Running Through The Waves (Is...

By _lollybae_

962K 33.8K 6.2K

Status: COMPLETED Kayeziel Harselia Brizuela is a daughter of a two multi-billionaire business persons, a hei... More

Running Through The Waves
Simula
Kabanata 1
Kabanata 2
Kabanata 3
Kabanata 4
Kabanata 5
Kabanata 6
Kabanata 7
Kabanata 8
Kabanata 9
Kabanata 10
Kabanata 11
Kabanata 12
Kabanata 13
Kabanata 14
Kabanata 15
Kabanata 16
Kabanata 17
Kabanata 18
Kabanata 19
Kabanata 20
Kabanata 21
Kabanata 22
Kabanata 23
Kabanata 24
Kabanata 25
Kabanata 26
Kabanata 27
Kabanata 28
Kabanata 29
Kabanata 30
Kabanata 32
Kabanata 33
Kabanata 34
Kabanata 35
Kabanata 36
Kabanata 37
Kabanata 38
Kabanata 39
Kabanata 40
Wakas

Kabanata 31

19.2K 739 115
By _lollybae_

Kabanata 31:
String

Panay ang tulo ng luha ko sa kalagitnaan ng biyahe. I covered my face with my hands to supress the sob but I failed. They keep slipping in my mouth and my tears won't stop streaming. Sobrang sakit. Sobrang sikip ng dibdib ko. I can't breathe in pain.

Kuya Yuno seems so bothered and worried as he always glance at me through the rearview mirror. Ramdam kong gusto niya akong tanungin tungkol sa nangyari pero pinipigilan niya lang ang sarili. Sa tingin ko naman, hindi na ako makakapagsalita dahil sa basag kong tinig ngayon.

I thought Kairus and I were fine. Akala ko handa na talaga siyang harapin ako sa kabila ng nangyari. But what do you expect, Kayeziel? That he doesn't have a deep hatred for you? That he won't get his revenge for what you've done. Akala mo ba ayos lang sa kanya na makita ka ngayon na parang walang nangyari?

Do you think he will accept that easy all of what happend? For sure he has a rooting hate inside him that he choose to hide so I can fall to his tricks. Ganoon ka naman kadaling mahulog. Isang sulyap at kita lang sa kanya at agad na akong bumibigay. Hindi ko lang matanggap na pinuntirya niya talaga kung saan ako mahina.

I was still drowning on loving him and he use that weakness to attack me. And I was got hit and blow violently and mercilessly that all the pain is coming back to me now. Creeping my insides and crumpling my heart.

Pagkabalik sa mansiyon ay mabilis akong dumiretso sa kwarto. Sinalubong ako ng mga kasambahay at binati pero naudlot iyon ng umiiyak akong nilagpasan sila. They all gasped as their eyes followed me.

"M-Ma'am Kayeziel." pagtawag pa sa akin ni Lea. Ang isa sa mga matagal nang kasambahay rito at isa sa mga malapit sa akin. I don't want them to be worried but I can't speak to assure them. Masiyado akong ubos at wasak na hindi ko na iyon magawa pa. Sobra akong nanghihina.

I closed and locked the door of my room. I laid in my bed and cried my heart aches. Hindi ko alam kung gaano katagal. Hindi ko alam kung maaubos pa ba itong luha ko. Ni hindi ko alam kung gaano na karami ang naibuhos ko. Nang mamugto iyon at magsawa akong humikbi ay nagpatitig na lang ako sa kisame.

My phone ring out loud and I immediately saw Zaijan in the caller ID. Inabot ko ang phone at pinatay ang tawag. I also shut it down so he can called me. Alam kong mabibigyan ko ng hinala si Zaijan rito. I know he's too concerned on me but I can't speak to him now.

Ayoko siyang abalahin sa trabaho niya. He done more than enough to me. Siguradong iiyak lang ako sa kanya ngayon kapag kinausap ko siya, kaya mabuti na lang na umiwas. Dinalhan ako ng pagkain ng kasambahay sa kwarto ko pero hindi ko rin iyon kinain.

I eventually drift to sleep with a heavy feeling in my chest again. I thought I'm done with this and all the pain will fade away but it feels like I turn back the clock where I was devasted five years ago. Ganitong ganito iyon kabigat. Ganito rin iyon kalala at ganito rin iyon kahirap.

I survive this feeling five years ago but now I'm not sure if I can still make it. Kinabukasan nagtatalo ang isip ko kung papasok ba ako sa trabaho o mamanatili rito. And I know so much that if I'll stay inside my room I will cry again so bad like last night. My mind will never be at peace and those thought will keep bothering me.

So even I'm not in a right pace to work, I force myself to get up and prepare. I took a bath and do my usual routine. I look at my reflection in the mirror. My eyes were rimmed with dark circles and I heaved a sigh. I should thank someone who discover concealer. At least I can hide my pain and grief. I had a pretty eyes but it always shed tears.

Nakatulala ako habang nasa biyahe. Tahimik si Kuya Yuno pero panay pa rin ang sulyap sa akin. I am not in myself when I enter my office. Mabilis akong yumuko sa lamesa ko at tinago ang mukha. I still have some paper works from yesterday that I didn't finish. Kaya pinilit ko ang sarili na kumilos.

Bumukas ang pinto at bumungad sa akin si Cynthia. She smiled as she carried the tray with chocolate drink and slice of mocha cakes and croissant. I didn't eat breakfast back in the mansion. Wala akong gana at hindi ko inaasahan na dadalhin rin ako rito ni Cynthia.

"Sinabihan po ako ni Kuya Yuno na dalhan kayo ng pagkain. Hindi daw po kayo nag magbreakfast." marahan niyang tanong ng nilapag ang pagkain sa lamesa ko. I'm a bit surprised on what she said. Bumagsak ang tingin ko sa pagkain.

I didn't expect Kuya Yuno would ask her to do this. I smiled a bit on that. Zaijan hired a right bodyguard for me. It's overwhelming that my boduguard is concern.

"Thank you." marahan kong sinabi kay Cynthia at tumango siya saka ngumiti. I hold the fork and take a bite in the mocha cake. It was soft and delicious. Kahit papaano ay naitulak ako noon para kumain.

"Ang tamlay niyo po ngayon, Ma'am. May problema po ba?" mukhang napansin na ni Cynthia ang kawalan kong gana at sumandal lang ako sa swivel chair ko habang sumisimsim sa tsokolate.

"Don't mind me, Cynthia. What's my schedule today?" I ask in my weak voice and continue to eat the mocha cake.

"Hmm may isang meeting lang po kayo ngayon Ma'am. The proposal meeting with Engr. Kainoa Treverous Ver----" hindi pa niya natapos ang sasabihin ay mabilis na akong nasamid sa iniinom na tsokolate.

Fuck!

Naghalo ang kati ng lalamunan ko at ang init sa aking dila. Biglang nagpanik si Cynthia sa sunod sunod kong pag-ubo. She run to the water dispenser to get me water and she immediately came back with a glass of it. Mabilis niyang inabot sa akin at agad ko namang tinanggap iyon.

I'm chasing my breath as I tried to calm down.

"W-What?" sinubukan kong tanungin siya ulit para kompormahin kung tama ba ang narinig ko mula sa kanya.

"Y-You have a meeting after lunch with the President of Verceluz Shipping Inc. Ma'am. With Kainoa Treverous Verceluz." nahigit ko ang hininga sa pagkompirma niyang sinabi. My mind totally become haywire. My breathing turn massive.

Cynthia leave me after that to come back to her own work. Habang ako ay tuluyan nang natulala rito. Nakakadalawang subo pa lang ako sa cake ay mabilis na akong nawalan ng gana pagkatapos kong marinig ang sinabi ni Cynthia.

I mess my hair in frustration. Damn it! How can I forgot that today is the meeting with him? Pagkatapos nang nalaman ko hindi ko alam kung kaya ko siyang harapin. My eyes heated as I remember what Ysabel told me.

"A romantic dinner with him with a wine in both of our hands as we both laugh at your awful state is so perfect. Sayang wala siya rito, he should see your epic face now. So he can be satisfied that his trap was a success." her words were like a blade who cut me without mercy.

Sobrang nagsugat iyong sinabi niya sa akin na hindi ko sigurado kong gagaling pa ba ako mula sa sugat na iyon. My heart is bleeding now. The thought of them together with a romantic set dinner in a fancy and elegant restaurant flashes in my mind.

Them holding a goblet in their hands as their talk about my awful state that they succeed on fooling and manipulating me. I imagine Kairus laughing and my heart just crashed so bad. Hindi ko magawang maniwala o niloloko ko lang ang sarili ko. His words when we ate together that night felt so real. It even make my heart thumped but all of that is fake and part of his plan.

I can't imagine him in that scene longer. I will die in pain.

Tumulo ang mga luha sa mata ko at napasapo ako sa dibdib dahil sa paninikip noon. I can feel a pang in my chest and my breathing staggered. Sinubukan kong punasan iyon pero ayaw nilang huminto sa pagbuhos katulad ng galit na galit na ulan pagkatapos ng panahon ng tagtuyot.

I tried to force myself back to work but I know that I can't. My mind is drifting in the scene of Ysabel and Kairus together. How they end up together? And how she become that succesful now? Hindi sa minamaliit ko siya pero gulat na gulat ako sa pagbabago niya.

She really changed on what happened. Agad kong nalasahan ang pait sa labi ko. Nag-iinit na naman ang mga mata ko. Lahat ng natatanggap kong sakit ay mula sa kasalanan na ginawa ko. Ako iyong dahilan kaya sila nawalan at nagluksa.

Nasaktan sila at ang paraan para walain ang paghihirap na iyon ay saktan din nila ako. I thought I was used on moving along with the water, pero masakit pa rin talaga ang matamaan ng marahas na ragasa ng alon na ikaw ang gumawa. Sobrang sakit ng pagsalpok sa dibdib ko na hindi ako makahinga at makaahon roon.

I am staring at the clock. Sampung minuto na lang at magsisimula na ang meeting. I didn't even bother to prepare. I didn't eat my lunch. Wala ako sa wisyo at lakas para gawin iyon. My mind is battling if I should come in the meeting with this state or let them do the proposal alone without the CEO.

Alam ko rin na mahalaga ang proposal na ito. I just can't attend and ruined the preparation of the board of members to this meeting. That's a shame for me. Not attending the meeting with my personal reason is unprofessionalism.

The door creak open and Cynthia enter my office. She look surprised when she notice that I didnt even prepare. Mukhang hindi inaaasahan na ganitong ayos ko ang bubungad sa kanya. Her lips quiver and she looks hesitating on what she's going to say.

"M-Ma'am. Nariyan na po si Engr. at ilang kasamahan niya mula sa VSI. The board of members are also in the meeting room already. Ikaw na lang po ang hinihintay." humilig ako sa swivel chair ko pagkatapos marinig iyon.

"May kasama bang babae?" tanong ko at namilog ang mga mata ni Cynthia.

"M-Meron po Ma'am." kita ko ang pagkunot ng noo ni Cynthia. Nagtataka sa tanong ko. Tears brimmed in my eyes. Hindi ko pa naman sigurado kung sino iyong babae pero nag-iinit na agad ang mata ko.

"Kaano ano niya?" doon natigilan si Cynthia sa tanong ko. Mas lalong kumunot ang noo niya pero pinigilan niya ang sarili na ilabas ang reaksiyon na iyon.

"I d-don't know Ma'am but they seems close." tears stream down my cheeks and Cynthia gasped. Her answer make me decide now. Umawang ang labi ko at kinagat ng mariin ang pang-ibabang labi para lang mapigilan ang paghikbi.

"M-Ma'am?" naghalo ang pagtataka, gulat at pag-aalala ni Cynthia ng makita ako na umiiyak.

I'm certain that is Ysabel. Bakit siya pumunta rito? Sinama pa talaga ni Kairus! Para panoorin ako nilang dalawa at pagtawanan sa sarili kong kompanya! What he said that he was agreed on my proposal is fake too.

Is this part of his plan too? To humiliate me in front of my board members. The audacity to drag me down and pulled a stance in my company!

I gritted my teeth in my realization. I won't let that happened. Kaya nila akong saktan pero hindi sa ganitong sobra na! I regret what happened but this is too much. Tumayo ako sa swivel chair ko at pinanood ako ni Cynthia. Sinakop ko ang mga gamit ko at nilagay sa bag ko.

"I won't attend the meeting Cynthia. Tell them that I'm not feeling well." her jaw dropped on what I said. Nanlaki ang mata at gulat na gulat sa sinabi kong dahilan.

"M-Ma'am?" she gasped. Mukhang pinapaulit pa sa akin para kompirmahin kung tama ba ang narinig niya.

"I won't attend. I will go home now. If the Engr. won't let the meeting start without me then cancel the meeting. Tell him also that I'm cancelling the p-proposal." nabasag ang tinig ko. Mabigat ang paghinga ko ng sinabi iyon at umawang ang labi ni Cynthia. She look like she can't process what I said.

Hindi ko na siya pinansin pa at nilagpasan na. My tears are falling like a waterfalls in my cheeks when Kuya Yuno saw me outside my office.

"Let's go home." iyon lang ang sinabi ko at tumango siya ng walang sinasabi kahit nakikita na akong umiiyak. He escort me in the elevator.

I can see my bloodshot eyes and ruined make up in my reflection in the elevator. Wala na akong pakialam kung magkagulo sila roon ng wala ako. I'm such a bad and unprofessional CEO for leaving them hanging in a big proposal for the company. I don't care now if we lost a big opportunity in the business.

Maghahanap ako ng ibang shipping lines na puwedeng alokan ng proposal. Basta't huwag lang ang mga Verceluz. I will think of a better way for our company to import materials without choosing their fucking shipping line! I don't care if they are the number one and well guaranteed! Maghahanap ako ng iba! I don't want our world to collide again! I'm so tired of this!

Humihikbi ako sa kalagitnaan mg biyahe namin pabalik ng mansiyon. My vision is blurred as I tried to inhale. Sa kalagitnaan ng pagmamaneho ni Kuya Yuno ay napatili ako. The car suddenly stop violently. I can hear the shrieking sound of the wheels of our car. Napapikit ako at dumagundong ang puso sa kaba.

I cover my head before it hit in the window in my side.

"Shit! Sorry Ma'am!" bakas ang pag-aalala ni Kuya Yuno at takot ng bumaling sa akin. I whimper in pain when my head hit a bit in the glass window. Mabuti na lang at hindi iyon nagkasugat. I check myself and my breathing is rapid.

Tinignan ko rin ang loob ng sasakyan at wala naman akong nakitang mali. Kung ganoon ay anong nangyari at bakit bigla kaming marahas na huminto.

"A-Anong nangyayari Kuya? Nakabangga ba tayo?" tanong ko. Nahinto ang pag-iyak ko dahil sa nangyari. I saw a Black Mercedez in front of us. Kumunot ang noo ko dahil nakaharang iyon sa harap namin.

"Pasensiya na talaga Ma'am. May biglang humarang na sasakyan sa harap natin. Nabigla ko ang preno." Kuya Yuno look at me guiltily and apologetically. Hindi ko na siya napansin pa dahil napunta ang atensiyon ko sa lalaking lumabas sa sasakyan.

My pulse speed up when I see Kairus climb out in his car and stride his long legs towards us.

"Ito iyong lalaki sa shipyard, Ma'am. Iyong nagpapaiyak sa inyo." si Kuya Yuno at halos magsalubong ang kilay ko sa sinabi niya. Hindi ko lang magawa dahil tuluyang napako ang atensiyon ko kay Kairus.

"Kausapin ko po." napasinghap ako ng lumabas si Kuya Yuno sa sasakyan. Nagkaharap sila ni Kairus. His eyes were dark and intense. The menace is very evident on it. Nagsasalita na si Kuya Yuno pero ang atensiyon at mata niya ay nasa akin lang.

Kumunot ang noo ko ng tumango si Kairus sa kanya. Hindi ko alam ang pimagusapan nila dahil hindi ko narinig mula dito sa kinauupuan ko. Kuya Yuno open the car door for me and my mouth parted when Kairus stood in front of me.

"What's the meaning of this Kuya Yuno!" my tone raised. I don't know if it because the tension and schock that Kairus is here standing mightily in front of me. He shoved his hand in his pocket as he look at me intently like waiting for me to climb out in the car.

"Come with me, Kayeziel." he said in his serious baritone voice. My jaw dropped. Hindi ko alam kung paano niya ako nasundan rito at iniwan niya rin ang meeting na pinaghirapan ng mga board members para sa kanya.

Wait, did he also left Ysabel? Or this is another way that he's pulling to make me bring back in the meeting room. Ibabalik niya ba ako para ipahiya sa meeting na iyon.

"No. Get out in my sight Kairus. Hindi kita gustong makita ngayon." he lick his lower lip and release his hands resting in his pockets. Tinignan niya si Kuya Yuno at umalis iyon sa pagkakahawak sa pinto.

"Kuya Yuno!" tawag ko sa kanya. Gulat pa ako sa ginawa niyang pag-iwan sa akin sa kamay ng lalaki na ito. I flinched when Kairus hold my hand to pulled me out of the car.

"Let go of me! Ayaw kitang makita!" tumaas ang boses ko at huminga lang siya ng malalim. Nagpupumiglas ako pero isang hawak niya lang sa kamay ko at ang pagtama ng balat niya sa akin ay nanghina ako. I tried to pry his arms away but he grip my wrist. Mahigpit pero hindi sa paraan na masasaktan ako.

"Bitawan mo sabi ako! Kuya Yuno! Get this man away from me! I won't go with him!" I screamed and Kairus sigh. Nasa labas na kami ngayon ng sasakyan at umawang ang labi ko ng mag-iwas lang ng tingin sa akin si Kuya Yuno.

I'm taking it back now! Zaijan hired a wrong bodyguard for me! Anong sinabi ni Kairus na naging ganito si Kuya Yuno ngayon.

"I will tell this to Zaijan! Pulled this man away from me." I am walking now towards Kairus car because he's pulling me with him. Binuksan niya ang pinto ng shotgun seat para sa akin at napasinghap ako.

"That bastard Zaijan won't stop me to do this, Kayeziel."

"Damn you! Ang sabi ko ayaw kitang makita!" tumaas ang boses ko sa harap niya. His brows furrowed as his eyes turn steely.

"Kung ayaw mo, ako gusto ko. I want you to be with me and you can't, do anything about it!" he fired back and I was taken aback. Lalo pa akong nagulat nang binuhat niya ako para makasakay na sa loob ng sasakyan. His scent filled my nostrils and my heart thumped. Tinulak ko ang dibdib niya para bitawan ako pero hindi niya ginawa.

My system hyperventilate when he hold my waist to put me in place. Pinagsasapak ko siya sa braso habang inaayos ang seatbelt ko.

"Tss." he hissed and look at me when he can't lock the seatbelt because of my punch in his arms.

"What? Naiinis ka na! Pakawalan mo ako kung ganoon."

"I won't never do that. Kaya ako narito para makuha ka ulit. I won't let you slipped in my hold again." nahigit ko ang hininga sa naging sagot niya. I can feel the bile in my throat because his words bring back a lot of memories.

"Sinungaling! Narito ka lang para lokohin ako! You even left Ysabel to that fucking meeting room to get me back so you can't trick me again. Hindi na ako magpapaloko sayo! Hindi na ako ulit mahuhulog sa mga kilos mo! You just need to trap me and make me suffer again!" his jaw clenched as I heard the sound of the lock in my seatbelt. My eyes heated at hinding hindi ko hahayaang bumagsak ang mga luha na iyon sa akin.

"So you see Ysabel already huh." sinapak ko muli siya dahil sa naging sagot niya.

"Fuck you! Bitawan mo ko kung hindi ay sasaktan kita." banta ko pero tumawa lang siya sa sinabi ko. His laugh makes my breathing faltered.

"Oh baby, throw me punches all you want now. I will accept it. I'm certain that your hand will grip the bedsheet after I settled this issue of us." nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya. Bago ko pa siya masapak ulit ay hinuli niya na ang mga kamay ko at sinarado ang pinto. Sumigaw ako sa iritasyon.

Kairus seriously walk towards the driver seat. I glared at him and he just tilted his head cockily. He put his seatblelt and I started to burst again.

"Ibabalik mo na ako ngayon sa meeting room! Damn you! Pakawalan mo ako rito! I already know your plan to trick me! Hindi na ako magpapagamit sayo!" he just click his tongue inside his mouth as he started the engine and start driving.

"Baby, If I bring you to a place... I want it on my room." my cheeks flushed so bad in his words. Mabilis ko namang pinigilan ang sarili ko roon. Gusto ko sana siyang sapakin muli pero hindi ko na siya maabot ngayon.

"Stop me with your silly words! That won't work on me! Bumalik ka na roon sa Ysabel mo!" he frown at my words as he maneuvered the steering wheel.

"Why are you bringing Ysabel here?"

"Bakit ayaw mo siyang pag-usapan?! Damn you, ipapatapon kita sa mga guard ko sa company kung ibabalik mo ako roon." sinulyapan ko ang kalsada at bahagyang nagulat na ang tinatahak pala naming daan ay hindi patungo sa kompanya kundi papalayo roon.

"She's nothing to do with our conversation. So why are you mentioning her here?" he ask with his dark and serious expression. I laugh sarcastically in his statement.

"Nothing to do my ass. She's your fiancee right? Iniwan mo talaga sa meeting room para lang habulin ako. Bakit Kairus? Anong gagawin mo sa akin?" his biceps flex as he stop the car in the side of the road. Kunot na kunot ang noo niya ng bumaling sa akin.

"What the fuck are you saying she's my fiancee?!" he hissed the question and my anger boiled. He even have the audacity to act innocent here!

"Why do you forgot that you propose to her? Stop acting like you didn't fucking knew!" hindi ko na mapigilan pa ang emosyon ko at tumulo ang mga luha ko. He gaped and his eyes softened when he look at my tears.

"She's not my fiancee and she will never be! I'm not engage to anyone!"

"I'm not stupid, Kairus! She show me her engagement ring! She fucking announce in my face that you're engage! What? Do you enjoy your dinner last night? Do you have a good sleep after you laugh at me? Are you s-satisfied now!"

"Then she's faking it! She lied to you, baby. I don't know where she got the ring but I didn't fucking propose to her! Kung may gusto man akong pakasalan, ikaw lang 'yon. Ikaw lang at wala ng iba pa." umawang ang labi ko sa kanya at napalunok. He unlock his seatbelt and he was about to wipe my tears but I dodge his hand. He gasped.

"Liar! I won't believe your words anymore." he leaned closer that make his face just a few notches away from me. The butterflies in my tummy flies up side down as my breathing staggered. He leisurely caught some of my hair strands in my face and tucked it beside my ears. Gusto kong umiwas pero hindi ko magawa.

My chest is heaving up and down in a fast pace because of bursting my anger to him. My tears are still falling to my cheeks. He look at me intently.

"I won't be here if I'm not saying the truth. I won't soothe another woman if I'm engage with someone." he said seriously as he wipe my tears. Hindi ko magawang iangat ang dalawang kamay ko na nasa gilid ko ngayon dahil sa sobrang panghihina.

"Then leave me here and let me go. Bumalik ka na sa babaeng iyon!" umiling lang siya sa sinabi ko habang marahan na pinupunasan ang mga luha ko. Hindi ko alam kung bakit mas lalo lang akong umiiyak sa bawat punas niya ng luha ko. I longed for his touch for five years and now I'm feeling it again.

Ang mga ala-ala na nabuo kasama siya na nagdilim sa memorya ko dahil sa lahat ng nangyari ay unti-unting nagliliwanag ngayon at malinaw ko na muling nababalik tanaw. Our memories faded like a paint because of the pain I had through the years. Katulad ng isang litrato na kumupas dahil nababad sa tubig. But when I feel his hands that gently wiping my tears, it's like he done something to lit our memories again. To make it alive and crystal clear.

Now I can recall it clearly. Malinaw na malinaw ko na iyong naalala muli. Sunod sunod na sumagi ang isip ko ang mga alaala na kasama siya. Clear as the water in Isla Vagues, my tears was cold like the breeze of air, his hands was hot like the scorching sun, his hands is rough like a sand, his eyes were sincere like the cloud, and the pounding of my heart is as violent as the waves in ocean.

He has the qualities like Isla Vagues. Lagi kong kinukumpara ang isla sa katangian niya. Kaya ngayon hindi na ako nagtataka kung bakit mahal na mahal ko ang Isla na iyon.

"Bakit ako pupunta sa kanya? Ikaw lang ang babalikan ko. Ikaw lang ang patutunguhan ko. Ikaw lang ang uuwian ko. Sayo lang ako mananatili, sayo lang ako iiyak at sayo lang ako magpapahinga. You're my home and I won't go in anyone but to you only." another sets of tears brimmed into my eyes. I can feel the bile in my throat.

"H-Home? But I make you lost the persons you love because of me. K-Kung ginagawa mo 'to kasi galit ka tatanggapin ko. Ilang beses ko na iyang sinabi sa sarili ko. Pero sobrang hirap pala. Tatanggapin ko kung ikaw lang iyong gagawa ng paghihiganti. Pero kung kasama si Ysabel, hindi ako papayag!" the side of his lips curl up but not for a mocking smirk but because of a smile of amusement.

"My baby is too selfish and yet too possesive. You only want me alone to get my revenge huh."

"Tatanggapin ko kahit gaano pa kasakit ang paghihiganti mo pero mula sayo lang."

"But I won't do any revenge to you. It doesn't even slipped on my mind. Hindi ko kailanman naisip iyan. Hindi ko kayang paghigantihan ka." my breathing become unsteady in his words. My skin tingles in his hot breath hitting the tip of my nose. I just forcing my sanity to be intact and focus my attention to our conversation and not in his damn red lips.

"Hindi m-mo naisip? Nawalan ka ng pamilya dahil sa akin? You lost your only family and it's my fault. P-Paanong hindi mo 'yon naisip?" ang emosyon ko ay mabilis na napilitan ngayon. Nanikip ang dibdib ko at nalasahan ko ang pait sa labi.

"I couldn't even pinch you so tell me how can I hurt you, Kayeziel? If I make you cry I die, If I hurt you I bleed. Kaya sabihin mo sa akin kung kaya kitang paghigantihan. I can't even breath seeing you like this. My love for you is like a string, nagkabuhol buhol man dahil sa nangyari pero hindi kumukupas at hindi napipigtas."

Continue Reading

You'll Also Like

108K 4.9K 43
What will happen if a nephilim or a half human and half angel fall in love with a demon? Will she embrace his downfall to win his heart despite thei...
372M 8.9M 100
This work of fiction may include potentially disturbing readings, scenes and discussions around topics such as sexual, self-harm, physical violence...
58.6M 1.1M 38
All his life, Andrius Salazar only wanted three things. A peaceful life that he plans to live to the fullest, he wanted to be left alone by his famil...
728K 24.5K 43
Status: COMPLETED Start: December 21, 2020 End: February 27, 2021 Will it still had the chance to escape a tradition that was already mark on the la...