"Parayı hesaba teslim ettin mi?" Jimin kafasını salladı. "Evet, sizinkileri de hallettim."
"Kanka biliyorsun, bu parayı yatırma işlerinden anlayan tek kişi sensin. Yoksa gezi parasını biz hallederdik." Dedi Taehyung. Jimin gözlerini devirdi. "Hayır halletmezdiniz."
"Haklısın."
"Ben de dün yatırdım kızlarınkini." Dedi Soo. Lisa ofladı. "Ben hala yatıramadım. Gidemeyeceğim sanırım."
"İyi de ben senin paranı da yatırdım." Jimin şaşkınlıkla kıza baktı.
Jungkook dudaklarını büzdü. Çocuğa 'sakın.' dercesine kafasını sallarken Jimin onu anlamıyordu.
"Paramı mı yatırdın?"
"Evet, senin adına izin kağıdı hazırladılar bile." Lisa anlam vermeye çalıştı. Jungkook kapüşonunu kapattı.
"Bu para senin eline nasıl geçti?" Dedi Lisa Sherlock hislerini kullanarak. "Sen paranı Jungkook'a vermişsin. O da bana ortak hesaptan gönderdi."
Bütün bakışları Jungkook'a döndü.
Jungkook dudaklarını büzdü. "Benim tuvaletim geldi."
Ayağa kalktı ve hala düzeltmedikleri yanan bahçeden apartmana ilerledi.
"JUNGKOOK!" Lisa ayağa kalktı. Jungkook koşmaya başladı. "LAN! BURAYA GEL!"
"Jungkook! Oğlum!" Namjoon seslendi şaşkınlık ve mutluluk arası.
"Olum zenginsin de bize mi söylemiyorsun!"
Jungkook bahçeden çıkacakken Lisa kapüşonundan tutup yakaladı onu.
"KOOK!" Korkuyla arkasını döndü. "Beni sallandırma."
"Sen paramı mı ödedin?" Jungkook gülümsedi. "Sürpriz."
Bir kaç dakika çocuğa baktı kız.
Bunu nasıl yapmıştı? Paraydı bu, bunu yapmak çok saçmaydı.
"Paranı gereksiz şeylere harcama Jungkook."
"Sensiz gitmek istemiyordum." Lisa yutkundu. "HEY! Apartmanın arkasında kaldınız! Sizi göremiyoruz!"
Jungkook arkadaşlarına baktı. "Sorun yok, bu sefer ölmeyeceğim sa-"
İşte o anda, Lisa yıllardır yapmadığı bir şey yaptı.
Birine sarıldı.
Jungkook vücudunu saran bedenle korkuyla kollarını kaldırdı.
Lisa, günlerdir bu konu yüzünden kara kara düşünüyordu. Her şey o kadar üzerine geliyor gibi hissediyordu ki, üstelik ailesinin gönderdiği para dışında başka parası da yoktu. Daha para da isteyemezdi.
"Teşekkür ederim." Dedi ve kulağını göğsüne dayadı. "Bunu nasıl ödeyeceğimi bilmiyorum."
"Sen iyi misin? Bana sarılıyorsun." Jungkook birazdan roket takılan kalbi yüzünden ikiye ayrılacaktı.
"Kalbin niye bu kadar hızlı Jungkook?" Jungkook ellerini kızın bedenine sararken konuştu. "Senden çok korktum."
Güldü Lisa.
Bunun nedeninin bu olması imkansızdı. "Sen neden bana sarılıyorsun Lisa?" Dedi ona sarılırken.
"Seni çok korkuttum." Dedi.
Güldü Jungkook.
O da biliyordu, bunun nedeni bu değildi.
"Bende geldim çocuklar." Jae Teyze bahçeye indi gülümserken. "Siz devam edin takmayın bunları." Jae Teyze'yle korkuyla ayrıldı Lisa.
"Hayır sadece," Lisa yutkundu. Jungkook'a çevirdi gözlerini. Gülümsedi Jungkook. "Eh, Jae Teyze'ye kırmayalım değil mi?"
"Yürü git Jungkook."
"Çocuklar!" Minderlerden birine oturdu yavaşça.
Lisa utançla kadını takip ederken Jungkook ofladı sinirle. Takip etmeye başladı onu.
"Çok yaşlandım ben de." Dedi mızmızlanırken. "Olur mu güzelim? Hala manken gibisin." Jungkook'un sözüyle gülüştüler.
"Jisoo kızım kadar güzel olamıyorum maalesef. Hem güzel, hem de marifetli." Jisoo utançla güldü. "Yok, o kadar da değil."
Jimin sırıtarak Namjoon'a döndü. "Ben dememiş miydim?"
"Sus Jimin."
"Namjoon, Jisoo'nun üstündeki senin ceketin değil mi?" Jae Teyze'nin konuşmasıyla kafasını salladı Namjoon. "Evet Büyükanne."
"Ay, pekte yakışmış. Çok cici durmuş." Jisoo gülümsedi. Ama bir yandan gözleri korkuyla kızlara kayıyordu. Lisa Jisoo'nun dönüp kulağına eğildi. "Çok cici durmuş."
Yüzünü buruşturdu.
"Ben de geri vermek için getirmiştim."
"Yok kızım, ne gerek var. Sonra alır o." Namjoon sinirle yüzünü sıvazladı. "Büyükanne, karışma istiyorsan."
"Karışmak istiyorum Namjoon, konuşma fazla." Gülmeye başladılar.
"Şimdi siz kampa gideceksiniz, öyle mi?" Kafasını salladı Jennie. "Evet."
"Taehyung, seni görevlendiriyorum." Taehyung Jae Teyze'ye baktı. "Şu kıza mukayyet olacaksın."
"O niye ya?" Dedi Jennie kaşlarını çatarken. "Çünkü ben Jennie ile konuşmuyorum, ve delinin dilinden deli anlar." Taehyung yüzünü buruşturdu. "Ben niye anlıyorum bunun dilinden?"
"Sevgilinden ayrıldığında 2. Kattan atlayıp 'öldürüm kendimi.' Diye bağırdığın günü hatırlatmamı ister misin?" Kahkaha attı Jungkook. "ÇOK İYİ GÜNDÜ!"
"16 yaşındaydım."
"Şu an da pek bir farkın yok." Bunu söyleyen Jennie'ye döndü. "Sen gerçekten ölüyordun Jennie."
"Eh, kimsenin pek umrunda değil zaten."
"Benim umrumda." Ufak bir sessizlik oldu. Taehyung aceleyle devam etti. "Bizim umrumuzda."
"Her ne ise." Dedi Jae Teyze. "Sen şu cadıya mukayyet oluyorsun. Jisoo sen kampta Namjoon'a yardım ediyorsun, tamam mı kızım?" Jisoo kafasını salladı. "Hayır deme şansım yok sanırım."
"Akıllı kızım benim." Sonra Lisa'ya döndü. "Ah, pamuğum." Lisa güldü. "Sen nasılsın?"
"İyiyim, siz?" Gülümsedi kadın. "Aileni özlüyor musun?" Yutkundu.
Çok.
"O kadar değil. Alıştım." Gülümsedi kadın. "Ne zaman istiyorsan gel. Ben apartmanın annesiyim. Seni dinlerim."
"Senin torunun benim ama ben dışında herkes sana aşırı yakın." Namjoon'un sitemine güldüler. "Çok kıskançsın Namjoon." Dedi kadın yüzünü buruştururken.
Herkes gülerken, bir anda Jae Teyze onları durdurdu. Ciddileşti.
Hafifçe ayağa kalktı.
Havayı kokmaya başladı. Lisa kaşlarını çatıp diğerlerine baktı.
"Namjoon." Namjoon gözlerini devirdi. Kadın Namjoon'u koklamaya başladığında Namjoon sinirle Büyükannesini tuttu. "Napıyorsun be kadın?"
"Jimin?" Jimin'e yöneldiğinde Jimin korkuyla kıpırdandı. "Gelme gelme."
"SİZ HALA SİGARA MI İÇİYORSUNUZ LAN!"
"BÜYÜKANNE KARIŞMA KARIŞMA!" Jae Teyze ayağında ki terliği çıkarıp Namjoon'a doğrulttuğunda Namjoon masanın üzerinden atlayıp koşmaya başladı.
Jimin'de kalktı ve apartmana doğru uçar adımlar attı. "BEN SİZE BIRAKACAKSINIZ DEMEDİM Mİ!"
"Jae Teyze-"
"Geçin eve! Çabuk! Hadi! Yok size dışarı mışarı!" İkisi sinirle apartmana yürüdüğünde Jae Teyze oturup gülümsedi.
"Nerde kalmıştık?"