yeni bölüm geldi taze taze fırından yeni çıktı hadi size iyi okumalar yorum ve voteleri bekliyorum
:) :) :) :) :) :)): )
bölümle fazla alakalı değil ama multimedia Demi Lavatonun Nightingale şarkısı var
————————————————————————————————————————————-
Kapıyı açıp içeriye girdik kapıyı arkamızdan kapatık Akın sanki etrafta biri duyucakmışta kimse duymassın diye kulağıma eğildi ve
- güçlü ol meleğim. dedi elimi yavaşça sıkıp bıraktıktan sonra kapıya yaslandı kollarını göğsünün üzerinde bileştirmişti önüme dönüp derin bir nefes aldım yatağa doğru ilerledim yatağın hemen sağında bir sandalye vardı sandalyeyi alıp sırtım Akın'a dönücek şekilde oturdum anneme baktığımda yüzü sargılardan gözükmüyordu ellerini alıp ellerimin içine koydum kafamı da göğsüne yaslayıp kokusunu içime çektim artık tutamadığım gözyaşlarımı bıraktım ama sessizce ağlıyordum derin bir nefes aldım ama bu aldığım nefes sanki zararlı bir madde gibi boğazımı yakıyordu evet aslında artık benim için nefes almak zehir olacaktı gözlerimi yumup tekrar açtım ve konuşmaya başladım
- beni bırakma ... lütfen .... babam kardeşim ikisi de gitti.. ne olur sen gitme .. biliyorum seninle çok iyi ilişkimiz yoktu ... ama beni bırakma seni seviyorum hemde çok...anne lütfen ne olur... anne Düşünemiyorum sensizliği...Düşünemiyorum ki anne! ! sesim sonlara doğru kısık çıkmıştı ama yüksek sesle ağlıyordum artık Akın yanıma geldi kollarımdan çekmeye çalıştı ama ben kalkmadım
- Mine kalk bak iyi değilsin hadi lütfen
kafamı kaldırıp Akın'a baktım
- Akın bak doktoru duydun fazla yaşayamazmış nolur son günlerinde yanında olayım lütfen Akın . Akın'a yalvaran gözlerle bakıyordum bana baktı sonra başını tamam anlamında salladı
- ama eğer böyle yaparsan gideriz. dedi
Tamam anlamında başımı salladım Akın'ın tekrar eski yerine gitti bende başımı annemin göğsünün üzerine yasladım iki gündür tam uyuyamıyordum ailem yok olmuştu resmen annemi kaybetmek istemiyorum bu düşüncelerle göz kapaklarım aşağı indi....
Birini beni yavaşça çekiyordu uykudan dolayı gözlerimi açamadım tek hatırladığım birinin beni annemin yanından kaldırması .
gözlerimi biraz araladığımda Akın'ın kucağında asansörün içindeydik Akın gözlerini bana çevirdi
ben tam ağzımı açıcakken Akınlafa girdi
- şşş uyu odana gidiyoruz dedi
başımı tamam anlamında sallayıp kollarımı onun boynuna dolladım başımı da göğsüne yasladım..
yumuşak bir yere değdi sırtım evet yatağıma koyuldum Akın tam gidicekken elinden tutum bana baktı gözlerim kapanmak için direniyordu ama ben açık tutmayı başarmıştım gözlerimi Akın'a sabitleyerek
- gitme dedim ağzım benden habersiz çıkarmıştı bu kelimeyi ağzımdan
Akın bana gülümseyerek baktıktan sonra
- bak şurdaki koltukta oturucam burdayım. dedi
- benimle uyu. dedim ağzıma ne olduysa benden habersiz çıkarıyordu bu kelimeleri ama kalbimi dinlediği kesindi istiyordum benimle uyumasını çünkü artık yalnızlıktan korkuyordum babam kardeşim belki şimdi değil ama yinede o da gideceği için annem hepsi beni bırakıp gittiler...
yatakta kenara kaydım Akın da yanıma uzandı tek kişilik yatakta beraber uzanıyorduk Akın'a doğru dönerek
- teşekkür ederim dedim
oda bana dönerek
- ne için? dedi
- yanımda olduğun için beni yalnız bırakmadığın için .
- ahh Mine önemi yok hadi uyu. dedi
Başımı Akın'ın göğsünün üzerine koydum gitmesinden korkuyordum oda kardeşim babam gibi beni bırakırsa...
Kollarımı Akın'ın bedenine sardım sanki olanağı varmış gibi daha da sıktım oda bana sarılmıştı artık göz kapaklarım dayanamıyordu 2 gündür hastanedeyiz yarın cenaze işleriyle uğraşmam gerek bundan sonraki hayatıma babası kardeşsiz belkide... belkide annesiz devam edicem anneme şuanda
alışmak istemiyorum ...
düşüncelerimin arasında uyku beni kendine çekti artık dayanamıyordum uykusuzluğa ve beni sürüklemesine izin verdim
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
sabah kendi kendime uyandım zaten bundan sonrada kendim uyanmam lazım ...
Akın'la dün gece nasıl uyuduysak sabah ta öyleydik tek fark o hala uyuyordu içime dolan istekle yanağından öptüm geri çekilirken yüzüne dikkatle bakıyordum yüzünde hafif bi tebesüm çıktı gözlerini açmadan
-her sabah böyle uyandırsana beni. dedi
omzuna vurarak
-kalk hadi bir sürü işimiz var. dedim
ikimizde yataktan çıktık Akın'a dönerek
- babamla kardeşim nerede. dedim
- morgdalar..ama bugün son günleri ... bugün bitirmemiz lazım. dedi
- biliyorum biliyorum. deyip lavaboya doğru gittim içeriye girdim çeşmenin önüne kafamı duvara yapışık olan aynaya çevirdim ahh tam bi zombiye benzemişim morarmış göz altları kan çanağına dönmüş gözler bembeyaz yüz başımı eğip suyu açtım soğuk olduğundan ellerimi ilk çektim sonra tekrar önüne koydum. ellerimi yıkadıktan sonra yüzümü buz gibi suyla yıkadım soğuk insana gerçekten çok iyi geliyordu suyu kapatıp yüzümü kuruladım ağır adımlarla odaya doğru yürüdüm odaya girdiğimde Akın yatağın üzerine oturmuştu yanına giderek
- hadi gidelim dedim
bana dönerek
- Mine kahvaltı etmen lazım iki gündür bişey yemiyosun
- aç değilim Akın hadi kalk gidelim. dedim
Gerçekten aç değidim tek istediğim şu lanet yerden çıkmak düşüncelerimi bölen Akın'ın sesiydi
- Mine yüzünün rengine baksana yemen lazım bugün zorlu bir gün seni bekliyor açlıktan bayılmanı da istemiyorum.
Aslında dedikleri binevi doğruydu Akın'ın sözünü ikiletmeden yanına oturdum Akın masayı önümüze çekti aklıma birşey dank etti Büşralar neredeydi dünden beridir görmüyorum hem- içten konuşma mı kesen Akın'ın dürtüklemesiydi Akın'a ne var bakışları attım
- hadi Mine ye bir ton işimiz var.
- tamam. deyip ağzıma bir kaç lokma attım ama aşağıya zar zor iniyordu ağzıma ne atarsam atayım tadı gelmiyordu Akın'ın bakışları üzerimdeydi
nihayet sesiz geçen bir kahvaltıdan sonra odadan çıktık Akın bana dönerek
- İstanbula dönmemiz gerekiyo cenaze işlemleri için
- tamam da annem
- o burada kalacak bilinci kapalı zaten...hata dur ya o da istanbula gelsin bir ambulans aracılığıyla ikide bir Boluyla İstanbul arası yolculuk yapma dedi
- evet doğru söylüyosun
- o zaman ben doktorla konuşayım sende-
- bende annemin yanına gidicem dedim sözünü keserek
- tamam sonra görüşürüz. diyip ters istikamete doğru gitti.bende annemin yanına gittim tam odaya girecekken odadan doktor çıktı bana bakarak sanki aklımı okumuşçasına
- hala aynı durumu..fazla bağlanmayın dedi
doktor tam gidecekken arkasından seslendim
- şey..birşey sorabilirmiyim
- tabiki dedi zoraki bir gülümsemeyle
- hiç uyanmıyacak mı dedim
-uyanabilir ama bu sonucu değiştirmez. diyip gitti
- peki. dedim o ilerlerken
arkamı dönüp odaya girdim
annem dün bıraktığım gibiydi hemen yanındaki sandalyeye oturdum dünki gibi yaptım onun ellerini alıp ellerimin içine aldım başımı göğsüne yasladım derin bir nefes alıp konuşmak için ağzımı araladım
- anne biliyormusun uyanabilirmişsin.....beraber İstanbula gideceğiz orda biraz işimiz var....annem uyanmanı o kadar çok istiyorum ki bana son kez kızım de saçımı okşa alnımdan öp kız söv ama beni bırakma ...
gözyaşlarım tekrar akmaya başladı aradan ne kadar süre geçti bilmiyorum ama içeriye biri girdi kafamı hiç kaldırmadım yanıma geldi
- Mine hadi gidiyoruz
evet doğru cevap gelen Akın'dı
- tamam diyip oturduğum yerden çıktım
- cenazeler yola çıktı bizde şimdi uçakla gideceğiz
başımı tamam anlamında salladım saçlarımı arkaya doğru atıp kapıya doğru yürüdüm anneme bakıp odadan çıktık
-annen biraz sonra yola çıkar dedi
çıkışa doğru hiç konuşmadık Akın'la. Bana bi güneş gözlüğü verdi kapıdan çıkmadan önce
ona bunu napcam bakışlarını attım
- gözlerin kan çanağına dönmüş Mine bunu takman lazım
Akın'ın dediği doğruydu zombilere ama daha çok hortlaklara benzemiştim bi an kendimden tiksindim Akın'ın elinden gözlüğü alıp taktım
Akın kapıyı açtı ikimizin de geçmesi için beraber dışarı çıktık çıkmamızla ikimizinde aynı lafı söylemesi bir oldu
- lanet olsun buda ne!
________________________________________________________
evet bakın sizi düşündüm iki günde iki bölüm yazdım saat şuan 00.34 okulun tatil olması beni sevindirdi bence çoook uzun bir bölüm oldu ama herşey sizin için yazarken çok zevk alıyorum offff çok konuştum neyse vote ve yorumları unutmayınn.... :):):)