Chapter 24
(Reniel PoV)
"What are you doing here?" Binitawan ko agad si Andrew ng madala ko siya sa likod ng Earth Building. Hindi talaga maganda ang pakiramdam ko ngayong nandito siya at binabantayan ang mga kilos ko. What is he planning to do?
"Opps, chill bro. I'm here para siguraduhin na maayos ang lagay ng prinsepe at tsaka para tulungan kita."
"Hindi ka kilala ng mga agre, pano pag nalaman nila na hindi tayo totoong mga Agre?" That is the other problem. Walang dapat maka-alam na isa kaming mga Eros and my father is serving for Tahoba and Feti at ngayon ay nananalaytay na sa amin ang kapangyarihan ng mga bugad.
"Don't worry bro, I'm just making sure that the mission will be smoothly done. Naiinip na si ama at hindi mo na raw siya dinadalaw at dinadalhan ng balita." I remember my father said about the prince. Ang akala ko lang ay dadalhin ko sa kanya ng prinsepe pero naging komplikado na ngayon ang lahat. He's planning something for him na hindi ko nagustuhan.
"Just don't get in my way. Everything is under my control." He raised and eyebrow and make a smirky smile. He really get that attitude with him. I can't read them nor understand them.
"Oh really? We know that you're getting attached to a Breton woman. Remember brother, you don't have time for lovey dovey. Mas importante ang mission na ibinigay ni ama sayo." I made a fist and tried to gulp the lump to divert my fueling emotion. Bigla nalang nag-iba ang mood ko nang bangitin niya ang babaeng iyon. I don't know why, I don't have interest for her actually. Ewan, I don't know. I just making fun with her iyon lang. Pero ba't ba ako naiinis? Tsk!
Pagkatapos niyang sabihin iyon ay umalis na siya at iniwan akong nakuyom ang kamao at nagtatagis ang bagang. Dumeretso narin ako sa room namin at umupo sa likod ni Robelyn. Napansin ko rin na nandito na ang prinsesa ng bretonia at ang prinsepeng eros. Matagal din silang nawala at nakakapagtaka na magkasama rin silang dalawa na bumalik ngayon. Ganoon din ang prinsepeng agre at hindi sinabi ng hari kung saan ito nagtungo. Napabuntong hininga ako at iniling ang isipan, mamaya ko na lamang iisipin kung paano ko bibihagin ang prinsepe.
"Ba't ang tahimik mo yata ngayon ha?" Nabaling ang atensiyon ko ng magsalita ang babaeng nasa harap ko na naka-upo. I smirked kahit wala ako sa mood.
"Diba yon naman ang gusto mo?" Lumingon siya sa akin at tinaasan ako ng kilay. Tsk, malditang babae. Halikan kita diyan eh.
"Eh mabuti kong ganon, wag mo na sana akong guluhin pa." Umirap ito sa akin at tumalikod. Sabihin mo na lang na mamimiss mo ko pag ganon. Tsk. Hindi ko na lamang siya pinansin at itinungo ang ulo sa upuan. Hindi ko na rin nakita si Andrew na pumsok at mabuti na rin kung ganon dahil naiinis ako sa kanya.
Pagkatapos ng pag-eensayo namin ay dumeretso ako sa may garden ng Sozu at nakita ko doon si Ryan kasama and nobya niya na si Kerlyn. Sinenyasan ko ito ng makita niya ako. May sinabi muna ito sa nobya niya bago umalis ang babae tsaka lang ako lumapit sa kanya.
"Let's make a plan. Kailangan na nating madakip ang prinsepe sa madaling panahon." Sabi ko agad sa kanya pagkalapit pero may kahinaan ang boses, mahirap na baka may makarinig sa'min. Isa rin si Longgo na inatasan na magmasid sa mga Eros at nagbabalita sa ama ko.
"Anong plano mo? Nababahala narin ako dahil parang may nakakahalata na sa akin, lalo na sa pagtulong ko sa mga bugad na makapasok sa mga tarangkahan ng Erosia. Iniembestigahan ito ng maigi ng prinsepeng eros ngayon."
"That's why we need to make a plan sa lalong madaling panahon gayong hindi pa tayo nahahalata." Lalong-lalo na ngayon na pinadala na rin ng ama ko ang kapatid ko.
"So ano nga ang plano?"
(Ellysse PoV)
"The Royalties are here. And why is that?" Magkasalubong ang mga kilay na sabi ni Ade analyn sa amin. Magkasama kasi kaming apat na pumunta sa silid niya pagkatapos ng klasi niya dahil ito ang gusto ni Rouel.
"Kailangan po namin ang tulong niyo Ade." Wika ni Rouel. Napataas naman ang mga magagarang kilay nito at tinapunan ng tingin si Rouel. She seems to hate him, or maybe it is just her facial expression.
"Ano naman ang tulong na maibibigay ko sa prinsepeng Agre? Isa lamang akong mangagamot."
"Kailangan po naming pumasok sa hardin ninyo, may mission kaming kailangang gawin para maibalik na sa dati ang buong Elenos, we need your help to save the world." Npalunok ito at napahawi ng buhok at inayos ang kanyang tipido.
"Ah ganon ba? Ano naman ang gagawin niyo sa hardin ko?"
"Nandoon po ang daan patungo sa nakatagong bundok ng mineryang na tinatawag ngayon na Forbbiden forest." Agad niyang tinanggal ang kanyang salamin at napa-ayos ng tayo.
"Paano mo nalaman iyon?" May takot sa mga tinig nito. Napasingkit naman ang mga cute kong mata dahil sa sinabi niya. She knew it.
"Alam po ninyo ang tungkol don?" Wika naman ni Iamae.
"I've been protecting that portal for decades, dahil mapanganib ang lugar na iyon. Sabihin mo kung bakit mo alam ang tungkol doon."
"I was there once, noong pinalibot niyo samin ang buong hardin at nakita ko iyon sa may pader."
"Ade!" Napalingon kami ng biglang bumukas ang pintuan ng silid.
"Honeylyn, bakit anong nangyari?" Humahangos ito at parang natatakot.
"Inaatake po ang mga estudyante ng mga bugad. Nagkakagulo po ngayon sa buong Sozu."
"What?" Katulad ko ay bakas sa mga mukha ng mga kasama ko ang pagkagulat at pagkabahala. Bakit ngayon pa?
"Gawin niyo ang nararapat na gawin. Mag-ingat kayo sa lugar na iyon." Sabi niya at binalingan si Rouel.
"Tayo na." Sabi ng ade kay Honeylyn at lumabas ng silid.
"Magmadali tayo." Wika ni Rouel at agad na binuksan ang pintuan na nasa dulo lamang ng Room. Sumunod kami sa kanya at tumambad sa amin ang malaking espasyo ng hardin. I've been here before, pero parang bago lang sa akin ang tanawin dahil sa ganda nito.
Dumeretso naman si Rouel sa may gilid ng pond at hinawi ang mga dahon na naroon. Tumambad sa amin ang isang tunnel na madilim na nagpakilabot ng buong sistema ko. Pumasok si Rouel dito at sumunod din sa kanya si Ritche. Nagkatitigan pa kami ni Iamae bago sabay na pumasok dito. Ang weird ng lugar na ito.
"Rouel?" sabi ko dahil wala akong nakikita.
"I'm here." Nabigla nalang ako ng may mga kamay ang humawak sa braso ko. Agad akong kumapit sa kanya at hinila ang gilid ng shirt niya.
"Don't worry, kumapit ka lang sakin." Sabi niya at naramdaman ko na lang ang mga labi niya sa noo ko.
"Sigurado ka ba dito?" Narinig kong tanong ni Iamae. I can't see them dahil sa dilim. Tanging mga tunog lamang ng mga hakbang namin ang maingay at mga insektong siguradong nasa malapit lang. Hindi ba kami madadapa dito? Baka may bangin at hindi namin makita, mahirap na.
"Yes, I can feel the energy." What energy?
"Nararamdaman ko rin iyon, kakaiba ito." Wika din ni Ritche.
"Eh kilabot lang yong nararamdaman ko eh." Sabi naman ni Iamae. Gosh, magkakasundo tayo Iamae. Totoo naman kasi na nakakakilabot yung mga tunog ng paligid at iyon lang nararamdaman ko. I don't know what is waiting for us out there in that forest. Gumawa ako ng apoy sa gamit ang kamay ko kaya nag-aalab ngayon ang kamay ko. Bobo ko rin eh, ngayon ko pa to naisip.
"That's better Ellysse, ba't ngayon mo pa yan naisip." Sabi ni Iamae. I can see them now. Magkahawak kamay sina Iamae at Ritche at nasa unahan namin.
"Hindi ka ba nasasaktan diyan." Binalingan ko si Rouel na nakatingin sa kamay ko. Nakakapit parin ako sa kanya at wala din siyang balak na bumitaw. Ang seet naman niya ehh, nakakakilig. Nang-init nalang bigla ang pisngi ko dahil sa naalala ko na nangyari sa amin kahapon sa Sairo. Ewan ko ba kung bakit hindi ko mapigilan ang sarili ko na puntahan siya sa kanyang silid. After what he did doon sa may balcony ay hindi ko na siya maiwaksi sa isip ko. I just wanted to talk to him pero noong nakita ko siya ay hindi ko mapigilan ang sarili ko na dambahin siya ng halik. Everything happened instantly and it was great.
"Hindi naman." I chuckled.
"It looks like your hand is burning."
"Look may naaaninag akong maliit na ilaw." Sambit naman ni Iamae. Linakasan namin ang lakad at lumipas ang ilang minuto ay hindi parin namin narating ang ilaw. Ganon ba ito kalayo? Eh kanina pa namin iyon nakikita eh.
"Ba't ba ang layo non?" Sabi ko. Nandito parin kami sa madilim na tunnel at parang nangangalay na yong mga paa ko sa kakalakad. Parang mapuputol ko na nga yong braso ni Rouel pagkakapit ko dito. Eh hindi naman siya nagrereklamo eh kaya ayos lang. Gusto niya rin eh. Napangiti ako ng di oras. Nahihibang ka na Ellysse.
"Stop." Napahinto kami ng magsalita si Rouel. Bumitaw ako sa pagkakahawak sa kanya at hinarap ito.
"Are you thinking what I'm thinking?" Napakunot naman ang noo ko sa sinabi niya. Ba't ba pasuspense pa tong loko na to. Bangasan ko to eh, ng pagmamahal. 🥰
"What?" Sabi ni Iamae.
"Maybe." Sambit naman ni Ritche at luminga linga sa paligid. Isa pa 'tong loko na 'to. Nagmumukha na tuloy kaming bobo ni Iamae dahil walang alam at wala kaming naiambag. Eh di kayo na ang mga Eros.
"Hoy ano bang naiisip mo." Iritang tanong ni Iamae.
"Ouch babe." Daing ni Ritche ng kurutin ito ni Iamae. Napangiti nalang ako sa kanilang dalawa.
"I'm just thinking that we are under with an illusion."-Ritche.
Binalingan ko ng tingin si Rouel na ngayon ay malalim ang iniisip. Ang gwapo parin niya kahit seryoso ang mukha. He is becoming serious these days, and this is odd for me. He's still sweet pero parang may iba parin sa kanya. He is more than caring than before na nagustuhan ko naman. I can't read his mind, alam kung may pinaplano siya and maybe that is not good for him or for us. What is it Rouel?
"Illusion? Kaya pala kanina pa tayo lakad ng lakad dito, and these walls are just the same, walang pinagbago."-Iamae. I also think of that Yam.
"Remember what you did when you are trapped with Allice's Illusion?" Wika ni Rouel matapos ang malalim na pag-iisip.
"Yes?"-Ritche.
"Maybe you can manipulate this illusion as your own just like you did in there." Sabi nito and roam his eyes around.
"I can try but, I don't know what's outside in this illusion." Binalingan ko ulit si Rouel na napahawak sa baba niya. Trying to be cute bhe? Cute ka naman na eh.
"Maybe I can help you." He duck himself and touch the ground. Ganon din ang ginawa ni Ritche at dinamdam ang paligid. Bigla na lamang napuno ng usok ang paligid circling around us at nawala. Unti-unting tumambad sa amin ang mga kahoy sa paligid. Hindi gaanong masigla at parang dapit hapon. The forbidden forest is a dead forest.
"You did it." Sambit ko. I saw a little smile from Rouel kaya napangiti din ako.
"They said that this forest was beautiful."-Ritche.
"Yes, pero patay na ito ngayon." Sabi ko.
"Now we have to find that Taron Tree." Sabi niya at agad na kumilos.
"Pero hindi pa natin nahanap ang singsing." Wika ni Iamae.
"I have it."-Rouel.
(Angelica's PoV)
I drew my hand and make a raging fire and throw it to the foes who landed on my sight. Napapasigaw ako dahil sa galit. Kailangan kong puntahan ngayon ang prinsesa pero hindi ko alam kung nasaan na ito. Inilagan ko ang espada na sana ay tumama sa akin. Sinipa ko ang bugad sa tagiliran and give him an upper cut tsaka ko siya binalot ng apoy, I want to burn them into ashes. Binalingan ko ng tingin ang ibang estudyante na nakikipaglaban din sa mga bugad. Yong iba ay may mga sugat na at nakahandusay na sa lupa.
Magulo at maingay na paligid na sozu ang nakikita ko. Water splashed everywhere, the ground is shaking and every corner is burning. The dragons are howling and fighting against those panthers na ngayon lang nakita ng marami. Birds were slaughtered and earth creatures were descended.
Ganito ba ang hinahangad ng lahat? magulo at dumadanak ang dugo at kumitil ng buhay? Why do we experience this? Bakit kailangan naming lumaban? Bakit kailangan pang dumanak ng dugo para lang makamtan ang katahimikan? How can we escape this madness?
"Sa likod mo." Agad akong napalingon and burn the bugad away from me. Binalingan ko ng tingin si Robelyn na tinanguan lang ako. Maybe this time were allies and we have to forget what happened then. Matagal na iyon and this time wala na akong balak pa na intindihin iyon.
"Thanks." Sabi ko at agad na tinungo ang mga kalaban. Hinahagisan ko lamang ng mga apoy lahat ng mga bugad na nadada-anan ko. Ganoon din si Robelyn na hinahandusay ang mga bugad gamit ang kanyang elemento. Napakarami ng kalaban at nahihirapan ang mga estudyante na kalabanin ang lakas ng mga ito. We need the royalties. Nasaan naba ang prinsesa Ellysse? I need to find her. Mas nagiging malakas kami kapag narito sila.
"We need to find the Royalties." Nagulat nalang ako ng may biglang may tumama sa ulo ko. Naliliyo ako and my vision becomes blurry. Unti-unti akong nawawalan ng malay and everything went black.
(Robelyn's PoV)
Napalingon ako kay Angelica na nakahandusay na ngayon, I made a face when I saw Ryan who's behind her. Why? Isa ba siya sa kanila. I made a water blast at ihahagis ko sana ito kay Ryan ng may matulis na bagay ang tinutok sa leeg ko. I saw rayn na kinarga ang kawawang angelica na parang isang gulay sa sako.
"Not so fast, Robelyn." I grimaced when I noticed his voice. Tsk, I was right nong una pa lang. Masama na ang nararamdaman ko sa kanya.
"Walang hiya ka Andrew. Don't tell me pati ang kapatid mo ay kampon din ng mga bugad?" I can't believe it. All this time ay napapalibutan ako ng mga traydor without knowing it.
"He is more than you think of right now." Bigla nalang may tumama sa ulo ko at humandusay ako sa lupa, I could feel my blood run to my face and everything went blur and black.
(Third Person's PoV)
Bigla na lamang dumidilim ang paligid ng gubat. Ang dating dapit hapon na araw ng kakahuyan na sumisinag sa loob ay nawawalan ng liwanag. Lahat ay muling binalot ng kilabot ng magsimulang umusok ang buong paligid.
"Hold my hand." Pilit na hindi pinahalata ni Alex ang kaba sa kanyang tinig. He needed to be strong this time, not just for him but also for Ellysse.
Maliliit na mga sinag ng araw ang nagsisilbing ilaw ng gubat. Ang mga tinig ng mga hayop at mga insekto na siguradong nasa malapit lang ay nagbibigay kilabot sa kanilang apat. Takot at kaba ang nangingibabaw sa buong paligid.
"I never like this." Nasambit ni Iamae. Si Ritche naman ay pinapatatag ang sarili sa sitwasyon and try to calm his girlfriend. Kahit siya ay natatakot ay nanatili parin itong kalmado.
Pinisil ni Ellysse ang kamay ni Alex ng biglang may tumunog na isang hayop. Napapalinga silang apat at naging alisto sa kahit na anong mangyari.
"What is that?"-Iamae.
"Shhh.."-Ritche.
"It's okay." Bulong ni Alex at hinarap si Ellysse at hinalikan nito ang noo. Sandaling nawawala ang kaba sa dibdib ni Ellysse dahil sa ginawa ng lalaki.
"We can do this okay?" He smiled to her to ease the creepiness of the darkness even they can barely see each other. Tumango lamang si Ellysse at hindi mahanap ang mga salita.
" I love you." Iyon langang kanyang nasabi sa kabila ng takot.
"Mahal din kita, more than you think." He then cupped her face and gently giving her a smack kiss. After a second ay nagpatuloy sila sa paglalakad not knowing na nahiwalay na pala ang dalawa sa kanila.
"Nasaan na sila?" tanong ni Ellysse.
Sa di kalayuan ay may nakita si Alex na isang pigura ng isang babae. Nakasuot ito ng isang magarang besteda na nababalot ng hindi maipaliwanag na Aura. Napakunot ang noo ni Alex ng mapansin ang mukha nito.
"Allice?" Agad niya itong sinundan kung saan ito nagtungo. Bigla nalang itong nawala kaya tumakbo siya para masundan ito.
"Ahhh! Rouel!" Sigaw ni Ellysse na nagpatigil kay Alex sa pagtakbo. Ngayon lamang niya napansin na nahiwalay pala siya kay Ellysse.
"Fuck!" Napamura na lamang siya sa kanyang isip.
"Ellysse!" Bumalik siya kung saan siya nanggaling kanina at hinanap ang tinig ni Ellysse subalit wala na ito. Nilamon na ng usok ang buong kagubatan. He feels frustrated ng hindi niya ito mahanap. Napuno ng kaba ang dibdib niya.
"Mahal na prinsepe." He turned his back to see the man smirking and grinning to him.
"Who are you?"
Vote, comment, share and follow me.
Thank you!