Uni
Chan အိမ်ပေါ်တက်သွားပြီး အိပ်ခန်းထဲကိုဝင်လိုက်တော့ အဝတ်စားလဲပြီးထိုင်နေတဲ့ ပေါက်စ ။ မျက်နှာလေးကလည်းနွမ်းလို့။
Chan : " ပေါက်စ ထမင်းစားကြရအောင်။ ပေါက်စကြိုက်တဲ့ ဟင်းတွေလည်းရှိတယ် စားကြရအောင်နော် "
KS : " ကျွန်တော်ကအရမ်းဆိုးလို့လား "
Chan သူပြောတာနဲ့ဆန့်ကျင်စွာပြောလာတဲ့ပေါက်စကိုလှမ်းကြည့်မိတော့သူ့ကိုမကြည့်ပဲ ပြတင်းပေါက်ကနေအဝေးကိုလှည့်ကြည့်နေသည်။
Chan : " ဟင်း....ပေါက်စ ကိုယ်ကိုကြည့်။ "
ဆိုကာ KS ကိုသူ့ဘက်ကိုဆွဲလှည့်ပြီး မျက်လုံးချင်းဆုံစေလိုက်သည်။
Chan : " ပေါက်စအခုတွေးနေတာကို ခေါင်းထဲကနေထုတ်လိုက် ပေါက်စ။ ပေါက်စ ဆိုးတယ် ဆိုတာလူမိုက်တွေကိုဆိုးတယ်ပြောတာ။ ပေါက်စ က လူမိုက်မှမဟုတ်တာ။ နောက်ပြီး ပေါက်စကဆိုးတယ်ဆိုရင်တောင်ကလေးဆိုးလေးလေ ။ ဘယ်သူကအပြစ်တင်မှာလဲပေါက်စရဲ့။ခုနကကိစ္စကိုကြည့်ပါလား ပေါက်စ မှန်တယ်လို့လူကြီးတွေတောင်ပြောသွားကြသေးတယ်။ နောက်ပြီးပေါက်စကိုဘယ်သူကဆိုးတယ်ပြောပြော ကိုယ့်မျက်လုံးထဲက ပေါက်စ က မဆိုးဘူး ဟုတ်ပြီလား "
Chan ရဲ့စကားအဆုံး Chanရဲ့ရင်ခွင်ထဲကိုဝင်ကာတင်းကျပ်နေအောင်ဖတ်ထားသော KS ။ Chan တစ်ချက်ပြုံးကာ KS ကိုပြန်ဖက်ထားလိုက်သည်။
Chan : " အချွဲလေးကွာ "
KS : " အဲ့တော့မကြိုက်ဘူးလား "
Chan : " မကြိုက်ပါဘူး "
သူ့စကားကြားတော့ရင်ခွင်ထဲကနေမော့ကြည့်ပြီးနှုတ်ခမ်းကြီးဆူထားသည်။ အသည်းယားစွာနှာခေါင်းလုံးလုံးလေးကိုဆွဲလိမ်လိုက်ကာ
Chan : " ကိုယ်က ချစ်တာပါဗျာ။ ဟောဒီက ဘဲရုပ်ဆိုးလေးကိုချစ်တာပါ "
KS : " ဟွန့် "
မျက်စောင်းထိုးကာ သူ့ကိုဖက်ထားရာကနေခွာဖို့လုပ်တော့
Chan : " လာထမင်းသွားစားမယ် "
ဟုဆိုကာ ကလေးတွေချီသလိုချီသွားလိုကသည်။ ရင်ခွင်ထဲနေပြုံးစိစိနဲ့လိုက်လာတဲ့ ပေါက်စရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးမထိန်းနိုင်စွာဆွဲနမ်းမိသည်။ ခနလေးပေမဲ့ ပေါက်စရဲ့နှုတ်ခမ်းကတကယ်ကိုချိုသည်။ ထပ်နမ်းချင်ပေမဲ့ စိတ်ကောက်တော်မူနေမှာဆိုးတာကြောင့် ထိန်းလိုက်ရသည်။ တကယ်ပြုစားနိုင်တဲ့ပေါက်စလေး။ ပေါက်စကတော့အနမ်းခံလိုက်ရတာကြောင့်လားတော့မသိဘူး တောင့်တောင့်လေးပါလာသည်။
ထမင်းစားခန်းထဲရောက်တော့ထိုင်ခုံပေါ်မှာချပေးတော့မှ အသိဝင်သည်လားမပြောတက် လည်ပင်းကိုမလွှတ်တမ်းဖတ်ထားသည်။ မျက်နှာကိုလည်းလွှထားသေးသည်။ သူ့မှာထိုင်မရထမရ ဖြစ်နေတော့သည်။
Chan : " ပေါက်စ လွှတ်ပေးလေ ။ ကိုယ်ပေါက်စအတွက် ထမင်းထည့်ပေးရအုံးမယ်လေ။ ပြီးတော့ ဟင်းလည်းပြန်နွေးရအုံးမယ် "
လွှတ်များပေးမလားလို့ပြောပေမဲ့ဒင်းလေးကဟိုဘက်လှည့်ကာမကြားချင်ယောင်ဆောင်ပြီး သူ့ဖြစ်နေတဲ့ပုံကိုခိုးရယ်နေသည်။ Chan ခပ်ညစ်ညစ်အပြုံးတစ်ချက်ကိုပြုံးလိုက်သည်ကို KS မသိလိုက်။
Chan : " မလွှတ်ဘူးလား ပေါက်စ "
ထပ်ပြီးမသိချင်ယောင်ဆောင်နေတာကြောင့်ပေါက်စရဲ့မျက်နှာကိုဆွဲလှည့်ကာ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကိုနမ်းမိသည်။ KS အစကတော့ ဟိုလူကြီးကိုစချင်လို့ဆွဲထားပေမဲ့ အခုတော့သူ့နှုတ်ခမ်းကိုဟိုလူကြီးက အငမ်းမရနမ်းနေသည်။ နှုတ်ခမ်းကိုထိရုံတင်တောင် လူကမလှုပ်နိုင်ဖြစ်ဖြစ်သွားတာ အခုလိုနှုတ်ခမ်းတစ်ခုလုံးကို ချိုချဥ်လိုဆွဲစုတ်ပြီးနမ်းနေတော့ KS ဘာမှပြန်မလုပ်နိုင်။အဲ့လူကြီးနဲ့ပက်သက်လာရင်အရာအားလုံးပျော့ညံ့သွားတက်တဲ့ကိုယ့်ကိုယ်ကိုသာဒေါသထွက်သည်။ Chan ကတော့နမ်းနေရာကအားမရတာကြောင့် KS ကိုပွေ့ချီလိုက်ပြီး KS နေရာမှာထိုင်လိုက်ကာ KS ကိုသူ့ပေါင်ပေါ်တင်ကာအနမ်းတွေကိုပြန်ဆက်သည်။ ဒီတစ်ခါတော့ လျှာက KS ပါးစပ်ထဲဝင်ကာ KS လျှာနဲ့ နှုတ်ခမ်းတစ်ခုလုံးစားသုံးနေပြန်သည်။ Chan လုပ်သမျှငြိမ်ခံနေရင်း KS မွမ်းလာတာကြောင့် Chan ကိုတွန်းထုတ်တော့သည်။ Chan က အလိုက်သိစွာ နှုတ်ခမ်းကနေလည်ပင်းကိုနမ်းနေပြန်သည်။ KS ရဲ့အင်္ကျီကိုဆွဲမချွတ်ရုံတမယ် အင်္ကျီကိုပခုံးအောက်ရောက်အောင်ဆွဲချကာ KS ကိုနမ်းနေပြန်သည်။ KS မှာ Chan ရဲ့အပေါ်ကနေမလူးသာမလွန့်သာ ငြိမ်ခံနေရသည်။ နောက်ပြီး Chan ရဲ့ဟာက သူ့ကိုလာထောက်နေတာကြောင့် တစ်ကိုယ်လုံးလှုပ်မရတော့ သူတစ်ခြားအရာတွေကိုသာစပ်စုစိန်လှုပ်ပြီးအကုန်သိပေမဲ့ ရည်းစားနဲ့အခုလိုကိစ္စတွေကိုလှည့်တောင်မကြည့်ခဲ့။ အခုတော့သူ့မှာဘာဆက်လုပ်မှန်းမသိတော့။မင်္ဂလာဦးညတုန်းကလဲဘာမှန်းမသိပြီးသွားသလို တစ်ခြားညတွေတုန်းကလည်း ရင်ခွင်ထဲအိပ်ရုံကလွဲပြီးမရှိတာကြောင့်အခုဟာကြီး KS တကယ်ကိုဘာဖြစ်နေမှန်းမသိ။ သူ မလှုပ်ဘဲ Chan ပေါ်မှာငြိမ်ငြိမ်ပဲထိုင်နေလိုက်သည်။ Chan နမ်းနေရင်းမှာ KS ခန္ဓာကိုယ်တောင့်တောင့်လေးဖြစ်နေတာကိုသတိထားမိပြီးနမ်းနေတာကိုရပ်လိုက်သည်။ သူရပ်လိုက်တော့ပြူးကြောင်ကြောင်လေးပြန်ကြည့်လာတဲ့ ပေါက်စ။ ပေါက်စ အသက် 18 ပြည့်ထားတာလည်းမကြာသေး။ ပြီးတော့ ဘာမှမသိတဲ့ Innocence လေး။ Chan KS ကိုထိုင်ခုံပေါ်ချပေးလိုက်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲကိုပြေးကာကိုယ့်ဘာသာဖြေရှင်းလိုက်ရသည်။ KS ကတော့ထမင်းစားခန်းမှာမျက်နှာပူစွာကျန်ခဲ့သည်။ မှန်သွား ကြည့်စရာတောင်မလို သူမျက်နှာကရဲပတောင်းခတ်နေမှာအသေချာ။ ထသွားချင်ပေမဲ့ ခြေထောက်က သစ္စာဖောက်နေသည်။ Chan ဘာသွားလုပ်တယ်ဆိုတာသိနေတော့ပိုဆိုးသည်။ မျက်နှာပူပူနဲ့ပဲထိုင်စောင့်နေလိုက်သည်။ Chan ပြန်ရောက်လာတော့ဘာမှမပြော သူစားဖို့ကိုသာပြင်ပေးနေသည်။ စားပွဲပေါ်မှာ KS ကြိုက်တဲ့ဟင်းတွေနဲ့အပြည့်။ KS ထမင်းကိုအမြန်းစားပြီးထဖို့အလုပ်
Chan : " ပေါက်စတော်ပြီလား စားအုံးလေ "
KS : " ဟို ဗိုက်ဝပြီ "
Chan : " အင်းပါ "
Chan နဲ့စကားပြောပြီးထကာတစ်လှမ်းလောက်ပဲလျှောက်ပြီး လဲကျသွားသည်။ KS တစ်ယောက် အဲ့လောက်ပျော့ညံ့တဲ့ကိုယ့်ကိုသာကျိန်ဆဲနေတော့တယ်။ Chan မှာတော့ KS လဲသွားတာကြောင့် သူ့နားသွားကာ ပွေ့ချီလိုက်ရသည်။
T.B.C.
အမှားရင်ခွင့်လွှတ်ပါ။ စာဖတ်သူတစ်ယောက်ချင်းဆီကိုကျေးဇူးတင်လျက်.....
နောက်ကျသွားတာ SORRY ပါ။
Zawgyi
Chan အိမ္ေပၚတက္သြားၿပီး အိပ္ခန္းထဲကိုဝင္လိုက္ေတာ့ အဝတ္စားလဲၿပီးထိုင္ေနတဲ့ ေပါက္စ ။ မ်က္ႏွာေလးကလည္းႏြမ္းလို႔။
Chan : " ေပါက္စ ထမင္းစားၾကရေအာင္။ ေပါက္စႀကိဳက္တဲ့ ဟင္းေတြလည္းရွိတယ္ စားၾကရေအာင္ေနာ္ "
KS : " ကၽြန္ေတာ္ကအရမ္းဆိုးလို႔လား "
Chan သူေျပာတာနဲ႔ဆန္႔က်င္စြာေျပာလာတဲ့ေပါက္စကိုလွမ္းၾကည့္မိေတာ့သူ႔ကိုမၾကည့္ပဲ ျပတင္းေပါက္ကေနအေဝးကိုလွည့္ၾကည့္ေနသည္။
Chan : " ဟင္း....ေပါက္စ ကိုယ္ကိုၾကည့္။ "
ဆိုကာ KS ကိုသူ႔ဘက္ကိုဆြဲလွည့္ၿပီး မ်က္လုံးခ်င္းဆုံေစလိုက္သည္။
Chan : " ေပါက္စအခုေတြးေနတာကို ေခါင္းထဲကေနထုတ္လိုက္ ေပါက္စ။ ေပါက္စ ဆိုးတယ္ ဆိုတာလူမိုက္ေတြကိုဆိုးတယ္ေျပာတာ။ ေပါက္စ က လူမိုက္မွမဟုတ္တာ။ ေနာက္ၿပီး ေပါက္စကဆိုးတယ္ဆိုရင္ေတာင္ကေလးဆိုးေလးေလ ။ ဘယ္သူကအျပစ္တင္မွာလဲေပါက္စရဲ့။ခုနကကိစၥကိုၾကည့္ပါလား ေပါက္စ မွန္တယ္လို႔လူႀကီးေတြေတာင္ေျပာသြားၾကေသးတယ္။ ေနာက္ၿပီးေပါက္စကိုဘယ္သူကဆိုးတယ္ေျပာေျပာ ကိုယ့္မ်က္လုံးထဲက ေပါက္စ က မဆိုးဘူး ဟုတ္ၿပီလား "
Chan ရဲ့စကားအဆုံး Chanရဲ့ရင္ခြင္ထဲကိုဝင္ကာတင္းက်ပ္ေနေအာင္ဖတ္ထားေသာ KS ။ Chan တစ္ခ်က္ျပဳံးကာ KS ကိုျပန္ဖက္ထားလိုက္သည္။
Chan : " အခၽြဲေလးကြာ "
KS : " အဲ့ေတာ့မႀကိဳက္ဘူးလား "
Chan : " မႀကိဳက္ပါဘူး "
သူ႔စကားၾကားေတာ့ရင္ခြင္ထဲကေနေမာ့ၾကည့္ၿပီးႏွုတ္ခမ္းႀကီးဆူထားသည္။ အသည္းယားစြာႏွာေခါင္းလုံးလုံးေလးကိုဆြဲလိမ္လိုက္ကာ
Chan : " ကိုယ္က ခ်စ္တာပါဗ်ာ။ ေဟာဒီက ဘဲ႐ုပ္ဆိုးေလးကိုခ်စ္တာပါ "
KS : " ဟြန္႔ "
မ်က္ေစာင္းထိုးကာ သူ႔ကိုဖက္ထားရာကေနခြာဖို႔လုပ္ေတာ့
Chan : " လာထမင္းသြားစားမယ္ "
ဟုဆိုကာ ကေလးေတြခ်ီသလိုခ်ီသြားလိုကသည္။ ရင္ခြင္ထဲေနျပဳံးစိစိနဲ႔လိုက္လာတဲ့ ေပါက္စရဲ့ႏွုတ္ခမ္းေလးမထိန္းနိုင္စြာဆြဲနမ္းမိသည္။ ခနေလးေပမဲ့ ေပါက္စရဲ့ႏွုတ္ခမ္းကတကယ္ကိုခ်ိဳသည္။ ထပ္နမ္းခ်င္ေပမဲ့ စိတ္ေကာက္ေတာ္မူေနမွာဆိုးတာေၾကာင့္ ထိန္းလိုက္ရသည္။ တကယ္ျပဳစားနိုင္တဲ့ေပါက္စေလး။ ေပါက္စကေတာ့အနမ္းခံလိုက္ရတာေၾကာင့္လားေတာ့မသိဘူး ေတာင့္ေတာင့္ေလးပါလာသည္။
ထမင္းစားခန္းထဲေရာက္ေတာ့ထိုင္ခုံေပၚမွာခ်ေပးေတာ့မွ အသိဝင္သည္လားမေျပာတက္ လည္ပင္းကိုမလႊတ္တမ္းဖတ္ထားသည္။ မ်က္ႏွာကိုလည္းလႊထားေသးသည္။ သူ႔မွာထိုင္မရထမရ ျဖစ္ေနေတာ့သည္။
Chan : " ေပါက္စ လႊတ္ေပးေလ ။ ကိုယ္ေပါက္စအတြက္ ထမင္းထည့္ေပးရအုံးမယ္ေလ။ ၿပီးေတာ့ ဟင္းလည္းျပန္ေႏြးရအုံးမယ္ "
လႊတ္မ်ားေပးမလားလို႔ေျပာေပမဲ့ဒင္းေလးကဟိုဘက္လွည့္ကာမၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး သူ႔ျဖစ္ေနတဲ့ပုံကိုခိုးရယ္ေနသည္။ Chan ခပ္ညစ္ညစ္အျပဳံးတစ္ခ်က္ကိုျပဳံးလိုက္သည္ကို KS မသိလိုက္။
Chan : " မလႊတ္ဘူးလား ေပါက္စ "
ထပ္ၿပီးမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာေၾကာင့္ေပါက္စရဲ့မ်က္ႏွာကိုဆြဲလွည့္ကာ ႏွုတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကိုနမ္းမိသည္။ KS အစကေတာ့ ဟိုလူႀကီးကိုစခ်င္လို႔ဆြဲထားေပမဲ့ အခုေတာ့သူ႔ႏွုတ္ခမ္းကိုဟိုလူႀကီးက အငမ္းမရနမ္းေနသည္။ ႏွုတ္ခမ္းကိုထိ႐ုံတင္ေတာင္ လူကမလွုပ္နိုင္ျဖစ္ျဖစ္သြားတာ အခုလိုႏွုတ္ခမ္းတစ္ခုလုံးကို ခ်ိဳခ်ဥ္လိုဆြဲစုတ္ၿပီးနမ္းေနေတာ့ KS ဘာမွျပန္မလုပ္နိုင္။အဲ့လူႀကီးနဲ႔ပက္သက္လာရင္အရာအားလုံးေပ်ာ့ညံ့သြားတက္တဲ့ကိုယ့္ကိုယ္ကိုသာေဒါသထြက္သည္။ Chan ကေတာ့နမ္းေနရာကအားမရတာေၾကာင့္ KS ကိုေပြ႕ခ်ီလိုက္ၿပီး KS ေနရာမွာထိုင္လိုက္ကာ KS ကိုသူ႔ေပါင္ေပၚတင္ကာအနမ္းေတြကိုျပန္ဆက္သည္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ လၽွာက KS ပါးစပ္ထဲဝင္ကာ KS လၽွာနဲ႔ ႏွုတ္ခမ္းတစ္ခုလုံးစားသုံးေနျပန္သည္။ Chan လုပ္သမၽွၿငိမ္ခံေနရင္း KS မြမ္းလာတာေၾကာင့္ Chan ကိုတြန္းထုတ္ေတာ့သည္။ Chan က အလိုက္သိစြာ ႏွုတ္ခမ္းကေနလည္ပင္းကိုနမ္းေနျပန္သည္။ KS ရဲ့အကၤ်ီကိုဆြဲမခၽြတ္႐ုံတမယ္ အကၤ်ီကိုပခုံးေအာက္ေရာက္ေအာင္ဆြဲခ်ကာ KS ကိုနမ္းေနျပန္သည္။ KS မွာ Chan ရဲ့အေပၚကေနမလူးသာမလြန္႔သာ ၿငိမ္ခံေနရသည္။ ေနာက္ၿပီး Chan ရဲ့ဟာက သူ႔ကိုလာေထာက္ေနတာေၾကာင့္ တစ္ကိုယ္လုံးလွုပ္မရေတာ့ သူတစ္ျခားအရာေတြကိုသာစပ္စုစိန္လွုပ္ၿပီးအကုန္သိေပမဲ့ ရည္းစားနဲ႔အခုလိုကိစၥေတြကိုလွည့္ေတာင္မၾကည့္ခဲ့။ အခုေတာ့သူ႔မွာဘာဆက္လုပ္မွန္းမသိေတာ့။မဂၤလာဦးညတုန္းကလဲဘာမွန္းမသိၿပီးသြားသလို တစ္ျခားညေတြတုန္းကလည္း ရင္ခြင္ထဲအိပ္႐ုံကလြဲၿပီးမရွိတာေၾကာင့္အခုဟာႀကီး KS တကယ္ကိုဘာျဖစ္ေနမွန္းမသိ။ သူ မလွုပ္ဘဲ Chan ေပၚမွာၿငိမ္ၿငိမ္ပဲထိုင္ေနလိုက္သည္။ Chan နမ္းေနရင္းမွာ KS ခႏၶာကိုယ္ေတာင့္ေတာင့္ေလးျဖစ္ေနတာကိုသတိထားမိၿပီးနမ္းေနတာကိုရပ္လိုက္သည္။ သူရပ္လိုက္ေတာ့ျပဴးေၾကာင္ေၾကာင္ေလးျပန္ၾကည့္လာတဲ့ ေပါက္စ။ ေပါက္စ အသက္ 18 ျပည့္ထားတာလည္းမၾကာေသး။ ၿပီးေတာ့ ဘာမွမသိတဲ့ Innocence ေလး။ Chan KS ကိုထိုင္ခုံေပၚခ်ေပးလိုက္ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲကိုေျပးကာကိုယ့္ဘာသာေျဖရွင္းလိုက္ရသည္။ KS ကေတာ့ထမင္းစားခန္းမွာမ်က္ႏွာပူစြာက်န္ခဲ့သည္။ မွန္သြား ၾကည့္စရာေတာင္မလို သူမ်က္ႏွာကရဲပေတာင္းခတ္ေနမွာအေသခ်ာ။ ထသြားခ်င္ေပမဲ့ ေျခေထာက္က သစၥာေဖာက္ေနသည္။ Chan ဘာသြားလုပ္တယ္ဆိုတာသိေနေတာ့ပိုဆိုးသည္။ မ်က္ႏွာပူပူနဲ႔ပဲထိုင္ေစာင့္ေနလိုက္သည္။ Chan ျပန္ေရာက္လာေတာ့ဘာမွမေျပာ သူစားဖို႔ကိုသာျပင္ေပးေနသည္။ စားပြဲေပၚမွာ KS ႀကိဳက္တဲ့ဟင္းေတြနဲ႔အျပည့္။ KS ထမင္းကိုအျမန္းစားၿပီးထဖို႔အလုပ္
Chan : " ေပါက္စေတာ္ၿပီလား စားအုံးေလ "
KS : " ဟို ဗိုက္ဝၿပီ "
Chan : " အင္းပါ "
Chan နဲ႔စကားေျပာၿပီးထကာတစ္လွမ္းေလာက္ပဲေလၽွာက္ၿပီး လဲက်သြားသည္။ KS တစ္ေယာက္ အဲ့ေလာက္ေပ်ာ့ညံ့တဲ့ကိုယ့္ကိုသာက်ိန္ဆဲေနေတာ့တယ္။ Chan မွာေတာ့ KS လဲသြားတာေၾကာင့္ သူ႔နားသြားကာ ေပြ႕ခ်ီလိုက္ရသည္။
T.B.C.
အမွားရင္ခြင့္လႊတ္ပါ။ စာဖတ္သူတစ္ေယာက္ခ်င္းဆီကိုေက်းဇူးတင္လ်က္.....
ေနာက္က်သြားတာ SORRY ပါ။