Σαν η ηδονή τους σάρωσε κύμα παλιροικό ξεβράζοντας τους σε απάνεμο λιμάνι απέμειναν αγκαλιασμένοι στο ίδιο ακριβώς σημείο .
Κανείς τους δεν μιλούσε απολάμβαναν τις δονήσεις της σιωπής απο τους απόηχους των καρδιών τους που βροντο χτυπούσαν στον ίδιο παλμό με μικρά φτερουγίσματα ευτυχίας.
Πρώτη ξέφυγε απο το σφικτό αγκάλιασμα του η Μαρίνα χαμογελώντας του προκλητικά σαν να τον καλούσε να γευτεί ακόμη μια φορά το κορμί της.
Άπλωσε το χέρι της αφήνοντας το μετέωρο ανάμεσα τους περιμένοντας το δικό του , το βλέμμα του είχε σκοτεινιάσει διακρίνοντας πως παρατηρούσε το γεμάτο στήθος της.
Δίχως να του αρνηθεί αυτό που διάβαζε στα μάτια του σήκωσε μονομιάς το πουλόβερ της αφαιρώντας το δαγκώνοντας τα πρησμένα απ τα φιλιά του χείλη της.
《Χμ..με προκαλείς πολύ άσχημα..》ψέλλισε ζαλισμένος απ την ομορφιά της καθώς αφαιρούσε με μάτια καρφωμένα επάνω του κι το μαύρο σουτιέν της.
《Τι νιώθεις αυτή την στιγμή αντικρίζοντας με εμπρός σου ολόγυμνη μωρό μου ;》
《Χα..δεν φαντάζεσαι ποθώ να σε γευτώ αυτη την φορά αργά ..βασανιστικά..να φιλήσω κάθε πόντο του κορμιού σου..》πρόφερε γελώντας .
《Τι περιμένεις..είμαι όλη δική σου ..》πρόφερε ανοίγοντας τα χέρια της σε ένδειξη ολοκληρωτικής παράδοσης .
《Κι αν επιστρέψει η Αφροδίτη ; Τι θα σκεφτεί για εμένα..;》
Γέλασε με την καρδιά της αγκαλιάζοντας φιλώντας πεταχτά τα χείλια του στις μύτες των ποδιών της.
《Δεν σε είχα ομολογουμένως για ντροπαλό καρδιά μου..! Μην ανησυχείς γνωρίζει πως απόψε θα κοιμηθείς εδώ περιττό να σου πώ πόσο χάρηκε ! Σαφώς δεν ανέφερα λεπτομέρειες σχετικά με τον Αλέξανδρο μονάχα πως έφυγε για Ελλάδα εσπευσμένα. Ήρθε μια φίλη της απο τα Κύθηρα και θα μείνει μαζί της απόψε..》ψέλλισε ερωτικά πιπιλόντας το αυτί του .
Αφέθηκε στα χάδια της καθώς τον παρέσυρε προς στον καναπέ αφαιρώντας όσα ρούχα είχαν απομείνει.
«Κάνε μου έρωτα ξανά κι ξανά αποψε αγάπη μου πεθύμησα αυτή την μαγικη αίσθηση του κορμιού σου σαν ενώνεται με το δικό μου !» Ψιθυρισε φιλώντας τον στο στέρνο στέλνοντας τον σε ένα άλλο πλανήτη !
« Εγώ να δείς .. !» ψέλλισε χαμένος ολοκληρωτικά στην ηδονή που αντλούσε από την ζεστασιά της καθώς αυτή ήταν η στιγμή τους κανένας δεν θα την κατέστρεφε.
Ούτε κάν η ζοφερή ανάμνηση των όσων βίωσαν λίγες ώρες πριν δεν ηταν ικανή να τους το στερήσει ! Όχι πια .
«Σε θέλω μόνον εσένα σαν σήμερα παντρεύτηκαμε πριν ένα χρόνο ..καιρός να αναβιώσουμε εκείνη την πρώτη μας νύχτα που δεν γευτήκαμε εξαιτίας του εγωισμού μας .!» του θύμησε για ακόμη μια φορά με μια γλυκιά νοσταλγία να τους τυλίγει .
«Εχεις δίκιο μου έλειψες να πάρει τόσο !Σαν σήμερα πριν απο ένα χρόνο έγινες γυναίκα μου..πόσο λάθος έκανα μαζί σου ! » σχολίασε με πικρία καθώς η σκιά του παρελθόντος ζωγραφίστηκε μονομιάς στο πρόσωπο του .
«Κι εγω έσφαλα εξίσου .. ας κάνουμε μια νέα αρχή καρδιά μου μαζί με την κόρη μας κι ίσως κι ένα ακόμη μέλος ..» πρόσθεσε με νόημα .
Την παρατηρούσε με ένα σκανταλιάρικο χαμόγελο στα χείλη σαν κάτι να σχεδίαζε .
«Τι εννοείς γλυκιά μου ; » ρωτησε χαρωπά αν και φανταζόταν .
«Θελω ένα γιό ! » ανακοίνωσε αυθόρμητα αναμένοντας αυτομάτως μια άσχημη αντίδραση από μεριάς του η οποία κι δεν φάνηκε ποτέ .
Το θερμό φιλί του στην στρογγυλεμένη ακόμη κοιλιά της αποτελούσε την απάντηση στην επιθυμία που του εξέφρασε.
«Δεν έχεις τίποτα να πείς ;» ρώτησε δήθεν ενοχλημένη .
«Με λόγια ξέρεις δεν μένεις έγκυος..» σχολίασε λακωνικά κλείνοντας το μάτι πονηρά ταξιδεύοντας την στον παράδεισο !
Τα χε κυριολεκτικά χαμένα σαν να είχε γίνει κάποιο μαγικό θαύμα ανάμεσα τους λες κι κάποια καλή νεράιδα τους έκανε επιτέλους το χατίρι .
Τους σπλαχνίσθηκε έπειτα απο τις αλλεπάλληλες θλίψεις κι τον ατελείωτο πόνο που βίωσαν κι θέλησε ξάφνου να τους λυτρώσει .
Την απώθεσε απαλά στον καναπέ κι άρχισε να την φιλάει αισθησιακά παντού διψασμένος πόντο πόντο του κορμιού της .
Κατηφόρισε στο στήθος της πιπιλόντας τις ρώγες της με πάθος έχοντας διάθεση να την βασανίσει έως την σαρωτική έκρηξη που θα συνεπαίρνε και τους δύο.
Κόντευε βέβαια να εκραγεί νωρίτερα από τον πόθο που έβραζε σαν ηφαιστιακό μάγμα εσωτερικά του κι ας είχαν σμίξει ήδη μια φορά .
Έπιθυμούσε όσο τίποτα στον κόσμο να την ευχαριστήσει επειτα από τόσο καιρό που είχαν να ενωθούν τα κορμιά τους .
Μονάχα το δικό της κορμί επιθυμούσε να κουρσέυει κάθε βράδυ απο όσες κι αν γνώρισε καμία δεν πόθησε περισσότερο στην ζωή του .
Την έγλυφε ηδονικά στο σφιγμένο απο ένταση στομάχι κατεβαίνοντας σταδιακά προς τα κάτω στο ευαίσθητο σημείο της που τον ανέμενε καυτό σαν λάβα .
Έβγαζε πνικτές κραυγές ηδόνης οσο κατηφοριζε με την γλώσσα και τα επιδέξια χέρια του .
Σαν ακούμπησε επιτέλους την κορυφή του πάθους της αυτομάτως τον γράπωσε από τα μαλλιά κι τρελαμένη ψιθύριζε .
« Αχ δώσε μου κι άλλο μην σταματάς.. » τρέμοντας κάτω απο το καυτό άγγιγμα του ενώ σύντομα την θέση του δακτύλου του ανέλαβε το στόμα του.
Εκείνη την στιγμή πραγματικά ένιωσε πως θα πέθαινε στα χέρια του η έκσταση που σάρωνε το κορμί της δεν περιγράφονταν με λέξεις .
Λίγο προτού να εκραγεί τον τράβηξε με φόρα επάνω της φιλώντας τον παθιασμένα στο στόμα .《Σειρά μου τώρα κύριε Μπάλτον..》ψιθύρισε μορφάζοντας απο ατελείωτη ικανοποίηση .
Έπειτα άλλαξαν θέσεις είχε έρθει η σειρά της να τον εκτοξεύσει στα ουράνια καθώς η γλώσσα της λεηλατούσε κάθε σημείο του σώματος του .
«Δεν κρατιέμαι άλλο σε θέλω τώρα ! » πρόσταξε μεθυσμένος απ τις πέντε αισθήσεις που τον ταξίδευαν σε μια άλλη διάσταση του χωροχρόνου.
Δίχως να πεί λέξη χαμογέλασε πονήρα ανεβάινοντας επάνω του σαν επιδέξια αμαζόνα , λικνίζοντας τους γοφούς της κυκλικά σαν να χόρευε έναν αμαρτωλό χορό.
Έλιωνε κυριολεκτικά οσο η γυναίκα του τον σαγήνευε ολοένα πιο πολύ λες και της έκανε έρωτα για πρώτη φορά .
Χάιδευε τις καμπύλες του κορμιού της που έπειτα απο την εγκυμοσύνη είχε μεταλλαχθεί σε αισθησιακότερο απο πότε.
《Λιώνω..μωρό μου ..είσαι φωτιά ..》ψιθύριζε ξέπνοος και ιδρωμένος με βλέμμα καρφωμένο στο δικό της διεισδύοντας στα απόκρυφα μυστικά της ψυχής της.
Ξάφνου τα κορμία σαν γή άνυνδρος ανέμενε την βροχή της αγάπης έπειτα απο τόσους μήνες αναμονής που τους έφθασαν στα όρια της τρέλας .
Επιτέλους τα κορμία κι οι ψυχές γίνονταν ένα σε αυτήν την μοναδική ένωση κάτι παραπάνω από σαρκική ηδονή υπήρχε οχι μόνο πάθος αλλα κι έρωτας κάτι που παλαιότερα έλειπε .
«Είσαι μοναδική μόνο εσύ !» ψιθύριζε ανάμεσα σε λαχανιασμένες κραυγές καθώς ιδρώτας έλουζε τις πυρακτωμένες τους σάρκες.
«Κάνε με δική σου ψυχή κι σώμα αγάπη μου ! Πετάω στα σύννεφα ! » τον διαβεβαίωνε φτάνοντας μαζί στην σαρωτική κορύφωση με απίστευτη ένταση και ορμή.
Οι κραυγές τους έγιναν ένα σαν το κύμα του έρωτα τους ξέβρασε ξανά σε ακτή ερημική που χωρούσε μονάχα τους δύο.
Ιδρωμένη κούρνιασε ανάμεσα στα στιβαρά του μπράτσα αναζητώντας ζεστασιά δεν μιλούσε άλλωστε τα σώματα μιλούσαν ήδη για εκείνους .
Κοιτάζονταν στα μάτια αναρωτόμενοι πόσα πράγματα βρίσκονταν θαμμένα στα βαθύ τους .
Χάιδευε ανεπαίσθητα τον ώμο της τρυφερά καθώς ακουμπούσε ξέγνοιαστη κι ευτυχισμένη στο στέρνο του .
«Θυμάσαι τι σου είχα εξομολογηθεί την βραδιά που μου έκανες έρωτα για πρώτη φορά ; » ψιθύρισε εξεταστικά αν και επιθυμούσε όσο τίποτα στον κόσμο να του φωνάξει μέσα από την ψυχή της πόσο αθεράπευτα τον λάτρευε για πάντα .
Μα δεν το επιχειρούσε ίσως κι από φόβο ίσως επειδή το κορμί του έδωσε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την απόκριση που έψαχνε τόσο καιρό απεγνωσμένα για τα αληθινά του αισθήματα.
« Μμμ..δεν θυμάμαι ! » την πείραξε κι ας θυμόταν κάθε λέξη όπως και κάθε στιγμή από εκείνο το βράδυ το ομορφότερο της ζωης του παραδεχόταν σήμερα.
«Ω έλα τώρα ..ψεύτη ..είμαι σίγουρη ότι θυμάσαι !» ψέλλισε μελιστάλακτα πιέζοντας τον με το γάντι να της πεί την αλήθεια .
« Χμ..έχω μια καλύτερη ιδέα γιατί δεν μου το λες ξανά ; Aπό τοτε πέρασε καιρός άλλωστε εκτός αν άλλαξε κάτι..» σχολίασε με ύφος βλοσσυρό καθώς η αγωνία αυλάκωνε το πρόσωπο του .
Άπώθεσε ένα πεταχτό φιλί στα χείλη του καθώς του χαμογέλασε πλατιά σβήνοντας μονομιάς την ανησυχία του σαν ήλιος κατόπιν καταιγίδας.
«Εσύ τι νομίζεις έπειτα από ότι ζήσαμε ; » αντιγύρισε την ερώτηση παίζοντας ακόμη με γρίφους ανάμεσα τους αποφεύγοντας να μιλήσουν καθαρά κι ξάστερα μεταξύ τους.
«Σε ένιωσα επιτέλους κοντά μου έπειτα από τόσο καιρό ..μου χάρισες την ψυχή σου απόψε Μαρίνα ..δεν συγκρίνεται με καμία από τις προηγούμενες φορές !Ήταν αληθινό !» ψέλλισε ενθουσιασμένος.
Συνειδητοποίουσε πως του έκανε αφάνταστο καλό να βρίσκεται δίπλα της καθώς η αγάπη της αποτελούσε βάλσαμο για την πληγωμένη του ψυχή .
Πως μπορούσε να ζεί τόσο καιρό τυφλωμένος απόλυτα από τον εγωισμό του ;
Παρολίγον σήμερα να την χάσει κι κόντεψε να τρελαθεί κι έπειτα απο την λαχτάρα που βίωσε πλέον όλα έμοιαζαν πιο διάφανα μέσα του .
«Κι συ αγάπη μου ήσουνα τόσο παθιασμένος όσο καμία άλλη φορά ! Μου χάρισες όμως την ψυχή σου ; »
«Την έχεις από την πρώτη στιγμή που σε γνώρισα μωρο μου ! Άραγε θα μείνεις έγκυος μόνον με δύο προσπάθειες ; » ψιθύρισε πονηρά κλείνοντας της το μάτι συνωμοτικά .
Ο άνδρας της προφανώς δήλωνε έτοιμος για μια καυτή ατελέυτητη νύχτα πως να του το στερούσε αφού δεν χόρταινε να του δίνεται .
«Μμμ...όχι μια ίσον καμία ! Θέλει αρκετές και απολαυστικές προσπάθειες αλλα που θα πάει σε μια από αυτές θα μείνω !» ψιθύρισε ανάβοντας το πράσινο φως ώστε να συνεχίσουν το ερωτικό τους σμίξιμο έως ο ουρανός να φωτιστεί .
Αν κι ομολογουμένως φάνταζε νωρίς να ξαναμείνει έγκυος καθότι η Άρτεμις θεωρούνταν νεογέννητη ακόμη παρόλα αυτά η επιθυμία που του εξέφρασε ήταν πέρα για πέρα αληθινή .
Κι αν το επέτρεπε η μοίρα στο μέλλον να αποκτούσαν ένα γιο που θα ολοκλήρωνε μονομιάς την ευτυχία τους.
Θα το άφηνε στο θέλημα του θεού δίχως να θέτει περιττές σκοτούρες στο νού της εφόσον το μόνο που μετρούσε αυτό το λεπτό ήταν η θεαματική επανένωση τους .
Μια καινή μυστική υπόσχεση ανάμεσα στους δύο τους που κουβαλούσε μαζί της ελπίδα πλημμύριζοντας σαν χείμαρρος πλέον τις καρδιές τους ατενίζοντας το μέλλον με αισιοδοξία .
Το πηγαίο γέλιο του μονοπώλησε εκ νέου την προσοχή της διασκορπίζοντας μονομιάς τις περιττές σκέψεις .
«Ε.. τότε ποιός ο λόγος να το καθυστερούμε ; Ξέρεις μωρό μου θα χαρώ κάθε στιγμή της τεκνοποίησης αυτή την φορά ..» αστειέυτηκε πυροδοτώντας εκ νέου πυρκαγιά στο κορμί της.
Πέρασαν μια σαρωτική νύχτα πάθους κάνοντας έρωτα αχόρταγοι σαν νιόπαντροι εως το πρώτο φώς της μέρας.
Η ανατολή του ηλίου τους προυπάντησε φωτίζοντας με τις ζεστές του ακτίνες τα αποκαμωμένα ιδρωμένα πρόσωπα τους έχοντας βιώσει ακόμη έναν οργασμό .
«Με καίς καρδιά μου ! Είσαι κυριολεκτικά μια άσβεστη φλόγα !» ομολόγησε εκστασιασμένος απο τις επιδόσεις κι συνάμα τις αντοχές της συζύγου του .
Είχε κουρνίασει νυσταγμένη στην ζεστή του αγκαλιά απολαμβάνοντας την ερωτική σιωπή που απλώνοταν στο καθιστικό ολόγυρα τους.
Ακόμη κι η κόρη τους εκείνο το βράδυ δεν παραπονέθηκε στιγμή λες και αντιλαμβανόταν την θριαμβευτική επανένωση των γονιών της .
«Δεν υπήρχε καλύτερος τρόπος να γιορτάσουμε την πρώτη μας επέτειο ..! Είμαι ευτυχισμένη για πρώτη φορά μετά απο τόσους μήνες . Χάθηκε μονομιάς κάθε ίχνος πόνου από μέσα μου λες και κάποιος να τον έσβησε μια για πάντα ! »εξομολογήθηκε στηλωμένη στο βαθύ του βλέμμα.
Ξεφύσιξε ανακουφισμένος προς στιγμήν ενώ παράλληλα της φάνηκε πως βούρκωσε .
«Αυτό ζητούσα απο τον θεό για σένα ..να ξεχάσεις να καταφέρεις να αρχίσεις να χαμογελάς μακριά από εμένα . Μα διαπίστωσα τελικά πως δεν άντεχα ούτε στην ιδέα να σε αγγίζει άλλος πόσο μάλλον να χτυπάει η καρδιά σου για εκείνον αποζητώντας τα χάδια του .
Θέλω να λιώνεις μονάχα για εμένα κι ας ακούγεται εγωιστικό αυτό αισθάνομαι !»
Τα όσα άκουγε την άφηναν άναυδη καθώς η αλλαγή του ήτο πράγματι ριζική .!
«Μήπως οφείλεται μονάχα στον ανυπέρβλητο εγωισμό κι την κτητικότητα που σε διέπουν ; » ρώτησε επιζητώντας να μάθει περισσότερα όσες περισσότερες λεπτομέρειες μπορούσε να της προσφέρει ίσως κι τον κόσμο ολόκληρο !
《Ατυχήσατε δεσποινίς μου στις υποθέσεις σας ! Αυτό αισθάνομαι για σένα είναι τρέλα αγάπη μου καθάριο πάθος ανανεμιγμένο με ζήλεια κι ίσως.. κάτι πιο βαθύ απώτερο ..» ψιθύρισε με νόημα καθησυχαστικά στο αυτί της με αποτέλεσμα να ανατριχιάσει σύγκορμη .
"Το υπονοούμενο του φαντάζει ξεκάθαρο δεν υπάρχει πια αμφιβολία.." αναλογιζόταν μπερδεμένη καθώς της άρεσε παραδόξως που δεν μιλούσε ανοιχτά δίνοντας κούφιες υποσχέσεις.
Επιθυμούσε να ξετυλίξει σταδιακά το κουβάρι του μυστηρίου που κάλυπτε την υπόσταση του ανακαλύπτοντας ολοένα καινούργιες λεπτομέρειες για την προσωπικότητα του.
Πράγμα που τον καθιστούσε εξαιρετικά ελκυστικό στα μάτια της επιζητώντας να ιχνηλατίσει κάθε αθέατη σπιθαμή της ψυχής του.
Φάνταζε λες και εξερευνούσε ένα χαμένο στο χάρτη νησί πλημμυρισμένο με πολύτιμους θησαυρούς ελπίζοντας πως κάπου στο τέλος της διαδρομής θα ανακάλυπτε επιτέλους το διαμάντι της .
«Είναι πρωτόγνωρο αλήθεια για εσένα Κρίστιαν ..εσύ δεν πιστεψες ποτε σε μας τι σε άλλαξε ; » συνέχισε με επιμονή τις αλλεπάλληλες ερωτήσεις της διψώντας να μάθει .
« Εσυ ...που μου ανέτρεψες την ζωή από την πρώτη κιόλας μέρα που παντρευτήκαμε .
Ο χαρακτήρας σου με συναρπάζει δείχνεις τόσο ευάλωτη μα καταβάθος είσαι πολύ δυνατή γυναίκα δεν υπολογίζεις εμπόδια αρκεί να φτάσεις στο στόχο σου . Κι απ την άλλη η αγάπη σου φάνταζε τόσο ειλικρινής που με συγκινούσε ακόμη κι αν επέλεγα να δείχνω το αντίθετο !» εξομολογήθηκε δίχως ίχνος των σκιών που τον κατέτρεχαν .
Χαμογέλασε πλατιά ικανοποιημένη με την σκέψη πως τίποτα και κανείς δεν θα στεκόταν εμπόδιο πλέον στην ευτυχία τους εφόσον μοιράζονταν πλεόν το ίδιο όνειρο .
«Κοίτα να δείς που αλλάζουν οι άνθρωποι τελικά είχα αποκλείσει φεύγοντας κάθε πιθανότητα να κερδίσω την καρδιά σου ..
Μα μωρό μου εκκρεμεί η αίτηση διαζυγίου ανάμεσα μας !» επεσήμανε αναστατωμένη σαν το έφερε στο μυαλό της .
" Αφου δεν μου έχει ζητήσει να μείνουμε και πάλι μαζί τι θα συμβεί άραγε από εδώ κι στο εξής μεταξύ μας ; θα υπάρχουμε σαν κανονικό ζευγάρι η απλά σαν εραστές ; "
Να πάρει οι ερωτήσεις κι οι αμφιβολίες κατάφεραν να αμαυρώσουν για λίγο την ευτυχισμένη τους στιγμή τουλάχιστον για την ίδια .
Συνειδητοποιώντας άξαφνα πως ο φόβος της μην πληγωθεί παρέμενε εφιαλτικά μεγάλος ακόμη οσο διαφορετικά κι αν έδειχναν τα πράγματα .
Χάιδεψε τα μαλλιά της στοργικά συναισθανόμενος τις αμφιβολίες που δηλητηρίαζαν την καρδιά της .
«Θα την αναιρέσω φυσικά μωρό μου ! Ασε ξέρω τι πέρνα από το μυαλό σου αυτό το λεπτό .
Ανησυχείς καθώς δεν ξέρεις που θα βγεί ολο αυτό με εμάς τους δύο έτσι ; Φοβάσαι μήπως σε πληγώσω για ακόμη μια φορά έχω άδικο; 》μετέφρασε επακριβώς τα μηνύματα που του έστελνε η καρδιά της.
《Ε..όχι ακριβώς ..》ψέλλισε αποφεύγοντας να τον κοιτάξει κατάματα γνωρίζοντας πως την διάβαζε σαν ανοιχτό βιβλίο.
《 Δεν οφελεί να το αρνήσε αγάπη μου..τα μάτια σου μου το μαρτυρούν !
Ελπίζω τουλςχιστομ με τον καιρό να καταφέρω να επουλώσω τις πληγες που σου άνοιξα ο ανίδεος κάποτε .
Καθώς δεν μπορώ να φανταστώ να ζω μακριά σου !» ψέλλισε συγκινημένος φιλώντας την στοργικά .
Ακούγοντας τον να μιλάει τοσο γλυκά αφέθηκε στο τρυφερό αγκάλιασμα του κλείνοντας σφικτά τα μάτια εισπνέοντας το άρωμα του .
«Ούτε εγω.. Φοβάμαι πολύ είναι αλήθεια γι αυτό τύλιξε με στο δίχτυ της καρδιάς σου και μην με αφήσεις να ξεφύγω ποτέ ξανά μονάχα έτσι θα κλείσουν οι πληγές μου !»
Αναστέναξε προς στιγμήν αφού δεν είχε ιδέα πόσο πολύ φοβόταν κι εκείνος διαπιστώνοντας παράλληλα πως με το φόβο δεν προχώρησε ποτέ κανείς .
« Όχι αυτήν την φορα Μαρίνα πίστεψε με ! Ξέρεις θέλω να μετακομίσουμε σε άλλο σπίτι σκέφτομαι σοβαρά τις τελευταίες ημέρες να πουλήσω την έπαυλη ..» ανακοίνωσε με ενθουσιασμό καθότι είχε κάνει κι εκείνος με την σειρά του σχέδια για την οικογενεια τους .
Ευθύς τίναξε το κεφάλι της παρατηρώντας τον έκπληκτη αφόυ της άρεσε πολύ το σπίτι που είχαν χτίσει ποικίλες αναμνήσεις τους.
«Μα αγάπη μου μια χαρά είναι η έπαυλη γιατί ξαφνικά θέλεις να την πουλήσεις ;»
«Μιλήσαμε για νέα αρχή..αυτό το μέρος θα μας θυμίζει πάντοτε τα άσχημα γεγονότα που περάσαμε πράγμα που δεν επιθυμώ .
Ενω αντιθέτως ένα άλλο σπίτι θα δημιουργήσουμε καινούργιες εικόνες κι αναμνήσεις ! »
Φρόντισε να της αποκαλύψει την μισή αλήθεια αποκρύπτοντας σκόπιμα πως υπήρχε ένα ακόμη κίνητρο πως ήθελε να απομακρυνθούν από εκείνο το μέρος πάση θυσία .
Ελπίζοντας να τον άφηνε ήσυχο επιτέλους το κάθαρμα που τον καταδιώκε θέτοντας σε κίνδυνο τις ζωές τους.
Δάγκωσε τα χείλη της από ευτυχία καθώς τύλιγε τα χέρια της γύρω του ξανά με όλη την δύναμη της !
«Ζω ένα όνειρο ! Δεν εξηγείται αλλιώς !Αγάπη μου είσαι σίγουρα καλά ; » αστειέυτηκε ενω έσκασαν στα γέλια μαζί.
Σκεπτόμενοι τι όμορφη εικόνα έπειτα από τα τόσα δάκρυα κι λύπες να γυρίσουν στα πρόσωπα τους τα χαμόγελα κι στις ψυχές η δίψα για αγάπη κι ζωή .
« Ξέρω τι θέλω πλέον ! Θα γνωρίσεις τον πραγματικό μου εαυτό από εδώ κι στο εξής θα σε εκπλήξει πολλές φορές .
Διότι δεν άλλαξα απλά κρυβόμουν..» φαίνεται πως οι αποκαλύψεις δεν θα είχαν τέλος εκείνη την βραδιά.
«Ανυπομονώ να σε ερωτευτώ εκ νέου από την αρχή ! » ψιθύρισε καθώς την σήκωνε σαν πούπουλο στην αγκαλιά του μεταφέροντας την στο υπνοδωμάτιο .
Αρχικά η εικόνα του αναστατωμένου κρεβατιού της προκάλεσε πανικό καθώς έφερε στο νού της τα γεγονότα .
Σφίκτηκε ευθύς στην αγκαλιά του σαν μικρό παιδί που το τρομάζουν εφιάλτες κι σκοτεινές Ερινύες.
《Ησύχασε μωρό μου είμαι εγώ εδώ τώρα..》ψιθύρισε αντιλαμβανόμενος την συστολή της .
Καθώς την ακούμπησε μαλακά στο στρώμα την φίλησε γλυκά στα χείλη πέρασαν όλα ένιωσε ξανά ασφαλής εφόσον είχε εκείνον στο πλευρό της .
《Κοιμήσου πλάι μου ..》ψιθύρισε απλώνοντας το χέρι βαστώντας το δικό του γερά λες κι φοβόταν μην τον χάσει.
《Μια στιγμή να ρίξω μια ματιά στο κοριτσάκι μας ..κι επιστρέφω..》ψιθύρισε πλησιάζοντας πατώντας στις μύτες των ποδιών την κούνια της.
《Κοιμάται σαν άγγελος ..》πρόσθεσε χαϊδεύοντας το ροδαλό της μαγουλάκι ανεπαίσθητα θαυμάζοντας το δημιούργημα του έρωτα τους.
Κι έπειτα ξάπλωσε πλάι της τραβώντας την μισοκοιμισμένη Μαρίνα στην αγκαλιά του .
Χαϊδεψε προστατευτικά την μελανιά στο δεξί της κρόταφο με την αναστροφή του χεριού του κι ένα δάκρυ να αναβλύζει απ την ματιά του.
«Λυπάμαι πολύ να ξέρεις που δεν ήρθα πριν σε ακουμπήσει καθώς αντίκρισα με τα ίδια μου τα μάτια πόσο πονέσες κι είναι δύσκολο να κοιμηθείς εδώ .
Μα είμαι δίπλα σου !» ψιθύρισε σιγανά σαν νανούρισμα παραπονεμένο .
Παρά την νύστα της χαμογέλασε αμυδρά σκουπίζοντας τα δάκρυα του «Δεν φοβάμαι πια φτάνει ότι ήρθες επιτέλους με σκοπό να μείνεις στην ζωή μου . Ελα κοιμήσου τώρα σε λίγη ωρα θα ξυπνήσει η μικρή !》
«Πριγκιπέσσα ..μου έκλεψες την ψυχή !» ψιθύρισε ενώ αφήνονταν απο κοινού λυτρωμένοι στον κόσμο των ονείρων .
Ούτε επίμονο κλάμα της κόρης της δεν κατάφερε να χαλάσει τον όμορφο ύπνο της κι συνάμα έναν από τους πιο γαλήνιους τον τελευταίο καιρό .
Τον είχε δίπλα της ξανά μονάχα αυτό μετρούσε περισσότερο από όλα στήριζε εκ νεόυ τα όνειρα κι τις ελπίδες της επάνω του πιστεύοντας τις υποσχέσεις του.
Ενστικτωδώς αναζήτησε το σώμα του στο στρώμα δίχως να αισθανθεί την υφή της σάρκας του .
Ευθύς πετάχτηκε επάνω έντρομη αφού η μοναδική υφή που ψιλάφισε ήταν το κρύο άψυχο σεντόνι.
Πήρε μια βαθειά ανάσα πασχίζοντας να ηρεμήσει ενώ δάκρυα άρχισαν δειλά να ξεπροβάλλουν στις άκρες των ματίων.
Σηκώθηκε επάνω φουριόζα ξεχνώντας να φορέσει την ρόμπα της πάνω στον πανικό που την είχε κατακλύσει.
Άνοιξε την ξύλινη πόρτα με τρεμάμενο σώμα διέσχισε τον αχανή διάδρομο σίγουρη πλέον πως είχε φύγει πως ίσως είχε μετανιώσει .
Τα μάτια της γέμισαν δάκρυα ενώ στην καρδιά της φωλιασε εκ νέοθ η μελαγχολία προτού ακούσει την βροντερή φωνή του πίσω της.
Στεκόταν στον πάγκο κρατώντας αγκαλιά την μικρή η οποία χαμογελούσε κραδαίνοντας το αρκουδάκι της .
«Αγάπη μου καλημέρα ..συμφωνήσαμε με την Άρτεμις συνομωτικά να σου ετοιμάσουμε πρωινό μα βλέπεις δεν προλάβαμε .!» σχολίασε ενθουσιασμένος .
Γεμίζε παράλληλα ένα ποτήρι φρέσκο στημένο χυμό πορτοκάλι οπου τοποθέτησε πάνω στον δίσκο με τα υπόλοιπα καλούδια που της είχε ετοιμάσει .
Συγκινηθηκε τρομερά αντικρίζοντας το όνειρο της να ξετυλίγεται έμπροσθεν της ευτυχία την τύλιξε επισκιάζοντας την ζοφερή απογοήτευση.
Έτρεξε κι έδωσε ένα φιλί στα χείλη του με τόσο ενθουσιασμό χαϊδεύοντας τρυφερά παράλληλα το τσουλουφάκι της Άρτεμις.
«Δεν εχω λόγια πραγματικά ..νόμιζα προς στιγμήν πως..»
«Έφυγα ..»συμπλήρωσε την πρόταση της με μια ανεξήγητη έκφραση στο πρόσωπο του κάτι μεταξύ θλίψης κι απογοήτευσης .
Έσκυψε το κεφάλι της διαισθανόμενη πως τον πλήγωσε αθελά της «Δεν ήθελα να σε στεναχωρήσω αγάπη μου..απλά είναι τόσα αυτά που περάσαμε που μου είναι κάπως δύσκολο να πιστέψω πως άλλαξε ξαφνικά η κατάσταση ..» ομολόγησε ειλικρινά.
Το βλέμμα του σκοτείνιασε αιφνίδια αποφεύγοντας να την κοιτάξει στα μάτια προς στιγμήν.
«Ίσως να μην αξίζω μια ακόμη ευκαιρία ..σου φέρθηκα τόσο φθηνά δεν θα καταφέρω να κερδίσω ποτέ πια την χαμένη σου εμπιστοσύνη..πόσο μάλλον την αγάπη !» σχολίασε πικραμένος απωθέτοντας την μικρή στα χέρια της .
"Μα όχι τι χαζή που είμαι καταστρέφω η ίδια την τελευταία μας ευκαιρία να γίνουμε πραγματικά ευτυχισμένοι " μεμφόταν τον εαυτό της.
Κούνησε αρνητικά το κεφάλι της ξαφνιασμένη καθως δεν περίμενε να στεναχωρηθεί τόσο .
«Ψυχή μου ..αξίζεις τα πάντα δεν έχω μεσα μου πλέον ίχνος θυμού σε συγχώρησα άφησα πίσω μου μια για πάντα το παρελθόν είμαι έτοιμη για μια νεα αρχή !» τον καθησύχασε τρομαγμένη.
Ακούμπησε μαλακά την Άρτεμις στο καρεκλάκι της αφήνοντας να παίζει με το αγαπημένο ρόζ αρκουδάκι της .
Πλησίασε δειλά κοντά του στεκόταν με γυρισμένη την πλάτη του ατενίζοντας την θέα απο την μπαλκονόπορτα της δίχως δεύτερη σκέψη Θέλοντας
αγκάλιασε σφικτά .
Θελοντας να σβήσει κάθε ζοφερή ανάμνηση από το άσχημο παρελθόν τους από το μυαλο του ώστε να πάψει να νιώθει τοσο υπεύθυνος για ότι συνέβει .
Σε ένα γάμο ποτέ δεν ευθύνεται μονάχα ο ένας είχε αναλάβει κι η ίδια τις δικές τις ευθύνες που κάποτε αρνιόταν να αναγνωρίσει εξαιτίας του αδάμαστου εγωισμού .
Το βλέμμα του παρέμενε άδειο λες κι μεμιάς χάθηκαν οι ελπίδες κι τα όνειρα από μέσα του .
Η καρδιά της χτυπούσε ακανόνιστα καθώς την ανησυχούσε πολύ που έμενε τόσο σιωπηλός βυθισμένος σε σκέψεις . «Αγάπη μου ..μίλησε μου αρχίζω να ανησυχώ για το θεό μην το μου το κάνεις αυτό Κρίστιαν !» επέμεινε μέχρι που επιτέλους της έριξε ένα φευγαλέο βλέμμα .
«Βλέπεις ..με τρέμεις με κάθε μου πιθανή κίνηση θα γεμίζεις αμφιβολίες .
Δεν θα μπορέσεις να ευτυχίσεις για ακόμη μια φορά στο πλάι μου ! » διαπίστωσε απογοητευμένος .
«Ω πάψε πια ! Δεν έχεις ιδέα τι πέρασα μακριά σου τι χαρά πλημμυρίζει την ψυχή μου δίπλα σου .
Κατάλαβε με το έχω ξεπεράσει το παρελθόν είμαι εδώ μαζί σου .!» Φώναξε για να τον βγάλει από την θλίψη του .
Απομακρύνθηκε μερικά εκατοστά επιθυμώντας λίγα λεπτά περισυλλογής δίχως περισπασμούς .
"Αυτό ήταν.. μετάνιωσε " Αναλογίστικε αναμένοντας να γκρεμιστεί ο κόσμος της για ακόμη μια φορά .
Στραβοκατάπιε ρίχνοντας μια κλεφτή μάτια στην κόρη τους για να αντλήσει δύναμη .
Στράφηκε ξανά προς το μέρος της με αυτό το αυστηρό του βλέμμα χάνοντας την γη κάτω από τα πόδια της προς στιγμήν μέχρι να λάμψει ξανά το γλυκο του χαμόγελο .
Πλησίασε κοντά αστραπιαία σηκώνοντας το σώμα της στην αγκαλια του σαν πούπουλο κάνοντας την μια σβούρα .
Ούρλιαξε ευτυχισμένη γελώντας δυνατά παρασύροντας κι εκείνον μαζί της καθώς τον φιλούσε με πάθος μέχρι να τηνακούμπησει ξανά στο έδαφος .
«Με κατατρόμαξες μην το κάνεις ποτε ξανά αυτό !» πρόφερε ανακουφισμένη χτυπώντας τον τον απαλά στον ώμο .
Σούφρωσε τα χείλη του ναζιάρικα συνεχίζοντας να γελαέι πονηρά . «Ήθελα να σε δω να λιώνεις για λίγο..να σιγουρευτώ για το πόσο ερωτευμένη είσαι μαζί μου !» αποκάλυψε αυθόρμητα με το ίδιο σκανταλιάρικο ύφος μικρού παιδιού .
Οσο εκείνη συνοφρυώθηκε προς στιγμήν .«Α ..ώστε δεν εισαι κι τόσο σίγουρος ε ; Θύμησε μου έσυ δεν ήσουν ο κύριος αυτοπεποίθηση..; » αστειέυτηκε σπρώχνοντας τον στον καναπέ παίρνοντας θέση στα πόδια του τολμηρά .
Μισάνοιξε επίτηδες την ρόμπα της αντικρίζοντας στα μάτια του τον πόθο που έκαιγε σαν φλόγα ανάμεσα τους εξαρχής.
«Δεν έχεις ιδέα τι αισθάνομαι για εσένα δεν περίμενα ποτέ μου να συμπεριφέρομαι έτσι κι όμως..» ψιθύρισε στο αυτί της .
Η βραχνή φωνή του την ταξίδεψε σε μια έρημο καυτή σαρωτική με τον ζεστό λίβα να την χτυπάει αλύπητα οσο αναζητούσε απεγνωσμένα την όαση του έρωτα του .
Τον έπιασε με την άκρη του ματιού της να την παρατηρεί εξεταστικά ανήσυχος όταν επιτέλους επέστρεψε στην πραγματικότητα .
Δάγκωσε τα χείλη της ντροπιασμένη καθώς ούτε που είχε ακούσει τι είχε πει ερεθίζοντας τον παράλληλα αστραπιαία .
«Μωρό μου μην με παρεξηγείς μα σαν μου ψιθυρίζεις ταξιδεύω.. » δικαιολογήθηκε ολο νάζι .
«Μόνο που μάλλον δεν άκουσες τι σου είπα ..» απάντησε παριστάνοντας τον θυμωμένο .
«Μα φυσικά κι άκουσα ψυχή μου απλώς δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψω πλέον πως αισθάνομαι είμαι πολύ ευτυχισμένη ! Απολαμβάνω στο έπακρο κάθε στιγμή λες κι είναι η τελευταία μου !» ψέλλισε ενω του χάρισε ένα από τα σαγηνευτικά φιλιά της αφήνοντας τα κορμία να κάνουν τα μαγικά τους .
Άλλωστε μονάχα τα σώματα μέχρι στιγμής μαρτυρούσαν την αλήθεια η κόρη τους διαμαρτυρήθηκε υπενθυμίζοντας τους την παρουσία της .
Γέλασαν ανταλλάσσοντας βλέμματα ολο υποσχέσεις έπειτα σηκώθηκε απρόθυμα από την αγκαλιά του επιστρέφοντας με την κόρη τους αγκαλιά.
«Τι λες πάμε κάπου έξω να φάμε ;» ρώτησε κάποια στιγμή καθώς έπαιζαν όλοι μαζί ξαφνιάζοντας την ευχάριστα .
«Ναι δεν είναι άσχημη ιδέα ..μα αγάπη μου μήπως είναι επικίνδυνο ;»
του υπενθύμισε άλλωστε πως υφίσταντο κι εκείνη η μαύρη σελίδα ακόμη στην ζωή τους που έπρεπε από κοινού να εξαλείψουν .
Μόρφασε αδιαφορα λες κι δεν υπήρξε ποτέ αυτή η απειλή «Δεν μπορούμε να κρυβόμαστε μια ζωή ..ήδη με το να προσπαθώ να σας προστατέψω μένοντας μακριά δεν κέρδισα τίποτα .
Σκοπεύω να ζήσω την ζωή που θέλω Μαρίνα κοντα σας !
Αρκετά με τις απειλές ας κάνουν ότι θέλουν πια !» σχολίασε αγανακτισμένος .
Μπορούσε να συναισθανθεί πόσο δύσκολη φάνταζε η θέση του πρέπει να του φαινόταν εξαιρετικά επώδυνο αυτό που βίωνε εδω και τόσους μήνες .
Του στέρησε μια φυσιολογική ζωή και καταδικάζοντας την στην μοναξιά και τον εγκλεισμό με πλέον δεν θα τον άφηνε να το περνά μονάχος.
«Εχεις δίκιο ..μα πάνω από όλα με ενδιαφέρει να εισαι εσύ ασφαλής ψυχή μου υποσχέσου μου πως όλα θα πάνε καλά !» ζήτησε βουλιάζοντας στην αγωνία .
«Να είσαι δυνατή μωρό μου ότι κι να συμβεί να ξέρεις πως η μόνη γυναίκα που θέλησα στην ζωή μου είσαι εσύ !Άργησα βέβαια να το καταλάβω μα ποτέ δεν είναι αργά !» πρόφερε σχεδόν προφητικά σαν να προσπαθούσε να την προετοιμάσει για κάποιο γεγονός με ύφος βλοσσυρό.
« Συμβαίνει κάτι που πρέπει να ξέρω ;»ρώτησε φοβισμένη κάτι δεν πήγαινε καλά το ένιωθε χαμογέλασε αν και ψεύτικα τα συννεφιασμενο βλέμμα του το πρόδιδε .
«Όλα καλά θα πάνε ! Μην ανησυχείς καρδιά μου ετοιμάσου ντύσε κι το μωρό σήμερα θα βγούμε σαν οικογένεια .»
Πρόσταξε γλυκά ενώ πήγαινε να κάνει ένα ντους είχε ανάγκη να βάλει σε μια τάξη τα συναισθήματα του , πασχίζοντας να αποδίωξει αυτό το προαίσθημα που του πλάκωνε το στήθος σαν ταφόπλακα .
Επέλεξε να μην της μιλήσει για όσα υποψιαζόταν καθώς θα την τάραζε περισσότερο χωρίς λόγο καλύτερα να γνώριζε μονάχα ο ίδιος .
Άλλωστε μονάχος ήταν αποφασισμένος να επωμιστεί τις συνέπειες της αμείλικτης εκδίκησης του .
Τουλάχιστον οι στιγμές που βίωνε κοντά της ήταν το αντίδοτο που αναζητούσε για να κρατηθεί στην ζωή αναλογίζοταν γνωρίζοντας το ζοφερό φινάλε κι ας μην ήθελε να το σκέφτεται.
Ξεπρόβαλαν μητέρα και κόρη αμέριμνες από το δωμάτιο σαν ήλιος καθώς η ομορφιά τους ακτινοβολούσε .
Έμεινε έκθαμβος να τις θαυμάζει χαμογελαστός το κίτρινο καλοκαιρινό φόρεμα που είχε φορέσει αγκάλιαζε τέλεια κάθε καμπύλη του κορμιού της .
Το μπούστο του ήταν προκλητικό τόσο όσο κι το κόψιμο του βγαλμένο από άλλη εποχή τα βελούδινα μαλλιά της τα είχε πιάσει ψηλά αφήνοντας τον θελτικό λαιμό της να φανερωθεί .
Δεν υπήρχαν λόγια να περιγραφεί η αθώα ανεπιτήδευτη ομορφιά ποτέ άλλωστε δεν προσποιήθηκε κάτι άλλο αυτό που πραγματικά ήταν .
« Τι να πω τώρα εγω ; Δηλώνω θαυμαστής σου απλά υποκλίνομαι στην σαγήνη ! Οσο για την πριγκίπισσα μας με το ρόζ φουστανάκι μοιάζει μπαλαρίνα..» σχολίασε δίνοντας ένα φιλί στις δύο αγάπες της ζωής του.
«Κι εσύ είσαι τόσο γοητευτικός..μοιάζεις πρίγκηπας βγαλμένος από το παραμύθι μου !Κάποτε έλεγες πως ζω σε αυτά μάλλον βγαίνουν αληθινά !» σχολίασε καθώς κλειδώνε την πόρτα πίσω τους .
«Αυτό είναι το παραμύθι μας πλέον πιστεύω πως στην ζωή όλα είναι δυνατά» την εξέπληξε για άλλη μια φορά ξεκινώντας για την βόλτα τους .
«Μμ..αυτο το εστιατόριο εχει τα καλύτερα ψάρια που εχω φάει ποτέ !» σχολίασε ενθουσιασμένη καθισμένη πλάι στο κύμα ρεμβάζωντας την μεγαλοπρέπεια της θαλάσσης που έβρεχε την άκρη των δακτύλων της .
Είχε αφήσει στην άκρη τα λευκά της πέδιλα αδιαφορώντας για όλα κι περπάτησε στην ακροθαλασσιά ξέγνοιαστη κι ευτυχισμένη .
Ρίχνοντας κλεφτές ματιές στον άνδρα της ζωής της απέναντι της που κρατούσε το θαύμα τους συνεχώς στην αγκαλιά του .
Αφου δοκίμασαν μια ποικιλία ψαρικών κι διαφορές άλλες θαλασσινές λιχουδιές ενέδωσε στο κάλεσμα της γαλαζιας θεάς αφήνοντας τους για λίγο πασχίζοντας να δροσιστεί λιγάκι μιας κι η μέρα ήταν πολύ ζέστη .
Το καλοκαίρι είχε επιστρέψει χωρίς καν να το καταλάβει άλλωστε τους πιο πολλούς μήνες τους πέρασε στο κρεβάτι λόγω της εγκυμοσύνης .
Ευτυχώς όλα ήρθαν όπως τα ονειρεύτηκε μεταξύ τους εκτός απο την αδιόρατη απειλή που τριγυρνούσε στο μυαλό της συνεχώς .
Καθώς την προβλημάτιζε ιδιαίτερα η στάση του απέναντι στα γεγονότα έμοιαζε να μην τον ενδιαφέρει τίποτα πια ούτε η εταιρεία που φαλήρισε λες κι δεν υπήρξε ποτέ πλούσιος κι συνάμα αμταγωνιστικός επιχειρηματίας .
" Κάποιος μου πετάει νερό η είναι η ιδέα μου ; " στράφηκε προς τα πίσω γελώντας σαν τον αντίκρισε να την πλησιάζει όπως πάντα αθόρυβα παρέα με την μικρή που γελούσε εξίσου στην αγκαλιά του ευτυχισμένη .
Είχε αφαιρέσει κι εκείνος τα παπούτσια του βαδίζοντας ξυπόλυτος στην αφράτη αμμουδιά πράγμα που δεν περίμενε από εκεινον.
Διαπιστώνοντας τελικά ποσο δίκιο είχε που της έλεγε πως θα γνωριζε ένα άλλον χαρακτήρα εναν άνδρα που θα την γοήτευε με κάθε του πράξη .
« Τρελάθηκες αγάπη μου μην με καταβρέχεις !» διαμαρτυρήθηκε γελώντας ακατάπαυστα γεμίζοντας την καρδιά του ευδαιμονία.
Σταμάτησε μπροστά της βυθίζοντας το βλέμμα του στο δικό της διακρίνοντας την ευτυχία που είχε φέρει στην ζωή της. «Μ αρέσει να σε βλέπω να γελάς ! Τέρμα η θλίψη στο πρόσωπο κι την καρδιά σου γλυκιά μου !» σχολίασε με ειλικρίνεια .
Υπενθυμίζοντας στον εαυτό του πως αρκετά δάκρυα έχυσε για κεινον κι την σκληρή του καρδιά ήταν καιρός να επανορθώσει .
«Εξαιτίας σου χαμογελάω ξανά κι φυσικά λόγω της μικρής μας !»
«Τοτε θα βάλω στόχο μου να σε κάνω να γελάς κάθε μέρα πιο πολύ ώστε να ξεπληρώσω κατα καποιο τρόπο τα δάκρυα που έχυσες για εμένα !» πρόφερε με τρυφερότητα .
Έλιωνε για τον καινούργιο του εαυτό πραγματικά γεννώντας παράλληλα την απορία πως αν ήταν έτσι ο πραγματικός του χαρακτήρας από πάντα για ποιο λόγο επέλεγε να κρύβεται πίσω από εκείνο το σκληρό προσωπείο ?
«Δεν υπάρχει τίποτα να μου ξεπληρώσεις..αντίθετα θελω να με αφήσεις να επουλώσω με την σειρά μου κάθε μια πληγή στην ψυχή σου με την αγάπη μου !» ζήτησε ικετευτικά χαϊδεύοντας τον τρυφερά στο μάγουλο .
«Κάντο Μαρίνα το εχω ανάγκη !» συμφώνησε τοποθετώντας το χέρι της στο στήθος του στο μέρος της καρδιάς .
« Ετσι θα γίνει αγάπη μου ! Θα σε κάνω ευτυχισμένο θα ζήσουμε ότι δεν περιμέναμε .. Μην ξεχνάς πως μου υποσχέθηκες ένα γιο !» αστειέυτηκε κλείνοντας του το μάτι πονηρά με καθαρό σεξουαλικό υπονοούμενο.
«Θα το θέσουμε σε εφαρμογή μόλις επιστρέψουμε σπίτι κι αργά η γρήγορα θα έχουμε καλα μαντάτα νομίζω !
Ειδικά σαν μετακομίσουμε στο νέο μας οίκημα ! Αλήθεια μονο ένα ακόμη γιο θέλεις ; »
«Επιθυμώ οσα παιδιά μας χαρίσει ο θεος ! Πότε λες να μετακομισουμε εχεις βρεί κιόλας το χώρο ; »
« Εγώ πάλι Μαρίνα επιθυμώ πολλά ακόμη παιδια μαζι σου άλλωστε δεν είχα την ευκαιρία να σε ζήσω οσο ησουν έγκυος στην Άρτεμις ! Θα το ευχαριστηθώ στο έπακρο να κυκλοφορείς με φουσκωμένη κοιλίτσα ανάμεσα στα πόδια μου !»
Αν κι δεν της έδωσε μια σαφη απαντηση την εστελνε στον ουρανο με τα λόγια του ο σκληροτράχυλος άνδρας του παρελθόντος εκανε φτερά κι την θεση του έπαιρνε ο έρωτας της ζωής της !
Ναι αυτόν τον ανδρα θα τον λατρευε με ολο της το είναι .
«Πες μου πως δεν είναι ψέμα ολο αυτό !» του ζήτησε απολυτα εκτασιασμενη την τράβηξε στην αγκαλιά του κι με μια κίνηση αφησε τα μαλλια της να χυθουν ελευθερα στους ωμους της όπως του αρεσε πάντοτε .
«Είναι αλήθεια θα το δείς !Με εμαθες να πιστευω στα θαυματα !» σχολιασε με νοημα φιλωντας την με παθος την ίδια ώρα το κινητό του κουδούνιζε σαν τρελό.
《Παρακαλώ ..》αποκρίθηκε φοβισμένος για το χειρότερο αντικρίζοντας την απόκρυψη.
《Τι ωραία που περνάτε οι τρείς σας ..έχεις όμορφη γυναίκα Μπάλτον γι αυτό αφήνω επάνω σου την επιλογή..ποια απο τις δύο διαλέγεις να πεθάνει;》...