Pov Emma
Ik plof tegenover Jax neer. "Oké, wat is er?" Vraag ik.
Jax lijkt naar woorden te zoeken. "Misschien.." Hij haalt diep adem. "Misschien moeten we een kleine pauze nemen."
"Wat?" Vraag ik. Hoorde ik dat goed?
"We zien elkaar te vaak." Legt hij uit. Ik hoorde het dus toch goed.
"We wonen tegenover elkaar, Jax."
"Dat is het niet.." Hij pakt mijn hand vast. "Laat het me uitleggen."
Ik trek mijn hand los. "Je hoeft niet uit te leggen waarom je niet meer van me houdt."
"Dat is het niet. Ik houd nog van je, ik houd nog zo verdomd veel van je."
"Ja, daarom maak je het uit."
"Ik maak het niet uit, we nemen gewoon een korte pauze."
"Pauzes bestaan niet, Jax! Je hebt een relatie of niet, geen halve. En blijkbaar heb jij je keuze al gemaakt."
"Wat? Nee, dat zei ik niet. Ik wil het niet uit maken. Ik wil gewoon-"
Zuchtend sta ik op. "-Een pauze." Kap ik hem af. "Ja, dat begreep ik al."
"Emma, loop niet weg."
Met tranen in mijn ogen draai ik me naar hem om. "Wat wil je dan? Dat we een pauze nemen en jij kan beslissen of je nog wel verder met me wil?"
"Zo bedoel ik het niet."
"Het is over Jax, je hebt je keuze al gemaakt."
"Em! Alsjeblieft blijf hier." Ik hoor hoe zijn stem breekt.
Tranen rollen over mijn wangen terwijl ik richting mijn huis loop.
Pov Raf
"Val aan!" Roept Eline. Ik grijns en draai het poppetje om. "Wat?" Zegt ze. "Ik dacht echt dat dat je vlag was."
Ik lach. "Team blue for the winning!"
Opeens slaat de voordeur dicht. "Em?" Roept Eline. "Was het gezellig?"
Emma staat in de deuropening. Ik zie tranen in haar ogen.
"Wat is er gebeurd?"
"Het is uit." Zegt ze zacht. Ze kijkt alsof ze een lastige wiskunde som moet oplossen. Er rollen een paar tranen over haar wangen.
Eline kijkt even verbaasd maar springt dan op en trekt Emma in haar armen.
Ik sta ook op en aai een keer Emma over haar hoofd. "Ik uhm.. Laat jullie wel even alleen."
Eline glimlacht licht naar me.
Snel loop ik naar de overkant. Ik open de deur en zie dat Jax er al is.
"Wat is er mis met jou?" Roep ik naar hem.
Gelijk kijkt iedereen op. "Wat?" Vraagt Damian.
Ik geef hem een duw naar achter. "Ze heeft je nodig en wat doe jij? Je dumpt haar."
"Wat?" Zegt nu Maddison waarna ze opspringt en het huis uitrent, richting de overkant.
Jax blijft verbluft staan. "Ik heb haar niet gedumpt, zij dumpte mij."
"Waarom zou ze je dumpen en dan huilend thuiskomen omdat het uit is?"
"Moest ze huilen?"
"Ja, vind je het gek?"
Damian duwt ons uit elkaar. "Jongens doe even rustig. Wat is er gebeurd?"
"Hij dumpte Emma!" Zeg ik beledigd, alsof ik degene ben die is gedumpt.
"Ik zei alleen dat het beter was om even een pauze te nemen."
"Oeff.." Damian trekt een moeilijk gezicht. "Gast je kan geen pauzes nemen in een relatie, iedereen weet dat dat niet werkt."
"Dat weet ik toch niet!" Roept Jax nu. "Ik wilde haar niet dumpen, ik dacht dat het beter voor haar zou zijn om even eerst aan zichzelf te denken."
"Zie je niet dat ze totaal de weg kwijt is? Jíj was haar lichtpunt en dat is nu gedoofd."
"Filosofisch." Hoor ik Damian mompelen. Hij lijkt uit zijn gedachten te komen. "Raf, hij mag zelf beslissen of hij het uit maakt of niet."
"Serieus," zegt Jax gefrustreerd. "Ik zei alleen dat een pauze handig zou zijn en toen maakte zíj het uit."
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Haha oops, soorreeyy
WE HEBVEN TROUWENS DE 1K GEHAALD!! WHOOPWHOOP! THANK YOU GUYS, LOVE YOU!