Mikay: As you can see, Mr. Almelor... This is the new kind of outdoor lighting fixture that has been exported straight from Europe. You can see all the details in here. It has basically very unique features. And besides, no one still owns this kind of design here in our country… So it’s really something that can make your resort stand out from the rest…
Mr. Almelor: Whoah! Stand out? Maybe to some other resorts. But definitely incomparable to Mr. Dela Rosa’s…
Ngumiti lamang si Mikay sa sinabi nito. Trying to ignore what he just said.
Mikay: Uhm, Mr. Almelor… We’re also offering a new product… It’s called ionizer… It came from Korea. So, it’s actually quite different with the ones from Japan… It has smaller ionized particles. It’s safer. And it produces no sound. So, I’d suggest that it’s definitely a must that it’ll be installed in all the rooms here…
Pinakita niya ang isang brochure na naglalaman ng item na iyon. Nakita niyang mukhang interesado naman ang kliyente niya.
Mr. Almelor: Miss Maghirang, the products that you’re trying to offer me really do interest me a lot. However, gusto kong malaman ang ideya mo in advertising this area…
Inikot niya ang paningin sa buong paligid ng resort na iyon. It’s really smaller from the ones na nakasanayan na niyang puntahan. Maliliit din ang pools at mga rooms. Pero napansin niyang may kamahalan ang mga fees na sinisingil.
Mikay: Uhm… How about instead of focusing mainly on the elite groups, why don’t we shift our focus to the middle class? We can make convenient offers for them so the resort could generate more income… We can advertise thru the social networks or even here locally…
Sunud-sunod ang pag-iling nito sa kanya. Tila ayaw pumayag.
Mr. Almelor: I bet Mr. Dela Rosa wouldn’t do that, Miss Maghirang. Hindi siya papayag na ibaba ang standards ng kanyang resort para dumami lang ang kita niya. Am I right with that?
Ikumpara ba naman ang resort nito sa mga resorts ni Gino? Jusko! Talagang incomparable… Tapos masyado pang mataas ang tingin sa sarili. At mukhang mas interesado pa ito tungkol kay Gino kesa sa kanya bilang agent nito.
Ilang araw na rin siyang humahawak ng mga kliyente. Almost all of them were like that. “What would Mr. Gino Dela Rosa thinks about this… about that?” Buong akala niya ay makakalayo siya sa pangalan ni Gino pag sa iba nagtrabaho. Pero mali pala siya dahil kahit saan na siguro siya magpunta ay nakikilala siya bilang girlfriend nito.
Mikay: Mr. Almelor, I seem to not know all the thoughts and ideas of Mr. Dela Rosa in regards to things like this… So I cannot speak on his behalf.
Iyon na lamang ang lagi niyang sinasabi sa mga nagtatanong sa kanya tungkol dito.
Mr. Almelor: Okay, whatever then… I’ll just get all the brochures then I’ll let my assistant review everything. We’ll just try to get back to you…
Ganoon talaga ang maging isang Advertising/Promotions agent. Kahit ilang oras na siyang nagsasalita, ang end point pa rin ay walang kasiguraduhan kung makaka-close siya ng deal. For the past few days ay nagkaroon siya ng limang clients. Dalawa sa mga yon ay nagkaroon siya ng deal. “Not bad” ang sinabi ng kanyang boss. Kahit papano ay okay na sa kanya ang remark nito to think na wala naman siyang experience pa.
Nagsimula na siyang maglakad papunta sa kanyang sasakyan. It’s actually a Starex van na bagong bili ni Gino para sa kanya. Sa lahat ng mga agents ay siya lang ang may sariling sasakyan. Ang lahat ay gumagamit lamang ng company service. Maliban pa doon ay siya lamang ang may dalawang bodyguards na laging nakabuntot sa kanya.
Hindi naging madali ang set-up na iyon sa kanya. Hangga’t maaari sana ay gusto niyang magblend-in sa lahat ng katrabaho. Pero mapilit si Gino. Ang sabi nito ay delikado raw para sa kanya lalo na at alam ng lahat na may relasyon kami. Maaari raw akong ma-kidnap dahil marami raw itong kakumpitensya sa negosyo.
Gusto man niyang ipilit ang kagustuhan ay alam niyang mas makabubuti na rin iyon. Sapagkat pag nangyari mang ma-kidnap siya ay gagawin ni Gino ang lahat kahit ibigay pa nito ang buong kayamanan, maibalik lang siya ng buhay. Iyon ang sinabi nito sa kanya habang nagtatalo sila tungkol sa bagay na ‘yon na biglang ikinatahimik niya. Hindi rin naman niya kayang maatim sa sarili na maghihirap si Gino nang dahil lang sa kanya.
At dahil sa pagpayag niya ay marami tuloy siyang naririnig na bulung-bulungan sa loob ng opisina…
“San ka naman nakakita ng isang hamak na agent na may ganun kagarang sasakyan?”
“Tingnan mo na lang ang mga gamit… Daig pa ang boss natin…”
“And to think na wala pang bodyguards si boss ha…”
“Ano kayang trip nyan at nagtratrabaho pa dito? Eh barya-barya lang naman ang kita natin ah…”
“Uy di naman masyadong barya-barya. Malaki din naman ang kita natin ah. Ang sabihin mo barya-barya kung ikukumpara mo sa mga binibigay ng benefactor niya…”
Kahit pilit man niyang sabihin sa kanyang sarili na ayos lang siya ay nasasaktan pa rin siya sa sinasabi ng ibang tao. Malayung-malayo ito sa posisyon na mayroon siya dati. Tama nga siguro sila… Karma na ito sa kanya.
Ngunit sa kabila ng lahat ng mga masasakit na salitang naririnig ay sinisikap pa rin niyang makisama ng maayos sa mga katrabaho niya.
“Ahh, Mikaela, kamusta naman ang sales mo ngayong week. May nakuha ka din bang deal?”
Tanong ng isang bruha.
Mikay: Meron din. Pero dadalawa lang eh…
“Talaga? Buti meron kang na-convince…”
Tanong ng isa pang bruha.
Pilit lang siyang ngumiti dito.
“Anyway, mahirap naman kasi talaga ang makakuha ng deal ngayon eh. Pero buti na lang na-deal kong lahat ang clients ko this week…”
Yabang naman ng isa.
Mikay: Talaga? Ang galing mo naman, Celine…
“Syempre naman, Mikaela… Bihira na ang mga katulad ko ngayon… Chos!”
At sabay nagtawanan ang lahat ng naroon maliban siya. She doesn’t find it funny at all.
______________________________________
Nasa opisina lamang sila buong maghapon. May mga kanya-kanya silang cubicle work area. Bagama’t busy man sila ay wala siyang ibang naririnig kundi ang mga parinig ng kanyang mga katrabaho sa kanya. Pinipilit na lamang niyang magbingi-bingihan.
Maya-maya lang ay may narinig siyang pamilyar na boses sa loob ng opisina. Ngunit mukhang nasa malayong banda ang boses na iyon mula sa kinalulugaran niya. Hindi nga lang niya ito makita dahil nasa cubicle nga siya.
Gino: Ah, Miss, nandito ba si Mikaela Maghirang?
Hindi agad nakasagot ang pinagtanungan nito.
“Ha? Ah… Eh… W-Wala ata siya dito eh…”
Napairap si Mikay sa narinig. Pero hinayaan niya muna ang mga ito.
Gino: Alam niyo ba kung san siya nagpunta?
“Naku! May kasama ata kaninang lalaki… Jao ata ang pangalan nun.”
Bulong pa nito kay Gino. Napansin niyang ‘di na nakaimik si Gino.
Ano kayang iniisip nito? Naniwala kaya agad sa sinabi ng bruhang ‘yon? Maya-maya ay parang may narinig siyang isa pang boses.
“Ah, sir, mas gwapo pala kayo sa personal…”
Malandi ang boses na narinig niya.
“Gino, pwede ba makuha number mo?”
Tanong naman ng isang mas makapal ang mukha.
Wala siyang naririnig na response mula kay Gino simula pa kanina. Bigla tuloy siyang na-curious kung ano ang reaksyon nito. There’s only one way to find out. Dahan-dahan siyang lumuhod. And started crawling on the floor. Maiksi pa naman ang skirt na suot niya kaya sa posisyon niyang iyon ay malamang tumaas ng higit ito at maaaring kita na ang halos sa may baba ng pwet niya.
Slowly, she peeks on the other side of the cubicle. Magkabilaan kasi ang opening ng bawat cubicle. Pero mas pinili niyang sumilip sa kung saan mas malapit ang pinagmumulan ng boses kanina. She makes it sure na isang mata lang talaga ang sisilip.
Ngunit sa pagsilip niya ay hindi niya nakita si Gino na labis niyang ipinagtataka… Saan na kaya nagpunta yun?
Habang nasa ganoong posisyon ay bigla siyang may narinig na sumipol sa kanyang likuran. Sipol iyon ng isang tao tuwing nakakakita ng isang sexy na babae. Naisip niyang baka nabobosohan na siya. Agad siyang napalingon.
Nagulat pa siya nang makita si Gino na nakatayo sa likuran niya. Bahagyang nakatagilid ang ulo at tila sinisilipan siya. Bigla siyang natarata at agad tumayo. Sa pagtayo niyang ‘yon ay nauntog ang ulo niya sa corner ng mesa…
Mikay: Aray!
Mahina niyang sabi. Sabay hawak sa noo. Lumapit naman agad sa kanya si Gino. Pilit tinitingnan ang noo niya.
Gino: Mikay, ayos ka lang ba? Ano ba kasing ginagawa mo at nakagapang ka sa baba?
Mikay: H-Hinahanap ko lang yung nahulog na b-ballpen ko… Teka, ako dapat nagtatanong sa ‘yo kung anong ginagawa mo dito? Saka…. sinisilipan mo ba ‘ko kanina ha?
Bulong na tanong niya dito. Bigla tuloy niyang pilit ibinababa ang nalislis na palda mula sa pagkakagapang kanina.
Gino: Hindi… Bakit ko naman gagawin ‘yun?...
Kunyari ay patay-malisya nitong tanong. Pero ang mga mata nito ay ‘di na makakapagkaila.
Mikay: At ‘di ba sabi ko sa ‘yo wag na wag mo akong pupuntahan dito sa loob?
Gino: Eh nainip na ko sa labas eh. Saka baka nakakalimutan mo ‘yung usapan natin na magsha-shopping tayo ngayon para sa isusuot mo bukas sa party.
Mikay: Hindi ko nakakalimutan ‘yun, okay? Sige na… Mauna ka na sa labas at susunod na ako…
Gino: Sigurado ka okay lang yang noo mo?
Mikay: Okay lang ako, okay? Ang kulit mo! Alis ka na!...
Akma na sana itong aalis ngunit tila may biglang naalala. Lumapit ito sa kanya. Malapit na malapit at bumulong sa tenga niya.
Gino: Next time… Just wear that red underwear of yours in our bedroom… Not here… Not here, Mikay…
Kakaiba ang klase ng tingin nito bago umalis. Sinasabi na nga ba niya at nasilipan siya nito eh…
______________________________________
Ilang saglit lang ay sumunod na rin siya kay Gino. At sa kanyang paglabas ay may mga nakasabay siyang mga katrabaho.
Nakita nilang lahat si Gino sa bago nitong sportscar na kulay dilaw. Nakasandal lang ito sa labas at nakasuot ng shades. Pagkakita sa kanya ay agad siyang nilapitan at inalalayan sa pagsakay sa kotse. Kitang-kita ni Mikay ang mga lantarang pagkainggit ng mga katrabaho niya sa kanya.
Nang umusad na ang sasakyan ay agad niya itong tinanong.
Mikay: Nasan pala yung van?
Gino: Pinaalis ko na sila dahil ako na nga ang susundo sa ‘yo.
Napatango lang siya sa sinabi nito.
Mikay: Gino, dapat sa susunod wag ka naman masyadong show off sa mga katrabaho ko. Lalo tuloy silang maiinis sakin sa mga ginawa mo kanina…
Gino: Lalong maiinis? So ibig sabihin dati na silang inis sa ‘yo. Alam mo, Mikay, napansin ko nga kanina eh kung paano ka nila siraan sa ‘kin. Dapat hindi ka nagtitiis sa lugar na ‘yon. Alam mo, mas maganda pa kung mag-resign ka na lang…
Mikay: Hindi naman ako nagpapaapekto sa kanila eh. Saka masaya naman ako sa ginagawa ko…
Lumingon ito sa kanya. Tila tinitingnan kung masaya nga talaga siya.
Gino: Mukhang hindi ka naman masaya eh… Parang sumasaya ka lang naman ‘pag kasama mo ako…
Hinampas niya ito sa braso.
Mikay: Ang kapal talaga!... Masaya ako, okay?... Saka masaya rin ako syempre dahil hindi ka agad naniwala sa kanila nung sinabi nilang kasama ko si Jao…
Gino: Ang babaw ko naman kung papaniwalaan ko sila, Mikay. Saka…. Malaki naman tiwala ko sa ‘yo na hindi mo magagawa yun.…
Napangiti siya sa sinabi nito. She’s glad to know that he already trusts her…
______________________________________
Follow me on Twitter for latest KathNiel updates… @itsailsworld
Thanks for voting and leaving your comments… :)))