Kapıyı Onur açmıştı, arkasından "Gökçecim geldi!" diye bağıran Aryada vardı. içeriye girip Aryayı kucağıma aldım, yanağından öptüm. "evet ben geldim!" dedim, mutlulukla.
Onur, kapıyı kapatırken, "bana sarılmadın,ittin beni kapıdan, öyle olsun. "
O kadar ciddiydiki trip atacak diye korkmuştum, "sende gelsene." dedim, gözlerimin dolmasına engel olamadım, üzmüş müydüm onu?
mal değilim ama reglim.
Onur şaşkınlıkla yanıma gelip gözümden gelen yaşı sildi, "gözlerin niye doldu? şaka yaptım."
"Seni üzdüm diye korktum bir an." dedim, onuda aramıza çekerken.
Arya bize sıkı sıkı sarılıp, "Ay siz ne kadar güzel birbirinizi seviyorsunuz ya!"
Birbirimizden ayrılınca Arya, "Efede beni böyle sever mi acaba?"
Onur, kaşlarını çatıp, "o kim?" diye sordu.
Onura boş bakışlarımdan atarken, "Neden Aryaya öyle bakıyorsun? benim abim seni öğrenince böyle mi yaptı?" diye sordum.
Onur, "haklısın, fazlasını yaptı." deyince susup, Aryaya döndüm. yüzümdeki gülümsemeyle, "Efe kim güzelim?" diye sordum.
Oda yüzünü bana mutlulukla çevirip, "Efe çok yakışıklı Gökçecim. çok tatlı, çikolata gibi!" bunu dedikten sonra Arya biraz düşünüp, "hıım, sanırım çikolata daha tatlı." deyince hafif güldüm.
Arya, "öğretmenimiz yanıma oturtturdu onu,hep saçımla oynuyor. Ne kadar bundan hoşlanmasamda ona kıyamıyorum." yüzündeki gülümsemeyle anlatmıştı bunları.
Onur kaşlarını çatıp, "Efe mefe yok, unut bunu. küçücüksün sen daha."
Arya, Onura karşılık kaşlarını çatıp, ellerini beline koydu. bu hali o kadar komikti ki gülmeden edemedim.
"sanane ki?" dedi.
Aryanın aklına Onur'un, 'Efe mefe yok' demesi gelmiş olacak ki, "hem Efede var,bugün ben annemin telefonundan Fatma teyzeyi ararım, konuşuruz Efeyle." deyip saçlarını savurdu.
ooh aynı ben canım görümcem !
Onur, "peki ben buna izin verir miyim, küçük hanım?"
Arya, "ya banane! benim telefonum kırıldı zaten hep senin yüzünden!"
Bakışlarımı Onura yönlendirdim, sorarcasına bakıyordum, "Onur ne yaptın kızın telefonuna?"
Arya, "Gökçeciğim pubg oynuyordu, yenemedi diye attı telefonumu yere. sanki kendisi verdi parasını!"
Onur bilmiş bilmiş Aryaya bakarken, "Pardon da hanım efendi kim verdi parasını?"
Arya,"tamam sen vermiş olabilirsin, Ama bu senin kıracağın anlamına gelmiyor."
Onur,"senin dilinde olmuş pabuç hanım efendi, 'Evde canım sıkılıyor, küçük telefon istiyorum,en azından bir şeyler oynarım.' dedin, gittin iphone aldırdın bana, kırarım da,parçalarım da."
Onura sinirle döndüm, "konuşmasana kızla şöyle, oyun yenemedin diye telefon mu kırılır?"
Onur, "tamam ya susun, yeter. alırız yarın,yeter ki susun." deyip, mutfağa gitti.
Bizde Aryayla zafer kazanmış gibi ellerimizi birbirine çaktık.
Onur mutfaktan bağırdı "duyuyorum!"
Arya ile güldükten sonra Arya, "ben çok açım, hadi artık kahvaltı yapalım!" deyince,masaya oturduk.
Arya, "Gökçeciğim hepsinden ye ama yumurtayı abim yaptı, yemeni tavsiye etmem. diğerlerini annem yaptı,yiyebilirsin."
Onur, ellerini açıp "Allahım sen sabır ver." dedi.
Arya, "ne ya? en az yirmi yumurtanın, on beşini tezgaha kırmadın mı?"
Onur, "evet abicim, ama niye Gökçeye söylüyorsun?"
Arya, "Gökçeciğim, ne yediğini bilmesin mi?"
Onur, "kız sus tamam, Allah aşkına ye yemeğini."
Onların haline gülümserken, ilk olarak yumurtadan yemeye başladım. tabağıma yumurta alırken,Onura göz kırptım. oda bana gülümseyince,benimde yüzümde gülümsemem büyüdü.
Kahvaltımızı yaptıktan sonra, Aryanın oyuncaklarıyla oynamaya başlamıştık.
Onur barbie bebeği almış,kız sesi taklidi yapıyordu. onları kahkaha atarak izlerken, Onur, bana tip tip bakıyordu. bende ona, 'ne yapayım çok komik' diyordum.
Onur barbie bebeklerle kız konuşması yaparak Aryayla oynadıktan sonra,oturduğum yatağa gelip yanıma oturdu.
"iyi güldünüz bugün hanım efendi." deyince kahkaha attım,çünkü kız sesiyle demişti.
Onur, "siktir ya!iyice alıştım."dedi,kendi sesiyle.
Hepimiz kahkaha atıyorduk.
Her günümüzün böyle olmasını diledim Allah'tan.
Hep gülmemizi.
Arya'ya bir şey olmamasını...
Saat 17.00'a gelirken, bayadır burada olduğum için, eve gideyim artık dedim, zaten akşam yine bizimkilerle beraber buluşacaktık.
Onurlardan çıkınca eve gidip zile bastım,ablam hanım hala eve teşvik etmemişti.
Seda'dan
Egemene bol yalvarmalarım sonucu parka girmiştik,ben sallanıyordum,o sallıyordu.
Küçükken olduğu gibi...
Sahi küçükken ne kadar güzeldi,
12 sene önce ;
Ailelerimiz anlaşmış parka gidiyorduk.
büyük bir eğlenceyle tutmuştum Egemenin ellerinden, "yine beni sallayacaksın dimi prensim?" dedim.
"Sallayacağım prenses." dedi.
Prensesiydim ben onun
Prensesdim ben...
Prensimdi o.
"ilerde bir gün yine parka giderken, elimden tutup 'prenses' der misin bana?"
"Derim,prensesim." gülümsedi.
"'Prensesim' de der misin?" gülümsedim.
"Derim."
"Söz mü?"
"Söz."
"Seni seviyorum,prensim."
"Seni seviyorum, prensesim."
12 sene sonra bugün ;
Aklıma gelen çocukluk anımızla gülümseyip Egemene döndüm,
"Egemen,söz vermiştin on iki sene önce,hatırlıyor musun?"
"Hatırlıyorum prenses." dedi, göz kırparak.
Yüzüm asık bir şekilde,belki sözünü tutmayacak diye düşünürken konuştum,
"Ama öyle yapmadın Egemen, parka girerken,demedin prensesim diye, şimdi dedin."
"Gel tekrar yapalım o zaman, aklıma gelmedi ne yapayım?"
Egemen elimden tutup çıkardı parktan, elimden tuttu! "hadi canlandırsana kızım?" dedi, resmen donmuştum.
hemen elinden ayrılıp,biraz daha geriye gittim.
rahat dur kalbim.
ona koşarak elinden tuttum, "yine beni sallayacaksın dimi prensim?"
"Sallayacağım prenses."
Parka girince, "şimdi prensesim diyorsun ama, senin prensesin artık ben değilim dimi? "
"Hayır sen benim prensesimsin,ve hep benim prensesim olacaksın."
"Yani?"
"Yani..."
"Uzatma Egemen söyle çabuk!" anlamıştım bir şey diyeceğini, umarım düşündüğüm şeydir diye dua etmeye başlamıştım ki, Egemen'in sesi doldu kulaklarıma.
"Seni seviyorum prensesim. Ne kadar doğru bilmiyorum ama çok seviyorum. duygularıma engel olamıyorum. Beni sadece arkadaş olarak görüyorsun belki,bilmiyorum. eğer öyleyse,Affet Seda, affet prensesim." deyip arkasına döndü, yavaş adımlarla ilerliyordu.
Arkasından ilerlerken bağırdım, "seni seviyorum prensim!" deyip, koşarken boynuna atladım.
ooh iyi ki diyeti bozmadın kızım Seda,yoksa nah atlardın çocuğun boynuna!
Kulağıma, "seni seviyorum prensesim."diye fısıldadı.
Zamanın durmasını istedim...
Kokusunu doya doya içime çekmek istedim...
Onu o kadar çok seviyordum ki,
Bir çocuğun çikolatayı sevdiği kadar,
Bir kız çocuğunun babasına olan aşkı kadar,
Onu çok seviyordum,
Prensimi çok seviyordum.
Prenses, Prensini seviyordu.
Prens,Prensesini seviyordu.
şimdi komik geliyordu Prens ve Prenses hikayesi, ama onlar 12 senedir kalplerinde tek birini Prens,tek birini Prenses yapmıştı.
onların kalplerinde Prens ve Prensese bir kişilik yer vardı.