🖤🖤🖤
Rej my baby ❤️
Please don't ever message me unless I called. Kuya is checking my phone. He's doubting again.
I took a deep breathe when I read her message. Humiga ako sa sofa at hinagis ko sa lamesa ang cellphone ko. Hindi ko rin naman 'yan magagamit. Hindi ko naman siya makakatext. Siya lang ang gusto kong katextmate.
"Ritsumi." Tawag ko sa kapatid ko nang lumabas ito ng kwarto niya at bihis na bihis. Siguro makikipagkita nanaman 'to kay Luther at maglalandi.
"Why?" She asked at umupo ako sa sofa.
"Kinausap ni Dad si Raine no?"
"Oo. Sinabihan niya siya tungkol sa inyong dalawa ni Reginy. Umamin ka nalang. Magkaka alaman na rin naman bukas."
"Bukas?"
"It's Dad birthday, duh? They are all invited. Humanda ka na dahil baka katapusan niyo na ni Reginy." She said and she went out.
"Kayo kaya ni Luther ang tapusin ko?!" Sigaw ko.
Naikuyom ko ang mga kamao ko sa inis at gusto kong ibuhos lahat ng galit na meron ako sa mundo. I tried to calm myself and took a deep breathe. Hindi ko dapat maramdaman 'to. I'm Ryoga, right? I got this. But hell, I almost forgot my father's birthday.
I found myself going in the park that night. Dahil kahit kaunti ay nakakaramdam ako ng kaba. Kinakabahan na natatakot ako sa magiging reaksyon ni Raine. I saw the chairman of the subdivision and talked to him.
"Boss." Tawag ko sakaniya.
"Ano 'yon?"
"I saw this one. Pwedeng mag apply?"
Pinakita ko sakaniya ang papel na may nakasulat na Wanted: Tagawalis.
"Ikaw ang mag a-apply?"
"Opo."
"Sigurado ka?" Tanong niya and he looked me from head to toe. Nasanay na ako na ganito ako tignan ng mga pinapasukan kong trabaho. Masyado akong gwapo e. Small things!
"Sigurado ako."
Nang makumbinsi ko na siya ay binigyan niya ako ng umiporme. Nag umpisa akong mag walis at habang ginagawa 'yon ay iniimagine ko na isa lamang akong normal na tao. Na hindi ako si Ryoga Sibal na anak ni Ryutaka Sibal.
Everyone thinks that I am one of the bests but I am not. I hate myself. I hate being Ryoga. I hate being Sibal, and I hate my identity. Kung may isa man akong hihilingin ngayon sa buhay ko, 'yon ay sana hindi nalang ako si Ryoga.
Bakit?
Kung hindi ako si Ryoga, baka natakasan ko na kung anong problemang meron ako ngayon. Hindi ko pinagdaanan lahat nang pasakit sa buhay ko simula noon. Wala sana akong masalimoot na nakaraan. Hindi sana ako naging biktima nang mapaglarong tadhana. Hindi sana ako aayawan ng mga taong malalapit sa amin ni Reginy. Malaya ko sana siyang maipagmamalaki sa lahat.
Laging kong ginagawa ang mga trabaho na ginagawa ng mga normal na tao, hindi dahil trip ko lang. Kung 'di dahil gusto kong makalimutan pansamantala kung sino talaga ako. Gusto kong makalimutan na ako si Ryoga na kalahating baliw.
I didn't expect that I would see her in the park. It got me worried when I saw her teary eyes. Mukhang galing siya sa pag iyak at hindi nga ako nagkamali. Nagkasagutan sila ng Kuya niya because of the fact that he is doubting. I can feel na malapit na talaga kaming mabisto sa sikretong tinatago namin.
"Isn't it I told you to be prepared? Ganiyan palang 'yan, umiiyak ka na. What more kapag nabuking niya na tayo?"
"H-hindi ko yata kaya na magalit siya sa akin."
Hindi ko rin naman kaya dahil ilang taon na kaming mag kaibigan ni Raine. He was even with me nang magpatuli pa ako. Pero kailangan kong kayanin para sa amin ni Reginy.
"But what can we do? May kasalanan tayong nagawa sakaniya. We're here already and we can't back out. We chose this."
"Kasalanan natin."
"Yeah, at wala kang karapatan na ikaw pa ang mag lalayas nang ganito. Bumalik ka na ron at baka hinimatay na ang isang 'yon. Pinag aalala mo pa ang kuya mo."
Iniisip ko palang ang itsura ni Raine ngayon ay natatawa na ako. He cherishes Reginy more than anyone. Reginy is his number one treasure. Number two at three kami ni Luke tapos number four palang si Jenny. Pero minsan feeling ko number two si Jenny e.
"Ang yabang mo. Ba't ka nag apply na taga walis? Trip mo lang?"
"Oo. Trip ko lang." I lied.
"May sayad ka talaga sa utak."
Huminto sa pagtibok ang puso ko nang sabihin niya ito. Hindi ko pinakita sakaniya ang emosyon na naramdaman ko para hindi niya mahalata. Oo, naapektuhan ako dahil totoo naman.
"Meron nga." I said and I felt sadness inside me.
"Baliw. Kung ano ano pinag gagawa mo."
I pulled her towards me and hugged her.
"Someday, we'll be together without hiding our relationship to others. We will be proud to say to everyone that I am yours and you are mine."
"Sabi mo e. I'll remember this one."
"Just hang in there. Okay?"
"I will."
Humiwalay ako sakaniya at hinalikan ang noo niya. I made her go home at nang hindi ko na siya makita ay biglang naglaho ang ngiti sa mga labi ko. Huminga na lamang ako ng malalim at bumalik sa pagwawalis.
Rej my baby ❤️
Birthday pala ng Daddy mo ngayon. Sinasama ako ni Kuya. Si Rej na 'to. Nakuha ko na cellphone ko.
When I read her message, I knew I was right. This the confirmation of my dad's plan. This is the first time that he would celebrate his birthday with us. Ang hindi ko lang inexpect ay talagang sinakto niya pa ito sa birthday niya. Ang extra lang talaga nang matandang 'yon. Gusto ko siyang kalbuhin dahil gagawin pa niya kaming bida sa mismong birthday niya.
Nang dumating ako ay naroroon na silang lahat. Sinadya ko talaga na magpalate at magbihis ng casual. Why? If my father can be extra, I can too. I'm his son after all. Sinadya ko rin ang pagiging matabil ang dila sa hapag. Tito Ade was even stopping me from being the black sheep in the table. Pero hindi ako nakinig, why? Because anytime I know the bomb will explode. So, it's better na mag enjoy nalang ako kaysa sa kabahan.
The dinner became chaotic. It's too obvious that my dad is slowly giving hints to them. He even compared my relationship to my friends to our mothers. Siguro ang pagkaka hawig lang ng nanay ko sa akin at sa mga nangyayari ngayon ay ang pareho naming isinalang alang ang pagkakaibigan. My mom ignored her friendship with her friends just to get my dad and now, I am turning my back to my friends for Reginy and our relationship.
"Don't play too innocent, Ryoga. Hindi kita pinalaking ganyan." He said and I just want to laugh.
Pinalaki? Mama niya. E halos tatay nga ni Raine at Rej ang nakagisnan ko noon! He only sees us when he's giving money.
"Wow! Para namang may ambag ka sa pagpapa laki mo sa akin."
"Ryoga." Bawal ni Tito Ade.
"Ay meron pala!" Pag bawi ko. "Pera! Pero 'yung pagiging ama? Parang wala naman yata."
Alam kong na apektuhan siya sa sinabi ko. Kaya ginamit niya ang pagkakataong 'yon para bitawan ang mga salitang kanina niya pa gustong sabihin. Mas lalo akong nakaramdam ng galit sa sarili ko nang humingi ng tawad si Luke at Raine. Luke really thinks that it was because of his dirty mind kaya umabot kami sa ganito. But no, I won't let him be the bad guy again. Ako ang may kasalanan at hindi ko hahayaang mag mukhang tanga ang mga kaibigan ko sa harapan ng pamilya namin. Kahit ito na lang ang magawa ko para sakanila.
"Bakit kayo humihingi ng tawad?" I asked at nakuha ko nang maibaluktot ang tinidor na hawak hawak ko. I heard my father's laugh which made me annoyed.
"Don't ask for an apology. It will just make you two fool because Reginy and I have a relationship."
"That's it son. Be a man."
"M-man? What did you say?"
"I am sorry but yeah. Pinatulan ko ang kapatid mo. I fucking broke our bro code."
I was already expecting Raine's punch but I was surprised nang hilahin niya si Rej. They will go home. Mabilis akong tumayo at humarang sakanilang dalawa.
"Raine, magpapaliwanag ako." I said even though I know he won't accept any of my explanations.
I know Raine at siya ang may pinakamataas na pride sa aming tatlo. He will never forgive me easily. Baka si Luke, oo pwede pa dahil siya ang pinaka mabait at maintindihin. Pero kay Raine? Pwede mo 'yan ilaban paminsan minsan sa pataasan ng pride.
"Putangina umalis ka sa harapan ko. Nandidilim ang paningin ko."
"Man, I a-"
"Putangina mo ka!"
I just hit his button and he punched my beautiful face. Galit na galit niyang pinagsusuntok ang pagmumukha ko at hinayaan ko lamang siyang gawin 'yon kahit pa ang mahal mahal nang ginagastos ko para lang mapaganda lalo ang mukha ko. I deserve this. I broke his trust.
"Gago ka! Pinagkatiwala ko sa'yo ang kapatid ko tapos tatraydurin mo ako?! Tangina mo ka!"
No one stopped him from punching me which I was so thankful. This is the first time that he hurt me. Ito na siguro ang pinaka malalang away namin at maaring ito na rin ang huli dahil hindi na ako nag e-expect pa na magkaka ayos kami. Sinagad ko ang katarantaduhan na ginawa ko. Maybe, he won't forgive me.
"Papatayin kita!" He shouted and stood up.
I sat on the floor at dinura ang dugo na nasa bibig ko. I saw him getting the knife and I smiled because he's really sincere of killing me. It's okay. I don't care if he kills me.
"You want to kill me man? Go, fuck. Kill me then."
"I will really kill you for what you did! Fuck you!"
My heart started racing when Rej went towards me and hugged me so tight. What is she doing? Hindi niya na dapat ginagawa 'to. It will just make Raine angrier.
"No! Please! Kuya, huwag! Huwag mong gagawin sakaniya 'yan! Ako nalang. Ako nalang ang saktan mo huwag siya! Nagmamaka awa ako! Huwag niyo siyang sasaktan!"
"Hush baby. You're making me turn on." I whispered. She really amazes me in every inch that she does.
"Tumayo ka riyan, Reginy! Tangina niyong dalawa. Ginagago niyo na pala ako tapos todo pagtitiwala pa rin ako sa inyo? Mga hayop kayo!"
I saw Raine crying when Rej removed her arms around me. I was surprised to see him cry. I didn't know he would cry like this just by knowing about our relationship. Did I really disappoint my bestfriend? Does it hurt him that much?
"Ryoga, alam mo kung gaano ko iniingatan ang kapatid ko. Napag usapan na natin 'to! Tapos..." He paused for a while. "Tangina. Todo habilin pa ako sa'yo tapos ginagawan mo na pala nang milagro!"
"K-kuya, kasalanan ko rin. Hindi lang siya. May kasalanan din ako rito, please! Don't blame it all to him!"
"Tumahimik ka! Ano? Nalibugan ka rin kaya pinatulan mo?! Kaya bumigay ka?! Reginy! Ilang ulit kitang sinabihan at pinaalalahanan! Huwag ang mga bestfriends ko, at huwag na huwag si Ryoga!"
"I'm sorry. I-I'm sorry, Kuya." Biglang lumuhod si Rej sa harapan niya.
"Rej." Awat ko pero hindi siya nakinig.
"Patawarin mo a-ako."
"Salamat sa pag imbita sa amin dito pero hindi ko rito sa harapan niyo didisiplinahin ang kapatid ko. Mauna na po kami."
"Red, give them a ride."
They started walking and I stood up.
"Raine!"
"Subukan mo kaming sundan. Habang buhay mo na kaming hindi makikita." He said without looking back.
I looked up while stopping my tears. Kinagat ko ang ibabang labi ko ng hindi ko na ito mapigilan pa. Sabi ko handa na ako e. Handa na ako sa galit na pwede kong matanggap pero hindi ko pala kaya. Hindi ko kayang galit sa akin ang kaibigan ko.
"Tito, Dad, susundan ko lang sila." Paalam ni Luke atsaka niya ako tinignan. "We're not done yet, Ryoga." He said before walking out.
I looked back at my father who is just silently eating. Lahat sila na natira rito ay tahimik lamang. I went to my father and grabbed his collar.
"Ryoga!" Sigaw ni Tito Ade sa akin.
Inalis niya ang pagkakahawak ko sa tatay ko atsaka niya ako tinulak. I fell on the floor because he is strong.
"Masaya ka na ha? Sinira mo kami." I said angrily.
"It was you who ruined it. Alam mo ng bawal, pinilit mo pa. Manang mana ka talaga sa nanay mo." He said which made me laugh.
"Parang hindi mo ginusto ang ginawa ng nanay ko sa'yo ha? Nagbunga nga, 'di ba? Tandaan mo 'to. Kapag hindi kami nagkaayos, sa'yo ko lahat ibabaling ang galit ko na nararamdaman ko simula noon. Magkalimutan na lang tayo."
I stood up from the floor and walked outside. I heard Tito Ade calling me but I didn't look back. I don't want to hear anything from them. Ano bang hindi nila maintindihan? I fell inlove! Was it a mistake? Bawal na ba akong magmahal?
I was about to ride my car when someone grabbed my hand. I looked back and it was Tita Laura.
"Ryoga."
"Kung pagagalitan niyo lang po ako, I'll just go."
"No. I just want you to know na naiintindihan kita. Naiintindihan ko kayo ni Reginy. You two just showed to us that you really love each other."
"Kung pagmamahal lang ang pag uusapan Tita, I can give my all for Reginy. See? Mas pinili ko pa siya kaysa kay Raine at Luke."
"I know how much you treasure your friendship and brotherhood. Alam ko rin na hindi mo basta basta tatalikuran ang dalawa. Pero Ryoga, gusto kong malaman mo na kahit naiintindihan kita, sana alam mo sa sarili mo na mali ang ginawa mo. Pinagsamantalahan mo ang pagtitiwala ni Raine sa'yo."
"I know. I know that so well."
Alam ko naman kung anong pinasok ko umpisa pa lang. I flirted with her sister. I seduced her. I got her. I have a relationship with her. Pinunasan ko ang mukha ko na may dugo pa rin. My face is bleeding as well as my head.
"Let's go to the hospital. Let's treat your wound."
Two days have been passed and I think I'm about to go crazy. I badly wanna see her and I badly wanna talk to Raine. Gusto kong magpaliwanag sakaniya. Gusto kong intindihin niya ako, ang sitwasyon ko. Gusto kong malaman niya na seryoso ako sa kapatid niya.
"Man, I'll go. I'll go to their house." I said and Brandon stopped me.
I'm at his condo at dito muna ako tumutuloy. I don't want to be alone as of now. I need companions.
"Alam mo namang mainit si Raine sa'yo, 'di ba? Palamigin mo muna ang ulo niya. Magkakapatayan talaga kayo kung pupuntahan mo siya."
"Gusto kong makita si Reginy. I don't know if she's okay or not."
"Kakausapin ko si Axel. Siya at si Luther ang magbabantay sakaniya." Jayden said. "Kinusap na ni Luke si Axel kagabi. Magtatransfer si Luther sa Rockwell."
I sat on the couch again and I massaged my temple. This makes me frustrated. Habang tumatagal na hindi ko siya nakikita at nakakausap ay para akong nababaliw.
"Tumatawag si Luke." Brandon said at pinakita niya ang cellphone niya sa amin. "Man?"
"Kasama mo ba si Ryoga?"
"Oo. Nandito siya ngayon sa condo ko. Dito siya tumutuloy."
"Ge."
The phone call ended. I prepared myself because I know for sure any minute from now ay makakatanggap nanaman ako ng bugbog. Putangina, 'yung mukha ko!
Hindi nga ako nagkamali nang biglang bumukas ang pinto ng unit ni Brandon at pumasok si Luke. Agad siyang lumapit sa akin at sinuntok ang pinakamamahal kong mukha. Gusto ko siyang gantihan pero hindi pwede. Dapat maging mabait ako ngayon sakaniya. Hindi ko pwedeng dagdagan ang mga kasalanan ko.
"Tangina mo ka!" He shouted and punched my stomach. I was silently praying na sana tiyan ko nalang ulit ang suntukin niya at huwag na ang mukha ko.
"Man, stop it." Jayd said at inawat si Luke. Akala ko pa naman hanggang mamaya sila riyan at manonood na lamang.
"Putangina mo, Ryoga. Anong pumasok sa kokote mo at ginawa mo 'yon ha? May usapan na tayong magkakaibigan 'di ba? Sinong demonyo ang sumapi sa'yo na pati si Rej pinatulan mo?!" Galit na sigaw niya. "Ang dami daming babae riyan, Ryoga! Sandamakmak ang naghahabol sa'yo!"
"Wala na akong pakialam sa ibang babae. Siya lang ang gusto ko."
"What?"
"Tangina naman, Luke. Hindi ko kayo gagaguhin kung hindi ako seryoso sakaniya. Mahal ko 'yon!" I shouted. "Kung sapalagay mo paglalandi lang ang ginagawa ko, nagkakamali ka. I fell inlove with her! Sinubukan ko namang pigilan pero hindi ko kinaya. The more na nagpipigil ako, mas lalo lang akong nababaliw sakaniya!"
"You lover her? You really do?" Gulat na tanong niya.
"I won't turn my back to the both of you if I don't."
"Man, that is Raine's sister. Kapatid niya 'yon."
"Ke anak niya, ke kapatid niya pa o ano wala akong pakialam. Why can't I love her? Pwede ka sakaniya, pwede si Axel, pwede ang lahat pero ako hindi? Bakit?! Dahil may problema ako sa sarili ko?! Dahil may nakaraan kami na hindi maganda?! Man, I love her. Nagmahal lang naman ako. Masama ba 'yon?" Tumulo ang luha sa mga mata ko at mabilis kong pinunasan 'yon.
"Hindi mali ang mahalin mo siya. Ang mali kasi Ryoga ang kondisyon mo. Sana maintindihan mo rin kung bakit ayaw namin lahat sa'yo para sakaniya. May magagawa ka pa ba kapag lumabas si Yoshikawa sa'yo?"
"Why are using that fucking Yoshikawa against me? I am Ryoga! Okay?! Si Ryoga ang nagmamahal kay Reginy!"
"Pero sana alam mo sa sarili mo na ikaw din si Yoshikawa! At sana alam mo rin na hindi ka karapat dapat kay Reginy habang nandiyan 'yang putanginang Yoshikawa na 'yan sa utak mo! You and Yoshikawa are just one!"
I walked towards him and I punched his face. He punched me too at mabilis kaming inawat ng dalawa.
"Tumugil nga kayo!" Sigaw ni Brandon sa amin. He is holding me while Jayd is holding Luke.
"Ryoga, naiintindihan kita pero sana intindihin mo rin kami. Hindi lahat ng bagay ay aayon sa mga kagustuhan mo. Huwag mong kalimutan na dalawang pagkatao ang gumagamit sa katawan mo."
Inalis niya ang pagkakahawak sakaniya ni Jayden atsaka siya umalis. Brandon let me go and I sat on the sofa. I opened the bottle of alcohol and drank it all.
"What are you going to do now?" Brandon asked.
"I don't know. I fucking don't know."
My mind is so clouded that I don't know what to think anymore. I met Reginy in the mall with the help of her friends. I saw how wrecked she was. She has wounds. On her lips and on her arms. I have a hint that Raine did the wound on her lips at binubugbog ko na siya sa isipan ko. Putangina niya dahil sinaktan niya ang kapatid niya. I told her that I would meet her in her room that night but I didn't go. I made a plan on my mind. I want to be with her. Ayokong ihiwalay siya sa akin ng lahat.
I called Luke on his phone and waited for him to answer. Buti naman at naisipan niyang sumagot.
"What?" Walang gana na sabi niya.
"Magkita tayo." I ended the call and texted him the place.
I drove myself in the park where will I talk with him. Nauna ako sakaniya ng mga 5 minutes at dumating din naman siya on time.
"Anong kailangan mo?" He asked and he sat beside me on the bench.
"Did Raine hurt her? Anong ginagawa niya sa kapatid niya?"
"Huwag ka nang makialam sa kung paano disiplinahin ni Raine ang kapatid niya. Labas na tayo ron."
"May sugat siya sa labi. Anong ginagawa niya sakaniya bukod pa ron?" Tanong ko and he took a deep breathe.
"You know Raine when he is mad. But to tell you the truth, Reginy is having a hard time. Pinagbabawalan ko na lamang si Raine sa mga bagay na ginagawa niya."
Naikuyom ko ang mga kamao ko sa mga sinabi niyang impormasyon sa akin. Fuck him. He is locking Reginy in her room! What kind of disciplinary action is that?! Hindi siya pumatay ng tao para ikulong niya nang ganon!
"I am telling these things to you not because I am on your side. I just want to update you because I know one day baka mabaliw kanalang."
"I want to get Reginy. Ilalayo ko siya sa kapatid niya."
"What the fuck?"
"Itatanan ko siya."
"Gago ka ba?! Anong itatanan?!" He stood up from the bench where we are sitting. Kinwelyuhan niya ako at ngumiti lamang ako sakaniya.
"I'll fucking do it and you can't stop me."
Inalis ko ang pagkakahawak niya sa akin atsaka ko siya iniwan. He ran towards me atsaka niya ako hinarap.
"Huwag mong gagawin 'yan. Alam mong hindi ka pa okay. You can't be with her alone."
"I'll fucking show you all that I deserve her. That we deserve each other. Papatunayan ko 'yan lahat sa inyo. Sa lahat ng taong bumabawal sa aming dalawa."
I turned around and left him hanging.
Soon, Rej. You'll be okay.
Sinundan ko siya buong araw. I was watching her in her school all day. I almost lost myself nang mahimatay siya. Tangina! Buti na lamang at nandoon ang mga kaibigan niya at tinulungan siya. Hindi ako mapakali habang hinihintay na magising siya. When they went home, I decided to stay outside of their house. Kahit gusto kong pumasok ay hindi pwede dahil baka bombahin na lamang ako ng kapatid niyang ungas.
It took me almost an hour na nakatunganga rito sa tapat ng bahay nila. I am actually in the tree para hindi ako makita. Para tuloy akong tanga na nandito habang may telescope pota. Ganito ba ang nagagawa ng pagibig? My phone started vibrating at dinukot ko ito mula sa bulsa ko. It's Brandon.
"Oh, ano?"
"Nasaan ka?"
"Nandito sa puno, bakit?"
"Anong ginagawa mo riyan?"
"Edi nag i-spy tanga. Okay na ba 'yung mga pinagagawa ko sa'yo?"
"Oo, okay na. May bahay na at nakabili na rin ako ng lupa. Huwag ka nang mag inarte sa bahay ah."
"Pinuno mo ba ng groceries 'yon? Baka magutom si Rej."
"Meron na. Pati mga gamot na kailangan niya meron na rin."
"Good. I'll deposit your prize later. Thank you man."
"Hayop ka. Basta kapag nagkaproblema tawagan mo 'ko agad."
Mabilis kong pinatay ang tawag nang makita ko si Reginy na lumabas ng bahay nila habang may bitbit na malaking bag at umiiyak. The fuck? Why is she crying? At bakit may bag siya? Nalaman niya na bang gusto ko siyang itanan? Pero wala pa akong sinasabi! E kikidnapin ko palang sana siya.
A taxi stopped in front of their house at mabilis siyang pumasok don. I even saw Luke running towards her pero nakaalis na ang taxi.
Tumalon ako pababa ng puno nang pumasok si Luke sa loob. Binubuksan ni Luther ang gate at palagay ko'y susundan niya ito. I went inside my car and drove myself fast at sinundan ang taxi.
The taxi stopped in the park. I parked my car atsaka ako bumaba. Bumili muna ako ng Jollibee sundae para sakaniya because she's crying. I think something happened inside their house. Hula ko ay nag away nanaman sila ni Raine. Uupakan ko talaga 'yon. Tangina niya. Mas marami pa yata ang iniyak niya para sa kuya niya kaysa sa akin.
I went towards her and gave the jollibee sundae that I bought. She is just crying while eating the ice cream.
"Reginy." I called her name.
"W-what?"
"Sumama ka na sa akin. Let's run away." I said and I was silently praying na sana umo-o siya.
I felt happy when she nodded to what I have said. She'll run away with me and this time, I'll show them all that we deserve each other.