"Kızım sana sesleniyorum"
"Ha"diye bir ses cıktı ağzımdan
"Sana sordum"
"Duymadım anneciğim"
"Ne o aşıkmısın kız"diyip gülen ablama uzaylı görmüş gibi baktım
"Gece diyoruz halan çağrdı orda kalıcaz "
"Ben gelmicem"dedim gözlerimi devirip
"Kızım hala mı o senin büyüğün uzatmayın unutun şu olayı"
"Anne" dedim sıkılmışcasına "bu konudan sıkıldım siz gidin sabah döersiniz"
"Baban izin verir mi zannediyorsun "
"Sanki ilk defa kalıyorum bu evde"
"Baban bu aralar seni gözünün önünden ayırmak istemiyor biliyorsun"dedi ve yüzümü ellerinin arasına aldı.
"Anne lütfen bak zaten halsizim uyuycam"
"Zorlama anne kızı"diyip öpücük attı ablam.
Öpücüğüne karşılık verdiğimde zil çaldı. Kapıyı açtığımda Can anlıma bir öpücük kondurdu ve içeriye girdi.
"Halam aradı yolda . çıkmadınız mı diyor daha hayırdır "
"Evet halana gidicez oğlum hadi hazırlanın sizleri özlemişler"
Gözlerimi olabildiğince devirdikten sonra elimle üçünü gösterdim ." Hazar,Can ve ablamı"
~~~~~~~~~~~
"Ben de kalayım işte"dediğinde bir kez daha ugfladım.
"Can ben cocuk değilim. Ve evimde tek kaldiğım zamanlar da ilk değil"
"İçim rahat etmiyor"
Yanağına bi öpücük kondurdum
"Söz veriyorum küçük kardeşim korkarsam veya birşey olursa hemen seni arayacağım. O zaman gelirsin"
"Söz mü" dediğinde gülümsedim
"Söz"
Onları evden uğurladıktan sonra odama geçip yatağa uzandım. Ağrıyan kafama ellerimle masaj yapmaya başladım. Sabahki olan şeyler bana çok agır gelmisti. Alp. Ne kadar acı çekmişti kim bilir. Hayat onu uçuruma itmişti. Evet itmişti ama o da kurtulmak istememişti . o da uçuruma koşmak istemişti. Herkese zarar vermişti,canını yakmıştı. Yoksa değişmek istemişmiydi. Yaşadıkları evet çok zordu. Zordu çünkü ailesini kaybetmişti. Bu dipsiz bucaksız uçurumdan kurtulmak istiyormuydu ki?
Belki de istemiyordu. Hep o korkunç adam olarak kalmak istiyordur. Ama etrafındaki insanlar ,onlar işte ne kadar da istiyorlardı. İyi olmasını'Alp'in eski Alp olmasını. Cidden onu bir tek ben mi değiştirebilirdim?
Sonra elim boynuma gitti . yavaş yavaş kaybolmaya başlayan morluklarıma. Onu o gün ben bile durduramamıştım. Bana yaptığı onca şey o kötü olmuştu ve artık hep öyle kalacaktı.
Derin bir nefes alıp ugfladım. Yeter düşünme . unut gitsin. Ayağa kalktım ve mutfağa ilerledim. Bir bardak su aldıktan sonra odama geri döndüm. Kapıyı kapatıp ışığı yaktığımda yatakta oturan Alp'i görmemle elimdeki bardak yere düştü. Çığlık attığımda öylece beni izledi. Yatakta oturmuş bana bakıyordu. Hareket dahi etmeden. Gözleri kıpkırmızı olmuş hafif aralık olan dudaklarından nefesinin alış verişlerini duyuyordum
"Sen" dedim"burda ne arıyorsun"
Yavaşca yataktan kalktı. Beyaz gömleğinin iki düğmesini açmıştı. Omuzları düşüktü. Halsiz bir halde bana yaklaştı. Gözlerimi kısarak ona baktım. Geldi. Ne kaçtım ne konuştum. Kafasını öne eğerek omzuma koydu. Dudaklarının arasındaki nefesi hızlanmıştı. Omzuma ılık bir şeyin aktığını hissetim. Gözlerim olabildiğince açıldı. Sarp Alp ağlıyormuydu. Hani şu herkesin korktuğu,benim dahi. Ruhsuz ,gaddar, katil olan adam.
"Başaramadım Nisan"dedi .
Sesi yorgun geliyordu. O sert halinden eser yoktu. Her zaman cikan o korkutucu tok ses yoktu.
"Anneme babama söz vermiştim"dedi hıçkırarak.
"Bulucam dedim"
Hiçbirşey demedim. Ben sustum o ağlayarak derdini anlattı
"7 sene odu Nisan"
Ellerini belime koyup beni kendine çekti
"Anem babam öleli koca7 sene. Bulamadım katillerini, alamadım intikamımı"
Ellerim havalandı. Sonra öylece yukarıda kaldı.
"Annem en çok papatyayı sever "dedi derin nefes alarak"ama ben ona utancımdan götüremiyorum. Alıyorum. Kapıya kadar gidiyrum ama içeriye adımımı atamıyorum. Sana en sevdiğin çiçeği getirdim kalk diyemiyorum. Bak intikamını aldım artık kalk sana ihtiyacım var diyemiyorum Nisan"dedi her cümlesinde hıçkırarak.
Gözümden yaşlar akarken ellerim boynunda birleşti.
"Geceleri uyuyamıyorum. Her uyuduğumda onları cansız görüyorum"
Koca duvar göçmüştü. Yıkılmıştı. Omzumda hıçkıra hıçkıra ağlayan koca duvar yıkılmıştı.
"Annem gibi kokuyorsun" diyip daha çok sokuldu.
Sessiz sessiz ağlarken beni kendinden ayırdı. Gözleri yaşlı bir sekilde bana baktı. Gözlerimdeki yaşları sildi. Kafasını hayır anlamında salladı.
"Özür dilerim"dedi kafasını sallayarak."sana yaptığım her şey için anne kokulu"dedi yutkunarak
Gözlerimden o her ne kadar yaşları silse de yerine yenileri ekleniyordu. Elimden tuttu ve beni yatağa çekti.
"Bu gece sninle uyuyabilirmiyim ?"
Alp'ti demi bu. Her şeyi isteyen ve yapan Alp. Kafamı evet anlamında salladığımda yatağa uzandım. Yanıma yatarak kafasını göğsüme koydu.
Belime doladığı kollarla beni kendine daha çok çekti. Geceleri uyuyamıyorum diyişi yankılandı kulaklarımda. Gözümden düşen yaşı hızla silip ellerimi saçlarına koydum. Saçlarını oynamaya başladığımda nefesi bir müddet sonra düzene girmeye başladı. Hafif hareket ettiğimde kafası omzuma düştü. Aralık olan dudaklarıyla uyuya kalmıştı.
Hafif yan dönüp yüzümü yüzüyle hizaladım. Nefesi yüzüme çarpıyordu. Elimi alnına düşmüş saçlarına uzatıp düzelttim. Yaklaştım ve. Dur. Napıyorsun sen Nisan. Bu kadarı fazla. Onu öpmek ne. Tamam etkilendin ama bu kadarı fazla diyip elimi saçlarından çektim. Yüzüne baktığımda masumca uyuyuşuna daldım. Tam 1 saattir yüzüne bakıyordum. Uzun uzun incelediğim yüz Alp'ti. Sarp Alp.
Yüzü buruşurken belimdeki elini çekti.
"Anne" dedi sessizce. "Baba durun"
"Alp " dedim sessizce
"Gitme anne" dedi kolumdan tutarak.
"Burdayım" dedim sarılarak.
Kolları belimi sararken beni üstüne çekti. Kafamı boynuna gömdüm
"Gitmiyorum"
Uykuya geri dalarken derin bir nefes aldım. Burnuma dolan erkeksi kokusuyla gülümsedim. Gözlerimi karanlığa kapatıp yarın için uyanmayı diledim.
\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\
Sabah kalktığımda yanımdaki boşluğa baktım. Gitmişti. Ellerimi yüzüme koydum ve düşünmeye başladım. Allah'ım bana neler oluyordu böyle. Ne yapacağımı,nasıl hareket edeeğimi bilmiyordum. Bi tarafım onu iterken acıma duygumla hareket eden kalbim de çekiyordu. O kötü biri.
Kötü biri evet ama o acı çekiyor. O çok acı çekiyor. Ruhsuz ,gaddar diye hitam ettiğim adam acı çekiyor. O kadar acı çekiyor ki kollarımda ağlayaak uyumuştu. Ya o sayıklayışları. Anne gitme diyip yalvarışları kulaklarımı tırmalıyordu. Beni annesi sanıp sımsıkı sarılması.
Gözümden bir damla yaş düştü. Parmağımla silip baktım. Neden su an onun için ağlıyorum. Niye canım bu kadar yanıyor. Daha iki gün önce seni ağlatan adama neden şimdi sen ağlıyorsun. Ugflayarak ayağa kalktığımda sehpanın üzerindeki kağıdı farkettim. Kağıdı açtığımda dudaklarımda hafif gülümseme oluştu.
*uyku için tesekkurler meleğim*
Ayağa kalkıp mutfağa ilerledim . telefonuma gelen mesaj sesiyle geri odama geri döndüm ve telefonumu elime aldım . farklı bir numardan gelen meajı açıp okumaya başladım
0545.......
Senden önce de güldü
Ama seninle başka güldü
İçten güldü
İçinden güldü
Ama her güldüğü an için ayrı ayrı öldü...
Kaşlarımı çatıp mesajı anlamaya çalıştım. Ne demekti şimdi bu. Arama tuşuna basıp kulağıma götürdüm. Ne demek bu numarayı arayamazsınız. Neler oluyordu böyle. Cümleyi her ne kadar okusam da anlayamadım. Kimsin sen gizli numara.
Evet arkadaşlar yeni bölüm geldi. Hepinizin beni uzun süredir beklediğinizi biliyorum . ve özür dilerim. İnternetim olmadığı için paylaşım yapamadım . ilk fırsattta da kitabımın yeni bölümünü attım. Beğenmeniz dileğiyle iyi okumalar