Sabrina's POV
Isang linggo na mula ngayon no'ng nangyari ang pagbaril kay Tito Romeo.
After mabaril ni James ay umuwi kami sa bahay at nagtanguan kami nila kuya at nanood ng TV at umaktong parang walang nangyari. And within a seconds ay umuwi si Mama na akay-akay si Tito Romeo. At nakita namin na ang sama ng tingin niya sa amin. Alam ba niya na kami ang gumawa niyon sa kaniya?
Sinugod pa nila kuya at Mama SI tito Romeo, pero dead on arrival na daw ito. Dahil na rin daw ay madami na ang dugong nawala rito.
Ayon ang sikretong bawal malaman nang kahit na sino. Pero nakita iyon ni David
Pero pinaaalalahanan ko siya kung ayaw niyang masunod kay tito Romeo ay tatahimik ito.
Pero noong nangyari iyon ay nakita ko sa mga mata niya ang gulat. First time niya bang makakita no'n?
Sabagay hindi naman siya gangster.
Pero bakit siya ang iniisip ko ngayon? Iniisip din ba niya ako?
Sa gitna ng pag-iisip ko ay biglang tumunog ang phone ko. Tumatawag si James. Kaya sinagot ko na ito kaagad.
"Nabili mo na ba lahat?", bungad kong tanong.
( sa katunayan nasa shortcut na ako. )
Sa likod kasi ng bahay namin kung saan may court at kung saan ko natalo si David sa arnis ay may shortcut doon papuntang palengke. Papunta na rin doon sa sakayan. Kahit saan basta shortcut 'to kung gusto mong lumabas dito sa subdivision ng madalian.
"Ah sige lalabas na ako." at lumabas ako ng Gate.
Bukas kasi ay birthday na ni Kuya Rex kaya ito kami ngayon at gagawa ng salad at grahams.
Dito na din umuuwi si James dahil wala doon si Tito at Tita, nauwi ng probinsiya dahil may aayusin daw. At saka may mga yaya naman daw sa bahay nila kaya wala daw mawawala doon.
Habang naglalakad ako ay nakatingin sa akin si David, si Rafa at Yong iba nilang mga kaibigan.
Ako naman ay dahan-dahang naglalakad dahil ang sakit ng puson ko. You know... Girl thing. At unang araw ko pa lang ngayon. Kaya masakit talaga.
Sinilip ko si James at ang mokong ay may kasamang yaya at siya ang pinagbitbit.
Ang tamad talaga nito.
Sa sobrang tamad baka 4th year pa lang ng pagla-lawyer niya ay baka tumigil na siya.
Pero napatingin ako sa likod niya at nakita ko si Diego, at para bang lumamig ang buong katawan ko.
"Nasa likod mo si Diego." kaagad na sabi ko kay James kaya napatingin siya sa likod niya. Ako naman ay palakad na sana pauwi ng bahay mang sikuhin ako ng isang hindi ko kilalang lalaki.
Maya-maya ay nasa likod ko si James.
"Okay ka lang ba?", tanong niya sa akin.
"Ansakit ng ilong ko." sagot ko at pinalibutan nila kami.
Mga pashneya!!!
Bakit ngayon pa sila nandito? Kung kailan sobrang sakit ng puson ko?!?
"Umuwi ka na doon." bulong niya sa akin.
"Napalibutan na nila tayo." bulong ko naman.
"Pero masakit puson mo diba?"
"Psh... Bahala na.", sabay harap ko kay Diego.
"Anong kailangan niyo?!?", sigaw ko. Kaya napatingin sila David sa amin.
"Paano ka ba nila nasundan?", bulong ko kay James.
"Hindi ko alam." bulong niya din.
"Pinatay niyo ang tatay ko!", sigaw niya.
"Tatay mo si Tito Romeo?"
"Oo, at hindi niya pangalan ang Romeo."
"Bakit kailangan niyong pumatay?", tanong no James.
Napatawa si Diego. "Dahil sagabal kayo."
"Tss... Pati si Tito Kobe papatayin niyo?!?", ako naman ang nagtanong.
"Wag kayong mag-alala, makikita niyo din siya any minute by now."
Tumalikod ako kay Diego at kinuha ang cellphone ko. Kailangan namin ng back up. Ang dami nila oh. Siguro mga nasa bente tong mga 'to.
Pero hindi ko pa man naida-dial ang number ng mga ka-gang ko ay kinuha na iyon sa akin at sinipa ang puson ko. Kaya napaatras ako at napaupo.
Taena ang sakit... P*ta!!!
Napahiga na lang ako sa sakit.
Hindi ko kayang makipaglaban sa kanila ngayon. Bakit kasi ngayon pa pumunta ang skulls?
Hindi ako makabangon sa sobrang sakit.
Na-letse na.
"James, hindi ko kayang bumangon." hina kong sabi.
"Humiga ka lang dito. Kaya ko 'to." sabi niya at umalis siya.
Pilitin ko mang bumangin ay hindi ko magawa.
Ang sakit ng puson ko... Nasipa pa.
Punyeta... Gagantihan ko talaga 'tong mga 'to. Wala akong ititira.
At nakita ko sa harap ko ang isang lalaki at sasaksakin niya na ako. Kaya napapikit na lang ako dahil wala akong magawa.
Ito na ba ang katapusan ko?
Pero dumaan ang ilang segundo ay wala akong naramdamang sakit kaya namulat ako at nakita ko si David na pinagsusuntok yong lalaki ng sasaksak na sana sa akin kanina.
Nakita ko maya-maya sila Kuya na nakikipag-labuan pati na din si David, si Rafa at Yong iba nilang kaibigan at nakisali na.
And within a seconds...
Nakita kong nasaksak si David at James.
Gustuhin ko mang tulungan sila ay hindi ko magawa.
"Subukan niyong bumalik dito, hindi lang yan ang makukuha niyo!", rinig kong sigaw ni Kuya Red.
Binuhat ako ni Kuya Rex at nakita ko si Diego na akay-akay ng members niya.
Inilapag ako ni Kuya katabi si David at nakita kong daing ito nang daing.
First time siguro niyong masaksak.
But to be honest ay nalulungkot ako sa kaniya. I want to protect him, pero wala akong magawa.
Posible bang mahal ko pa siya?
Pero alam kong hindi na kami puwede.
"Okay ka pa ba?", worried kong tanong.
Natawa naman si David. "Daplis lang 'to."
Kaya ngumiti na lang ako.
Lagot yan sa'kin yang mga bungo na yan.
Mauuna sila sa impyerno!