A/N: I wrote this chapter for her (kaibigan ko dito sa watty) kasi BH siya, at dahil diyan may halong ka-BH-an ang chappy na ito. SO BE READY, at sisihin niyo siya sa violent reactions niyo. HAHAHA! Joke lang! :)) Dedicated 'to sakanya, kasi may pinagdadaanan siyang mabigat. CHOS! Hahaha! Hi sis! Smile na you! MOVE ON! GO! FIGHT! MOVE ON NAAAA! :)) Mwa! Loveyou! :*
-Dream
Athena's POV
Two weeks had already passed since the 'bangayan-sa-cafeteria' incident. Dalawang linggong naging tapunan ako ng glaresat mga patama. Akalain mong maraming violent reactions ang madudulot ng ginawa ko? Since when did standing up for yourself become a crime? Is it wrong na ipagtanggol mo ang sarili mo?
Sa dalawang linggong lumipas, I never forgot to do my part as the leader of Vulture's Vengeance. Speaking of it, I was kinda shocked na hindi sila tumutol sa pagpapalit ko ng pangalan ng gang, maybe they really do trust me. Which means, the gang is really part of my responsibility now.
Maybe I am really a magnet of violence. Kasi sa dalawang magkaibang mundong kinabibilangan ko, palagi nalang akong involved sa away at gulo. Ano kayang meron sakin at ganito buhay ko?
*knock* *knock* *knock*
Really? What time is it na ba?
I glanced at my bedside clock. Psh, it's still 5 in the morning. I still have an hour left to spend freely, so bakit may nanggugulo na sa kwarto ko?
*knock* *knock*
"Get lost!" I shouted, medyo walang buhay. Maybe because I haven't slept for days. Di ko nga alam kung bakit e, kung bakit pakiramdam ko, SOMEBODY NEEDS ME.
"Knock, knock my dear niece!"
O.O
I bolted up from my bed.
Seriously?!!
I hurriedly opened the door. "TITO!" I shouted the moment I saw him.
He chuckled and spread his arms, and so I did, I hugged him. I maybe cold to others, but never to my uncle. He's mainly the reason why I survived, I owe him a lot. Besides, he's the only family member I have.
"Athena, darling." Sabi niya nang kumawala ako sa yakap.
"What brought you here?!" I happily exclaimed. You don't know how much I missed this man. Sa New Jersey, araw-araw siya ang kasama at nakikita ko. Sa bahay, sa training at iba pa. Kaya naman nang biglang paglipat ko, let's just say.. nakakapanibago din na wala siya.
"Nothing, kukumustahin lang kita. Am I not allowed to?" He playfully asked, I grinned and hugged him again.
He' my second father. "I missed you so much."
"I miss you too, Athena."
*living room*
" I barely have an hour left before I go to school, do you need something from me?" Tanong ko sakanya after taking a sip from my coffee.
"Too bad, huh? I should've taken the helicopter rather than riding public planes, gusto ko lang naman maexperience ang pagiging normal citizen. At mag-touch down sa airport at hindi sa helipad ng building niyo."
"Yeah, yeah. So much with your childish wishes, Tito." I laughed.
"Hmmm, I just want to ask you how's school? Nabanggit kasi saakin ni Manang Esther na you're dressing up as a-"
"Nerd. Yes I am."
"And this is because?" Napaka-usisero. =_=
"Nothing. Wala lang, I don't want to get involved again. Ayoko nang maging 'it-girl' o kahit sinong kaiinggitan at kunwaring sasambahin ng iba pero deep inside, they loathe me. Iniwan ko na yung ganong arte sa New Jersey." I explained. Well, he's my uncle and here's nothing to hide. Tutal malalaman at malalaman rin naman niya 'to lahat.
"Okay fine. Payag ako sa desisyon mong yan-"
"Hindi ko kailangan magpaalam, Tito." I informed him in a respectful way. Ayokong bastusin 'to no, after all nagsacrifice din siya ng marami para sakin.
"Ah, that's true. Pero be sure na kaya mong panindigan ang lahat ng decisions na pipiliin mo."
Tinaasan ko siya ng kilay. Bat ganun yung tono niya? Wait. Don't tell me-
"You know, don't you?" I asked, kahit hindi ko na kailangang magtanong kasi alam ko narin namang alam na din niya.
"I do." He stated.
SOURCES. Diyan marami si Tito Matt. Kaya WALA as in WALA kang matatago sakanya. Well, money and fame, he got those. Kaya what do we expect? Siya narin naman kasi ang namamahala sa kumpanyang iniwan ng parents ko, habang wala pa ako sa tamang edad at kulang pa kaalaman ko diyan.
Isama mo pa na wala akong PAKI sa mga yon. -___-
I smiled. "Do I need to explain myself? Okay lang naman, hindi ba? Sanay ka namang pumupunta ng school noon e, detentions, suspensions and even expulsions."
"But this is different, Athena. This is way bigger, and dangerous than those. As a matter of fact sisiw lang yung mga iyon sa New Jersey."
Ooookay? What's with his tone? He's been with me for like 9 long years of uhmm- violent times. Like when I used to punch bullies from our school back in New Jersey. Okaya naman pagsisipa sa *toot* ng mga lalaking sumusubok na bastusin ako. Tsaka yung panlalaban ko sa teachers ko, so what's with the concern look?
"Yes, but you did train me. You know how far I can go, right? And obviously, I am a hundred miles tougher than the gangsters here." I may sound a little boastful, but I'm definitely sure and positive of what I'm saying.
"We may never know, Athena." He told me. As if may alam siyang... hindi ko alam. I am obviously getting a 'little' paranoid maybe?
I raised my eyebrows at him once more.
"Okay, just remember this. Whatever happens and however easy some circumstances may be, always be careful. Do you understand?" He's being really serious now. I can sense it. Sersyo no... BAKIT?!
I looked at him curiously before answering, "Yes, I will.".
Hindi ko na tinanong yung tanong na naglalaro sa isipan ko. Kapag naman ayaw niyang sabihin, hindi naman siya mapipilit e. So what's the use?
Sayang sa laway.
"One thing more, try to be not-that-cold to others, okay?" Tanong niya.
I rolled my eyes. Oh please, bakit ba sinasabihan ako ng ganito ng lahat? I can't help it sometimes. "Psh."
"Okay, fine. I am not requiring you to do so. But, try to make some new friends. AT, wag mong kalimutan na Cynthia is your bestfriend. So, treat her nicely and not rudely."
"Hey! I am most certainly not treating her rudely." Bwelta ko. Eto talagang si Tito, kung anu-ano nalang naiisip.
Tinawanan lang niya ako. "I know, I know. Pero kasi minsan yang temper mo nakakatakot e. So watch out with the attitude. And- Oh, will you look at that. Well, time's up my beloved niece." Sabi niya matapos mapatingin sa relo niya, mabuti nalang at naputol yung sasabihin niya. Katamad na makinig e. =_=
"I'll be going to some of the company's buildings to check how they operate. Then, babalik na ako sa New Jersey. So technically, pagdating mo sa school, wala na ko." He said, kunwaring malungkot pa. Tapos yinakap ako, at kiniss sa noo.
"Bye, I'll be missing you." I dismissed.
"Bye, I'll be missing you too." Then he let go of me, but before I can walk away, "Athena, promise me you won't do anything reckless and stupid.." He whispered that I barely heard it.
I glance up his face just to see if he is indeed serious. And sure enough, I saw his 'im-dead-serious' facial expression matched with her concerned eyes. Para nga talaga siyang tatay ko. Especially when he treats me as if I'm really his daughter.
"What?" I managed to ask. Syempre medyo nag-alangan. Bigla ba namang magbilin ng ganon?
But all I got was a nice smile. "Sabi ko, try not to fall in love."
"HA?!" Literal na napanganga ako. Kahit alam kong hindi iyon ang sinabi niya, I was dumbfounded.
"Uhm- well, if you can't help but fall inlove you can always-"
"TITO!" Pagputol ko sa sinasabi niya. Nakakadiri yung mga sinasabi niya! For goodness' sake!
>_<
"Just choose a deserving man!" He blurted. As if kasalanan ko pa na sumigaw ako kaya nasabi niya yon. With the tone na parang nataranta siya kaya lumabas yun sa bibig niya.
"Mygod, I need a shower." I announced at napahawak na sa noo. Masyado akong nashoshock sa tito ko at lalo na sa mga pinagsasasabi niya. Kaya naman umakyat na ako ulit sa kwarto ko and did some morning rituals.
Fall in LOVE?!
Is that even included in my wide variety of plain vocabulary?
My uncle is indeed UNBELIEVABLY CRAZY.
*an hour later*
"School sucks." -_______-
Students would always say this. You know, kung hindi lang ako nakapang-nerd? I would enjoy every period and every subjects until dismissal time? How? I'll do what I normally do at New Jersey. Do ALOT of rule-breaking things, kaya naman tulad ng sinabi ko kanina kay Tito, suki siya sa principal's office.
But here in the Philippines, here I am walking along the corridors still alone, naglalakadlakad, walang paki kung san man ako mapapadpad. Yes, I alone, classes starts at 8:30. 7:00 am pa lang e. Well, the early bird catches the worm they say. That is why---
*bzzzzzzzzzzzzzzt*
*bzzzzzzzzzzzzzzzt*
I grabbed my phone and pressed answer without looking who the caller was. What's the point? Makakausap mo din naman siya kahit anong mangyari e.
Kahit pa may posibildad na hindi na si Cynthia 'to---- kasi alam na ng gangmates ko ang number ko, sasagutin ko nalang. Tawag lang naman e, di nakakasakit.
(Thene?)
"Oh, it's you." Boses palang, SIYA NA.
(Huh? Ano?)
"Nothing, what do you want, monkey?" I smirked.
(Monk-Monkey?! Psh. Goodmorning ah?) Sa phone nalang, sarcastic pa 'to. =_=
"Yeah, yeah. So what do you want?"
(I just want to ask you na kung pwede, wala munang training ngayon, kasi since two weeks nalang bago ang first match natin, ima-maximixe lang natin ay yung next week. Dahil this week, we'll focus first sa academics.)
o.O
"Academics? Since when did you become interested in academics?" Well, totoo naman di ba? Since they are- we are 'gangsters' it's quite rare for us to focus on our studies. This is what I think, so I may be wrong about it though."
(To naman, may ibibigay daw kasi yung faculty na 'project' satin, e big deal daw e. 75% daw ng grade.)
"Ibibigay palang? Bakit alam niyo na?"
(Si Krypton!) Nabigla ako kasi parang proud siya sa pagkakasabi niya. Ako nang nagtataka. -___-
"S-si Krypton??" Nagtataka ko ngang tanong.
(OO! Naligaw daw siya nung isang araw, e dismissal time na ata yun. Napadpad siya sa faculty room. Saktong nagmi-meeting sila tungkol sa project. Narinig ng g*go.)
Tumawa ako. "Krypton is amazingly useful in a very blurred way."
(Ako rin, di siya maintindihan minsan. But the point is, i it okay with you? Na walang trining for the whole week?)
"Sure."
(Okay, bye.)
"Bye."
(Ingat..)
*end call*
Oh sh- Oh well, di ko naman kailangang sabihing 'ikaw rin' e. *shrugs*
Let's give it a try, nagiging friendly na ako. Tama? Wag niyo nang subukan umangal, this is all I can do. To reach out to Cynthia's friends at wala ng iba. Atleast sila mapagkakatiwalaan nang talaga.
*ACHOOO!*
O.o
It's not me. -______-
*looks around*
*ACHOO!* *ACHOO!*
Seryoso, BERmonths na. Wag mong sabihing may nagbabad doon sa garden kahit madaling araw palang? Tanga lang niya.
"Ay p*ta kati ng ilong ko. ACHOO!" Rinig kong reklamo nung nag-iingay.
Linapitan ko nga at pumwesto ako sa harap niya. Nakaupo siya, nakasandal sa puno. Bale yung kamay niya nakapatong sa mga tuhod niya. Hindi indian sit. Basta nakayuko.
"Ayan, magpunas ka. Kung di ka ba naman tanga, magbababad ka dito sa labas tas magrereklamo kang binabahing ka. San ba utak mo? Sa talampakan?" Tanong ko sabay hapas ng panyo sa ulo niya. Di siya umimik, kahit tumingin man lang. Bastusan?
"Anong ginagawa mo dito?"
"Naglalakad, bakit? May problema?"
"Marami akong problema, kaya pwedeng umalis ka?"
"Pwes ako walang problema, sino ka ba para paalisin ako ha?"
"Kami ang may-ari ng school kaya, ALIS!"
BASAG. >_<
"So? Underage ka pa naman ah? Legal bang sa'yo to? No. Sa tatay mo to. Clear? Kaya wag kang magpaalis na parang sayo 'to."
"Ano bang kailangan mo ha? Just leave! NERD!"
"Dumb*ass ka talaga e no, KURT!"
Cynthia's POV
"Ah, ganun po ba? Pakumusta nalang po ko kay Tito Matt bago siya umalis. Baka di na umabot, haha. Ah opo, okay lang po. Salamatpo, Manang Esther."
Binaba ko yung phone. Bat nanaman kaya naisipang pumasok ng maaga nung si Athena? Sayang naman, kung sanang kasabay ko siya edi masasabi ko in-person na walang training. Wala lang, kahit pa may text okaya FB, Twitter o Instagram, mas maganda talaga sa personal e. With feelings. ^__^
"Ay manong, school na po tayo." Sabi ko sa driver, bago ko pa makalimutan.
*sa school*
Konti palang naman yung tao, may 25 minutes palang naman bago magstart ang klase. Okay narin 'to. Mas mabuti namang maaga kesa late, di ba?
Then, ot of nowhere..........
"He-he-heyyyy.. Look who's here, the 'Good Kisser'." Eto ah, walang halong echos, humarap ako sa likod ko in slow-motion. Seryoso, takot akong makita yung ayaw kong mahagilap e. Humo-horror na ata buhay ko.
Pagharap ko, ayan po ladies and gentlemen... JIRO ALVAREZ.
"Excuse me?" Yeah, ako nang pa-cool. =_=
Pero mas pa-cool siya. May pa 'he-he-heyyy' pa siyang nalalaman. Alam niyo yung parang tinawag ka gamit yung kanta? Oo, ganon. Kantang walang tono. Oh please, sarap IPA-COOL sa plywood. -_____-
GOODKISSER DAW?!!!!!
Mukha niya! >.<
Bwiset, PERV!
"Kumusta ka na? Iniiwasan mo ko no?" Confident niyang tanong. Sabayan niyo pa ng isang nakakalokong ngiti niya. Alam niyo yung nakakapikon? Yun na yun e.
"Wow ha? Storm Sandy, is that you? Tama nga ang balita, ang lakas ng hangin mo. Mula US napadpad ka dito sa Pinas. Tabi nga." Mataray kong sagot, TAKE THAT!! Meron din akong walk-out with bunggo sa shoulders act.
Ayun e, nagkakamoment na ko. ^__^
"Taray mo ah. Mabuti nga naalala kita e. Kaso inabot ng linggo-linggo bago ko matandaan kung sino ka, CYNTHIA." Pange-emphasize niya. Sabihin na nating tama siya, ilang weeks nga naman ang dumaan bago maganap ito. Akala ko nga hindi na niya ako susumbatan sa ginawa niya e.
"So? Mukha bang may paki ako?" Tanong ko habang nakatalikod na sakanya.
"Siguro. Kiniss mo ko e." Sabi niya with the tone na parang wala lang yun, normal lang.
-\\\\- AKO kunwaring di affected. Pa-cool nga e, singka-pa-cool kaming dalawa.
"Ah talaga? Well, siguro naman sa tanda mong yan narinig mo na ang 'Past is past.', di ba?"
"Oo, pero hindi ako naniniwala dun."
"At bakit?"
"Ha? E bakit naman ako maniniwala dun, kung mga memories nalang ang pinaghahawakan ko?" Sabi niya, ay tanong niya? Ay ewan kung ano siya! Parang pinangangaralan ako e. >3<
Te-teka??
May pinanghuhugutan 'to. SIGURADO AKO.
I smiled, more like a smirk. "So now, the Casanova Jiro is broken-hearted? Tsss. Napaka-cliche mo naman. The reason behind every flirtish acts of a casanova is a girl who broke his heart. OH PUH-LEASE. That will never be a reason. Ang casanova, casanova. Nanlandi siya, nanlalandi, at manlalandi. It makes no difference at all."
With that I walk away.
Alam niyo kasi kung anong nakakainis? Yun yung kakausapin ka tungkol sa pangyayaring gusto mo nang kalimutan. He deserve those words. Tama lang sakanya yon. Linait niya ko noon, eto naman ang para sakanya ngayon.
Cynthia: 1 | Jiro: 1
Edi tie na ang laro.
Jiro's POV
"So now, the Casanova Jiro is broken-hearted? Tsss. Napaka-cliche mo naman. Eto na ba yung sa nababasa ko na, 'The reason behind every flirtish acts of a casanova is a girl who broke his heart'? OH PUH-LEASE. That will never be a reason. Ang casanova, casanova. Nanlandi siya, nanlalandi, at manlalandi. It makes no difference at all."
Now I am left here alone, nakasandal sa hood ng sasakyan ko habang pinagmamasdan siya na naglalakad palayo.
Her words struck me.
Ganito naman ang tingin ng lahat e.
Funny.
Hah! Malandi.
Such a common adjective for a guy like me. E sa ako ang naturingang casanova saming apat e. May magagawa pa ba ako? Kasalanan bang maging attached sa mga babae? MALANDI AGAD?
Cynthia's very wrong.
Oo, si GOOD KISSER, mali siya.
Hindi naman lahat ng Casanova ay ganoon ang rason kung bakit sila madalas makitang malapit sa babae e. That will never be a reason, tama siya doon. Kaya nga hindi ko yun ginagawa.
I just missed having my sister's company. Namimiss ko yung presence ng isang babaeng kapatid. Is it wrong? Masama bang maghangad ng ganong pakiramdam ang isang kuyang nawalan ng kapatid?
Tell me, MASAMA BA?
Why did I even bother talking to her inthe first place?
Chenoa's POV
"Ay kabayo." Napasigaw ko.
Ang tanga. T.T
Yung paperworks ko nagkalat. Kainis. Pinulot ko isa-isa, syempre dahan-dahan baka malukot. Kainis, pinagpuyatan ko 'to. Late na nga ako sa deadline at may deduction na ang late submission ko tapos mukha pa bang basura ang ipapasa ko?
BUHAY NGA NAMAN. -____-
Uy teka, bat 23 lang to? 26 to ah? Hala, nasan na yung iba?
Tumingin ako sa sahig, at umikot habang nakayuko. Sige, okay lang kahit magmukhang tanga kesa naman bumagsak. Dadalas pa naman ang pag-aabsent ko kapag nagstart na ang matches namin sa Tournament. Pambawi ko kaya 'to sa grade ko. Mahirap nang maka-79 sa card no.
"Imbis na magpahilo ka, kunin mo nalang kaya 'tong inaabot ko?" May nagsalita sa likod ko. Napastraight ako ng tayo. Kasi feeling ko nabuhusan ako ng tubig na puno ng yelo.
Humarap ako at kinuha yung inaabot niya. "Hehe, salamat."
Tumawa siya ng mahina. "No prob. Kanina ko pa nga inaabot yan e, kaso busy ang tingin mo sa sahig." Tapos nagsmile siya, kaya ayun SPOTLIGHT ang biglang tumutok sa dimples niyang malalalim.
Tulala....
"Err- Uhm.. Osige. Una na ko. See yah!" Sigaw niya sabay kaway. Tapos tumakbo palayo. Ako naman tumango lang na parang tanga, tangang bangag. Kasi alam kong tumango ako habang tulala.
Uhm, Chenoa? Nasan na yung pakipot kay Blight sa mall noon? Bat bigla kang tulala ngayon?
Hay nako, Blight. Kung alam mo lang ako yung nasa mall. Ano kayang mangyayari? I just wonder.... Hinahanap mo ba talaga ako?
"Nagmamahal patago, tinatanaw ka mula sa malayooooo..." May narinig akong kumanta.
Si Paige pala. Dahil nga hindi ko naman siya kasama dito, at si Suzy ang kasama ko ever since I can remember, syempre hindi magkakilala ang peg namin. Para hindi mabuking. Kaya naman ayan, nang-asar habang kunwaring napapadaan lang.
"Tse. Pangit ng boses. Sintunado." Habol ko naman sakanya.
Oh.. LIFE, WHY YOU SO COMPLICATED?
Athena's POV
"Ano ba?! Bat nandito ka pa?" Galit na niyang tanong. Oo nga, bat nandito pa ako? Kanina pa ako tinataboy, bakit hindi nga ba ako umalis?
Ewan. *shrugs*
"Bat ba ang sungit mo ha? Broken-hearted ka no?! Pwes wag mo kong idamay sa init ng ulo mo."
He glared at me. O sht. Tama ako pero... Below the belt, Thene. -___-
"Ano bang alam mo? E kung hindi ka sana pumunta dito edi sana hindi ka napagbuntungan? Ikaw ata tong tanga e." Sumbat niya.
"E g*go ka pala e. Hindi ka naman kasi a-aching-aching, edi sana hindi gumana curiosity ko."
"Siraulo. Umalis ka na nga." Taboy niya.
"Ikaw na nga ang mukhang may kailangan ng kausap, ikaw pa ang maarte. Ikaw, ikaw ang siraulo."
"Hahaha." Tawa niyang sarcastic. "So nandito ka para pakinggan ako? Yung totoo, wala akong oras makipag-biruan sayo, Nerd."
"Quit calling me Nerd for pete's sake! May pangalan ako, ATHENA. Kaya kung may natitirang tino ka pa diyan sa kokote mo, tatawagin mo ko sa pangalan ko. AT, hindi ako nakikipagbiruan." I pointed out. Di ako sanay nababara, witness kayo diyan. =_=
This time, tumayo na siya. Kaya head to head na kami. "Ilang beses ko bang uulitin sa'yo, umalis ka na!"
"HOY! Hindi ako ang nanakit diyan sa puso mo kaya wag mo akong pag-initan!"
Pansin ko lang...
Nag-iimprove na tagalog ko. Agree?
"Ganun din yun e! Makakadagdag ka lang sa problema ko kapag nagkwento ako sa'yo!" Bulyaw niya.
Mahina ata connection nito e. "AKO? Dadagdagan problema mo? Bat mo naman ako biglang dinamay? Wala akong kinalaman diyan. Sinusubukan ka na ngang pakalmahin tapos ganyan ka pa."
"Pinapakalma? Pinapakalma mo na ko ng lagay nito? Sinasabi ko na nga ba, nagpapatawa ka nga."
Nakakainis na talaga e. Yung nakakarinig ka ng tawang bitter? Tawang sarcastic? Nakakabanas. Nakakaasar.
"Ano ba talaga ang problema mo?! Ang init-init ng ulo mo! Pati ako dinadamay mo!"
"E talagang kasama ka! Kunwari kang nandito, tapos ano? Bukas aarte kang walang nangyari? Na parang hindi mo ko kilala? E anong ginagawa mo dito ngayon? Ano to ha? PLASTIK ka ganon? PLAST-"
*slap*
"How dare you?!" I shouted, exasperated.
Hinawakan niya yung pisngi niyang sinampal ko. "Huh, now ikaw ang galit? Di ba totoo naman? Yun naman talaga yung ginawa mo di ba? Remember last time?"
Hindi ako sumagot.
What is wrong with me?
Bakit ba ako apektado sa mga sinasabi niya? Bakit ba kasi ako nandito? Bakit ko ba siya kinakausap? Anong nangyayari saakin?
Nasaan na yung emotionless Athena?
What have you done to me, Carter?!
"Seryoso, bakit ka ganyan?" Mahinang tanong niya. I can still feel the anger kahit mahina ang pagkakatanong niya. I can still feel everything behind those words.
But they hit me.
Yun din ang tanong ko sa sarili ko e.
Bakit ba ako ganito umasta kapag kay Kurt na? What is wrong with me, I'm f*cking annoyed. Annoyed becaue of myself. Naiinis ako sa sarili ko.
What is happening?
I turn around. To an opposite direction, this time tulad ng utos niya, aalis na ko.
Gulung-gulo na ako.
Ano ba 'tong pinag-gagagawa ko sa sarili ko.
I AM NOT SUPPOSED TO BE LIKE THIS.
Affected.
I shouldn't be. HINDI AKO TO.
D*mn you, Kurt. I'm hella SERIOUS. I effing want to punch you.
"Bakit?" He asked again from my back.
I feel numb. And for the record, I feel dumb at the same time. Athena, you are Athena. And you are not this. Hindi ikaw 'to. Now WAKE UP!
But this time...
Just this once.
I turned around to face him, smiled faintly and almost whispered to him, "Don't ask me why, I've been through hell and I think I'm losing it."
A/N: Sorry if maikli ata. :( Nosebleed narin ako minsan e.
Kung tatanungin niyo ko kung bakit ganito ang chappy na 'to, BH AKO! At dahil sakanya ^! Nanghahawa siya. Haha! De joke lang. :D
So yun. 30 vote and 20 comments again.
-Dream