♔Perfectly Mine♔
Via
Nope.
Hindi ako tulog. Actually, nasa sofa na ako.
Pagod ako, hindi puyat, soo... yea.
“Via, eat your brekky." Zoey said, munching hers. “And we have something to go to later."
“Ano?" Tanong ko.
“A special occasion. Dinner, actually, but not just like a typical dinner. As I said, it is special."
Hmmm... Ano kaya yun?
I spent the whole morning reading. May nakita kasi akong libro sa bookshelf sa sala nitong House. Eh mukhang interesting.
Untold Mysteries
“Ano yan?" May nagsabi. Lumingon ako at nakita si Violet.
“Untold Mysteries. Maganda naman siya so far."
“Genre?"
“Sa tingin ko romance."
I flip a page then sighed. “To love is to sacrifice everything,"
“Hugot ba yan?" Violet asked, smirking.
“Hindi ah! It's written in the book."
“Ah basta. Excited na ako mamayaaaa!"
“Ano ba talaga ang meron mamaya?"
Kinuha niya ang kamay ko. “Well, secret."
Hinila niya ako palabas ng House, at nasa labas na kami. May flowers sa garden na napaka-cute.
“Alam mo, wag ka masyadong painosente, Ate." Sabi niya at umalis na.
Painosente? Ano?
“Huy! Anong painosente? HUUUY!" Pero hindi siya bumalik. Kaya naiwan akong magisa sa malamig na simoy ng hangin sa garden.
Ano ba talaga ang mangyayari mamaya?
∽
Zoey
“No, dapat natural. Hindi ka pwedeng mag-practice sa harapan ko. Know why? Kasi mas maganda kapag natural ang nalabas sa bibig mo. Yung hindi scripted. Mas special kapag mula sa puso. Tandaan mo yan, Darren."
“Tama! Wag kang kabahan, Darren. Alam ko naman na hindi ka madidisappoint eh." Sabi ni Celine.
Nasa Central Park kami ng Recreational Village. Pinapunta din namin si Celine para tulungan kami. And since close sila ni Darren at mas kilala nila ang isa't isa. Inaayos na namin ang park para sa mangyayari mamayang gabi.
Secret. Yan ang alam sa ngayon ni Via na mangyayari. Pero maya maya ay sasabihin ko na may celebration para sa Date namin ni Kyle.
Yes, magsasakripisyo ako. Para asarin nila kami. For the sake of Viarren.
The Love is in the Air!
Excited na akooo!
I'm careful not to give hints to Via. Baka masabi ko sa sobrang excitement ko.
“Fine." Darren said shortly, then sighed.
“Kilala mo naman si Via. Wag ka nang kabahan. Alam mo, para mas maintindihan ni Via na sincere ka, wag kang kabahan para magka-sense yang mga sasabihin mo." Dagdag ko.
“Kaya mo yan, Ren! Sus, Ikaw pa?" Tawa ni Celine.
“Oh sya, tara na at madami pang aayusin."
“Wait, nakakasiguro ka ba na hindi pupunta dito si Via?" Tanong ni Darren.
“Dontcha worry. Nandoon si Violet para bantayan siya."
“Salamat ha."
“Sus, wala yun! Alam mo, for the sake of fandom nga yun eh. Kasi fans kami ng Viarren!" Sabi ni Celine. Natawa lang kaming dalawa.
In no time, nakaayos na ang venue.
It's theme is Red and Black. Para sorta romantic ang dating. Nuks! Pwede na ba kaming designer ni Celine? Hahaha!
“Woooaaaah." It was mom.
“Okay ba Mama?" Tanong ko. Actually, maniwala man kayo o hindi, kasabwat din namin si Mama. At syempre just so you know, si Via lang ang walang alam tungkol dito.
Diba? Oks ang dare ko kay Ren?!
“Anong oras na?" Tanong ni Darren.
“Four o' clock. Mag-ready ka na. Pupuntahan ko din sila Violet at ipagreready ko na ang Princess of the Night."
Ngumiti lang siya at umalis na.
“Oh Mama, jan muna kayo. Byeeee!"
Tumakbo na ako pabalik ng House.
This is going to be fun.
∽
Via
Nadatnan ko nalang na natutulog pala ako sa ibabaw ng libro na binabasa ko. Halos kalahati na rin ako dito.
Ibinaba ko ang libro at lumabas ng kwarto.
“Nasan na yung mga taong yun?" Bulong ko sa sarili.
Ang tahimik ng buong House, pero biglang bumukas ang main door.
“Hello! Nagising ka na pala." Sabi ni Violet. Halatang nag-jogging siya dahil sa suot niya at pawis na pawis.
“Nasan sila?"
“Ah, yung iba nauna na sa venue nung occasion, pero papunta dito si Zoey para tulungan ka." Sabi niya. Dumiretso siya sa kusina at kumuha ng malamig na tubig.
“Ang aga naman yata nila pumunta dun?"
Napakamot sa ulo si Violet. “Kasi... ah, hindi tayo kasya sa car at baka ma-late tayo."
“Ganun."
“Magbibihis lang ako, mag-ayos ka na. Mag-suklay ka oh!" Sabi niya sabay tapon ng suklay na galing sa bulsa niya.
Huh? May suklay sa jogging pants niya? Anong connect?
Wala na akong nagawa at umakyat na sa kwarto ko. Dumiretso ako sa banyo at tinignan ang itsura ko.
“Kelan ka ba gaganda?! Lagi ba kailangan ng make up?!"
I groaned at sinuklay ang buhok ko. Miss ko na si Mama ang nag-susuklay sa buhok ko, kaso ngayon, busy na siya, o kaya sasabihin niya na malaki na ako para mag-pasuklay.
Pagkaayos ko ng sarili ko, lumabas na ako at nakita si Violet na nakaayos na.
Naka-dress nanaman? Wala na bang occasion na hindi naka-dress?
“Fairy Godmother?" I asked.
Violet smiled and approached me. “Bibiddy Bobbidy Boo." Then she waved her hand as if there's a wand.
∽
In less than 15 minutes, ready to go na ako.
May nag-doorbell sa main door ng House. “Ate, ako na."
Binitawan niya ang hawak niya na powder at bumaba na sa sala.
Without knowing why, sinundan ko siya.
I slowly crept behind the kitchen wall which is infront of the living room.
“Ready na si Via." Narinig kong sinabi ni Violet.
“Hindi pa."
“Teka, tatawagin ko lang. Pumasok ka kaya?"
Agad agad akong umakyat sa taas at umupo sa kama. Nagkunwari akong nag-aayos ng make up kit.
Bumukas na yung pinto. “Sino yun?" Tanong ko.
“Si Zoey. Tinatawag ka."
Oh. Akala ko pa naman kung ano.
Bumaba ulit ako at nakita si Zoey na naka-upo sa sofa.
Niyaya nila ako papunta doon sa venue.
Habang nasa car, naisipan kong itanong sa kanila ito;
“Saan ba tayo pupunta? At saka ano ba talaga ang okasyon?"
Pramis, feeling ko outdated na ako sa mga nangyayari. Huhuhu.
“Sa Central Park. Maghintay ka lang, malapit na tayo."
“Isang espesyal na okasyon ito at tanging mga epesyal na tao lang ang pwedeng dumalo dito." Dagdag ni Violet.
Naghalukipkip nalang ako hanggang sa sinasabi nilang Park.
Ino-O.P. nila ako! Ang sama nila!
“We're here." Zoey announced.
Madami na ring tao sa Park. Karamihan mga hindi ko kakilala.
Ano kaya itong occasion na ito? Hindi kaya Get Together ng mga exclusive members ng Village?
Pero bago pa man ako maka-baba ng car ay hinarangan ako ni Zoey.
“Wait up." Sabi niya. May binulong siya sa isang lalaki na naka-black, at agad itong tumakbo at naglaho sa mga tao. At naaninag ko na nasa stage na siya at may ibinulong sa isang tao dun.
“Ladies and gentlemen, our Princess has arrived." Sabi nung host. “Let us all welcome, Olivia Marie Ramos!"
Wait, what?
Olivia Ramos, ako yun ah! I mentally slapped myself. Of course that's me! Who else?
Wait, but why?
May special mention pa talaga? At anong sinasabi nilang 'Princess?'
Juice Colored! Feeling ko mangmang na mangmang ako ngayon! Sasabog na ang ulo ko na puro tanong!
May lalaking sumalubong saakin sa car at hinawakan niya ang kamay ko pababa.
Ano to?, I mouthed Zoey. Ngumiti lang siya.
After a moment, nasa red carpet ako. Red carpet?! Hala! Ano na bang nangyayari?
“Ano to?" Tanong ko sa kung sino mang lalako ito.
“Recreational Party ng Village." Matipid niyang sagot.
Guest kaya ako?
Tumigil kami sa isang table malapit sa stage. “Dito ka na muna." Sabi ni Mr. Unknown sa akin.
Iniwanan niya ako doon sa table, at naupo nalang ako.
It took me a while to realize the people around me. Andito sila Mama,at Tita.
“Hello po!" Bati ko sa kanila.
Ngumiti lang sila at nagpatuloy sa pag-uusap.
Nasan na ba sila Zoey at Violet?
Ang lakas ng music at minsan hindi ko napapansin na favorite music ko pala yung mga tugtog.
“And then you say
'I want you for worse or for better
I would wait for ever and ever'
Broke your heart, I'll put it back together
I would wait for ever and ever"
“And that's how it works, it's how you get the girl..." I sang along.
“Ang galing naman!" A voice said.
Lumingon ako, at nakita ko siyang napalakpak.
“Pwede na..." Sabi niya, sitting next to me.
“Andito ka pala?" Sabi ko.
“What do you think? I'm an exclusive member of this Village."
“Sabi ko nga." I murmured.
“Anong gagawin natin dito?" Tanong ko.
“Obviously we're going to party."
So eto na pala yung sinasabi nila Zoey na exciting?
Hindi naman aaaaahhh...
Palibhasa sila, mga party goers, ako home-based lagi. Lumalabas lang naman ako kapag wala talaga akong magawa, or bibili ng libro, or manonood ng movie na based sa libro. Yes hahaha, bookworm much. At fangirl pa! Hay nako.
Parang kelan lang, depressed pa ako dahil wala na si Darren, tapos ngayon, ayan, lagi ko na siyang kasama.
“Heyyooo cousie!" It was Zoey.
“Huy! Nandyan ka lang pala!"
Tumatalon talon pa ang bruha. Paano kaya yun naka-5 inches heels siya?!
“TARA! SAMA KA." Tawag niya.
“Saan?"
“Basta."
Hinila niya ang kamay ko at dinala sa kung saan.
Mahina na ang tugtog dito, di na gaano kalakas kumpara doon sa harap.
“Exciting ba to?" Tanong ko, naka pumeywang.
“Yep. Wait ka lang." Sabi niya at uminom galing sa glass niya.
“Ano na?" Kulit ko.
Lumunok muna siya at tinignan ako. “Wait ka lang. 1..2..3.."
May pinindot siya sa gilid ng dingding at nag-stop ang music.
“Huy! Anong ginawa mo?!" Nag-papanic kong tanong. “Baka kung anong isipin nilang nang-yayari!"
May pinindot ulit siya at ang ilaw naman ang namatay.
“Zoey! Huy, nasan ka?!"
Sinubukan ko lumakad papunta sa kanya pero nabangga lang ako sa pader. Naisipan kong pumunta sa harapan ng park. Baka sakaling may makita akong kakilala ko doon.
Ano bang nainom ni Zoey at parang sinapian yata siya?
“Zoey?! Violet?!" Tawag ko. Hindi parin nag-aadjust ang mga mata ko sa dilim. “Nasan na kayo?!"
Waaah. Nerbyosa pa naman ako these days. Ano ba yan!
Nakarating na ako sa harap ng stage—says my instincts— pero wala akong maramdaman na tao sa paligid ko. Nasaan na sila?
“Hello?" Tawag ko ulit. Tahimik na ang paligid. Aalis na sana ako nang may makita akong maliit na ilaw. Siguro galing sa isang cellphone. Nilapitan ko ito.
Nagriring pala. Siguro nalaglag ito nung nagtakbuhan na. Dahan dahan kong niyuko at kinuha.
Unknown phone number. Pero dapat ko ba sagutin? Baka importante.
Sinagot ko ito at itinapat sa tenga ko.
“Hello?"
Malabo ang dating ng call. Siguro walang signal. Maya maya ay nag-salita na ito.
“Hello."
“Sino ka?"
“Ako? Ako si—"
Nabitawan ko ang cellphone ng may pumulopot na braso sa tiyan ko at binuhat ako papunta sa kadiliman.
Nagsisigaw ako, pero walang nakakarinig. Nasaan na ba sila?! Sino tong taong to?!
“Tuloooooong!!!" Sigaw ko ulit.
Ibinaba niya ako pero hawak niya ng mahigpit ang kamay ko. “Sino ka ba?! Bitawan mo nga ako!"
Well, as if naman na gagawin niya yun. Pero laking gulat ko ng bitawan niya ako.
“Masakit ba?" Tanong niya. Hindi ko parin mahulaan ang boses ng taong ito. Hindi ko din maaninag ang mukha niya.
“Sa higpit ba naman ng hawak mo, sino ba naman ang hindi masasaktan?!" Sagot ko.
Narinig ko siyang tumawa ng mahina. “Sorry."
“Aba! Matapos mo akong kaladkarin na mala-kidnapper itatanong mo lang pala kung masakit yung ginawa mo?! Ayos ka din ah. Sino ka ba?" Sunod sunod na ang labas ng mga salita sa bibig ko.
May pinindot siya. Cellphone. At itinapat niya sa mukha niya. Nanlaki ang mata ko.
“K-Kelvin?!"
A/N:
Yeeees! Christmas break na! Ang sayaaaa!
2 more chapters to go until the Epilogue. Guys, salamat talaga sa supporta niyo ha. Pati narin sa pagbabasa nitong Kaunaunahang sineryosong Fanfic ko. Malapit ko na kayong mamiss kapag natapos na ito! Pero pwede pa rin tayong mag-kausap dito, pwedeng pwede niyo akong i-PM at mag-chikahan tayo, hehehe. Nag-hahanap kasi ako ng pwede kong ka-tilian kay Darren eh, hahaha.
Pwede niyo rin akong kausapin dito:
ategoldendesiree@gmail.com
I'll be happy to talk to you, guys!
Wag niyo ring kalimutan bumili ng Album ni Darren, guys! His very own first self-entitled solo album, ang “Darren”. (Gwapo niya sa cover no?!)
Malapit ko narin mamiss ang pag-sasabi nito tuwing end ng Chapter!
Darren Hugs&Kisses!
~Ate Ree