Monday…
Yaya: Mikay! Anong ginagawa mo?! Etong batang ‘to… Kabilin-bilinan sakin ni Gino na ‘wag na ‘wag ko na daw hahayaang magtrabaho ka sa kusina… Kaya nga kumuha kayo ng mga katulong ‘di ba?
Mikay: Yaya, bibihira ko lang namang ginagawa ‘to eh… Kaya hayaan nyo na po ako… Saka ngayon ko lang po siya ulit mapagluluto ng agahan…
Yaya: Hay naku! Bahala ka… Hindi ka ba male-late sa taping mo nyan?
Mikay: Wala po akong taping ngayon…
Yaya: O naman pala! Bakit kay aga-aga mo pang nagising?
Mikay: Magpapa-enroll din po kasi ako ngayon eh. Mas maganda kung mas maaga akong matapos para hindi ko na rin maabutan ‘yung mahabang pila… Si baby po, yaya? Tulog pa po ba?
Yaya: Mamaya pa gising nun… Himbing na himbing eh… Siya sige, gumayak ka na rin mamaya at maganda nga ‘yang balak mong tapusin ‘yang pag-aaral mo…
Nang matapos na niya ang hinandang agahan ay umakyat na rin siya agad papunta sa kwarto nila… Naabutan niya si Gino na tulog na tulog pa rin… Nilapag na muna niya ang tray sa bedside table saka umupo sa kama at lumapit siya dito…
Mikay: Babe… Babe…
Nakita niyang gumalaw ang ulo nito…
Mikay: Babe…
Dahan-dahan nitong kinukurap ang mga mata. Tila pinipilit nitong imulat ang mga ‘yon. Nang bahagyang nakamulat ay sa kanya agad ito napatingin…
Gino: Am I just dreaming? Or I’m seeing a real angel right now?
Napangiti siya…
Mikay: Nakakainis ka… Ako dapat unang magpapangiti sa ‘yo eh… Pero ako naman agad pinangiti mo…
Gino: Yeah… Maybe, I’m just dreaming… You’re just too beautiful to be real…
Saka ito muling pumikit at tila babalik sa pagtulog… Kaya kinurot niya ito…
Gino: Ouch! Don’t pinch me that hard, babe… Not too hard… Just go slow on me, please…
Nagsasalita pa rin itong nakapikit na kunwari’y nananaginip pa rin…
Mikay: Ah, ganon! Talagang ayaw mo pa rin gumising ha? Teka nga…
Higit siyang lumapit dito. Inilalapit niya ang mukha sa mukha nito… Then, she placed her lips on his… She closed her eyes and forced her way inside his mouth… She’s trying to kiss him as best as she can… And it didn’t take long when she felt him respond… It’s a very long kiss they’ve shared…
After their lips parted, his eyes are fully on hers…
Gino: If this is a dream… Then, I don’t wanna wake up…
Muli siyang napangiti. Pero agad siya nitong hinalikan. Kaya gumanti naman siya. Naramdaman niyang humawak ito sa bewang niya… She’s on top that’s why he made a way to change that… As he’s holding her waist, he rolled over… dahilan para mapailalim siya dito… Then, he kissed her more… he’s basically trying to deepen their kiss… Maya-maya ay itinataas na nito ang t-shirt niya….
But this is not what she plans to happen… Kaya bahagya niya itong itinulak… Napahinto naman ito sa ginawa niya…
Gino: What?
She smiled…
Mikay: Guess what? I made you breakfast…
Tinuro niya dito ang pagkaing nasa side table… Napatingin naman ito doon… Pero halatang naiinis…
Gino: We’re in the middle of something here, babe… I think we should finish this first…
Mikay: But I cooked breakfast for you…
Gino: But it’s you I want for breakfast…
Kunyari ay napapasimangot siya…
Mikay: Gumising pa ‘ko ng maaga just to cook breakfast for you…
Tumitig ito sa kanya. At tila nakita nito na seryoso siya sa sinabi kaya umalis ito sa pagkakadagan sa kanya.
Siya naman ay tumayo na at binuhat ang tray at nilapag na ito sa kama… Narinig niya itong napabuntung-hininga. Pagtingin niya dito ay nakasapo ang isang kamay nito sa noo at nakapikit… Hinawakan niya ang noo nito…
Mikay: Are you okay, babe? Did you catch a fever or something?
Gino: Well, obviously I’m in heat… What do you expect?
Patay-malisya na lang siya sa sinabi nito.
Mikay: Come! Let’s eat na!
Maya-maya ay sumunod na rin ito sa kanya. At sabay na silang kumain…
Gino: I really appreciate this, babe… Pero mas gusto ko sana kung hindi ka na gumagawa ng gawaing-bahay…
Mikay: Ano ka ba? Hindi ko naman parati ginagawa ‘to eh… And besides, masaya akong pinagluluto ka ulit just like before…
Gino: Yeah, I know… But I just don’t want you to get tired... lalo na at pagod ka na rin sa trabaho…
Mikay: Alam mo… Hinding-hindi ako mapapagod na pagsilbihan ka, okay? Hinding-hindi…
Gino: Talaga?
Mikay: Yup!
Gino: Pwede mo ba ulit akong pagsilbihan ngayon?…
Mikay: Kaya nga pinagsisilbihan naman kita ngayon ‘di ba? I just cooked your breakfast…
Gino: Let’s just cut the chase, Mikay. You know what I’m talking about…
Mikay: H-Huh? Kasi ano eh… Maaga pa akong mag-eenrol ngayon… Tapos ikaw din, ‘di ba may lecture ka pa?
Gino: We still have a few more minutes… Pwede pa kung mamadaliin natin…
Tinapos na niya pagkain at tumayo na siya…
Mikay: No! Ayokong maabutan ng pila… I need to be really early… Kaya maliligo na ‘ko, okay?
Bago niya isara ang pinto ng banyo ay narinig niya itong muling nagsalita…
Gino: Babe, male-late na rin pala ako… Pwede sabay na lang tayong maligo?!
Napangiti naman siya…
Mikay: Hindi pwede!… Lalo lang tayong male-late!…
Saka na niya isinara ang pinto…
__________________________________________
Sabay na sila ni Gino na pumunta sa university dahil nga sa may lecture class rin ito na dapat pasukan. Kasalukuyan na silang papunta sa building kung saan niya aayusin ang pag-eenroll…
Mikay: Babe, ‘di ba may klase ka ngayon?
Gino: Oo, ihahatid lang naman kita eh… Pero papasok na rin ako agad… Nga pala, ano bang gagawin mo? Diretso ka na bang mag-eenrol?
Mikay: Hindi… Kelangan ko pa syempre ‘yung mga class cards ko at iba pang records para makita nila ‘yung mga natapos ko ng units… Pero mga 9units lang siguro kukunin ko this sem para magaan lang sa ‘kin… Saka hindi lang ‘yun… Kelangan ko pang magpa-clearance sa kung kani-kanino bago ako makapag-enroll… Marami talagang steps…
Napansin niyang tila clueless ito sa sinasabi niya…
Mikay: Eto talaga… Hindi mo ba alam mga ‘yun? Parang hindi ka naman nag-college eh…
Gino: Mikay, nag-college ako. Pero hindi dito sa Pilipinas… Kaya wala akong idea sa mga ‘yan…
Mikay: Oo na! Sosyal ka na! Ikaw na! Ikaw na talaga…
Natawa ito sa sinabi niya…
Gino: Ikaw talaga, kung anu-ano na lang ‘yang mga sinasabi mo…
Nang marating na nila ang building ay nagpaalam na rin ito sa kanya…
Gino: Sige, Mikay… Dito na lang kita maihahatid at male-late na talaga ako eh… Susunduin na lang kita pagkatapos ng klase ko…
Mikay: Wow! Sundo? pagkatapos ng klase? Ayos ah! Parang high school lang ang peg natin…
Gino: Alam mo, may pagkaloko-loko ka rin talaga eh noh… Sige na… I’ve to go…
Nagpatuloy na siyang tinungo ang Registrar’s office nang makaalis na ito. Pero nagulat siya sa naabutan. Napakahaba na ng pila. Napatingin tuloy siya sa orasan niya. It’s just 7:15am. Maaga pa naman ang punta niya. Pero bakit ang pila napaka-toxic na…
Wala siyang choice kundi pumila na rin. Napansin niyang marami ang napapatingin sa kanya. Tila nahalata na ng mga ito kung sino siya. Karamihan sa kanila ay ngumingiti na sa kanya. Pero alam niyang lahat ng mga nag-aaral doon ay mga anak-mayaman din kaya halatang discreet lang magpakita ng admiration…
Sa bawat “hi” at “hello” ng mga ito sa kanya ay sinusuklian na lang din niya ng ngiti at konting kaway. Hindi pa rin maiaalis sa kanya ang bahagyang pagkatakot na baka pagkaguluhan siya ng lahat ng mga naroon lalo na at ganun usually ang nangyayari sa mga events na pinupuntahan niya…
“Hello, Mikaela! Pwede magpa-picture?”
Mikay: S-Sure…
Sinasabi na nga ba niya eh… Meron at meron pa rin…
“Ako rin, Mikaela…”
Matapos ang dalawa ay may sumunod na isa pa… Nang akmang may magpapapicture ulit ay may lumapit na malaki ang katawan na lalaki na mukhang bouncer…
“Sorry po, pero bawal na pong magpa-picture kay Mam Mikaela…”
Intimidated agad ang mga estudyante sa itsura ng lalaki… Kaya bahagya nang lumayo… Napakunot naman siya at nagtataka…
Mikay: Who sent you here?
“Si Sir Gino po, mam…”
Kanina pa niya napapansin nang kararating niya ang dalawa pang lalaking mga kasama nito. Ang alam niya ay mga guards lang ang mga ito na pakalat-kalat…
Mikay: Kanina pa kayo dito ‘di ba?
“Opo, mam. Tumawag na siya kanina pang 6am. Instruction po niya na darating nga daw po kayo kaya magbantay daw po muna kami habang nasa klase siya…”
Hindi na siya umimik. Maaaring tumawag ito habang nasa shower siya kanina. Hindi na niya naisip na maaari siyang pagkaguluhan sa loob ng university. But he had thought otherwise. Parati pa rin talaga nitong iniisip ang kapakanan niya… And she’s really touched with everything his doing for her…
___________________________
Naiinip na siya. Kanina pa siya nakatayo sa pila. Nangangalay na rin ang mga paa niya. Hindi naman siya sanay sa mga ganito. Ang buong akala niya ay madali lang ang gagawing pagpapa-enroll. Kung alam lang niya, sana sa ibang araw na lang siya nagpunta at ‘yung hindi lunes…
She checked her phone… But there’s basically nothing there. Nilabas na lang niya ang headphone at naisipang mag-sounds… Somehow, it relieves her boredom…
Pero maya-maya ay nakita niyang tila hinahati na ang pila… Nagtataka siya sa nangyayari… Lumingon siya sa katabi…
Mikay: Uhm, miss… Bakit parang hinahati ata sa dalawa ang pila?
“Nagbukas na ‘yung isang window. Mas maganda para madali ng matapos.”
Agad na rin siyang sumunod dito para makipila sa kabilang line… Sa tantiya niya ay wala pa rin siya sa kalagitnaan ng pila. Parang wala pa ring kwenta ang paglipat niya…
Nasa ganoon siyang pagkainis when she felt someone grabbed her hand at bigla siyang hinila paalis sa pila at pilit inilalayo sa mga tao…
Mikay: Gino! What are you doing?! Gino! Ano ba?! Bitiwan mo nga ako!
Hindi pa rin siya nito sinasagot… Nadaanan nila ang security guard na nakausap niya kanina…
Mikay: Hey! Manong guard! Pakipigilan siya please….
Pero hindi man lang ito pumansin sa kanila…
Gino: Don’t try your luck… Sa ‘kin lang sila nakikinig… And please don’t make a commotion here… Nakakahiya…
Mahina lang nitong sabi habang hawak-hawak pa rin nito ang kamay niya at patuloy sila sa paglalakad. Nang makita nitong malayo na sila sa maraming tao ay huminto na rin ito at binitiwan na ang pagkakahawak sa kanya…
Mikay: How dare you just do that to me! Bakit mo ginawa ‘yon?! Hindi mo ba alam na kanina pa ako naghihintay sa pila na ‘yon?! Well, obviously, wala lang sa ‘yo ‘yun! Kasi hindi mo naman alam kung gaano kahirap ang tumayo ng ilang oras para lang makapag-enroll… Kasi nga sa States ka naman nag-aral ‘di ba?! Saka for sure, sitting pretty ka lang kase sa klase mo kanina… Pa-english-english lang dun… Professor na professor lang ang peg! Wala kang kahirap-hirap!
Nakatunganga lang ito sa kanya…
Gino: Tapos ka na ba?
Mikay: Hindi pa! Hindi pa ako tapos sa’yo! Hindi ko basta-basta mapapalagpas ‘tong ginawa mo sa ‘kin! Alam mo, ayoko ng bumalik dun! Ayoko ng magsimula ulit sa dulo! Kasalanan mo to eh!... Ayoko na!.... Ayoko ng mag-aral!
Natawa ito sa huling sinabi niya.
Gino: Will you let me talk now?
Mikay: Oh sure! Sure! Come on! Talk!
Inabot nito sa kanya ang kanina pa hawak na envelope.
Mikay: Ano yan?!
Gino: Pwede ba, Mikay? Tumahimik ka na lang at buksan mo…
Kinuha niya ito at binuksan. Nilabas niya ang mga laman… It’s a bunch of papers… Isa-isa niyang tiningnan ang mga ‘yon… Nagulat siya nang makita ang mga class cards niya at iba pa niyang records… Everything she needs is there… Sa dami ng papel na hawak niya ay may nahulog na medyo mas matigas na papel…
Yumuko siya at pinulot niya iyon… Napakunot-noo siya sa nakita… Something’s printed on the paper… 9 UNITS... Then, on the lowest part it says…
Mikay: Enrolled…
Gino: Yup… Enrolled ka na…
Naguguluhan siya…
Mikay: You enrolled me?...
Gino: Yeah…
Mikay: Pero pano? How come you finish that easy?
Gino: I rescheduled my class at 10… There’s a shortcut going to the Registrar… I went inside bago ka pa nakarating dun… I asked the head kung pwede bang bigyan ka ng special treatment… Well, of course, they’re a bit hesitant… Pero wala naman silang magagawa ‘pag ako na ang nagsalita eh…
Mikay: But why didn’t you tell me? You could have just said it kanina…
Gino: Mikay, alam ko namang hindi ka papayag ‘pag sinabi ko eh… Pero mas hindi naman ako papayag na makita kang nakatayo sa pila na ‘yon at kung saan-saan pa magpunta para lang makapag-enroll.... Lalo na kung alam ko namang may magagawa ako…
Natahimik siya sa sinabi nito at napayuko na lang…
Gino: Look, let’s just talk about this later… I’m gonna be late with my class now… Kaya hintayin mo na lang ako sa kotse… Here’s my key…
Hinawakan nito ang kamay niya at ipanaloob doon ang susi…
Mikay: Gino… I’m really sorry… Sorry sa mga nasabi ko kanina… At salamat na rin... T-This means a lot…
Hinawakan nito ang baba niya at iniangat siya nito mula sa pagkakayuko… Nagtama ang mga mata nila…
Gino: ‘Yun lang ba masasabi mo?
Wala na siyang maisip na iba… But there’s something that keeps on popping on her head...
Mikay: I love you so much…
Lumuwang agad ang pagkakangiti nito… He touched her cheeks at matagal siya nitong tinitigan… Then, he kissed her forehead…
Gino: I love you too, babe…... I’d really like to spend more time with you… But I really have to go… Don't worry, I'll do my best to cut my class short... I'll see you later, okay...
Nang tumalikod na ito palayo sa kanya ay nakatingin pa rin siya dito… He has always been like that… Always there to protect her… to save her… No wonder masyado siyang nasaktan nang mawala ito sa kanya noon… He may just seem too perfect for her… But she’ll never gonna let go of him anymore… She’s just too lucky to have him…
Bahagya na itong nakakalayo nang mapansin niyang napahinto ito… At muling lumingon sa kanya. He gave her another smile… Then, he suddenly placed his hand on his lips and blew her a kiss… Natawa naman siya… Pero sinakyan na lang niya ito… at sinalo ang halik na ‘yon… And placed it on her lips...
________________________________
*Salamat po sa lahat ng mga boto at komento. It means a lot… ;)