You're FAKE [Complete]

By ItsMeYiling

346K 24.7K 818

ស្រឡាញ់អ្នក គឺជាកំហុសធំបំផុតក្នុងជីវិតខ្ញុំ " មនុស្សក្លែងក្លាយ!!! " More

ផ្តើមរឿង
ភាគទី 1 : ទះខ្លួនឯង3កំភ្លៀងទៅ
ភាគទី 2 : ខ្ញុំជូនបង
ភាគទី 3 : បេះដូងផ្សាភ្ជាប់អតីតកាល
ភាគទី 4 : ខ្ញុំអាចយករួចខ្លួនបាន
ភាគទី 5 : ចង់ប៉ះគេ ត្រូវតែរំលងសាកសពយើងសិន
ភាគទី 6 : កុំធ្វើបាបគេទាំងកាយទាំងចិត្ត
ភាគទី 7 : ផ្ញើទុកសិនចុះ
ភាគទី 8 : វាត្រូវការបង
ភាគទី 9 : ចាប់ចងបោះចូលបន្ទប់ឱ្យយើង
ភាគទី 10 : ក្មេងឆ្លាត
ភាគទី 11 : គួរឱ្យខ្ពើមរអើម
ភាគទី 12 : ឯងនឹងស្តាយក្រោយពេញមួយជីវិត
ភាគទី 13 : លេងមែនទែនឬ?
ភាគទី 14 : បំផ្លាញ Fire Swan
ភាគទី 15 : មុខមាត់ពិត
ភាគទី 16 : គួរឱ្យខ្ពើមរអើម
ភាគទី 17 : ស្រឡាញ់?
Attention!!
ភាគទី 18 : មិត្តចាស់
ភាគទី 19 : ឯងនឹងស្លាប់
ភាគទី 20 : ចង់ដឹងណាស់ហ្អេស?
ភាគទី 21 : មិនត្រូវការមិត្តបែបនេះ....
ភាគទី 22 : នេះជាក្តីសុខឬ?
ភាគទី 23 : ឆាប់ជា...!
ភាគទី 24 : មិនទាន់ដល់ពេល
ភាគទី 25 : ពួក Fire Swan ជាហ្គេយ៍
ភាគទី 26 : ដង្កូវធំណាស់
ភាគទី 27 : មនុស្សគ្មានតម្លៃ
ភាគទី 28 : កក់ក្តៅទេ?
ភាគទី 29 : ខ្ញុំស្រឡាញ់បង
ភាគទី 30 : ព្រោះគេគ្មានបេះដូង
ភាគទី 31 : បីថ្ងៃទៀត
ភាគទី 32 : ឈប់ត្រួតត្រាលើជីវិតខ្ញុំទៅ
ភាគទី 33 : អ្វីក៏ខ្ញុំហ៊ានធ្វើដើម្បីអ្នក
ភាគទី 34 : ប្រច័ណ្ឌព្រោះស្រឡាញ់
ភាគទី 35 : ក្មេងឆ្គួត
ភាគទី 36 : មើលងាយខ្ញុំឆ្អែតឆ្អន់ឬនៅ?
ភាគទី 37 : គេនិយាយការពិត ហេតុអីខ្ញុំចាំបាច់ឈឺ?
ភាគទី 38
ភាគទី 39
ភាគទី 40
ភាគទី 41
ភាគទី 42
ភាគទី 43
ភាគទី 44
ភាគទី 45
ភាគទី 46
ភាគទី 48
ភាគទី 49
ភាគទី 50
ភាគទី 51
ភាគទី 52
ភាគទី 53
ភាគទី 54
ភាគទី 55
ភាគទី 56
ភាគទី 57
ភាគទី 58
ភាគទី 59
ភាគទី60
ភាគទី 61
ភាគទី 62
ភាគទី 63 : ការពិតគ្រប់យ៉ាង
ភាគទី 64 : ខ្ញុំឆ្អែតឆ្អន់ហើយ
ភាគទី 65
ភាគទី 66
ភាគទី 67
ភាគទី 68
ភាគទី 69
ភាគទី 70
ភាគទី 71
ភាគទី 72
ភាគទី 73
ភាគទី 74
ភាគទី 75
Attention
ភាគទី 76
ភាគទី 77
ភាគទី 78
ភាគទី 79
ភាគទី 80
ភាគទី 81
ភាគទី 82
ភាគទី 83
ភាគទី 84
ភាគទី 85
ភាគទី 86
ភាគទី 87
ភាគទី 88
ភាគទី 89
ភាគទី 90 : បងថាទៅ! គេសមនឹងទទួលបានឱកាសជាលើកទីពីរទេ?
ភាគទី 91 : គ្រាន់តែក្តីស្រឡាញ់ដែលខ្ញុំមានកន្លងមក វាក៏ពិបាកគ្រប់គ្រងណាស់ទៅហើយ
ភាគទី 92 : ជឿជាក់លើខ្ញុំ
ភាគទី 93 : នាងចង់ឈ្នះខ្លាំងណាស់
ភាគទី 94 : បើបងចង់ឈ្នះ អូនក៏ឱ្យបងឈ្នះ
ភាគទី 95 : ទីបំផុត... ខ្ញុំយល់ព្រមដោះលែងខ្លួនឯងហើយ
ភាគទី 96 : មួយយប់... ១០ដង
ភាគទី 97 : វាអស្ចារ្យណាស់ ខ្ញុំស្ទើរឆ្គួតទៅហើយ 18+
ភាគទី 98 : បងសម្លាញ់... ជួយអូនផង 18+
ភាគទី 99 : Yuki ជាព្រិលឬ?
ភាគទី 100 : កុំភ្លេចអូនណា៎... KangMo-san 18+
ភាគទី 101 : ត្រូវទេ ម៉ាក់តូច?
ភាគទី 102 : ខ្ញុំនឹងមិនឯការទៀតទេ
103 : ពួកយើងនឹងរៀបការ
ភាគទី 104 : អូននឹងរង់ចាំបងទេ?
ភាគទី 105 : ព្រមរៀបការនឹងខ្ញុំទេ?
ភាគទី 106 : Jungkook ធ្វើបានល្អណាស់
ភាគទី 107 : ខ្ញុំពិតជាខ្លាចខ្លាំងណាស់
ភាគទី 108 : ចៅកែ Kim ល្មមដល់ពេលរៀបការហើយ
ភាគបញ្ចប់
KangMo x Yuki side story
Sulli x Hakai Side Story

ភាគទី 47

3.3K 204 10
By ItsMeYiling

       បន្ទាប់ពីចប់ម៉ោងរៀននៅសាលា Jungkook ក៏នាំ Taehyung ទៅញ៉ាំអីជាមួយគ្នារួចហើយទើបនាំមកផ្ទះជួលរបស់គេ។ រាងតូចដោះកាតាបដាក់លើតុហើយអង្គុយលើសាឡុងមុខទូរទស្សន៍ ខណៈម្ចាស់ផ្ទះកំពុងផ្លាស់សម្លៀកបំពាក់ក្នុងបន្ទប់ ទោះបី Jungkook នៅម្នាក់ឯងហើយថែមទាំងជាក្មេងប្រុសក៏ដោយ តែផ្ទះសម្បែងរៀបចំមានសណ្តាប់ធ្នាប់ល្អណាស់ បើនិយាយពីទំហំផ្ទះ អាចនិយាយបានថាវាធំពេកហើយក្នុងការរស់នៅម្នាក់ឯង ឆ្ងល់ណាស់ថានៅម្នាក់ឯងរាល់ថ្ងៃ Jungkook មានអារម្មណ៍ថាល្ហល្ហេវដូចគេឬក៏អត់ទេ?
       « Taehyung! »
       រាងក្រាស់ដើរចេញពីបន្ទប់ជាមួយខោយឺតជើងធំខ្លីក្រោមជង្គង់បន្តិចជាមួយនឹងអាវស្តើងដៃខ្លីមើលឃើញដល់សាច់ដុំ ដុំៗរបស់គេដែលពួនសំងំនៅខាងក្នុង។
       « រួចហើយអ្ហេស? »
       Tae ងាកមុខទៅសួរទាំងរៀបឫកមិនត្រូវ មិនមែនជាលើកដំបូងរបស់គេទេ តែក្នុងទ្រូងបែរជាញាប់ញ័រ ក្នុងពោះក៏រមួលបុកផឹបៗ បង្ហាញថាគេកំពុងភិតភ័យស្ទើរតែញ័រខ្លួនទៅហើយ។
       « បង...បងចង់ងូតទឹកសិនទេ? » Jungkook សួរព្រមទាំងលើកមេដៃចង្អុលទៅទ្វារបន្ទប់ក្រោយខ្នង។
       ទឹកមុខ Taehyung មិនសូវល្អនោះទេ បបូរមាត់ក៏ឡើងស្លេក ពេលឃើញបែបនេះធ្វើឱ្យគេរារែកចិត្តកាន់តែខ្លាំងឡើង។ នេះអាចជាលើកចុងក្រោយដែលគេអាចនៅក្បែរអាចប៉ះពាល់ Taehyung ដូច្នេះគេចង់ឱ្យវាក្លាយជាពេលវេលាដែលមានក្តីសុខបំផុតមិនអាចបំភ្លេចបាន ព្រោះបន្ទាប់ពីរឿងរ៉ាវយប់នេះកន្លងផុតទៅ គេនឹងបញ្ចប់ល្បែងមួយនេះហើយប្រហែលជាត្រូវចាកចេញក្នុងនាមជាអ្នកឈ្នះ ជឿថាមួយជីវិតនេះពួកគេមិនអាចជួបគ្នាម្តងទៀតនោះទេ។
       « អឺម បងទៅងូតទឹកសិនហើយ! » Tae និយាយហើយប្រញាប់រត់ចូលបន្ទប់ទឹក។
      
       តំណក់ទឹកថ្លាៗស្រក់ស្រោចមកលើរាងកាយតូចស្តើងដែលឈរទាំងអាក្រាតក្នុងបន្ទប់ទឹកក្រោមទឹកផ្កាឈូកដែលនៅខ្ពស់ជាងក្បាលរបស់គេបន្តិច។ ដៃស្រឡូនលើកអង្អែលកញ្ចឹងកសខ្ចីនិងដើមដៃថ្នមៗខ្លាចក្រែងថានឹងធ្វើឱ្យវាឡើងក្រហមជាំបើប្រើកម្លាំងខ្លាំងពេក។
       ទឹកត្រជាក់ដែលស្រោចមកលើខ្លួនប្រាណធ្វើឱ្យគេមានអារម្មណ៍ថារងារ រាងតូចលើកដៃបម្រុងមួលបិទទឹក ស្រាប់តែមានដៃរឹងមាំមួយគូលូកមកអោបខ្លួនប្រាណគេពីខាងក្រោយជាប់។ មិនប្រាប់ក៏ដឹងថាជានរណា Tae ងាកមុខមើលអ្នកក្រោយយឺតៗធ្វើឱ្យគេញញឹមតបមកវិញ។
       « ចូលមកបានយ៉ាងម៉េច? » រាងតូចសួរព្រោះមុននេះគេចាំបានថាដាក់គន្លឹះទ្វារហើយ។
       « វាជាផ្ទះរបស់ខ្ញុំ បន្ទប់មួយណាដែលខ្ញុំចូលមិនបាន? » Jungkook លើកសោបង្ហាញហើយដាក់វាទៅលើឡាបូមុខកញ្ចក់ធំក្បែរដៃ។
       « ចូលមកធ្វើអី? ក្រែងថាងូតរួចហើយអ្ហេស? » Tae ឈរបែរខ្នងឱ្យគេអោបខណៈគេក៏កំពុងអាក្រាតគ្មានសម្លៀកបំពាក់ដូចគ្នា។
       « មកដុសខ្នងឱ្យបង... »
       រាងក្រាស់ខ្សឹបតិចៗមុននឹងថើបកញ្ចឹងកអ្នកខាងមុខហើយខិតទៅកៀនបន្តិចប្រើមាត់បឺតជញ្ជក់ត្រង់ស្មារបស់គេរហូតដល់វាឡើងក្រហមជាច្រើនកន្លែង។
       « Jungkook ឈប់ទៅ រសើបណាស់! »
       Tae បម្រាស់ខ្លួនតិចៗទើបត្រូវគេទាញឱ្យបែរមកប្រឈមមុខដាក់គ្នា។ ដៃក្រាស់អោបរឹតចង្កេះតូចមួយនោះឱ្យផ្អឹបជាប់នឹងចង្កេះរបស់គេ ស្របពេលភាពរឹងមាំនៅផ្នែកខាងក្រោមកំពុងងើបរីកមាឌឡើងប៉ះនឹងភាពរឹងមាំរបស់អ្នកម្ខាងទៀត។ Taehyung សម្លឹងមុខអ្នកដែលមានមាឌធំជាងទាំងអៀនឡើងក្រហមថ្ពាល់ រាងកាយរបស់ Jungkook ពិតជាទាក់ទាញណាស់ ពេលទឹកស្រក់ចុះសើមសក់របស់គេដែលវែងគ្របលើភ្នែក រួមជាមួយតំណក់ទឹកដែលជាប់មានលើខ្លួនធ្វើឱ្យគេកាន់តែ Hot អាចដុតអារម្មណ៍អ្នកនៅក្បែរឱ្យពុះកញ្ជ្រោលឡើង។
       Jungkook អោនទៅបឺតជញ្ជក់បបូរមាត់ស្តើងរបស់ Tae ថ្នមៗមុននឹងជ្រែកអណ្តាតចូលទៅក្រឡុកក្រឆា ផ្តោះប្តូរអណ្តាតគ្នាក្នុងក្រអូមមាត់អ្នកម្ខាងទៀតរហូតអស់ចិត្តហើយ ទើបងាកមកថើបថ្ពាល់ បន្ទាប់មកថើបបង្អូសចុះមកគល់កសខ្ចីរបស់ Tae ។ ក្រោយពីបន្សល់ទុកស្នាមក្រហមជាំជាច្រើនកន្លែងនៅលើគល់កនឹងទ្រូងរបស់គេហើយ Jungkook ក៏ទាញ Tae ឱ្យច្រត់ដៃទៅលើឡាបូមុខកញ្ចក់ហើយថើបជញ្ចក់តាមឆ្អឹងខ្នងរបស់គេចុះមកក្រោមរហូតដល់តំបន់ហាមឃាត់របស់គេទើបយកដៃទៅអង្អែលត្រង់នោះថ្នមៗ។
       « Jungkook.... អា៎... »
       Tae ខាំមាត់ងាកមើល Jungkook ដែលកំពុងប្រើម្រាមដៃរុករានតំបន់សម្ងាត់របស់គេព្រមទាំងប្រើអណ្តាតគ្រវីគ្រវាសលើនោះជាច្រើនដង។ អារម្មណ៍ដែលគេមិនធ្លាប់ឆ្លងកាត់ក៏ស្រាប់តែប្រាកដរូបរាងឡើងរកប្រាប់មិនត្រូវ វាប្រៀបដូចជាអារម្មណ៍ភ័យអរ រំភើប និងក្តីសុខកំពុងលាយឡំគ្នាច្របូកច្របល់ពេញក្នុងពោះរបស់គេ។
       « បានហើយ Jungkook.. » Tae ទាញ Jungkook ឱ្យក្រោកឈរឡើងហើយថើបមាត់គេយឺតៗ។
       « Taehyung-Ah.. ខ្ញុំស្រឡាញ់បង! »
       Jungkook ខ្សឹបតិចៗមុននឹងសូកភាពរឹងមាំរបស់គេចូលក្នុងភាពទន់ជ្រាយរបស់ Tae យឺតៗរហូតកប់ដល់គល់បន្ទាប់មកធ្វើចលនាដកចេញដាក់ចូលមួយៗថ្នមៗ ក្រោយមកក៏ប្រែជាខ្លាំងឡើងៗតាមអារម្មណ៍ពុះកញ្ជ្រោលរបស់គេ។
       « Jung... Jungkook... Jungkook... អា៎...អាស៎...! » រាងតូចអោនក្បាលក្រាបទៅលើឡាបូមុខកញ្ចក់ព្រោះត្រូវអ្នកម្ខាងទៀតសម្រុកចូលញាប់រហូតដល់ជើងគេញ័រពិបាកឈរ។
       « Taehyung... Tae! » Jungkook ងើបមុខឡើង ដៃទាំងគូចាប់ចង្កេះ Tae មកបោកផ្ទប់នឹងភាពរឹងមាំរបស់គេខ្លាំងៗ។
       « Gguk... បង..បងចង់ឃើញមុខឯង! » Taehyung និយាយតិចៗស្ទើរស្តាប់មិនឈឺទើប Jungkook ទាញគេឱ្យងើបមុខឡើងឈរត្រង់ខ្លួនអែនត្រគាកទៅរកគេ ទាំងនៅធ្វើចលនាសម្រុកញាប់ស្អេក។
       « សម្លឹងមើលកញ្ចក់! » រាងក្រាស់ខ្សឹបប្រាប់មុននឹងអោនទៅថើបស្មារបស់រាងតូចថ្នមៗ។
       « Jung- »
       Taehyung បើកភ្នែកធំៗពេលមើល Jungkook ឃើញថាជា K នៅក្នុងកញ្ចក់ទើបប្រញាប់ងាកមុខមើលអ្នកខាងក្រោយ។ មិនមែន K ទេ គេជា Jeon Jungkook រាងតូចប្រាប់បិទភ្នែកព្យាយាមប្រាប់ខ្លួនឯងឱ្យស្ងប់ចិត្ត តែមុននេះពេល Jungkook អោនមុខចុះ សក់ពណ៌ខ្មៅរបស់គេវែងគ្របលើភ្នែក ពិតជាដូច K ខ្លាំងណាស់ សូម្បីតែ Tae ក៏មើលច្រឡំដែរ។
       « ខ្ញុំ... ខ្ញុំជិតដល់ហើយ! » Jungkook ទាញ Tae ទៅថើបមាត់ព្រមទាំងសម្រុកខ្លាំងៗ។
       « អា៎....អឹ..អាស៎ »
       សម្លេងថ្ងួចថ្ងូរប្រែជាស្ងប់ស្ងាត់នៅសល់តែសម្លេងដង្ហក់ដង្ហើមរបស់គូស្នេហ៍ទាំងពីរបន្ទាប់ពីនាគរាជរបស់ Jungkook ព្រួសពិសចេញមកច្រើនសន្ធឹកដាក់ក្នុងខ្លួន Tae ។ រាងក្រាស់លើកបីរាងកាយតូចស្តើងមួយនោះចេញទៅក្រៅហើយដាក់គេទៅលើគ្រែ។
       « ខ្ញុំចង់ធ្វើវាម្តងទៀត បានទេ? » Jungkook សួរធ្វើឱ្យ Tae រឹងអណ្តាតឆ្លើយមិនចេញ គេមកសួរបែបនេះគួរឱ្យខ្មាសខ្លាំងណាស់។
       « បានទេ? »
       គេស្ទួនសំណួរទាំងអស់សំណើចនឹងប្រតិកម្មរបស់ Tae តែក៏មិនបានរង់ចាំចម្លើយ Jungkook លើកជើងម្ខាងរបស់ Tae ដាក់លើស្មាហើយចាប់ផ្តើមប្រតិបត្តិការម្តងទៀតរហូតដល់បែកញើសថ្ងាសហូរសស្រាក់។
       « អា៎.... អា៎... Jungkook... អា៎.. បង-បងជិតចេញហើយ » Taehyung ខ្ញាំដៃរឹងមាំរបស់ Jungkook ដែលច្រត់មកលើពូកខ្លាំងៗតែស្រាប់តែត្រូវ Jungkook ប្រើម្រាមមេដៃចាប់បិទត្រង់ក្បាលនាគរាជរបស់គេជាប់មិនឱ្យគេបញ្ចេញវាមកក្រៅ។
       « Jungkook លែងទៅ បងទ្រាំមិនបានទេ? »
       « កុំអាល ចាំចេញជាមួយគ្នា! » Jungkook អោនទៅបឺតមាត់ Tae ព្រមទាំងដោលចូលញាប់ស្អេក។
       មិនយូរប៉ុន្មាន Jungkook ក៏ព្រមលែងដៃឱ្យនាគរាជក្បាលក្រហមរបស់ Tae ព្រួសពិសចេញមក ចំណែកគេក៏បញ្ចេញពិសទាំងនោះដាក់ក្នុងភាពទន់ជ្រាយរបស់ Tae រហូតដល់វាហូរហៀរចេញមកក្រៅ។
       « ខ្ញុំស្រឡាញ់បង Taehyung! »
       រាងក្រាស់អោនទៅអោបរាងកាយដែលទន់ល្អូកគ្មានកម្លាំងនោះយ៉ាងណែនមុននឹងទឹកភ្នែកគេស្រក់តក់គ្មានមូលហេតុ ហេតុអីគេស្រក់ទឹកភ្នែកនៅពេលនេះ? Jungkook លើកដៃវាសទឹកភ្នែកចេញហើយងាកទៅសម្លឹងនាឡិកាលើជញ្ជាំង ម៉ោង 8 ហើយ!!!
       Ting!
       សម្លេងសារក្នុងទូរស័ព្ទ Jungkook លោតឡើងខ្លាំងល្មអាចឱ្យអ្នកដែលដេកលើគ្រែអាចស្តាប់លឺ។ រាងក្រាស់ក្រោកអង្គុយទាញទូរស័ព្ទមកមើល គេដឹងហើយថាជាសាររបស់នរណា។
       « Tae បងស្គាល់លេខទូរស័ព្ទកន្ទុយ 202 ទេ? »
       « 202? » Taehyung ក្រោកអង្គុយផ្អែកខ្នងនឹងក្បាលគ្រែ ហើយសញ្ជឹងគិត 202? វាជាលេខរបស់ K?
       « លេខនេះផ្ញើវីដេអូមក » Jungkook ងាកមកញញឹមដាក់ Tae មុននឹងចុចចូលមើលវីដេអូ។
       « កុំមើល Jungkook! »
       រាងតូចស្រវាទាញទូរស័ព្ទចេញពីដៃ Jungkook តែមិនបានសម្រេច សម្លេងរញ៉េរញ៉ៃចេញពីវីដេអូបន្លឺឡើង ក្រោយមកក៏លឺសម្លេងយំនិងពាក្យអង្វរកររបស់គេនៅយប់នោះលាន់ពេញបន្ទប់ ព្រោះ Jungkook បើកសម្លេងពេញ។ រាងក្រាស់សម្លឹងវីដេអូក្នុងទូរស័ព្ទឥតដាក់ភ្នែកខណៈ Tae ចាប់ផ្តើមញ័រដៃញ័រជើងព្យាយាមរំកិលខ្លួនថយក្រោយរហូតបុកនឹងក្បាលគ្រែ។
       « ន-នេះ.. មានន័យថា..ថាម៉េច? » Jungkook បង្វិលអេក្រង់ទូរស័ព្ទឱ្យ Tae មើលវីដេអូមួយនោះដោយផ្ទាល់ភ្នែក វាជាសកម្មភាពដែល K រំលោភគេក្នុងសាលារៀនបាក់បែកនៅយប់នោះ វីដេអូច្បាស់ខ្លាំងប្រៀបដូចរឿងកុន គ្រាន់តែឃើញភ្លាមធ្វើឱ្យគេគាំង រឹងអណ្តាត កែវភ្នែកប្រែជាក្រឡិក្រឡាប់ដោយការភ័យខ្លាច មុននឹងហូរទឹកភ្នែកចេញមកដូចបាក់ទំនប់។
       « ហ៊ឹក... ហ៊ឹក.. Jungkook! »
       « Taehyung បងឆ្លើយមកថានេះជាអ្វី? បងឆាប់បកស្រាយភ្លាមមក! » Jungkook ស្រែកគំហក តែ Tae គិតតែពីយំនិងគ្រវីក្បាលឥតឈប់។
       « ហ៊ឹក..ហ៊ឹក.. »
       « បងឆាប់និយាយមក Tae កុំគិតតែយំ! »
       « .....  »
       Taehyung យំកាន់តែខ្លាំងឡើងរហូតដល់ខ្លួនរបស់គេញ័រញាក់ដូចកូនសត្វមុននឹងក្រាបក្បាលទៅលើពូកយំកាន់តែខ្លាំងជាងមុន ធ្វើឱ្យ Jungkook ចាប់ផ្តើមភ័យ ព្រោះ Tae មិននិយាយអ្វីក្រៅពីយំ។
       « Tae ឈប់យំទៅ... Tae..! » Jungkook អង្រួនខ្លួន Tae ខ្លាំងៗតែគេនៅតែមិនព្រមឈប់។
       « Tae ឈប់ទៅ ឈប់យំភ្លាមទៅ! » រាងក្រាស់លើករាងតូចឡើងអោបជាប់ទ្រូងដើម្បីផ្តល់ការលួងលោម។
       « ហ៊ឹក..ហ៊ឹក.. សុំទោស..សុំទោស.... »
       « ឈប់យំទៅ Taehyung បងមិនខុស ខ្ញុំមិនបន្ទោសបងទេ » Jungkook ព្យាយាមអង្រួនខ្លួន Tae ឱ្យស្វាងឡើងតែ គេនៅតែយំហើយនិយាយថាសុំទោសឥតឈប់។
       « បានហើយ Taehyung... »
       Jungkook អោបរាងកាយតូចមួយនោះកាន់តែណែន ទឹកភ្នែករបស់គេក៏ស្រក់ចុះម្តងទៀត បើដឹងថាមានលទ្ធផលបែបនេះ គេមិនធ្វើបែបនេះទេ ឈប់យំទៅ គេទ្រាំមើលទឹកភ្នែករបស់ Taehyung ហូរខ្លាំងដល់ថ្នាក់នេះមិនបានទេ វាប្រៀបដូចជាត្រូវចាក់នឹងកាំបិតម្តងបន្តិចៗរហូតដល់ដាច់ដង្ហើមស្លាប់ពេលឃើញសភាព Tae ធ្ងន់ធ្ងរដល់ថ្នាក់នេះ បើ Tae មិនឈប់យំគេគួរធ្វើបែបណា? ខ្ញុំដឹងខុសហើយ Tae... ឈប់យំទៅ ខ្ញុំស្រឡាញ់បង... ឈប់យំទៅ ខ្ញុំអង្វរបងក៏បានខ្ញុំខ្លាចខ្លាំងណាស់ពេលបងយំខ្លាំងបែបនេះ...។
       « ខ្ញុំមិនខ្វល់ពីវីដេអូទាំងនេះទេ Tae បងឈប់យំទៅ ខ្ញុំអង្វរបង Taehyung! » Jungkook យំអោប Tae មិនយូរប៉ុន្មានសម្លេងយំរបស់ Tae ក៏ស្ងាត់ ពេលគេអោនមុខមើល Tae សន្លប់លែងដឹងខ្លួនទៅហើយ។
       « T-Tae... Taehyung បងយ៉ាងម៉េចនឹង? »
      
       បន្ទាប់ពីទទួលបានវីដេអូ Fire Swan ទាំងបីនាក់ក៏ចាប់ផ្តើមស្លន់ស្លោធ្វើអ្វីលែងត្រូវ។ Chisun អង្គុយមើល Annto ដែលដូចជាបាត់ព្រលឹងព្រលះពីខ្លួន ទឹកមុខស្លេកៗខុសធម្មតាព្រោះគេទទួលយកមិនបានពីអ្វីដែល K ធ្វើដាក់ Taehyung ក្នុងវីដេអូ បើមិនឃើញវីដេអូច្បាស់ៗផ្ទាល់ភ្នែកបែបនេះទោះវាយស្លាប់ក៏គេគិតមិនដល់ដែរ ចំណែក Simon ព្យាយាមតេទូរស័ព្ទទៅរក Tae តែគេបិទទូរស័ព្ទ ពេលទៅរកដល់ផ្ទះម៉ាក់របស់គេក៏ប្រាប់ថាគេសុំទៅគេងផ្ទះមិត្តភក្តិ ដោយសារមិនចង់ឱ្យគាត់បារម្ភទើបពួកគេសុខចិត្តត្រឡប់មកវិញទាំងមិនអស់ចិត្ត។ Taehyung មិនមានមិត្តភក្តិឯណាក្រៅពីពួកគេទេ តែបើនិយាយពី Jungkook ពួកគេមិនទាំងដឹងថាគេនៅសង្កាត់មួយណាផង។
       « Annto ឯងអាចរកទីតាំងលេខដែលផ្ញើវីដេអូមកបានទេ? » Simon ចូលទៅនិយាយជាមួយអាល្អិតដែលអង្គុយភ្លឹកស្លេកមុខដូចមាន់សម្លរ។
       « បា-បាន! » Annto ងក់ក្បាលមុននឹងទាញ Laptop ពីក្នុងកាតាបមុនបើកទាំងដៃញ័រមិនទាន់បាត់ គ្រួសាររបស់គេពូកែខាងបច្ចេកវិទ្យា រឿងបែបនេះមិនពិបាកសម្រាប់គេទេ។
       អាល្អិត Annto អូស Mouse របស់ Laptop ទៅមកៗ ក្រោយមកក៏ចុច Keyboard ញាប់ស្អេក មួយសន្ទុះក្រោយទើបគេស្រែកឡើងខ្លាំងៗ។
       « មិ-មិនអាចទេ! »
       « មានរឿងអី? » Chisun ចូលទៅមើលព័ត៌មានលើអេក្រង់ Laptop តែប្រាប់ត្រង់ចុះថាបន្តិចក៏មើលមិនយល់ដែរ។
       « វីដេអូផ្ញើចេញពីផ្ទះរបស់ឯង Simon »
       « ម៉េចនឹងអាចទៅ? » Chisun ស្ទើរវិលក្បុងតាម Annto ដែលងាកទៅមើលមុខ Simon ។
       « ពួកឯងបំបែកគ្នាទៅផ្ទះសិនទៅ រឿងនេះទុកឱ្យយើងចាត់ការ »
       « អេ! Simon ឈប់សិន! »
       Simon ទាញកាតាបរត់ចេញទៅបាត់ជាមួយកែវភ្នែកត្រជាក់ដូចទឹកកក តែខាងក្នុងក្តៅស្ទើរផ្ទុះដូចភ្នំភ្លើង ថ្ងៃនេះបើគេសម្លាប់អ្នកផ្ញើវីដេអូនោះមិនបាន គេមិនគប្បីនឹង Hoseok នោះទេ។
      
       Kyosuke អង្គុយមុខ Laptop ទាំងទឹកមុខតានតឹងស្ទើរប្រេះទ្រូង ពេលនេះហួសម៉ោង 8 កន្លះហើយ គេបានផ្ញើវីដេអូឱ្យ Jungkook និងក្រុម Fire Swan ទាំងបីរួចរាល់ហើយ តែចំពោះរឿងចែកចាយវីដេអូនេះតាមគណនីសាលាជាសាធារណៈគេធ្វើមិនបានទេ បើធ្វើបែបនេះយល់ល្អគួរតែសម្លាប់ Taehyung ចោលតែម្តងទៅ ព្រោះវាធ្ងន់ធ្ងរពេក បើជាគេក៏ទទួលយកមិនបានដូចគ្នា។
       Kyosuke បោកក្បាលនឹងតុតិចៗព្រោះគិតអ្វីមិនចេញ បើមិនបង្ហោះវីដេអូ K នឹងហែកគេជាចំរៀកៗមិនខាន តែបើបង្ហោះ គេដូចជាសម្លាប់ Taehyung ទាំងរស់អញ្ចឹង។
       « អ្ហាយយ៎ ឆ្គួតមិនខានទេ! » រាងតូចស្រែកឡើងខ្លាំងៗ។
       Ring Ring!
       Kyosuke យកទូរស័ព្ទមកមើល វាជាលេខរបស់ Jungkook មិនឃើញបង្ហោះវីដេអូ គេច្បាស់ជាតេមករករឿងមិនខាន។
       « ល្បងរឿងវីដេអូ- »
       ( ឯងកុំបង្ហោះវីដេអូចេញឱ្យសោះ Riv កុំធ្វើឱ្យសោះ ) សម្លេង Jungkook ប្រែជាញ័រៗខុសធម្មតា។
       « តែខ្ញុំផ្ញើវាឱ្យ Simon Chisun និង Annto រួចទៅហើយល្បង! »
       ( មិនអីទេ តែហាមបង្ហោះជាសាធារណៈ )
       « បា-បាទ! »
       Kyosuke ដាក់ទូរស័ព្ទចុះទាំងធូរទ្រូង គេមិនបាច់ធ្វើអ្វីដែលគេមិនចង់ធ្វើនោះទេ តែហេតុអី K ស្រាប់តែប្តូរចិត្តភ្លាមៗបែបនេះ?

Continue Reading

You'll Also Like

1.2M 91.5K 126
credit to original author Shui Qian Cheng. This story belongs to Rosy0513 . I am just a translator. This cover photo is not belong to me.
147K 19K 31
ရိုးရိုးအချစ်ဇာတ်လမ်းလေးတစ်ပုဒ်ပါပဲ
1.5M 61.9K 73
ငါလား.... စိတ်ချ...... နိဗ္ဗာန်ရောက်ရင်လည်း မင်းကိုပဲ ချစ်နေအုံးမှာ.......... သုနေတင်ထွဋ် ကမ္ဘာပျက်သလို လေပြင်းမိုးသံတွေထ...
17.2K 1.3K 36
«អាយុ 4 ណាំចិមៗផុស6នាក់លូយហេស៎ៗ......?» «មានលុឆើនចិមៗផុសខ្លះទៅណ៎..?»