Chapter 26
SUE's POV:
“Salamat rito Von ha! Hihihi,” tuwang tuwa na sabi ko habang masayang yakap ang malaking blue stitch stuff toy. Waaah! May bagong kayakap na naman ako mamayang gabi! Hihihi
By the way, nandito nga pala kami sa mall. Nag iikot ikot. Nagde-date kami ni Von. Ang saya ko! Hihihi
“Basta ikaw. I love you, Sue.” niyakap ko din ang braso niya kaya dala-dalawa na ang yakap ko. Hihihi!
“I love you, too. Yey! Salamat talaga, Von! May bago na akong katabi at kayakap mamaya sa pag tulog! Hihihi. Salamat—” napahinto ako dahil huminto sa paglalakad si Von at nakakunot ang noong nilingon ako.
“Bakit, Von? May problema ba?”
“But, wife, ako lang ang katabi mo at kayakap mamayang gabi! And not that stuff!” sigaw niya na ikinabigla ko. Itinuro niya pa si stitch. “Tch. Kung alam ko lang, sana pala di na kita binilhan niyan.” bulong pa niya na hindi ko masyado naintindihan.
“Ano yon, Von? May sinasabi ka?”
“I said, ako lang ang katabi mo mamayang gabi, and not stitch. Only
Me.”
“O di kayong dalawa hehehe,”
“No! Just me, wife. Just. Me.” maotoridad niyang sabi habang naka arko pa ang kaniyang kilay.
Grabe naman. Ang bilis ata mag-init ng ulo niya ngayon? Huhuhu nakakatakot si Von.
“O-oh sige na nga! Ikaw lang katabi ko mamaya. Huhuhu wag ka na magalit Von.” sabi ko na umakap sa kaniya. Nawawala kasi galit niya sa akin pag niyayakap ko sya eh. Hihihi. Madali lang suyuin si Von. Subukan niyo pa, hehehe
“*sigh* Sorry. Hindi dapat kita sinigawan. Sorry, hon.” oh diba? Hihihi.
“Hihihi, ayos lang Von. Basta wag ka na magalit ah? Hihihi.” ginulo naman niya ang aking buhok, pagkatapos ay hinawakan niya muli ang kanang kamay ko na pinagkrus pa ang aming mga daliri tsaka kami nagtuloy sa paglalakad.
“Uy Von.”
“Yes?”
“Bili ka milktea dun oh! Hintayin nalang kita rito sa bench. Hehehe” nilingon naman niya yung itinuro ko.
“Okay, wait for me here okay? Wag kang aalis.”
“Oo na, hihintayin kita dito kaya bilisan mo ha? Sige na! Hihihi” tumango naman siya bago naglakad na papunta sa milktea shop.
Tumayo ako sa pagkakaupo at nag unat. Napagod din ako sa pagiikot namin kanina ah. Hayyy. Pero worth it naman kasi siya ang kasama ko hihihi.
Naramdaman kong may humawak sa aking balikat.
“Mina?” sambit ng matandang babae na siyang may hawak sa aking balikat kaya napalingon ako rito.
“S-sino po kayo?” tanong ko habang nakatingin sa matandang mukhang kaedad lang ni Lola. Kaedad nung Lola ni Von.
“Mina ikaw ba yan? Ba't lalo kang bumata?” tanong niya habang hindi makapaniwalang tiningnan ako mula ulo hanggang paa. Hinawakan niya pa ang magkabilang pisngi ko. Ramdam ko ang panginginig niya kaya kinabahan ako.
“H-hindi po ako si Mina. Sue po ang pangalan ko.”
“S-Sue?” doon ay dahan dahan niyang binitawan ang pisngi ko. Lumungkot ang itsura ni lola kaya nagulat ako.
Hala! Pinaiyak ko si lola huhuhu. Ang bad ko talaga.
Nilapitan ko siya at inalalayang umupo sa bench.
“Lola ayos lang po ba kayo?“ nag aalalang tanong ko. Pero hindi niya ako pinansin bagkus ay nakatulala lang siya sa saakin.
May dumi ba ako sa mukha?
“Mina... Mina anak patawad.” parang naiiyak niyang sabi na hinaplos pa ang aking pisngi.
Hindi ko alam pero nakaramdam ako ng lungkot sa ginawa ni Lola. Huhuhu naalala ko sa kaniya si nanay. Miss ko na tuloy siya. Huhuhu
“Lola, tahan na po.” pagpapatahan ko kay lola.
“Mina... bumalik ka na samin. Miss ka na ni Jasper at ni C—” hindi naituloy ni Lola ang sinasabi nang may babaeng lumapit saamin at tinawag si Lola.
“Señora, nandito lang po pala kayo. Kanina ko pa po kayo hinahanap,” nag aalala niyang sabi na nilapitan si Lola at inalalayang tumayo. “Tara na po at uuwi na po tayo.”
“Pero si Mina...” parang naiiyak pang sambit ni Lola na hawak pa pala ang kamay ko.
“Miss, salamat ha. Kung hindi dahil sayo baka hindi ko nahanap itong si Señora.” ngumiti naman ako
“Your welcome ho hehehe.”
“Señora tara na po.”
“Sasama saatin si Mina. Right Mina?” naiiyak na sabi ni Lola na hinawakan ng mahigpit ang kamay ko gamit ang dalawa niyang palad.
“P-pero lola hindi nga po ako si Mina.” sabi ko naman atsaka maingat na kinalas ang pagkakahawak niya sa kanay ko.
“Tara na ho Señora, baka hinihintay na ho kayo ni serr.” dahan dahan niya nang hinila si Lola palayo habang si Lola naman ay wala atang balak talikuran at iwan ako dahil nagpupumilit pa siyang magpaiwan.
Teka, sino bang Mina?
Itatanong ko pa sana dun sa caretaker ni Lola kaso nakalayo na sila. Sayang.
“Wife! Here's your milktea. I dunno what flavor do you want so... uhm... bumili ako ng apat.” napalingon naman ako kay Von. At—
“Hala! Nag abala ka pa. *pout* Hindi naman ako mapili kaya sana isa lang ang binili mo.”
“Ow, sorry. Then itatapon ko—”
“ANO?? Itatapon mo? No! Amina.”
“Why?”
“Tara uwi na tayo. Ibibigay nalang natin itong dalawa kay Clinton at Hunter. Yung isa sayo tapos yung dalawa..... Akin! Hihihi. Tara!” inirapan naman niya ako. Psh! Pero hayaan na. Hihihi dalawa yung aken!
“Tara na Von!”
“I love you.”
Napairap naman ako, “Hayy. Pang ilang beses ko na ba yang narinig ngayong araw na nagmula sayo?”
“I just want to tell you I love you, what's wrong with that?”
“Wala namang mali, kaso paulit ulit. Baka magsawa ako nyan.”
“Magsasawa ka saakin?”
“No! Ang akin lang kasi, hindi sapat na sinasabi mo lang yan saakin.”
“What do you mean, wife?”
“Sana habang sinasabi mo yan, ipinaparamdam mo rin. Yun ang point ko hehehe. Gets mo na Von?”
“O-okay—I mean y-yes. Oh God. Wife—”
“I love you, too, Von hehehe.”
“F*ck!” pabulong na mura niya pagkatapos ay bigla nalang tumalikod saakin. Aba't! Nagmura na naman sya!
“Hoy Vo—”
VAUGHN's POV:
I stared at her, “Sana habang sinasabi mo yan, ipinaparamdam mo rin. Yun ang point ko hehehe. Gets mo na Von?” she said then smiled sweetly. Cute
Nang mag sink in saakin lahat ng sinabi niya ay— damn! My face felt hot. “O-okay—I mean y-yes. Oh God. Wife—” she cut me off.
“I love you, too, Von hehehe.”
“F*ck!” tumalikod ako agad dahil— putcha! Kinilig ako doon ha.
*breathe in - breathe out*
“Hoy Vo—” agad ko uli siyang nilingon at hinawakan sa magkabilang pisngi. Sorry, I just can't.... stop it!
I kissed her.
SOMEONE's POV:
“I think Lola has arrived. Wait sasalubungin ko lang.” my daughter said. I just nodded at hindi na nag abalang lingunin siya.
“Jasper anak.” napalingon ako sa nagsalita and it's mom. Tumayo ako at sinalubong siya. Nakaalalay naman sakaniya ang anak ko.
I kissed her on her cheeks, “Where have you been with Kit mom? Nag enjoy po ba kayo?” I asked but she did not respond.
“Anak, si Mina nakita ko. I saw her, at mas lalo siyang gumanda anak.” she said while smiling. My smile fade after hearing what she said.
“M-Mina? Are you sure with that mom?”
“Naku, serr hindi po. Kamukha lang po.” her yaya said. Kamukha lang? Hindi kaya...
“Mom?”
Lumungkot ang mukha ni mommy, “Nakita ko siya anak. Mas lalo siyang gumanda. Anak mas lalo siyang bumata. Anak gusto ko na siyang bumalik rito. Nagkamali ako noon, gusto kong humingi ng tawad. Anak—”
“Go to your room mom. You need to rest. Yaya dalhin mo na si mommy sa kwarto niya. Pat, samahan mo ang lola mo.”
“Y-yes dad. Lola, lets go na po.”
Napahilamos ako sa aking mukha nang mag sink in saakin lahat ng sinabi ni mommy. Hindi naman iyon imposible. Maaring si Mina iyon o.... ang anak namin.
Inilabas ko ang aking cellphone at dinial ang number ng ni-rent kong professional detective.
[Hello sir?]
“Kumusta ang pag hahanap niyo kay Mina Larose?”
[Wala parin sir. I guess pinalitan niya ang pangalan niya at apelyedo.]
“Eh yung bata?”
[Hindi rin namin mahanap. Wala paring report about sa kanilang dalawa.]
“Ganon ba? Basta wag kayong tumigil sa paghahanap” yun lang at pinatay ko na ang tawag.
Halos sampong taon na akong nagpapahanap sa mag inang iyon. At hanggang ngayon ay wala paring report na nahanap na sila. Dammit!
This is all my fault.
*phone call*
“What?”
[Boss, nangyari na naman.]
“What do you mean?”
[May nagnakaw ng 100 million pesos mula sa kumpanya.]
“WHAT??”
[Wala pa kaming idea kung sino ang kumuha pero katulad rin ito sa nangyari nung isang beses. Yung access ng cctv binura. Planado ng gumawa ang lahat. Matalino siya boss at mukhang kabisaso lahat ng pasikot sa buong kumpanya,]
“Dammit! Argh!”
[Boss, may kilala ba kayong maaaring gumawa ng bagay na iyon?]
“Ano pang napansin niyo?”
[Wait boss. Actually may nakita kaming bagay rito sa control room ng kompanya. Mukhang nahulog nung mag nanakaw.]
“What thing?”
[Papel, boss. May sulat na address.]
“Address?”
[Yes boss. Address ng.... address ng kompanya ng Voehringer boss.]
“Voehringer?”
[Yes boss.]
“Kapag nalaman niyo kung sino ang nagnakaw, ireport niyo agad saakin.”
[Areglado boss]
Halos ibato ko ang aking cellphone dahil sa galit.
“Vaughn Voehringer huh. Magbabayad kang hayop ka. Ang lakas din ng loob mong magnakaw sa kompanya!”
—
THIRD PERSON'S POV:
Habang bumabyahe ang dalawa ay nagtaka si Sue nang makitang hindi mapakali sa pangangamot ng tenga si Vaughn habang nag mamaneho, “Bakit Von? Anong problema?”
“My ears. So makati.”
“Naku Von. Baka may nakaalala lang sayo.” sabi naman ni Sue.
Nangunot ang ulo ni Vaughn tsaka nilingon si Sue, “Do you missed me, Wife?” tanong niya tsaka ibinalik ang tingin sa daan.
Sunod sunod namang tumango ang dalaga, “Oo naman! Ilang araw kaya kitang hindi nakita. Tch. Akala ko nga nakalimutan mo na ako.”
“Why do I? I missed you, too. I'm just busy this past few days kaya hindi ako nakikipagkita sayo. I'm sorry.” aniya ni Vaughn tsaka hinawakan ang kamay ni Sue.
“Naku! Wag kang magsorry Von. Hehehe,”
“By the way, wife. Tomorrow you have a new job.” nanlaki ang mata ni Sue at agad na nilingon si Vaughn.
“Talaga?? Pero ga-graduate palang naman ako. May trabaho agad??” hindi makapaniwalang tanong niya kay Vaughn na namimilog pa ang bibig.
Natawa na lamang si Vaughn dahil sa kakyutan ng asawa, “Yepp, I hired you as my secretary.”
“Sa kompanya niyo Von? Secretary mo ako?? Talaga?? Woah!”
Natawa at napairap uli si Vaughn, “Pfft. You're so cute Sue.” aniya na binitawan ang kamay ni Sue atsaka bahagyang kinurot ang pisngi niya.
“Mmm! Hindi naman hehehe. Unti lang.” sambit na lamang niya tsaka hinawakan ang kamay ni Vaughn na kinukurot ang pisngi niya. Binitawan nga ni Vaughn ang pisngi niya ngunit hinawakan naman niya muli ang kamay ni Sue.
“Yeah unti lang. Cause you're a goddess by the way.” sabi niya na totoo naman.
“Oh! Nandito na tayo! Bilis labas na!” excited na sigaw ni Sue nang makapasok na ang kotse nila sa garahe ng mansion. Gusto man niya kasing mauna nang lumabas ng kotse ay hindi niya magawa dahil hawak pa ni Vaughn kamay niya. “Daliii!”
“Bakit ba excited ka makita sila huh?”
“Eh sayang itong milktea pag natunaw yung iceeeee” nanggigigil na sambit ng dalaga na parang batang nagmamadaling makauwi sa bahay para ibigay ang pasalubong sa mga kaibigan.
“Hahaha, okay! Okay. Let's go.” aniya Vaughn matapos niyang i-park ang kotse.
Nang makapasok sila sa mansion ay binitawan na ni Vaughn ang asawa na agad namang nagsisitakbo papuntang living room kung nasan ang dalawa. Natawa uli si Vaughn dahil nakalimutan ni Sue na nasa kaniya pa pala ang milktea.
“Oh, Sue! Pfft. Ba't parang hinihingal ka ata?” natatawang tanong ni Hunter. Bahagya at pasimple ring natawa si Clinton dahil sa kakyutan ni Sue.
Matamis siyang ngumiti tsaka itinaas ang kanang kamay, “Hihihi para sa— huh?” napahinto siya nang mapagtantong wala nga pala siyang bitbit. “Nasan na yun?”
“Ano yun?” tanong naman ni Clinton.
Natatawang lumapit sa kanila si Vaughn, “Nasa akin Sue.”
Napalingon naman sa kaniya si Sue, “Hehehe, na sayo pala Von, bakit di mo sinabi?”
“What's that Sue?” tanong ni Clinton.
“Eto? Milktea! Pasalubong ko hihihi. Eto ang sayo Hunter. At eto naman ang sayo Clinton. Eto naman ay kay Von,” isa isa niyang inabot ang mga iyon sa tatlo.
“Tapos yang dalawa?” turo ni Hunter sa natitirang milktea na bitbit ni Sue.
“Akin! Hihihi dalawa ang akin.” tsaka siya tumabi kay Von na ngayon ay nakaupo na sa couch. Si Clinton at Hunter naman ay kaniya kaniyang upo sa single na sofa.
Binuksan nila ang TV at nanood ng movie.
“Uy, Hunter.”
“Yupp?”
“Masarap ba yang iyo?”
“Oo, gusto mo tikman?” nakangising tanong naman niya.
Ngumiti naman si Sue tsaka tumango,“O—”
Napakunot noo naman si Vaughn, “Sue?”
“Bakit Von?”
“Eto nalang ang tikman mo. Mas masarap yan kesa dun.” sabi nita atska inabot ang sariling milktea kay Sue.
Lumapad naman ang ngiti ni Sue tsaka tianggap ang inabot ni Vaughn, “Talaga?”
Sumingit naman si Hunter, “Hindi kaya!” aniya pero sinamaan siya ng tingin ni Von. Nag peace sign naman siya, “Hehehe biro lang. Alam mo Sue? Ang tabang kaya nitong akin kaya hindi mo magugustuhan. Yang kay boss nalang ang tikman mo.”
“Ganon ba? Okay!”
—------ itutuloy
Don't forget to vote! Hihihi(❁´◡'❁)
Thanks for reading, readers!! Iloveyou pooo♡♡♡
‘Who's Mina?’
(。-'ω-)ｰ
hmmm....