပ္ တို႔ ငပလီမွာ သံူးရက္ေလာက္ ေနၿပီးေတာ့ ရန္ကုန္ ကို ျပန္လာခဲ့ၾကတယ္။ Nikတို႔ကလဲ ျပန္ရေတာ့မယ္။
"ကေလး"
"ဗ်ာ "
"သူတို့နဲ႔လိုက္သြားခ်င္လား ဒီက လုပ္ငန္းေတြကို ကိုယ္ဦးစီးေပးထားလိ့ု ရပါတယ္"
အဲ့လို ေျပာလိုက္ေတာ့ ႏိုွင္း ေတြေတြေလး ျဖစ္သြားသည္။
စပ္လဲ ႏိုွင္းနဲ႔ မခြဲခ်င္ပါ။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ေၾကာင့္ဆိဳၿပီး ဝါသနာပါရာကို မစြန္႔လႊတ္ေစခ်င္။း
"ကိုကို ကြၽန္ေတာ္ ဘာလုပ္သင့္လဲဟင္ "
"ကိုယ္ကေတာ့ ကေလးသေဘာတိဳင္းပါဘဲကြာ"
"ကြၽန္ေတာ္ ဒီအရြယ္ထိ ကြၽန္ေတာ္ လုပ္ခ်င္တာေတြဘဲ လုပ္ခဲ့တယ္။ ပါးပါး ဆံုးတုန္းကလဲ အနားမွာ မ႐ွိေပးႏိုင္ခဲ့ဘူး။ အခု မားမားတစ္ေယာက္ထဲဘဲ က်န္ေတာ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ မားမားကို ေစာင့္ေ႐ွာက္ရမယ္။ေနာင္တမရခ်င္ဘူး ကိုကို။ ကြၽန္ေတာ္ ဒီအလုပ္ ကို မလုပ္ေတာ့လဲ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး။ မားမား႐ွိေနစဥ္ေတာ့ မားမားေဘးမွာဘဲ ေနခ်င္တယ္။ ၿပီး ေတာ့ ကိုကို႔ ကိုလဲမခြဲႏိုင္ဘူး။"
"ကေလးရယ္"
စပ္ ႏိုွင္းကို ေနာက္မွသိုင္းဖက္လိုက္သည္။
"ဦးမိုးေသာက္ မလား"
" ဟင္"
"ပါးပါးကို လုပ္ၾကံတာ ဦးမိုးေသာက္ မလား"
"အင္း ကေလးက ဘယ္လိုသိတာလဲ"
"ဒီကိစၥေလးကိုကြၽန္ေတာ္သိတာ မဆန္းပါဘူး"
"ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ ကေလး ဘယ္လိုလုပ္ခ်င္လဲ"
"ပါးပါး ခံစားရတာထက္ ဆယ္ဆ ခံစားရေအာင္ လုပ္မယ္"
"Ok"
__________________________________________________
At Yangon Airport...
Nik-<Mike မင္း ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို မျပင္ေတာ့ဘူးလား>
Cathy-<နင္ ေသခ်ာျပန္စဥ္းစားၾကည့္ပါဟာ>
Candy-<JOYFUL အဖြဲ႔က ပ်က္ၿပီလားဟာ>
Mike-<မပ်က္ပါဘူးကြာ ငါ့ထက္ေတာ္တဲ့ သူေတြအမ်ားႀကီးပါကြာ ငါ့တို႔အဖြဲ႔ထဲကို ဝင္ခ်င္တဲ့ သူေတြမွေပါလို႔>
Nik-<ဒါေပမယ့္ မတူဘူးေလကြ>
Mike-< ငါ ေသခ်ာ စဥ္းစားၿပီးျပီ>
Candy-< နင္ စဥ္းစားၿပီးၿပီဆိုေတာ့ ငါတ္ို့လဲ မေျပာေတာ့ပါဘူး>
Mike-<ငါ ေလ်ာ္ေၾကးေတြ မၾကာခင္လြဲလုိက္မယ္လို႔ Entertainmentကို ေျပာေပး"
Nik-<အင္းး>
Mike-<ငါ မင္းတ္ုိ႔ကို လြမ္းေနမယ္ေနာ္>
ေယာက်ာ္ေလးႏွစိေယာက္က ခံႏိုင္ရည္႐ွိေသာ္လည္း မိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ မ်က္ရည္မ်ားက်ေနသည္။
Mike-<နငိတို႔ကလဲ မငိုပါနဲ႔ဟာ ငါ လာလည္မွာေပါ့ဟ >
Cathy-<ငါတို႔ ေမ်ွာ္ေနမာေနာ္>
Mike- <စိတ္ခ် လာခဲ့မယ္>
သူတို႔ေျပာစရာ႐ွိတာေတြေျပာၿပီး အခ်င္းခ်ငိးေပြ႔ဖက္လိုက္ၾကသည္။
<ကိုစိုင္း ကြၽန္ေတာ္သြားေတာ့မယ္ေနာ္>
< အင္းပါ ဂ႐ုစိုက္ေနာ္ ကိုယ္လိုကိခဲ့ခ်င္ေပမယ့္ ဒီမွာ အလုပ္ေတြက မျပတ္လို႔ ။ ၿပီးတာနဲ႔ ကိုယ္ ခ်က္ခ်င္း လိုက္လာခဲ့မယ္ေနာ္>
<အင္းပါ ကြၽန္ေတာ့္ကို အရမ္းႀကီး စိတ္ထဲမထားပါနဲ႔>
စိုင္းနဲ့ Nik တစ္ေယာက္ကိုတစိေယာက္ဖက္ကာ ႏူွတ္ဆက္လိုက္သည္။
စပ္က
<ကဲ ေလယာဥ္ အဆင္သင့္ျဖစ္ၿပီ ။ သြားၾကရေအာင္ေလ >
စပ္ က ႏိုွင္း သူငယ္ခ်င္း သံုးေယာက္ကို ပံုမွန္ေလယာဥ္ေတြနဲ့ မျပန္ေစဘဲ သူ႔ကိုယ္ပိုင္ ေလယာဥ္နဲ႔ ျပန္ရန္ စီစဥ္ေပးခဲ့သည္။
ေလယာဥ္ထြက္သြားေတာ့ ႏိုွင္း လက္ျပၿပီးက်န္ရစ္ခဲ့သည္။
တိမ္စိုင္ေတြထဲကို ေလယာဥ္တိဳးဝင္ၿပီး ေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့မွ စပ္ရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲကို ဝင္ကာ မ်က္ရည္ေတြကို က်ခြင့္ေပးလိုက္သည္။ စပ္ က ႏိုွင္းရဲ႕ေက်ာကုန္းေလးကို ဖြဖြေလးပုတ္ၿပီး ႏွစ္သိမ့္ေပးေနလိုက္သည္။
//////////////////time skip//////////////////////////
Nikတို့ျပန္သြားေတာ့ ႏိုွင္း စပ္ စံအိမ္မွာဘဲ လိုက္ေနျဖစ္သည္။
မနက္စာစားေနတုန္း စပ္က
"ကေလး ကိုယ္ ျသစေတ်းလ် ဘက္ ခနသြားရမယ္"
"ေျသာ္ ကိုကို႔ အမ Wedding မလား"
" အင္း ဟုတ္တယ္ ကေလး လိုိက္ခဲ့မလား"
"မလိုက္ေတာ့ဘူးေလ company မွာက ကြၽန္ေတာ္မ႐ွိရင္ ႐ူွိင္းတစ္ေယာက္ ထဲျဖစ္ေနမွာ"
"ဦးထြန္း ျပန္ေရာက္ၿပီမလား"
" အင္း ဦးထြန္း က အသက္ႀကီးၿပီဆိုေတာ့ ႐ူံးမွာဘဲထိုင္ခိုင္းမလားလိူ့ ႐ုွိင္းကို တျခားအလုပ္ကိစၥေတြ လုပ္ခိုင္းမလားလို့ေလ"
"အင္း ေကာင္းပါတယ္"
"ဒါနဲ႔ ကိုကို ဘယ္ေတာ့သြားမွာလဲ"
"မနက္ျဖန္သြားမယ္ ႏွစ္ရက္ေလာက္ၾကာမယ္ထင္တယ္။Wedding ၿပီးတာနဲ႔တန္းျပန္လာခဲ့မယ္"
" အြန္းပါ"
စပ္တို႔ စားေသာက္ၿပီးေတာ့ ႏိုွင္း ရဲ႕ company ကို အရင္ဝင္ပို႔ၿပီးမွ စပ္ရဲ႕companyကို သြားလိုက္သည္။
" ဦးျမတ္နဲ႔ ဦးမိုးေသာက္ က ဘယ္လို ပက္သတ္လဲ စံုစမ္းၿပီးၿပီလား"
"ဟုတ္ ကဲ့ Boss ဦးမိုးေသာက္က Bossရဲ႕ မိဘႏွစ္ပါးကို ႐ွင္းဖို႔အတြက္ ဦးျမတ္ကို ခ်ဥ္းကပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဦးျမတ္က ဘယ္လိုဘဲ ကမ္းလွမ္းကမ္းလွမ္း လံုးဝလက္မခံခဲ့ပါဘူး။ ဦးျမတ္ရဲ႕ သမီးေလးက ႏွလံုးေရာဂါသည္ပါ။ သူ႔သမီးနဲ႔ၿခိမ္းေျခာက္ေတာ့ ဦးျမတ္လဲ ဘာမွမတတ္ႏိုင္ဘဲ လက္ခံခဲ့ရပါတယ္ Boss"
ေသြးခန္႔ ေျပာတာကို နားေထာင္ရင္း စပ္ လက္သီးကို အေၾကာေတြေထာင္ေအာင္ ဆုပ္ထားလိုက္ၿပီး.
" ေတာက္ခ္ ငါ ျပန္လာရင္ အဲ့ကိစၥကို ငါကိုယ္တိုင္ အျပတ္႐ွင္းမယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ Boss "
At Thar Company...
" ကြၽန္ေတာ္ အလုပ္ထြက္ခ်င္ လို႔ပါ ကိုႏိုွင္း"
႐ုွိင္း က ႏိူွင္းဆီကို လခ်ဳပ္စာရငိးေတြ လာပို႔ၿပီး ေျပာေသာ စကားျဖစ္သည္။
"ဟမ္ ဘာျဖစ္လို့လဲ ႐ုတ္တရက္ႀကီး "
"ေလးထြန္း ကလဲ ျပန္ေရာက္ၿပီဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က လုပ္စရာမ႐ွိေတာ့ဘူးေလ"
"မဟုတ္တာ မင္းက ထက္ျမက္တယ္ သြက္လက္တယ္ေလ ငါမင္းလို လုူမ်ိဳးက္ု ဆံူး႐ုွံးသြားရငိ ငါcompany နစ္နာမွာေပါ့ကြ။ ဦးထြန္းကို တျခားလုပ္ငန္းေတြက္ု ဦးေဆာင္ခိုင္းလိုက္မယ္။ မင္း ကငါ့ရဲ႕အတြငိးေရးမႉးဘဲ ဆက္လူပ္ေပးပါ။ ငါေတာင္းဆိုတာပါကြာ။ "
"ဟုတ္ကဲ့ ေကာင္းပါၿပီ ကိုႏိုွင္း"
စပ္ ျသစေတ်းလ် ကို သြားတာ တစ္ရက္ဘဲ႐ွိေသး ႏိုွင္းတစ္ေယာက္ ေနမထိထိုင္မသာ ျဖစ္ေနရပါသည္။
*ဟူး ငါဘယ္တုန္းက အဲ့ေလာက္ထိ ခ်စ္မိသြားပါလိမ့္*
သူ႔ကိုသူ ျပန္ေတြးၿပီး ျပံဳးလိုက္သည္။ စပ္ ျပန္လာရင္ ညစာ ခ်က္ေကြၽးမယ္ ေတြးလိုက္ၿပီး Ctiy Mart ဘက္ ကို တစ္ေယာက္ထဲ ကားေမာင္းၿပီးထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။
ဝယ္စရာ႐ွိတာဝယ္ၿပီးေတာ့ ေကာင္တာမွာ ပိုက္ဆံ႐ွင္းကာ ျပန္ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။
ကားေမာင္းရင္း ေနာက္မွန္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကားတစ္စီးက သူ႔ကားေနာက္လိုက္ေနသည္ကိုေတြ႔လိုက္ရသည္။
ႏိုွင္းလဲ ေသခ်ာေအာင္ လမ္းေကြ႔ထဲခ်ိဴးဝင္လ္ုိက္ေတာ့ ထိုကားကပါ ခ်ိဳးဝင္လာသည္။ သူ႔ေနာက္လိုက္ေနသည္မွာ ေသခ်ာသြားေသာေၾကာင့္ ႏိူွင္း ကား ကို အ႐ွိန္ျမင့္ၿပီးေမာင္းလိုက္သည္။ ထိုကား က အမွီလိုက္လာကာ ႏိုွငိးရဲ႕ ကားေ႐ွ႕ကိုပိတ္ရပ္လိုကိသည္။
ထိုကားထဲမွ လူႏွစ္ေယာက္ ဆင္းလာၿပိး ႏုွိင္းရဲ႕ ကားတံခါးကို လာေခါက္သည္။ ႏိုွင္းက မဖြင့္ေပးဘဲထားလိုက္ေတာ့ ကားမွန္ကို ႐ုိက္ခြဲဖို႔လုပ္သည္။
ႏိုွင္းလဲ ကားေနာက္ခန္းက သံတုတ္ကို ဆြဲကာ အျပင္ထြက္လာလိဳက္ျပီး ထိူလူ ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ ေခါင္းေတြကို ရုိက္ခြဲလိုက္သည္။ ႏိုွင္း ရဲ႕ တိဳက္ရည္ခိဳက္ရည္က သူတို့ထက္သာေသာ္လည္း ဘယ္ကေနေပၚလာမွန္း မသိ တစ္ဖက္က လူေတြက မ်ားလာသည္။
အမ်ားနဲ႔တစ္ေယာက္ဆိုေတာ့ ႏိုွင္းမခံႏိုင္ေတာ့ေခ်။ ႏိူွင္းရဲ႕တိုက္ခိုက္ေနရင္း လည္ပင္းက စူးခနဲ ျဖစ္သြားၿပီးေနာက္ ႏုွိင္း အေမွာင္ ကမာၻထဲ က်ေရာက္သြားေတာ့သည္။
တစ္ဖက္မွာ စပ္ မဂၤလာပြဲမွာ ဝိုင္ေသာက္ေနရင္း ႏိုွင္း ေပးထားေသာ နာရီေလးက ေလ်ွာကနဲျပဳတ္က်သြားသည္။ ျပန္ေကာက္ၾကည့္ေတာ့လဲ ဘာမွျပဳတ္ေနတာမ႐ွိ။ စပ္ရဲ႕ စိတ္ေတြ႐ုတ္တရက္ေလး လာသည္။ ခ်က္ခ်င္းပင္ ဖုန္းထုတ္ၿပီး
ထိပ္ဆံုးမွာ❤ကေလး❤
လို႔မွတ္ထားတဲ့ ဖုန္းနံပါတ္ေလး ကို ေခၚလိုက္သည္။
တူ~ တူ ~တူ သံုးခါဝင္ၿပီး ဖုန္းက်သြားသည္။ ေနာက္တစိေခါက္ျပန္ေခၚေတာ့ စက္ပိတ္ထားပါသည္ တဲ့။ စပ္ စိုးရိမ္ကာ နိုွင္းကို ေစာင့္ေရွာက္ဖို့ တာဝန္ေပးထားတဲ့ ကိူယ္ရံေတာ္ေတြကိဳ ဖုန္းဆက္ ေမးေတာ့
"အကိုေလးက City Mart ဘဲသြားမာ မလိုက္ခဲ့နဲ႔ဆိုလို႔ ေနခဲ့ပါတယ္"
"အခုျပန္ေရာက္ၿပီလား"
" မေရာက္ေသးဘူး Boss"
"သြားတာၾကာၿပီလား"
"တစ္နာရီေလာကိ ႐ွိပါၿပီ Boss"
"ၾကာေနၿပီေပါ့ကြ အခုခ်က္ခ်င္း လိုက္႐ွာၾကစမ္း မေတြ႔လ္ို့ကေတာ့ မင္းတို႔ေခါင္းျပဳတ္ၿပီသာမွတ္"
စပ္ ေဘးနားမွာ႐ွိေနတဲ့ မင္းခန္႔ကို
"မင္းခန့္ ငါအခုခ်က္ခ်င္း ျမန္မာႏိုင္ငံကို ျပန္မယ္"
မမေမက္ု အက်ိဳးအေၾကာငိးေျပာျပၿပီး ဂ်က္ေလယာဥ္နဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ျပန္လာလိုက္သည္။
လမ္းတစ္ေလ်ွာက္တြင္လဲ သူထင္သလိုမျဖစ္ပါေစနဲ႔ လို႔သာ ဆုုေတာင္းေနရသည္။
____________________________________________________
"ဗြမ္းး"
ေရနဲ႔ပက္ခံလိုက္ရေသာေၾကာင့္ ႏိုွင္း ေရမြန္းၿပီး သတိျပန္ဝင္လာသည္။
ပတ္ဝန္းက်င္ ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဂိုေထာင္ပ်က္ႂကီး ထဲေရာက္ေနသည္ ကိဳသိလိဳက္ရသည္။ ထိိိုင္ခံဳမွာလက္ေတြေကာ ေျခေထာက္ေတြေကာ ႀကိဳးျဖင့္ ခ်ည္ထားသည္။
လူက ဆယ္ေယာက္ေလာက္႐ိွၿပီး အသက္ႀကီးႀကီးလူတစ္ဦးနဲ႔ ႏိုင္ငံျခားသား လူတစ္ဦးက သူ႔ေ႐ွ႕မွာ ထိုင္ေနၾကသည္။
"ခဗ်ားတို့က ဘယ္သူေတြလဲ ဘာလုို႔က်ဳပ္ကိုဖမ္းထားတာလဲ ေငြအတြက္ဆိုရင္ေတာ့ က်ဴပ္ဆီက တစ္က်ပ္မွရမယ္မထင္နဲ႔ ေအာက္တန္းစားေတြ"
ႏိုွငိး ေဒါသသံနဲ႔ ေအာ္ေျပာလိုက္သည္။
"အဟက္ ငါ့႐ုပ္က ေငြလိုေနတဲ့ပံုေပါက္ေနလို႔လား"
လို့ အသက္ႀကီးႀကီးလူကေျပာလိုက္သည္။ ႏိုွင္း ထိုလူကို ေသခ်ာၾကည့္လိုက္ေတာ့
"ဦးမိုးေသာက္ "
"Bingo ငါက ဦးမိုးေသာက္ဘဲ"
"ခဗ်ား လူယုတ္မာ"
"ငါ က ဟိုးအစကထဲက ယုတ္မာတာ အဟမ္း တိတိက်က် မင္းရဲ႕ခ်စ္သူ စပ္ထြဋ္ေခါင္ပိုင္ ရဲ႕ မိဘေတြကထဲေပါ့"
"ဘာ ..ခဗ်ား ေတာ္ေတာ္ ေအာက္တန္းက်တဲ့သူဘဲ က်ဳပ္ခ်စ္သူက ခဗ်ားကို အလြတ္ေပးမယ္ထင္လို႔လား"
"သူရဲ႕ အားနည္းခ်က္က ငါ့ဆီမွာေလ သူ႔ကဘာလုပ္ႏိုင္မွာ မို႔လို႔လဲ"
"ဟားဟားဟား "
ႏိုွင္း အက်ယ္ႀကီးေအာ္ရီလိုက္ေတာ့ တစ္ဖက္လူေတြက ေၾကာင္သြားသည္။
"ခဗ်ားတို႔က ကိုယ္ေသတြင္းကိုယ္တူးတာဘဲ က်ဳပ္ခ်စ္သူကို က်ဳပ္ ယံုတယ္"
" ဟာကြာ ေစာက္စကားမ်ားတဲ့ ပါးစပ္က္ို ပိတ္ထားလိုက္ၾကစမ္း"
ႏိုွင္းရဲ႕ပါးစပ္ကို တိတ္နဲ႔ပိတ္လိုက္သညိ။ သို္႔ေသာ္ ႏိုွငိးရဲ႕မ်က္လံုးမ်ားက မာန္မေလ်ာ့ေသး။
" ဟက္ မင္းတ္ို႔တူတူေသရမွာပါ မပူပါနဲ႔"
_________________________________________________________
စပ္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ျပန္ေရာက္ေတာ့ ႏိူွင္္း ကို႐ွာမေတြ႔ေသးပါ ဆိုတဲ့ သတင္းေၾကာင့္ ထူပူသြားသည္။
တာဝန္ေပးထားတဲ့ ကိုယ္ရံေတာ္ေတြကိုလဲ ထိုးၾကိတ္ထား တာရစရာမ႐ွိ။
ခ်စ္ရသူေတြကို ဆံုး႐ူွံးထားရတဲ့ စပ္ တစ္ေယာက္ ႏိူွငိး မ႐ွိေတာ့ရင္ ဆိုတဲ့ အေတြးက သူ႔ူကို ေသြးျပတ္ေစသည္။ ႏိုွင္းကိုသာ ဆံူး႐ုွံးလိုက္ရရင္ သူ ႐ူးသြားမည္မွာ အမွန္။
စပ္ သူကိ္ုယ္တိဳင္႐ွာရန္ ကားေသာ့ဆြဲၿပီးထြက္လာလိုက္သည္။
Ring~ring~ring~
စပ္ ရဲ႕ ဖုန္းျမည္ေနေသာေၾကာင့္ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ နံပါတ္စိမ္းတစ္ခု ျဖစ္တာေၾကာင့္ အခ်ိန္မဆြဲဘဲေကာက္ကိုင္လိုက္သည္။
မငိးနဲ႔ေသြးက ထိုဖုန္းရဲ႕တည္ေနရာကို ေျခရာခံေနၾကသည္။
"Hello"
°Hello Lion.. Do you remember me?°
မင္းငါ့က္ုမွတ္မိလား Lion
°ေတာက္ခ္ မင္း ဘယ္သူလဲ°
°မင္း ၿဖိဳခဲ့တဲ့T ဂိုဏ္းကို မွတ္မိေသးလား°
°ေျသာ္ မင္းက အသက္ခ်မ္းသာေပးတာနဲ႔ မတန္ဘူးဘဲ°
° မင္း လုပ္ခဲ့လို႔ ငါဘဝ ဘယ္ေလာကိထိပ်က္စီးသြားလဲ မင္းသိလား°
°မထိသင့္တဲ့လူကိုလာထိတဲ့ မင္းကိုယ္မင္း ဘဲ အျပစ္တင္လိုက္°
°Oh! ဘယ္လိုလုပ္မလဲ မင္းရဲ႕ အခ်စ္ေလးက ငါ့ဆီမွာေလ°
°ဘာ.. ေခြးမသား မင္းသူ႔ကိုလက္ဖ်ားနဲ႔ေတာင္ မထိနဲ႔ ။သူ႔ဆံခ်ည္တမ်ွင္ကြၽတ္တာနဲ႔ မင္းအေသဘဲ°
°ဟား မင္းရဲ႕ အခ်စ္ေလးက စားလို႔ေကာင္းမဲ့ပံုဘဲ ဝါးး ႏူးညံေနတာဘဲကြာ°
°ေတာက္ခ္ မင္းကို ငါသတ္မယ္°
္
ဖဳန္းခ်လိုက္ႁပီး ႐ွာထားတဲ့တည္ေနရာသို့ လက္နက္ အျပည့္ပါေသ ာ အနက္ေရာင္ ကားငါးစီးနဲ့ထြက္လာလိုက္သည္။
*မင္း မထိသင့္တဲ့သူကိုမွ လာထိတာဘဲ*
#loveuallguys
#ကဲ ေနာက္တစ္ပိုင္းကfightၾကေတာ့မာေနာ္
#20.12.2020
# voteေလးေတြ cmtေလးေတြ မစၾကပါဦးလို႔😇
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Unicode
Love is..❤Part 20
"ငါ စုံစမ်းခိုင်းတာတွေ ရပြီလား"
" ဟုတ် ရပါပြီ သူေဋ္ဌး ဒီမှာပါ"
ဦးမိုးသောက် စပ်နဲ့နိူှင်း ကမ်းခြေမှာတူတူရိုက်ထားတဲ့ ပုံကို ကြည့်ပြီး အောင်နိုင်သူ အပြုံးဖြင့်
"အဟက် မင်းရဲ့ အားနည်းချက် ကို တွေ့ပြီ။ နောက်ဆုံးတော့ မင်းကို ဖြိုလှဲနိုင်ပြီပေါ့ စပ်ထွဋ် ခေါင်ပိုင်"
စပ်ရဲ့အားနည်းချက်ဟာ တပြိုင်နက်ထဲ အားသာချက်ဖြစ်သည် ကို ဦးမိုးသောက် မသိခဲ့ခြင်းက သူ့သေတွင်းသူ တူးနေမှန်း မသိခဲ့ပေ။
"ငါ တစ်နေရာကို သွားဖို့ရှိတယ် အဆင်သင့်ပြင်ထားပေး"
"ဟုတ်ကဲ့ သူေဋ္ဌး"
________________________________________________
စပ် တို့ ငပလီမှာ သူံးရက်လောက် နေပြီးတော့ ရန်ကုန် ကို ပြန်လာခဲ့ကြတယ်။ Nikတို့ကလဲ ပြန်ရတော့မယိ။
"ကလေး"
"ဗျာ "
"သူတို့နဲ့လိုက်သွားချင်လား ဒီက လုပ်ငန်းတွေကို ကိုယ်ဦးစီးပေးထားလိ့ု ရပါတယ်"
အဲ့လို ပြောလိုက်တော့ နိုှင်း တွေတွေလေး ဖြစ်သွားသည်။
စပ်လဲ နိုှင်းနဲ့ မခွဲချင်ပါ။ ဒါပေမယ့် သူ့ကြောင့်ဆိုပြီး ဝါသနာပါရာကို မစွန့်လွှတ်စေချင်။း
"ကိုကို ကျွန်တော် ဘာလုပ်သင့်လဲဟင် "
"ကိုယ်ကတော့ ကလေးသဘောတိုင်းပါဘဲကွာ"
"ကျွန်တော် ဒီအရွယ်ထိ ကျွန်တော် လုပ်ချင်တာတွေဘဲ လုပ်ခဲ့တယ်။ ပါးပါး ဆုံးတုန်းကလဲ အနားမှာ မရှိပေးနိုင်ခဲ့ဘူး။ အခု မားမားတစ်ယောက်ထဲဘဲ ကျန်တော့တယ်။ ကျွန်တော် မားမားကို စောင့်ရှောက်ရမယ်။နောင်တမရချင်ဘူး ကိုကို။ ကျွန်တော် ဒီအလုပ် ကို မလုပ်တော့လဲ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး။ မားမားရှိနေစဉ်တော့ မားမားဘေးမှာဘဲ နေချင်တယ်။ ပြီး တော့ ကိုကို့ ကိုလဲမခွဲနိုင်ဘူး။"
"ကလေးရယ်"
စပ် နိုှင်းကို နောက်မှသိုင်းဖက်လိုက်သည်။
"ဦးမိုးသောက် မလား"
" ဟင်"
"ပါးပါးကို လုပ်ကြံတာ ဦးမိုးသောက် မလား"
"အင်း ကလေးက ဘယ်လိုသိတာလဲ"
"ဒီကိစ္စလေးကိုကျွန်တော်သိတာ မဆန်းပါဘူး"
"ဟုတ်ပါပြီဗျာ ကလေး ဘယ်လိုလုပ်ချင်လဲ"
"ပါးပါး ခံစားရတာထက် ဆယ်ဆ ခံစားရအောင် လုပ်မယ်"
"Ok"
__________________________________________________
At Yangon Airport...
Nik-<Mike မင်း ဆုံးဖြတ်ချက်ကို မပြင်တော့ဘူးလား>
Cathy-<နင် သေချာပြန်စဉ်းစားကြည့်ပါဟာ>
Candy-<JOYFUL အဖွဲ့က ပျက်ပြီလားဟာ>
Mike-<မပျက်ပါဘူးကွာ ငါ့ထက်တော်တဲ့ သူတွေအများကြီးပါကွာ ငါ့တို့အဖွဲ့ထဲကို ဝင်ချင်တဲ့ သူတွေမှပေါလို့>
Nik-<ဒါပေမယ့် မတူဘူးလေကွ>
Mike-< ငါ သေချာ စဉ်းစားပြီးပြီ>
Candy-< နင် စဉ်းစားပြီးပြီဆိုတော့ ငါတို့လဲ မပြောတော့ပါဘူး>
Mike-<ငါ လျော်ကြေးတွေ မကြာခင်လွဲလိုက်မယ်လို့ Entertainmentကို ပြောပေး"
Nik-<အင်းး>
Mike-<ငါ မင်းတို့ကို လွမ်းနေမယ်နော်>
ယောကျာ်လေးနှစိယောက်က ခံနိုင်ရည်ရှိသော်လည်း မိန်းကလေးနှစ်ယောက်ကတော့ မျက်ရည်များကျနေသည်။
Mike-<နငိတို့ကလဲ မငိုပါနဲ့ဟာ ငါ လာလည်မှာပေါ့ဟ >
Cathy-<ငါတို့ မျှော်နေမာနော်>
Mike- <စိတ်ချ လာခဲ့မယ်>
သူတို့ပြောစရာရှိတာတွေပြောပြီး အချင်းချငိးပွေ့ဖက်လိုက်ကြသည်။
<ကိုစိုင်း ကျွန်တော်သွားတော့မယ်နော်>
< အင်းပါ ဂရုစိုက်နော် ကိုယ်လိုကိခဲ့ချင်ပေမယ့် ဒီမှာ အလုပ်တွေက မပြတ်လို့ ။ ပြီးတာနဲ့ ကိုယ် ချက်ချင်း လိုက်လာခဲ့မယ်နော်>
<အင်းပါ ကျွန်တော့်ကို အရမ်းကြီး စိတ်ထဲမထားပါနဲ့>
စိုင်းနဲ့ Nik တစ်ယောက်ကိုတစိယောက်ဖက်ကာ နူှတ်ဆက်လိုက်သည်။
စပ်က
<ကဲ လေယာဉ် အဆင်သင့်ဖြစ်ပြီ ။ သွားကြရအောင်လေ >
စပ် က နိုှင်း သူငယ်ချင်း သုံးယောက်ကို ပုံမှန်လေယာဉ်တွေနဲ့ မပြန်စေဘဲ သူ့ကိုယ်ပိုင် လေယာဉ်နဲ့ ပြန်ရန် စီစဉ်ပေးခဲ့သည်။
လေယာဉ်ထွက်သွားတော့ နိုှင်း လက်ပြပြီးကျန်ရစ်ခဲ့သည်။
တိမ်စိုင်တွေထဲကို လေယာဉ်တိုးဝင်ပြီး ပျောက်ကွယ်သွားတော့မှ စပ်ရဲ့ ရင်ခွင်ထဲကို ဝင်ကာ မျက်ရည်တွေကို ကျခွင့်ပေးလိုက်သည်။ စပ် က နိုှင်းရဲ့ကျောကုန်းလေးကို ဖွဖွလေးပုတ်ပြီး နှစ်သိမ့်ပေးနေလိုက်သည်။
//////////////////time skip//////////////////////////
Nikတို့ပြန်သွားတော့ နိုှင်း စပ် စံအိမ်မှာဘဲ လိုက်နေဖြစ်သည်။
မနက်စာစားနေတုန်း စပ်က
"ကလေး ကိုယ် သြစတျေးလျ ဘက် ခနသွားရမယ်"
"သြော် ကိုကို့ အမ Wedding မလား"
" အင်း ဟုတ်တယ် ကလေး လိုက်ခဲ့မလား"
"မလိုက်တော့ဘူးလေ company မှာက ကျွန်တော်မရှိရင် ရူှိင်းတစ်ယောက် ထဲဖြစ်နေမှာ"
"ဦးထွန်း ပြန်ရောက်ပြီမလား"
" အင်း ဦးထွန်း က အသက်ကြီးပြီဆိုတော့ ရူံးမှာဘဲထိုင်ခိုင်းမလားလိူ့ ရုှိင်းကို တခြားအလုပ်ကိစ္စတွေ လုပ်ခိုင်းမလားလို့လေ"
"အင်း ကောင်းပါတယ်"
"ဒါနဲ့ ကိုကို ဘယ်တော့သွားမှာလဲ"
"မနက်ဖြန်သွားမယ် နှစ်ရက်လောက်ကြာမယ်ထင်တယ်။Wedding ပြီးတာနဲ့တန်းပြန်လာခဲ့မယ်"
" အွန်းပါ"
စပ်တို့ စားသောက်ပြီးတော့ နိုှင်း ရဲ့ company ကို အရင်ဝင်ပို့ပြီးမှ စပ်ရဲ့companyကို သွားလိုက်သည်။
" ဦးမြတ်နဲ့ ဦးမိုးသောက် က ဘယ်လို ပက်သတ်လဲ စုံစမ်းပြီးပြီလား"
"ဟုတ် ကဲ့ Boss ဦးမိုးသောက်က Bossရဲ့ မိဘနှစ်ပါးကို ရှင်းဖို့အတွက် ဦးမြတ်ကို ချဉ်းကပ်ခဲ့ပါတယ်။ ဦးမြတ်က ဘယ်လိုဘဲ ကမ်းလှမ်းကမ်းလှမ်း လုံးဝလက်မခံခဲ့ပါဘူး။ ဦးမြတ်ရဲ့ သမီးလေးက နှလုံးရောဂါသည်ပါ။ သူ့သမီးနဲ့ခြိမ်းခြောက်တော့ ဦးမြတ်လဲ ဘာမှမတတ်နိုင်ဘဲ လက်ခံခဲ့ရပါတယ် Boss"
သွေးခန့် ပြောတာကို နားထောင်ရင်း စပ် လက်သီးကို အကြောတွေထောင်အောင် ဆုပ်ထားလိုက်ပြီး.
" တောက်ခ် ငါ ပြန်လာရင် အဲ့ကိစ္စကို ငါကိုယ်တိုင် အပြတ်ရှင်းမယ်"
"ဟုတ်ကဲ့ Boss "
At Thar Company...
" ကျွန်တော် အလုပ်ထွက်ချင် လို့ပါ ကိုနိုှင်း"
ရုှိင်း က နိူှင်းဆီကို လချုပ်စာရငိးတွေ လာပို့ပြီး ပြောသော စကားဖြစ်သည်။
"ဟမ် ဘာဖြစ်လို့လဲ ရုတ်တရက်ကြီး "
"လေးထွန်း ကလဲ ပြန်ရောက်ပြီဆိုတော့ ကျွန်တော်က လုပ်စရာမရှိတော့ဘူးလေ"
"မဟုတ်တာ မင်းက ထက်မြက်တယ် သွက်လက်တယ်လေ ငါမင်းလို လုူမျိုးက်ု ဆူံးရုှံးသွားရငိ ငါcompany နစ်နာမှာပေါ့ကွ။ ဦးထွန်းကို တခြားလုပ်ငန်းတွေက်ု ဦးဆောင်ခိုင်းလိုက်မယ်။ မင်း ကငါ့ရဲ့အတွငိးရေးမှူးဘဲ ဆက်လူပ်ပေးပါ။ ငါတောင်းဆိုတာပါကွာ။ "
"ဟုတ်ကဲ့ ကောင်းပါပြီ ကိုနိုှင်း"
စပ် သြစတျေးလျ ကို သွားတာ တစ်ရက်ဘဲရှိသေး နိုှင်းတစ်ယောက် နေမထိထိုင်မသာ ဖြစ်နေရပါသည်။
*ဟူး ငါဘယ်တုန်းက အဲ့လောက်ထိ ချစ်မိသွားပါလိမ့်*
သူ့ကိုသူ ပြန်တွေးပြီး ပြုံးလိုက်သည်။ စပ် ပြန်လာရင် ညစာ ချက်ကျွေးမယ် တွေးလိုက်ပြီး Ctiy Mart ဘက် ကို တစ်ယောက်ထဲ ကားမောင်းပြီးထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။
ဝယ်စရာရှိတာဝယ်ပြီးတော့ ကောင်တာမှာ ပိုက်ဆံရှင်းကာ ပြန်ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။
ကားမောင်းရင်း နောက်မှန်ကို ကြည့်လိုက်တော့ ကားတစ်စီးက သူ့ကားနောက်လိုက်နေသည်ကိုတွေ့လိုက်ရသည်။
နိုှင်းလဲ သေချာအောင် လမ်းကွေ့ထဲချိူးဝင်လိုက်တော့ ထိုကားကပါ ချိုးဝင်လာသည်။ သူ့နောက်လိုက်နေသည်မှာ သေချာသွားသောကြောင့် နိူှင်း ကား ကို အရှိန်မြင့်ပြီးမောင်းလိုက်သည်။ ထိုကား က အမှီလိုက်လာကာ နိုှငိးရဲ့ ကားရှေ့ကိုပိတ်ရပ်လိုကိသည်။
ထိုကားထဲမှ လူနှစ်ယောက် ဆင်းလာပြိး နုှိင်းရဲ့ ကားတံခါးကို လာခေါက်သည်။ နိုှင်းက မဖွင့်ပေးဘဲထားလိုက်တော့ ကားမှန်ကို ရိုက်ခွဲဖို့လုပ်သည်။
နိုှင်းလဲ ကားနောက်ခန်းက သံတုတ်ကို ဆွဲကာ အပြင်ထွက်လာလိုက်ပြီး ထိူလူ နှစ်ယောက်ရဲ့ ခေါင်းတွေကို ရိုက်ခွဲလိုက်သည်။ နိုှင်း ရဲ့ တိုက်ရည်ခိုက်ရည်က သူတို့ထက်သာသော်လည်း ဘယ်ကနေပေါ်လာမှန်း မသိ တစ်ဖက်က လူတွေက များလာသည်။
အများနဲ့တစ်ယောက်ဆိုတော့ နိုှင်းမခံနိုင်တော့ချေ။ နိူှင်းရဲ့တိုက်ခိုက်နေရင်း လည်ပင်းက စူးခနဲ ဖြစ်သွားပြီးနောက် နုှိင်း အမှောင် ကမ္ဘာထဲ ကျရောက်သွားတော့သည်။
တစ်ဖက်မှာ စပ် မင်္ဂလာပွဲမှာ ဝိုင်သောက်နေရင်း နိုှင်း ပေးထားသော နာရီလေးက လျှောကနဲပြုတ်ကျသွားသည်။ ပြန်ကောက်ကြည့်တော့လဲ ဘာမှပြုတ်နေတာမရှိ။ စပ်ရဲ့ စိတ်တွေရုတ်တရက်လေး လာသည်။ ချက်ချင်းပင် ဖုန်းထုတ်ပြီး
ထိပ်ဆုံးမှာ❤ကလေး❤
လို့မှတ်ထားတဲ့ ဖုန်းနံပါတ်လေး ကို ခေါ်လိုက်သည်။
တူ~ တူ ~တူ သုံးခါဝင်ပြီး ဖုန်းကျသွားသည်။ နောက်တစိခေါက်ပြန်ခေါ်တော့ စက်ပိတ်ထားပါသည် တဲ့။ စပ် စိုးရိမ်ကာ နိုှင်းကို စောင့်ရှောက်ဖို့ တာဝန်ပေးထားတဲ့ ကိူယ်ရံတော်တွေကို ဖုန်းဆက် မေးတော့
"အကိုလေးက City Mart ဘဲသွားမာ မလိုက်ခဲ့နဲ့ဆိုလို့ နေခဲ့ပါတယ်"
"အခုပြန်ရောက်ပြီလား"
" မရောက်သေးဘူး Boss"
"သွားတာကြာပြီလား"
"တစ်နာရီလောကိ ရှိပါပြီ Boss"
"ကြာနေပြီပေါ့ကွ အခုချက်ချင်း လိုက်ရှာကြစမ်း မတွေ့လို့ကတော့ မင်းတို့ခေါင်းပြုတ်ပြီသာမှတ်"
စပ် ဘေးနားမှာရှိနေတဲ့ မင်းခန့်ကို
"မင်းခန့် ငါအခုချက်ချင်း မြန်မာနိုင်ငံကို ပြန်မယ်"
မမမေက်ု အကျိုးအကြောငိးပြောပြပြီး ဂ်က္ေလယာဥ္ မြန်မာနိုင်ငံကို ပြန်လာလိုက်သည်။
လမ်းတစ်လျှောက်တွင်လဲ သူထင်သလိုမဖြစ်ပါစေနဲ့ လို့သာ ဆုုတောင်းနေရသည်။
____________________________________________________
"ဗွမ်းး"
ရေနဲ့ပက်ခံလိုက်ရသောကြောင့် နိုှင်း ရေမွန်းပြီး သတိပြန်ဝင်လာသည်။
ပတ်ဝန်းကျင် ကိုကြည့်လိုက်တော့ ဂိုထောင်ပျက်ကြီး ထဲရောက်နေသည် ကိုသိလိုက်ရသည်။ ထိုင်ခုံမှာလက်တွေကော ခြေထောက်တွေကော ကြိုးဖြင့် ချည်ထားသည်။
လူက ဆယ်ယောက်လောက်ရှိပြီး အသက်ကြီးကြီးလူတစ်ဦးနဲ့ နိုင်ငံခြားသား လူတစ်ဦးက သူ့ရှေ့မှာ ထိုင်နေကြသည်။
"ခဗျားတို့က ဘယ်သူတွေလဲ ဘာလို့ကျုပ်ကိုဖမ်းထားတာလဲ ငွေအတွက်ဆိုရင်တော့ ကျူပ်ဆီက တစ်ကျပ်မှရမယ်မထင်နဲ့ အောက်တန်းစားတွေ"
နိုှငိး ဒေါသသံနဲ့ အော်ပြောလိုက်သည်။
"အဟက် ငါ့ရုပ်က ငွေလိုနေတဲ့ပုံပေါက်နေလို့လား"
လို့ အသက်ကြီးကြီးလူကပြောလိုက်သည်။ နိုှင်း ထိုလူကို သေချာကြည့်လိုက်တော့
"ဦးမိုးသောက် "
"Bingo ငါက ဦးမိုးသောက်ဘဲ"
"ခဗျား လူယုတ်မာ"
"ငါ က ဟိုးအစကထဲက ယုတ်မာတာ အဟမ်း တိတိကျကျ မင်းရဲ့ချစ်သူ စပ်ထွဋ်ခေါင်ပိုင် ရဲ့ မိဘတွေကထဲပေါ့"
"ဘာ ..ခဗျား တော်တော် အောက်တန်းကျတဲ့သူဘဲ ကျုပ်ချစ်သူက ခဗျားကို အလွတ်ပေးမယ်ထင်လို့လား"
"သူရဲ့ အားနည်းချက်က ငါ့ဆီမှာလေ သူ့ကဘာလုပ်နိုင်မှာ မို့လို့လဲ"
"ဟားဟားဟား "
နိုှင်း အကျယ်ကြီးအော်ရီလိုက်တော့ တစ်ဖက်လူတွေက ကြောင်သွားသည်။
"ခဗျားတို့က ကိုယ်သေတွင်းကိုယ်တူးတာဘဲ ကျုပ်ချစ်သူကို ကျုပ် ယုံတယ်"
" ဟာကွာ စောက်စကားများတဲ့ ပါးစပ်ကို ပိတ်ထားလိုက်ကြစမ်း"
နိုှင်းရဲ့ပါးစပ်ကို တိတ်နဲ့ပိတ်လိုက်သညိ။ သို့်သော် နိုှငိးရဲ့မျက်လုံးများက မာန်မလျော့သေး။
" ဟက် မင်းတို့တူတူသေရမှာပါ မပူပါနဲ့"
_________________________________________________________
စပ် မြန်မာနိုင်ငံကို ပြန်ရောက်တော့ နိူှင်း ကိုရှာမတွေ့သေးပါ ဆိုတဲ့ သတင်းကြောင့် ထူပူသွားသည်။
တာဝန်ပေးထားတဲ့ ကိုယ်ရံတော်တွေကိုလဲ ထိုးကြိတ်ထား တာရစရာမရှိ။
ချစ်ရသူတွေကို ဆုံးရူှံးထားရတဲ့ စပ် တစ်ယောက် နိူှငိး မရှိတော့ရင် ဆိုတဲ့ အတွေးက သူ့ူကို သွေးပြတ်စေသည်။ နိုှင်းကိုသာ ဆူံးရုှံးလိုက်ရရင် သူ ရူးသွားမည်မှာ အမှန်။
စပ် သူကိုယ်တိုင်ရှာရန် ကားသော့ဆွဲပြီးထွက်လာလိုက်သည်။
Ring~ring~ring~
စပ် ရဲ့ ဖုန်းမြည်နေသောကြောင့် ကြည့်လိုက်တော့ နံပါတ်စိမ်းတစ်ခု ဖြစ်တာကြောင့် အချိန်မဆွဲဘဲကောက်ကိုင်လိုက်သည်။
မငိးနဲ့သွေးက ထိုဖုန်းရဲ့တည်နေရာကို ခြေရာခံနေကြသည်။
"Hello"
°Hello Lion.. Do you remember me?°
မင်းငါ့က်ုမှတ်မိလား Lion
°တောက်ခ် မင်း ဘယ်သူလဲ°
°မင်း ဖြိုခဲ့တဲ့T ဂိုဏ်းကို မှတ်မိသေးလား°
°သြော် မင်းက အသက်ချမ်းသာပေးတာနဲ့ မတန်ဘူးဘဲ°
° မင်း လုပ်ခဲ့လို့ ငါဘဝ ဘယ်လောကိထိပျက်စီးသွားလဲ မင်းသိလား°
°မထိသင့်တဲ့လူကိုလာထိတဲ့ မင်းကိုယ်မင်း ဘဲ အပြစ်တင်လိုက်°
°Oh! ဘယ်လိုလုပ်မလဲ မင်းရဲ့ အချစ်လေးက ငါ့ဆီမှာလေ°
°ဘာ.. ခွေးမသား မင်းသူ့ကိုလက်ဖျားနဲ့တောင် မထိနဲ့ ။သူ့ဆံချည်တမျှင်ကျွတ်တာနဲ့ မင်းအသေဘဲ°
°ဟား မင်းရဲ့ အချစ်လေးက စားလို့ကောင်းမဲ့ပုံဘဲ ဝါးး နူးညံနေတာဘဲကွာ°
°တောက်ခ် မင်းကို ငါသတ်မယ်°
်
ဖုန်းချလိုက်ပြီး ရှာထားတဲ့တည်နေရာသို့ လက်နက် အပြည့်ပါသေ ာ အနက်ရောင် ကားငါးစီးနဲ့ထွက်လာလိုက်သည်။
*မင်း မထိသင့်တဲ့သူကိုမှ လာထိတာဘဲ*
#loveuallguys
#ကဲ နောက်တစ်ပိုင်းကfightကြတော့မာနော်
#20.12.2020
# voteလေးတွေ cmtလေးတွေ မစကြပါဦးလို့😇