Mandy's pov
Nanlalambot akong napaupo sa may table ko matapos lumabas ni Hailey sa classroom.
Am i too much?
Did i hurt her that much?
Masyado bang sumobra ung mga sinabi ko? But it wasn't my intention to hurt her! It wasn't my intention to say those words to hert Im just. I just feel worried. I feel worried about her! Nag alala ako sa kanya! Hindi ba nya maintindihan yon?! Pano nalang kung sa paggalaw nya ng aircon ay naputukan sya? Nakuryente sya? Pano kung nung pumutok ung aircon ay malapit sya don at nasaktan sya?
I'm angry because I felt worried!
And I didn't expected that she will misunderstood me! I mean yes, idinaan ko lang naman sa pag susungit ko ung pag aalalang nararamdaman ko. And it's my fault, I know. Pero bat naman kasi kailangan pa nyang galawin ung aircon! Bat naman kasi ang kulit kulit nya at nakisali pa sya sa laro! Edi sana hindi kami nag aaway ng ganito!
I wanna calm myself right now! But how can I do that? For Pete's sake! Hailey's crying face started to flash at my head and I feel so fuckin guilty! Where the hell did I found the courage to make her cry! Panong pinaiyak ko ung isa kong student na wala namang ginawa kundi tulungan kami sa ibat ibang bagay?
I can clearly remember how pain registered to her face and how the tears started to fell at her beautiful eyes.
I hurt her. I do hurt her. I fuckin hurt her!
Can I turn back the time and choose not to tell those words to her? Or can I just wipe those tears that falling into her eyes? Or can I just- Yah, I have nothing to do with it cos I already hurt her. I already made her cry.
It's been 30 minutes since Hailey left and I still don't know how to move because of what happened. I can tell that yes, Im really affected of what happened and I dont know why. Siguro kasi student ko si hailey tapos pinaiyak ko sya? It's my first time making someone cry! And it's like breaking my own heart!
I think I don't have the guts to talk to her if we suddenly meet. Nanghihina ako kapag kaharap sya. Nanghihina ako kapag nakikita ko ung mata nya na nakatingin sakin. And I dont know fucking why! Idinadaan ko ung panlalambot ko sa pagsusungit kaya siguro kung ano anong salita na ang nasasabi ko sa kanya. Dahil sa mga iniisip ko ay hindi ko na namalayang may tumulo na ring luha sa mga mata ko.
Why am I hurting?
Shit!
What am feeling right now? I cant explain it! I dont know it! I dont know why am I crying. Is it because I feel bad for making someone cry? Is it because I'm confuse of what I am feeling right now? Or is it because I saw her hurting because of me? I automatically shake my head because of that thought and quickly wipe my eyes to stop it from crying.
What am thinking? I think, it's just because l'm so stress and tired right now! That's all! No one is involve! Since it's already 1 pm, I just decided to go to the library to wait for my next class. Nawalan na din naman ako ng gana kumain. I busied myself from reading different kinds of books but the scene that happened earlier makes me feel uneasy and unfocussed.
Damn! Why does it have to be keep replaying at my mind! I just! I can't remove it! I lightly slapped my face for maybe ten times just to remove those not so good thoughts of mine. I need to focus! I still have 4 more classes!
"Wanna share some thoughts?"
I quickly turn my gaze at my right side and only to see Maam girly standing beside the bookshelf.
"Kanina ka pa dyan?"
She's one of my closest teacher at this school and I can tell that yeah, we're bestfriends. She also knew about my secret that I once told to Hailey.. Even if it's just a short period of time since we met, she already gave her trust to me. So am I.
"Oo kanina pa ako dito at nakita ko kung pano mo sampalin yang mukha mo. Lutang ka e. Pano ka din kaya nakakapagbasa, e baligtad yang libro mo oh"
I automatically looked at the book on my table and shit! I wanna slap myself more! Stupid me!
"Ngayon, sabihin mo saki'ng nagbabasa ka talaga" Yah right. Huli pero di kulong. Psh.
"Inaalala mo parin ba ung nangyari sa class mo kanina?" Pagpapatuloy nya pang sabi habang di ako nagsasalita at tumabi pa sya sakin.
"Sobrang di ko na alam. Masyado akong nagpadala sa galit ko kanina. I didn't control myself. Kaya eto, sobrang preoccupied"
As a teacher, I should always control myself from being angry. Pero kanina, sobrang nakalimutan ko yon. And alam kong mali yon at hindi na dapat maulit pa.
"Wag mo na masyadong isipin, wala namang nasaktan nung pumutok ung ac e. Sino bang gumalaw? Mabuti nalang talaga at hindi naputukan ung bata"
Dahil sa tanong nyang yon ay nagsimula nanamang mag flashback sa utak ko ung mukha ni hailey na umiiyak. Tandang tanda ko pa ung sinabi nya. Na isa daw ako sa nang dodown sa kanya at puro mali nya lang daw ung nakikita ko. Pero shes wrong. Nag alala lang talaga ako sa kanya kaya sobrang nagalit ako. Kahit sinong teacher naman hindi maiiwasang magalit o mag alala dahil sa nangyari.
"Si hailey"
maikling sagot ko sa kanya. Kitang kita ko kung panong bumakas ang pagtataka at pagkagulat sa nukha nya. See? Hindi kasi si Hailey ung tipong susuway bigla bigla sa rules. Kaya nga hindi rin agad ako makapaniwala nung sinabi nyang sya daw ung gumalaw sa aircon.
"Ha? Teka? Seryoso ba?"
Tumango ako sa kanya para sabihing totoo ung sinabi ko.
"Kamusta naman? Hindi naman daw sya nasaktan? Or what?"
Nahahalata ko na rin sa kanya ung pag aalala dahil nga isa sya sa teacher na ka close ni hailey. Pero shit! How come that I even didnt ask her if shes fine? What if nasaktan sya? Nauna ko pa syang pagalitan damn!
"Ahm, about that. I didn't have the time? Uhm to ask her"
Wow, you have a lot of time to ask her! Sadyang kinalimutan mo lang dahil pinauna mo yang galit mo! Damn, my brain!
"Mandy! Tinanong mo dapat sya!Aish! O anong ginawa mo?"
"We talked earlier, with her classmates about their punishments. Uhm una na ako, may next class pa ako e."
Ngumiti sya sakin at ngumiti nalang din ako sa kanya bilang paalam. I walked at the hallway and started to compose myself.
Breath in.
Breath out.
That's right.
Hailey's pov
Tok tok
"Hailey, kakain na. Hindi ka na nagtanghalian kaninang bata ka. Baka magkasakit ka nyan. Sumunod ka na pababa ha"
That's nanay rina. Parang second mother ko na rin, lalo pa at wala dito palagi ung parents ko. Kababalik nya lang din kahapon galing sa probinsya nitla dahil birthday daw nung anak nya kaya humingi sya ng day off.
"Sige nay, susunod na po"
Matagal nang kasambahay sa pamilya namin si nanay rina. Sya na ang halos nagpalaki kay daddy kaya labis din ung respect ko sa kanya. Bukod kay mommy, sa kanya ako umiiyak kapag napapagalitan ako ng sarili kong ama. Nag ayos na ako ng sarili ko bago bumaba. Buti nalang at hindi na masyadong halata sa mata ko na umiyak ako kanina.
Medyo kumakalam na rin ung tyan ko kasi nga di ako nakapag lunch. Psh. Sino kayang makakapag lunch sa sitwasyon na yon duh. Napagalitan ka na nga ng teacher mo, napagalitan ka pa ng tatay mo psh. Alam ko galit nanaman yon sakin si daddy dahil sa ginawa ko. Ilang araw din akong hindi non kakausapin ng matino. Pero ano kayang gagawin ko bukas? Mag mumukmok maghapon sa loob ng kwarto?
Damn this one day suspension! Sana masaya ung maam mandy na yon! Ni suspend nya lang naman ako at paglilinisin ng buong garden at cr! Bahala na! Basta makakaya kong tapusin yon! At wag na wag na nya akong makau-kausap kung hindi lang din tungkol school ang sasabihin nya!
Oo malakas ang loob ko! Bahala na si batman! Basta galit ako sa kanya! Galit ako sa kanya! Hindi ako marupok! Tandaan nyo yan!